ហេតុផលនៃការបម្រើបព្វជិតភាព ?
ការយល់ពីហេតុផលនៃដំណឹងល្អ និង មូលហេតុនៃបព្វជិតភាព នឹងជួយយើងឲ្យឃើញពីគោលបំណងដ៏ទេវភាពនៃរឿងទាំងអស់នេះ ។
ខ្ញុំស្រឡាញ់ឱកាសដ៏អស្ចារ្យនេះ ដើម្បីជួបនឹងបងប្អូនប្រុសខាងបព្វជិតភាព ហើយរីករាយជាមួយនឹងអ្នកនៅក្នុងភាពដ៏អស្ចារ្យ និង ភាពស្រស់បំព្រងនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ខ្ញុំសូមសរសើរចំពោះសេចក្ដីជំនឿ កិច្ចការល្អ និង អំពើល្អជាប់លាប់របស់អ្នក ។
យើងមានចំណងរួមដែលយើងទាំងអស់គ្នាទទួលបានការតែងតាំងឲ្យមានបព្វជិតភាពនៃព្រះពីអ្នកដែលបានទុកចិត្តដោយសិទ្ធិអំណាច និងអំណាចបព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធ ។ នេះគឺជាពរជ័យដ៏ធំអស្ចារ្យ ។ វាជាការទទួលខុសត្រូវដ៏ពិសិដ្ឋ ។
អំណាចនៃហេតុផល
ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានគិតអំពីការហៅបម្រើដ៏សំខាន់ពីរដែលខ្ញុំបានទទួលជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។
ការហៅបម្រើទីមួយបានមកកាល ខ្ញុំនៅជាឌីកុន ។ ខ្ញុំបានចូលរូមជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំនៅសាខាសាសនាចក្រនៅ ហ្វ្រែងហ្វើត ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ។ យើងបានទទួលពរជ័យដោយមានមនុស្សអស្ចារ្យជាច្រើននៅក្នុងសាខាដ៏តូចរបស់យើង ។ មានម្នាក់គឺជាប្រធានសាខារបស់យើងគឺ បងប្រុស លែនឆល ។ ខ្ញុំកោតសរសើរគាត់ខ្លាំងណាស់ ទោះបីជាគាត់ហាក់ដូចជាតែងតែហ្មត់ចត់ ច្បាស់លាស់ ហើយភាគច្រើនស្លៀកពាក់អាវធំពណ៌ខ្មៅ ។ ខ្ញុំចាំថា នៅពេលខ្ញុំនៅក្មេង ពេលខ្ញុំកំពុងតែនិយាយលេងជាមួយនឹងមិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំពីការមិនទាន់សម័យរបស់ប្រធានសាខាយើងបានមក ។
ឥឡូវនេះ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំសើចពេលគិតអំពីរឿងនេះ ដោយសារវាពិតជាអាច ដែលយុវវ័យនៃសាសនាចក្របច្ចុប្បន្នពិតជាមើលមកខ្ញុំក្នុងរបៀបដូចគ្នា ។
នៅថ្ងៃអាទិត្យមួយ ប្រធាន លែនឆល បានសុំខ្ញុំថាតើគាត់អាចនិយាយជាមួយនឹងខ្ញុំបានទេ ។
គំនិតដំបូងរបស់ខ្ញុំគឺថា « តើខ្ញុំបានធ្វើអ្វីខុស ? » ខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំបានពិចារណាយ៉ាងលឿនអំពីរឿងជាច្រើនដែលខ្ញុំប្រហែលជាបានធ្វើដែលអាចបំផុសគំនិតឲ្យមានការជជែករវាងប្រធានសាខា និង ឌីកុន ។
ប្រធាន លែនឆល បានអញ្ជើញខ្ញុំឲ្យទៅក្នុងថ្នាក់រៀនតូចមួយ ដោយសារព្រះវិហារដ៏តូចរបស់យើងមិនមានការិយាល័យសម្រាប់ប្រធានសាខានោះទេ ហើយនៅទីនោះ គាត់បានផ្ដល់ការហៅបម្រើឲ្យខ្ញុំជាប្រធានកូរ៉ុមឌីកុន ។
គាត់និយាយថា « នេះជាតំណែងដ៏សំខាន់មួយ » ហើយបន្ទាប់មកគាត់បានចំណាយពេលរបស់គាត់រៀបរាប់ពីហេតុផល ។ គាត់បានពន្យល់ពីអ្វីដែលគាត់ និង ព្រះអម្ចាស់បានសង្ឃឹមលើខ្ញុំ និង ពីរបៀបដែលខ្ញុំអាចទទួលជំនួយ ។
ខ្ញុំមិនបានចាំអ្វីច្រើនដែលគាត់បាននិយាយនោះទេ ប៉ុន្ដែខ្ញុំពិតជាចាំពីអារម្មណ៍ដែលខ្ញុំបានមាន ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណដ៏ពិសិដ្ឋ និង ដ៏ទេវភាពនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំនៅពេលដែលគាត់មានប្រសាសន៍ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា នេះគឺជាសាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ការហៅបម្រើដែលគាត់បានផ្ដល់នោះគឺត្រូវបានបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ខ្ញុំចាំថា ខ្ញុំបានដើរចេញពីបន្ទប់តូចនោះមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំខ្ពស់ជាងមុនបន្ដិច ។
វាមានរយៈពេលជិត 60 ឆ្នាំហើយចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក ហើយខ្ញុំនៅតែដក់ពីអារម្មណ៍ទាំងនេះពីការទុកចិត្ត និង សេចក្ដីស្រឡាញ់ ។
ពេលខ្ញុំគិតពីបទពិសោធន៍អតីតកាលនេះ ខ្ញុំព្យាយាមចងចាំពីចំនួនឌីកុនដែលមាននៅក្នុងសាខារបស់យើងនាពេលនោះ ។ ការចងចាំល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំគឺ ខ្ញុំជឿថាមានឌីកុនពីរនាក់ ។ ទោះយ៉ាងណាក្ដី នេះអាចជាការពន្លើសមួយដ៏ធំ ។
ប៉ុន្តែវាពិតជាពុំជាបញ្ហាថា មានឌីកុនមួយ ឬក៏ច្រើននោះទេ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានកិត្តិយស ហើយខ្ញុំចង់បម្រើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមិនចង់ឲ្យប្រធានសាខារបស់ខ្ញុំ ឬ ព្រះអម្ចាស់អាក់អន់ចិត្តឡើយ ។
ឥឡូវ ខ្ញុំដឹងថាប្រធានសាខាអាចគ្រាន់តែធ្វើការតាមអារម្មណ៍របស់គាត់នៅពេលដែលគាត់បានហៅខ្ញុំឲ្យបម្រើតួនាទីនេះ ។ គាត់អាចប្រាប់ខ្ញុំយ៉ាងសាមញ្ញនៅតាមសាលធំ ឬ អំឡុងពេលប្រជុំបព្វជិតភាពយើងថាខ្ញុំគឺជាប្រធានកូរ៉ុមឌីកុនថ្មី ។
ផ្ទុយមកវិញ គាត់បានចំណាយពេលជាមួយខ្ញុំ ហើយជួយខ្ញុំឲ្យយល់មិនត្រឹមតែពីអ្វីទៅជាកិច្ចការ និងការទទួលខុសត្រូវថ្មីរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្ដែសំខាន់ជាងនេះទៅទៀតនោះ គឺយល់អំពីមូលហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំត្រូវធ្វើកិច្ចការនេះ ។
នោះជាអ្វីដែលខ្ញុំមិនអាចបំភ្លេចបាននោះទេ ។
ចំណុចនៅក្នុងរឿងនេះមិនត្រឹមតែបង្ហាញពីរបៀបដើម្បីផ្ដល់ការហៅបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រនោះទេ ( ទោះបី នេះជាមេរៀនដ៏អស្ចារ្យមួយសម្រាប់ខ្ញុំពីរបៀបសមរម្យក្នុងការធ្វើតាមក៏ដោយ ។ ) នេះជាគំរូមួយសម្រាប់ខ្ញុំដែលជម្រុញអំណាចនៃការដឹកនាំបព្វជិតភាពដែលដាស់វិញ្ញាណ និង បំផុសជាសកម្មភាពឡើង ។
យើងត្រូវការការរំលឹកជាញឹកញាប់ពីហេតុផលដ៏អស់កល្បដែលបង្កប់ក្នុងរឿងអ្វីៗដែលយើងត្រូវបានបញ្ជាឲ្យធ្វើ ។ គោលការណ៍នៃដំណឹងល្អជាមូលដ្ឋាន ត្រូវរួមបញ្ចូលគ្នានៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ទោះបីជាវាមានន័យថារៀនហើយរៀនទៀតក៏ដោយ ។ នោះមិនមានន័យថាដំណើរការនេះ គួរជាការដដែល ឬ គួរឲ្យធុញទ្រាន់នោះទេ ។ ជាជាងពេលយើងបង្រៀនគោលការណ៍គ្រឹះក្នុងផ្ទះ ឬ សាសនាចក្រយើង ចូរឲ្យចំណង់ដ៏រីករាយនៃការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ និង ទីបន្ទាល់ដ៏មោះមុតរបស់យើង អាចជួយព្រលឹងមនុស្សជាច្រើនដែលយើងបង្រៀនឲ្យទទួលបាននូវចំណេះ សន្ដិភាព និង សុភមង្គល ។
ពីឌីកុនដែលតែងតាំងថ្មីបំផុតទៅដល់សង្ឃជាន់ខ្ពស់រៀមច្បងបំផុត យើងមានបញ្ជីពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើ និង គួរតែធ្វើក្នុងទំនួលខុសត្រូវបព្វជិតភាពរបស់យើង ។ អ្វីទៅជាការបម្រើក្នុងបព្វជិតភាពគឺសំខាន់នៅក្នុងការងាររបស់យើង ហើយយើងត្រូវចូលរួម ។ ប៉ុន្ដែវានៅក្នុងហេតុផលត្រូវបម្រើក្នុងបព្វជិតភាពដែលយើងស្វែងរកឃើញនូវការជម្រុញទឹកចិត្ត ចំណង់ និង អំណាចនៃបព្វជិតភាព ។
អ្វីជាការបម្រើបព្វជិតភាពបង្រៀនយើងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ ។ មូលហេតុ ជួយបំផុសវិញ្ញាណយើង ។
អ្វីជាការបម្រើបព្វជិតភាព ប្រាប់យើង ប៉ុន្ដែហេតុផលជាអ្នកផ្លាស់ប្ដូរយើង ។
ភាពបរិបូរណ៍នៃការណ៍ « ល្អ » ដែលត្រូវធ្វើ
ការហៅបម្រើបព្វជិតភាពផ្សេងទៀតដែលខ្ញុំបានគិត បានផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមកនៅពេលដែលខ្ញុំមានគ្រួសាររបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ ។ យើងបានប្ដូរផ្ទះទៅ ហ្វ្រែងហ្វើត ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ហើយខ្ញុំទើបតែទទួលបានការឡើងតំណែងនៅកន្លែងធ្វើការដែលត្រូវការចំណាយពេលវេលា និង ការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងបំផុត ។ អំឡុងពេលរវល់នៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ អ៊ែលឌើរ យ៉ូសែប ប៊ី. វ៉ឺតលីនបានផ្ដល់ការហៅបម្រើមួយមកខ្ញុំដើម្បីបម្រើជាប្រធានសេ្ដក ។
អំឡុងពេលនៃការសម្ភាសន៍របស់ខ្ញុំជាមួយនឹងគាត់ គំនិតជាច្រើនបានកើតមានក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំ ដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺការបារម្ភដែលមិនស្ងប់រម្ងាប់ថា ខ្ញុំអាចនឹងមិនអាចមានពេលដើម្បីធ្វើការហៅបម្រើនេះ ។ ថ្វីបើ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍រាបទាប និង មានកិត្តិយសដោយការហៅនោះក៏ដោយ រំពេចនោះខ្ញុំបានគិតថា តើខ្ញុំអាចទទួលយកវាបានឬក៏អត់ ។ ប៉ុន្ដែវាគ្រាន់តែជាគំនិតមួយពព្រិចភ្នែក ពីព្រោះខ្ញុំបានដឹងថាអ៊ែលឌើរ វ៉ឺតលីន ត្រូវបានហៅពីព្រះ ហើយថាគាត់កំពុងតែធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅពីទទួលយកនោះ ?
មានពេលខ្លះដែលយើងត្រូវដើរទៅក្នុងកន្លែងងងឹតដោយសេចក្ដីជំនឿ ភាពជឿជាក់ថាព្រះនឹងផ្ដល់ចម្លើយ និង ការចង្អុលបង្ហាញទិសដៅឲ្យយើងទៅកន្លែងដែលយើងនឹងត្រូវបំពេញកិច្ចការនោះ ។ ហើយដូច្នេះ ខ្ញុំទទួលយកការហៅបម្រើនោះដោយសេចក្ដីរីករាយ ដោយដឹងថាព្រះនឹងផ្ដល់មធ្យោបាយឲ្យខ្ញុំ ។
នៅពេលចាប់ផ្តើមដំបូងនៃកិច្ចការនេះ ក្នុងឋានៈជាសេ្ដក យើងមានឯកសិទ្ធិទទួលការហ្វឹកហ្វឺនពីគ្រូ និង អ្នកដឹកនាំដ៏អស្ចារ្យខ្លះៗនៅក្នុងសាសនាចក្រ ដូចជាអ៊ែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន និង ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ។ ការបង្រៀនរបស់ពួកគេគឺដូចជាទឹកសន្សើមពីស្ថានសួគ៌ ហើយវាជាការបំផុសគំនិតសម្រាប់យើង ។ ខ្ញុំនៅតែមានកំណត់ចំណាំដែលខ្ញុំបានកត់អំឡុងពេលហ្វឹកហ្វឺនទាំងនេះ ។ បងប្រុសទាំងនេះ បានផ្ដល់ឲ្យយើងនូវការយល់ដឹងពីអត្ថន័យក្នុងការស្ថាបនានគរព្រះ ដោយការសាងសក្ខីភាពផ្ទាល់ខ្លួន និង ពង្រឹងក្រុមគ្រួសារ ។ ពួកគេបានជួយយើងឲ្យឃើញរបៀបដើម្បីអនុវត្តសេចក្ដីពិត និង គោលការណ៍នៃដំណឹងល្អមកក្នុងកាលៈទេសៈជាក់លាក់នៅពេលណាមួយជាក់លាក់របស់យើង ។ និយាយម្យ៉ាងទៀតថា អ្នកដឹកនាំដោយការបំផុសគំនិតបានជួយយើងឲ្យឃើញពីហេតុផលនៃដំណឹងល្អ ហើយយើងត្រូវមូរដៃអាវយើងឡើង រួចហើយចេញទៅធ្វើការ ។
វាមិនយូរទេមុនពេលដែលយើងបានដឹងថាមានការណ៍ជាច្រើនដែលគណៈប្រធានស្ដេកអាចធ្វើ តាមពិតវាមានច្រើនណាស់ ប្រសិនបើយើងមិនដាក់អាទិភាពនៃការបំផុសគំនិតមុននោះទេ នៅទីបញ្ចប់យើងអាចខកមិនបានធ្វើរឿងសំខាន់ៗជាច្រើន ។ អាទិភាពដែលប្រណាំងប្រជែងចាប់ផ្ដើមលេចចេញមក ដែលបានបង្វែរការផ្ដោតអារម្មណ៍របស់យើងពីការយល់ដឹងដែលបានចែកចាយដោយបងប្អូនប្រុសទាំងនោះ ។ មានការណ៍ « ល្អ » ជាច្រើនធ្វើ ប៉ុន្ដែមិនមែនការណ៍ទាំងអស់សុទ្ធតែសំខាន់បំផុតនោះទេ។
យើងរៀនមេរៀនដ៏សំខាន់មួយពីការពិតដែលថាអ្វីមួយល្អ គឺមិនដែលមានហេតុផលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចំណាយពេលវេលា និង ធនធានរបស់យើងនោះទេ ។ សកម្មភាព គំនិតផ្ដួចផ្ដើម និង គម្រោងរបស់យើងគួរបំផុស និង ផ្ដោតលើហេតុផលក្នុងការបម្រើបព្វជិតភាពរបស់យើង មិនមែនដោយនិន្នាការ និង ចំណាប់អារម្មណ៍ដ៏ឆើតឆាយនៃពេលនេះទេ ។ បើមិនដូច្នោះទេ វាអាចបង្វែរយើងចេញពីការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើង ធ្វើឲ្យកម្លាំងរបស់យើងខ្សោយទៅ និង ធ្វើឲ្យយើងផ្ដោតចំណាប់អារម្មណ៍ ខាងវិញ្ញាណ ឬ ខាងសាច់ឈាមយើងដែលមិនមែនជាគ្រឹះនៃភាពជាសិស្សជាប់លើវា ។
បងប្អូនប្រុស យើងទាំងអស់គ្នាដឹងថា វាត្រូវការវិន័យផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីនៅតែបន្ដផ្ដោតលើបញ្ហាទាំងអស់ដែលមានអំណាចដ៏អស្ចារ្យក្នុងការបង្កើនសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះ និង សម្រាប់មនុស្សជាតិ ធ្វើឲ្យអាពាហ៍ពិពាហ៍រឹងមាំ ពង្រឹងក្រុមគ្រួសារ និង កសាងនគរព្រះនៅលើផែនដី ។ ដូចជាដើមឈើហូបផ្លែដែលមានមែកច្រើន និង មានស្លឹកច្រើនឥតគណនា ជីវិតរបស់យើងក៏ត្រូវការកាត់ចោលនូវការរំខានរាល់ដងជាច្រើន ដើម្បីធានាថាយើងប្រើប្រាស់កម្លាំង និង ពេលវេលារបស់យើងឲ្យសម្រេចបានគោលបំណងពិតប្រាកដរបស់យើង ដើម្បីបញ្ចេញផ្លែឈើល្អ ! 1
អ្នកមិននៅឯកោទេ
ដូច្នេះ តើយើងអាចដឹងថាត្រូវជ្រើសរើសអ្វីដោយរបៀបណា ? យើងម្នាក់ៗមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងការសម្រេចចិត្តសម្រាប់ខ្លួនឯង ។ ទោះយ៉ាងណាក្ដី យើងត្រូវបានបញ្ជាឲ្យរៀនព្រះគម្ពីរដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម គោរពតាមពាក្យសម្ដីរបស់ព្យាការី ហើយជាការអធិស្ឋានដែលពោរពេញដោយសេចក្ដីជំនឿ ការលះបង់ និងដោយហ្មត់ចត់ ។
បងប្អូនប្រុស ព្រះមានសេចក្ដីស្មោះត្រង់ ។ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ទ្រង់នឹងនិយាយនៅក្នុងគំនិត និង ដួងចិត្តរបស់យើងអំពីផ្លូវដែលយើងគួរតែដើរតាមអំឡុងពេលវគ្គមួយៗក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
ប្រសិនបើចិត្តរបស់យើងបរិសុទ្ធ ប្រសិនបើយើងមិនស្វែងរកសិរីល្អផ្ទាល់ខ្លួនយើង ប៉ុន្ដែស្វែងរកសិរីល្អនៃព្រះដ៏មានឫទ្ធិអំណាចវិញ ប្រសិនបើយើងចង់ធ្វើតាមព្រះហឬទ័យរបស់ទ្រង់ ប្រសិនបើយើងចង់ប្រសិទ្ធិពរដល់ជីវិតក្រុមគ្រួសាររបស់យើង និង មនុស្សជាតិយើង យើងនឹងមិនដែលត្រូវគេទុកឲ្យនៅឯកោនោះទេ ។ ដូចជាអ្វីដែលប្រធាន Monson បានរំលឹកយើងជាញឹកញាប់ថា « នៅពេលដែលយើងនៅក្នុងបេសកកម្មរបស់ព្រះអម្ចាស់ យើងត្រូវបានប្រទានជំនួយពីទ្រង់ » ។2
ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់អ្នក « នឹងទៅពីមុខអ្នក ។ [ ទ្រង់ ] នឹងនៅខាងស្ដាំដៃអ្នក និង ខាងឆ្វេងដៃអ្នក ហើយព្រះវិញ្ញាណ [ របស់ទ្រង់ ] នឹងសណ្ឋិតនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នក ហើយពួកទេវតា [ របស់ទ្រង់ ] នៅព័ទ្ធជុំវិញអ្នកដើម្បីទ្រអ្នកឡើង » ។ 3
អំណាចនៃការអនុវត្ត
បងប្អូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ពរជ័យដ៏ទេវភាពទាំងអស់ចំពោះការបម្រើបព្វជិតភាព បានមកដោយសារការខិតខំប្រឹងប្រែងដ៏ឧស្សាហ៍ព្យាយាមរបស់យើង, ឆន្ទៈយើងក្នុងការលះបង់, និង បំណងយើងក្នុងការធ្វើត្រូវ ។ សូមយើងក្លាយជាម្នាក់ដែលធ្វើសកម្មភាពដោយខ្លួនឯង ហើយពុំមែនទទួលសកម្មភាពទេ ។ ការចែកចាយគឺល្អ ប៉ុន្ដែការបង្រៀនដែលមិននាំទៅរកសកម្មភាព គឺប្រៀបដូចជាភ្លើងដែលគ្មានកំដៅ ឬ ដូចទឹកដែលផឹកមិនឆ្អែត ។
នៅពេលយើងអនុវត្តគោលលទ្ធិនោះយើងធ្វើឲ្យអណ្ដាតភ្លើងដ៏ស័ក្ដិសិទ្ធនៃដំណឹងល្អដែលឆាបឆេះ និង អំណាចនៃបព្វជិតភាពមានឥទ្ធិពលលើយើង ហើយបំភ្លឺព្រលឹងរបស់យើង ។
ថូម៉ាស អេឌីសុន ជាបុរសដែលផ្ដល់ឲ្យពិភពលោកនូវអំពូលអគ្គិសនីដ៏ភ្លឺបាននិយាយថា « តម្លៃនៃគំនិតមួយស្ថិតលើការប្រើប្រាស់គំនិតនោះ » ។ 4 ក្នុងរបៀបដូចគ្នា គោលលទ្ធិនៃដំណឹងល្អ កាន់តែមានតម្លៃឡើងនៅពេលដែលវាត្រូវបានគេអនុវត្ត ។
យើងមិនត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យគោលលទ្ធិនៃបព្វជិតភាពកា្លយជាអសកម្មភាពនៅក្នុងចិត្តយើងបានទេ ហើយមិនបានអនុវត្តចូលក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ បើមានអាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬ ក្រុមគ្រួសារត្រូវការការសង្គ្រោះ ឬប្រហែលជាខ្លួនយើងផង សូមកុំឈរមើលឡើយ ។ សូមយើងអរព្រះគុណដល់ព្រះសម្រាប់ផែនការនៃសុភមង្គលដែលរួមមានសេចក្ដីជំនឿ ការប្រែចិត្ត ការអភ័យទោស និង ការចាប់ផ្ដើមជាថ្មី ។ ការអនុវត្តគោលលទ្ធិបព្វជិតភាពនឹងធ្វើឲ្យយើងពេញលក្ខណៈជាស្វាមី ឪពុក និង កូនប្រុសដែលយល់ពីហេតុផលនៃបព្វជិតភាព និង អំណាចរបស់វាដើម្បីនឹកឃើញ និង ចាប់បានសម្រស់ និង ភាពបរិសុទ្ធនៃក្រុមគ្រួសារដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
សន្និសីទទូទៅ តែងតែជាពេលល្អសម្រាប់ទាំងការស្ដាប់ និង ការធ្វើតាម ។ ហេតុដូច្នេះ ចូរយើង « ជា...អ្នកប្រព្រឹត្តតាមព្រះបន្ទូលទៅ កុំឲ្យគ្រាន់តែស្ដាប់ប៉ុណ្ណោះ » ។5 បងប្អូនប្រុស ខ្ញុំសូមអញ្ជើញអ្នកឲ្យពិចារណាអំពីពាក្យសម្ដីដែលបាននិយាយដោយអ្នកបម្រើរបស់ព្រះនៅចុងសប្ដាហ៍នេះ ។ បន្ទាប់មកលុតជង្គង់ចុះ ។ ទូលសូមដល់ព្រះ ជាព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ឲ្យជួយបំភ្លឺគំនិតរបស់អ្នក និង ផ្ដល់អារម្មណ៍ល្អដល់អ្នក ។ ទូលអង្វរសុំទ្រង់សម្រាប់ការណែនាំនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក ក្នុងការទទួលខុសត្រូវនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់អ្នក និង ក្នុងឧបសគ្គជាក់លាក់ណាមួយរបស់អ្នកក្នុងគ្រានេះ ។ ដើរតាមការញ៉ាំងចិត្តពីព្រះវិញ្ញាណ សូមកុំពន្យារពេល ។ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើអ្វីទាំងអស់នេះ ខ្ញុំសូមសន្យាថា ព្រះអម្ចាស់នឹងមិនចាកចេញពីអ្នកឲ្យអ្នកនៅឯកោធ្វើការតែម្នាក់ឯងនោះឡើយ ។
បន្ដដោយភាពអត់ធ្មត់
យើងដឹងថា ផ្ទុយពីការចង់បានបំផុតរបស់យើង រឿងអ្វីៗវាមិនដូចជាការដែលយើងបានគ្រោងទុកនោះទេ ។ យើងធ្វើខុសនៅក្នុងជីវិតនេះ និង នៅក្នុងការបម្រើបព្វជិតភាពរបស់យើង ។ ម្ដងម្កាល យើងជំពប់ជើងដួល ហើយបានធ្លាក់ចុះ ។
នៅពេលដែលព្រះអម្ចាស់ទូន្មានយើងឲ្យ « ស៊ូនៅក្នុងសេចក្ដីអត់ធន់ចុះ រហូតដល់ [យើង] បានល្អឥតខ្ចោះ »6 ទ្រង់ដឹងថា វាត្រូវការពេលវេលា និង ការខ្ជាប់ខ្ជួន ។ ការយល់ពីហេតុផលនៃដំណឹងល្អ និង មូលហេតុនៃបព្វជិតភាព នឹងជួយយើងឲ្យឃើញពីគោលបំណងដ៏ទេវភាពនៃរឿងទាំងអស់នេះ ។ វានឹងជម្រុញយើង និង ផ្ដល់កម្លាំងដល់យើងឲ្យធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ទោះបីជាពេលវាលំបាកក៏ដោយ ។ ការបន្ដផ្តោតលើគោលការណ៍គ្រឹះនៃការរស់នៅតាមដំណឹងល្អនឹងជួយយើងឲ្យមានពរជ័យជាមួយនឹងភាពច្បាស់លាស់ ចំណេះដឹង និង ការដឹកនាំ ។
«តើយើងមិនទៅសម្រាប់ការណ៍ល្អទេឬ?» 7 មែនហើយ បងប្អូនប្រុស យើងនឹងទៅ!
ដោយមានការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ យើងរៀនពីកំហុសរបស់យើង ។ ប្រសិនបើយើងដួល យើងនឹងក្រោកឡើងវិញ ។ ប្រសិនបើយើងបាក់ទឹកចិត្ត យើងនឹងបន្ដទៅមុខទៀត ។ យើងនឹងមិនផ្លាស់ប្ដូរគំនិត យើងនឹងមិនបោះបង់ចោលឡើយ ។
ក្នុងនាមជាបងប្អូនប្រុសដ៏មានអំណាចនៃបព្វជិតភាពដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៃព្រះ យើងនឹងឈរជាមួយនឹងគ្នា កៀកស្មាគ្នា ផ្ដោតលើគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្ដារឡើងវិញ ហើយរីករាយនឹងធ្វើការបម្រើព្រះ និង បងប្អូនរបស់យើងដោយការលះបង់ និង សេចក្ដីស្រឡាញ់ ។
ព្រះនៅមានព្រះជន្មរស់!
បងប្អូនប្រុសជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់អ្នកនៅថ្ងៃនេះថា ព្រះជាព្រះវរបិតា និង ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រង់មានព្រះជន្មរស់នៅ ។ ទ្រង់គឺពិត ! ទ្រង់នៅទីនោះ !
អ្នកមិននៅតែម្នាក់ឯងនោះទេ ។ ព្រះវរបិតារបស់អ្នