ចូរស្វែងរកការរៀនសូត្រ ៖ អ្នកមានកិច្ចការត្រូវធ្វើ
ចូរផ្ដល់ពរដល់កូនចៅអ្នក និងផ្ទះពេលអនាគតរបស់អ្នក ដោយការរៀនសូត្រឥឡូវនេះឲ្យបានច្រើនបំផុតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។
យុវនារីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ យើងស្រឡាញ់អ្នកគ្រប់គ្នាណាស់ ។ យើងឃើញអ្នកក្រោកឡើង ហើយបញ្ចាំងពន្លឺចេញទៅយ៉ាងក្លាហានទៅក្នុងពិភពលោក ជាកន្លែងដែលមានឧបសគ្គធំធេង រួមនឹងឱកាសដ៏អស្ចារ្យផងដែរ ។ នេះប្រហែលជាធ្វើឲ្យអ្នកឆ្ងល់ថា « តើមានអ្វីសម្រាប់ខ្ញុំនៅក្នុងពេលអនាគត ? » ខ្ញុំអះអាងចំពោះអ្នកថា ក្នុងនាមអ្នកជាបុត្រីប្រកបដោយគុណធម៌របស់ព្រះ នោះអនាគតរបស់អ្នកនឹងចែងចាំង ! អ្នករស់នៅក្នុងគ្រាមួយ ដែលសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អត្រូវបានស្ដារឡើងវិញ ហើយសេចក្ដីពិតទាំងនេះអាចរកឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ អ្នកបានទទួលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ពេលអ្នកជ្រមុជទឹក ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបង្រៀនអ្នកនូវសេចក្ដីពិត និងរៀបចំអ្នកឲ្យឆ្លងឧបសគ្គទាំងឡាយក្នុងជីវិត ។
ព្រះបានប្រទានដល់អ្នកនូវសិទ្ធិជ្រើសរើសក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ និងឱកាសដើម្បីរៀន ពេលនៅលើផែនដីនេះ ហើយទ្រង់មានកិច្ចការសម្រាប់អ្នកធ្វើ ។ ដើម្បីសម្រេចកិច្ចការនេះ អ្នកមានទំនួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួនម្នាក់ៗ ដើម្បីស្វែងរកការរៀនសូត្រ ។ គន្លឹះទៅកាន់អនាគតរបស់អ្នក ដែលជា « រស្មីដ៏ចែងចាំងនៃក្ដីសង្ឃឹម »1 របស់អ្នក អាចរកបានក្នុងកូនសៀវភៅថ្មី ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវវ័យ ក្នុងផ្នែកបទដ្ឋាននៃការអប់រំ និងក្នុងគុណសម្បត្តិក្រុមយុវនារីគឺ ចំណេះវិជ្ជា ។
« ការអប់រំ ... នឹងបើកទ្វារនៃឱកាស » ។2 កាលដែលអ្នកធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺ « ស្វែងរកការរៀនសូត្រ គឺដោយសារការសិក្សា និងដោយសារសេចក្ដីជំនឿផង »3 នោះអ្នកមិនត្រឹមតែទទួលចំណេះវិជ្ជាពីការសិក្សារបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បន្ថែមការយល់ដឹង កាលដែលអ្នករៀនដោយសេចក្ដីជំនឿ ។
ចូរស្វែងរកការរៀនសូត្រដោយការសិក្សាយ៉ាងឧស្សាហ៍ព្យាយាម ។ កម្រណាស់ដែលអ្នកនឹងអាចចំណាយពេលច្រើនក្នុងការលះបង់ដល់ការរៀនសូត្រ ដូចដែលអ្នកអាចធ្វើបានឥឡូវនេះ ។ ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី. ហ៊ីងគ្លី បានផ្ដល់ដំបូន្មានដ៏ឆ្លាតវៃដល់ពួកយុវវ័យនៃសាសនាចក្រថា ៖ « គំរូនៃការសិក្សា ដែលអ្នកសង់ឡើង អំឡុងការសិក្សាជាផ្លូវការរបស់អ្នក នឹងជះឥទ្ធិពលយ៉ាងធំធេងដល់បំណងប្រាថ្នាក្នុងការទទួលចំណេះវិជ្ចាអស់មួយជីវិតអ្នក » ។4 « អ្នកត្រូវតែទទួលការអប់រំទាំងអស់ដែលអ្នកអាចទទួល ។ ... ចូរលះបង់អ្វីក៏ដោយដែលត្រូវលះបង់ ដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការធ្វើកិច្ចការនៃពិភពលោក [ នេះ ] ។ ... ចូរហ្វឹកហ្វឺនគំនិត និងដៃអ្នកដើម្បីក្លាយជាកម្លាំងមួយសម្រាប់សេចក្ដីល្អ កាលដែលអ្នកឆ្ពោះទៅមុខក្នុងជីវិតអ្នក » ។5
ក្នុងការនិយាយជាពិសេសចំពោះយុវនារី ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ជាញឹកញាប់ យើងមិនដឹងពីអនាគតទេ ហេតុនេះហើយ យើងគួររៀបចំសម្រាប់ស្ថានភាពដែលយើងមិនអាចទាយទុកមុនបាន ។ ... ខ្ញុំសូមឲ្យអ្នកតាមរកការអប់រំរបស់អ្នក ហើយរៀននូវជំនាញទាំងឡាយដែលមានប្រយោជន៍ ដើម្បីពេលដែលស្ថានភាពបែបនោះកើតឡើង នោះអ្នកត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីផ្ដល់ឲ្យ » ។6
យុវនារី សូមធ្វើតាមដំបូន្មានព្យាការីដ៏ឆ្លាតវៃ និងបំផុសគំនិត ។ ចូរធ្វើជាសិស្សល្អ ។ ចូរក្រោកឡើង ហើយបញ្ចាំងពន្លឺចេញទៅ នៅក្នុងសាលារបស់អ្នក ដោយខិតខំរៀន, ស្មោះត្រង់, និងសុចរិត ។ បើអ្នកកំពុងមានការពិបាក ឬបាក់ទឹកចិត្តក្នុងលទ្ធផលនៅសាលា ចូរស្វែងរកជំនួយពីឪពុកម្ដាយ, គ្រូ, និងសមាជិកសាសនាចក្រដែលអាចជួយបាន ។ កុំបោះបង់ឡើយ !
ចូរធ្វើបញ្ជីមួយនូវអ្វីដែលអ្នកចង់រៀន បន្ទាប់មក « ចែកចាយគោលដៅការអប់រំរបស់អ្នកជាមួយគ្រួសារអ្នក, មិត្តភក្ដិ, និងអ្នកដឹកនាំ ដើម្បីពួកគេអាចគាំទ្រ និងលើកទឹកចិត្តអ្នក » ។7 នេះជាគំរូនៃការអភិវឌ្ឍន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ។
ជាមួយនឹងបច្ចេកវិជ្ជា អ្នកកំពុងធ្វើបន្ទាល់ពីការរីកចម្រើនខាងចំណេះដឹង ។ អ្នកកំពុងជួបប្រទះឥតដាច់នូវសម្លេង, វីដេអូ, និងប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនង ។ ចូររើស ហើយកុំអនុញ្ញាតឲ្យការរីកចម្រើននៃព័ត៌មាននេះរំខានអ្នក ឬពន្យឺតការលូតលាស់របស់អ្នកឡើយ ។ ចូរក្រោកឡើង យុវនារី ! ចូរអ្នកកំណត់ពីគោលដៅរបស់ខ្លួន ។ ចូរអ្នកសម្រេចចិត្តទៅលើអ្វីដែលចូលក្នុងគំនិត និងដួងចិត្តអ្នក ។
ការរៀនសូត្រដ៏សំខាន់បំផុតមួយចំនួនរបស់អ្នក នឹងមាននៅក្រៅថ្នាក់រៀន ។ មានស្ត្រីដ៏គំរូនៅជុំវិញអ្នក ដែលអាចបង្រៀនអ្នកពីជំនាញក្នុងកិច្ចការផ្ទះ, សិល្បៈ, តន្ត្រី, ប្រវត្តិគ្រួសារ, កីឡា, និពន្ធ, ឬការនិយាយស្តី ។ ចូរស្គាល់ពួកគេ ហើយសុំពួកគេឲ្យបង្រៀនអ្នក ។ ពេលអ្នកបានរៀនអ្វីដែលថ្មី ចូរបង្រៀនវាក្នុងកម្មវិធី ម៉្ញូឆល ឬធ្វើជាគ្រូបង្រៀនដល់យុវនារីផ្សេងទៀត ជាផ្នែកនៃតម្រូវការសម្រាប់រង្វាន់សត្វឃ្មុំរបស់អ្នក ។
ក្រៅពីម្ដាយដ៏ល្អរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមានគ្រូជាច្រើនក្នុងជីវិតខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានស្គាល់ពីដំណើរការនៃការបង្រៀនដំបូងបំផុតពេលខ្ញុំអាយុប្រាំបួនឆ្នាំ ។ គ្រូថ្នាក់កុមាររបស់ខ្ញុំបានបង្រៀនខ្ញុំឲ្យចេះប៉ាក់រូប « ខ្ញុំនឹងនាំពន្លឺដំណឹងល្អទៅក្នុងផ្ទះខ្ញុំ » ដែលភ្ជួរនៅក្នុងបន្ទប់ខ្ញុំពេលខ្ញុំនៅជាយុវនារី ។ គ្រូខ្ញុំបានណែនាំខ្ញុំ, កែលម្អខ្ញុំ, ហើយតែងតែលើកទឹកចិត្តខ្ញុំ ។ ក៏មានគ្រូផ្សេងៗទៀតជាបន្តបន្ទាប់ ។ អ្នកដេរសម្លៀកបំពាក់ដ៏អស្ចារ្យពីរនាក់ក្នុងវួដខ្ញុំបានបង្រៀនខ្ញុំឲ្យចេះដេរ ។ ដោយមានការណែនាំ, ការអត់ធ្មត់, និងការលើកទឹកចិត្តពីពួកគាត់ ខ្ញុំបានបញ្ចូលរ៉ូបមួយទៅក្នុងការប្រកួតដេរ ពេលខ្ញុំមានអាយុ 14 ឆ្នាំ ហើយខ្ញុំបានឈ្នះរង្វាន់នោះ ! ការណ៍នេះបានពង្រីកបំណងប្រាថ្នាខ្ញុំក្នុងការទទួលចំណេះដឹង និងធ្វើឲ្យបានប្រសើរក្នុងផ្នែកផ្សេងទៀតផងដែរ ។
ឥឡូវនេះ ការទទួលចំណេះដឹងគឺមានតម្លៃណាស់ ពេលដែលអ្នកក្លាយជាម្ដាយម្នាក់ ។ « កម្រិតនៃការអប់រំរបស់ម្ដាយម្នាក់មាននូវឥទ្ធិពលយ៉ាងជ្រាលជ្រៅលើជម្រើសខាងការអប់រំរបស់ [ កូនៗ ] គាត់ » ។8 ការអប់រំរបស់ម្ដាយម្នាក់អាចជា « ការគេចផុតពីភាពក្រីក្រ » ។9 ស្ត្រីដែលមានការអប់រំ « ទំនងជា ៖ ផ្ដល់កំណើតដល់កូនដែលមានសុខភាពល្អជាង, មានកូនមានសុខភាពល្អជាង, មានទំនុកចិត្តជាង, ងាយរសាយចិត្ត និងមានការពិចារណា និងការកាត់ក្ដីដែលប្រសើរជាង » ។10
យើងរៀននៅក្នុង « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » ថា « ម្ដាយមានភារកិច្ចទីមួយដើម្បីថែទាំបីបាច់កូនចៅរបស់ខ្លួន » ។11 ការផ្ដល់ការអប់រំដល់កូនចៅអ្នកជាផ្នែកមួយនៃការថែទាំនោះ ហើយជាទំនួលខុសត្រូវដ៏ពិសិដ្ឋរបស់អ្នក ។ ដូចជាពួកកម្លោះពីរពាន់នាក់ ដែល «ត្រូវបានបង្រៀនដោយម្ដាយគេ» 12 អ្នកនឹងក្លាយជាគ្រូដ៏សំខាន់បំផុត ដែលកូនអ្នកមាន ដូច្នេះចូរជ្រើសរើសការរៀនសូត្ររបស់អ្នកដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ។ ចូរផ្ដល់ពរដល់កូនចៅអ្នក និងផ្ទះពេលអនាគតរបស់អ្នក ដោយការរៀនសូត្រឥឡូវនេះឲ្យបានច្រើនបំផុតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ។
ចូរស្វែងរកការរៀនសូត្រដោយសេចក្ដីជំនឿ ។ យើងរៀនដោយក្ដីជំនឿ កាលដែលយើងទទួលចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណដោយភាពឧស្សាហ៍ តាមរយៈការអធិស្ឋាន, ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ, និងការប្រតិបត្តិ និងកាលដែលយើងស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ជាអង្គដែលធ្វើបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិតគ្រប់យ៉ាង ។ បើអ្នកពិតជាធ្វើផ្នែករបស់អ្នកដើម្បីទទួលចំណេះដឹង នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចបំភ្លឺគំនិតរបស់អ្នកបាន ។ កាលដែលអ្នកពុះពារដើម្បីរក្សាខ្លួនអ្នកឲ្យសក្ដិសម នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងផ្ដល់ការណែនាំ និងបន្ថែមពន្លឺដល់ការរៀនសូត្ររបស់អ្នក ។
កាលខ្ញុំជាយុវនារីម្នាក់ ខ្ញុំបានខ្ចីស្គីដែលវែងខ្លាំងណាស់, និងស្បែកជើងក៏ធំពេកដែរ, ហើយមិត្តម្នាក់បានបង្រៀនខ្ញុំជិះស្គី ! យើងបានទៅនៅថ្ងៃមួយនានិទាឃរដូវ ដែលមានពន្លឺព្រះអាទិត្យ, មានព្រិលស្អាតបំផុត និងពពក, មេឃពណ៌ខៀវ ។ ការបារម្ភពីជម្រាលដ៏ចោតបានផ្លាស់ប្ដូរទៅជាមានភាពរីករាយ ពេលដែលខ្ញុំបានរៀន ។ ហើយទោះខ្ញុំបានដួលជាច្រើនដងលើស្គីដ៏វែងនោះ ក៏ខ្ញុំបានក្រោកឡើង ហើយបន្តព្យាយាម ។ ខ្ញុំបានជាប់ចិត្តជាមួយនឹងកីឡា !
ទោះយ៉ាងណា មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំបានដឹងថា ស្ថានភាពអាកាសធាតុ និងថ្ងៃជិះស្គីទាំងអស់មិនសុទ្ធតែល្អបែបនោះទេ ។ នៅថ្ងៃដែលមេឃស្រទំ យើងបានជិះស្គីក្នុងស្ថានភាពមួយដែលហៅថា « ពន្លឺព្រាលៗ » ។ ពន្លឺព្រាលៗកើតឡើងនៅពេលដែលផ្នែកខ្លះៗនៃពន្លឺពីព្រះអាទិត្យត្រូវបានបាំងដោយដុំពពក ។ ពេលមើលទៅព្រិលពណ៌សនោះ អ្នកនឹងឃើញថា មិនអាចដឹងពីជម្រៅ ហើយវាពិបាកនឹងវិនិច្ឆ័យពីចំណោតនៃជម្រាល ឬក៏ឃើញកន្លែងរដិបរដុប ហើយក៏ចំពប់លើកន្លែងរដិបរដុបនោះ ។
យុវនារី អ្នកអាចកំពុងរង់ចាំយ៉ាងអន្ទះសារដល់អនាគតរបស់អ្នក ដូចដែលខ្ញុំបានសម្លឹងទៅជម្រាលស្គីដ៏ចោតនោះអញ្ចឹង ។ ពេលខ្លះ អ្នកអាចមានអារម្មណ៍ថា អ្នកកំពុងរស់នៅក្នុងពន្លឺព្រាលៗនោះ ដែលមិនអាចមើលឃើញអ្វីដែលដែលនៅខាងមុខអ្នក ។ ការរៀនដោយជំនឿនឹងផ្ដល់ដល់អ្នកនូវទំនុកចិត្ត ហើយនឹងជួយអ្នកធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ពេលវេលានៃភាពមិនច្បាស់លាស់ទាំងឡាយ ។
ក្នុង ម៉ាថាយ ជំពូកទី 25 ការប្រៀបធៀបពីស្ត្រីព្រហ្មចារីយដប់នាក់បង្រៀនយើងថា ការរៀបចំខាងវិញ្ញាណគឺសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ហើយត្រូវតែសម្រេចឲ្យបានដោយបុគ្គលម្នាក់ៗ ។ អ្នកនឹងចាំថា ស្ត្រីព្រហ្មចារីយដប់នាក់ ត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យហែហមកូនកំឡោះទៅក្នុងពិធីជប់លៀងមង្គលការ តែមានតែស្ត្រីព្រហ្មចារីយឈ្លាសវៃប្រាំនាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានរៀបចំដោយមានប្រេងក្នុងចង្កៀងរបស់គេ ។
« ឯពួកនាងដែលល្ងង់ គេនិយាយទៅពួកនាងមានគំនិតថា សូមចែកប្រេងមកឲ្យយើងផង ព្រោះចង្កៀងយើងចង់រលត់ហើយ ។
« តែពួកនាងដែលមានគំនិតឆ្លើយឡើងថា ទេ ក្រែងគ្មានល្មមដល់យើង ហើយនិងនាងរាល់គ្នាផង ស៊ូទៅឯផ្ទះលក់ប្រេង ទិញសម្រាប់ខ្លួនវិញទៅ ។
« តែកំពុងដែលនាងទាំងនោះទៅទិញ ប្ដីក៏មកដល់ ហើយពួកនាងដែលបានបម្រុងជាស្រេច ក៏ចូលទៅក្នុងរោងការជាមួយគ្នា រួចគេបិទទ្វារ » ។13
អ្នកអាចគិតថា វាដូចជាអាត្មានិយមដែល ស្ត្រីព្រហ្មចារីយឈ្លាសវៃប្រាំនាក់នោះមិនបានចែកប្រេងរបស់គេ តែវាមិនអាចធ្វើទៅបាននោះទេ ។ ការរៀបចំខាងវិញ្ញាណត្រូវតែបានមកដោយផ្ទាល់ខ្លួនម្នាក់ៗ មួយដំណក់ម្ដងៗ ហើយមិនអាចចែកចាយបានទេ ។
ឥឡូវនេះ ជាពេលសម្រាប់អ្នក ដើម្បីអនុវត្តខ្លួនឯងដោយឧស្សាហ៍ ដើម្បីពង្រីកចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក---មួយដំណក់ម្ដងៗ---តាមរយៈការអធិស្ឋាន, ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ, និងការប្រតិបត្តិ ។ ឥឡូវនេះ ជាពេលសម្រាប់អ្នក ដើម្បីស្វែងរកការអប់រំរបស់អ្នក---មួយដំណក់ម្ដងៗ ។ គំនិត និងសកម្មភាពដ៏ប្រកបដោយគុណធម៌នីមួយៗ ក៏បន្ថែមប្រេងដល់ចង្កៀងរបស់អ្នកផងដែរ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកសមនឹងទទួលការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ជាគ្រូដ៏ទេវភាពរបស់យើង ។
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងដឹកនាំអ្នក លើដំណើររបស់អ្នកក្នុងជីវិតនេះ សូម្បីតែពេលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា អ្នកនៅក្នុងពន្លឺព្រាលៗ ដោយមិនច្បាស់លាស់ពីអ្វីនៅខាងមុខក៏ដោយ ។ អ្នកមិនត្រូវភ័យខ្លាចឡើយ ។ ពេលអ្នកស្ថិតនៅលើផ្លូវដែលនាំទៅកាន់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្ប នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងដឹកនាំអ្នក ក្នុងការសម្រេចចិត្ត និងការរៀនសូត្ររបស់អ្នក ។
ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនថា បើអ្នកនឹងស្វែងរកការរៀនសូត្រ គឺមិនត្រឹមតែដោយការសិក្សាទេ តែដោយសេចក្ដីជំនឿដែរនោះ អ្នកនឹងត្រូវបានដឹកនាំក្នុងអ្វីដែល « ព្រះអម្ចាស់ ... នឹងត្រូវការអ្នកធ្វើ និងអ្វីដែលអ្នកនឹងត្រូវដឹង » ។14
ខ្ញុំបានទទួលពរជ័យលោកអយ្យកោរបស់ខ្ញុំពេលជាយុវនារីម្នាក់ ហើយត្រូវបានទូន្មានឲ្យរៀបចំខ្លួនឲ្យមានការអប់រំល្អ និងឲ្យរៀនឲ្យបានឆាប់ៗក្នុងជីវិត នូវគុណធម៌ទាំងនោះ ដែលជួយដល់ការធ្វើជាមេផ្ទះ និងថែទាំគ្រួសារ ។ ខ្ញុំពិតជាចង់បានពរជ័យនៃគ្រួសារមួយ ទោះយ៉ាងណា ពរជ័យនោះមិនត្រូវបានបំពេញ រហូតដល់ខ្ញុំអាយុ 37 ឆ្នាំ គឺពេលដែលខ្ញុំបានរៀបការ នៅទីបំផុត ។ ស្វាមីខ្ញុំជាបុរសពោះម៉ាយ ដូច្នោះថ្ងៃដែលយើងបានផ្សារភ្ជាប់ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ខ្ញុំត្រូវបានប្រទានពរឲ្យមានស្វាមីម្នាក់ និងគ្រួសារមួយដែលមានកូនបួននាក់ភ្លាមៗ ។
ជាយូរមកហើយពីមុននោះ មានពេលជាច្រើនដែលខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ដូចជាខ្ញុំកំពុងជិះស្គីក្នុងពន្លឺព្រាលនោះ ដោយសួរថា « តើមានអ្វីសម្រាប់ខ្ញុំនៅក្នុងពេលអនាគត ? » ខ្ញុំបានព្យាយាមដើរតាមដំបូន្មានក្នុងពរជ័យលោកអយ្យកោរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានសិក្សាយ៉ាងឧស្សាហ៍ ដើម្បក្លាយជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់ ហើយបានបន្តការអប់រំរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីក្លាយជានាយិកាសាលាបឋមសិក្សា ។ ខ្ញុំបានអធិស្ឋានដល់ព្រះបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំ ហើយបានស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ខ្ញុំជឿយ៉ាងមុតមាំចំពោះការសន្យារបស់ព្យាការី ដែលបានអះអាងចំពោះខ្ញុំថា បើខ្ញុំ « បន្តពិត និងស្មោះត្រង់, រក្សាក្ដីសញ្ញារបស់ខ្ញុំ, បម្រើព្រះ, ស្រឡាញ់ព្រះបិតានៅស្ថានសួគ៌ និងព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ [ របស់ខ្ញុំ ] នោះ [ ខ្ញុំ ] នឹងមិនបាត់បង់ពរជ័យអស់កល្បជានិច្ចណាមួយ ដែលព្រះបិតាសួគ៌មានសម្រាប់កូនចៅដ៏ស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់នោះទេ » ។15
ខ្ញុំដឹងថា ការអប់រំរបស់ខ្ញុំបានរៀបចំខ្ញុំសម្រាប់ជីវិតមួយ ដែលមិនមានអ្វីដូចជាខ្ញុំបានស្រមៃ កាលពីនៅជាយុវនារីម្នាក់នោះឡើយ ។ ខ្ញុំបានគិតថា ខ្ញុំសិក្សាផ្នែកអប់រំ ដើម្បីបង្រៀនក្នុងសាលា និងកូនៗក្នុងពេលអនាគតរបស់ខ្ញុំ តែខ្ញុំពុំបានដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ក៏បានរៀបចំខ្ញុំឲ្យបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស នៅប្រទេស ម៉ុងហ្គោលី ផងដែរ នៅក្នុងបេសកកម្មជាមួយស្វាមីខ្ញុំ និងឲ្យបង្រៀនយុវនារីក្នងសាសនាចក្រទូទាំងពិភពលោក និងបង្រៀនចៅៗរបស់ខ្ញុំពីតម្លៃនៃចំណេះវិជ្ជា---ជាពរជ័យទាំងអស់ដែលខ្ញុំមិនដែលស្រមៃឃើញ ។
ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះបិតានៅស្ថានសួគ៌របស់យើងស្គាល់ និងស្រឡាញ់អ្នក ។ ទ្រង់បានដាក់ការទុកចិត្តដ៏ធំធេងលើអ្នក និងមានកិច្ចការមួយដែលមានតែអ្នកប៉ុណ្ណោះអាចធ្វើបាន ។ ខ្ញុំចង់អះអាងចំពោះអ្នកថា អ្នកនឹងត្រូវរៀបចំសម្រាប់កិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនោះ បើអ្នកស្វែងរកការរៀនសូត្រដោយសារការសិក្សា និងដោយសារសេចក្ដីជំនឿផងដែរនោះ ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់នេះ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាមែន ។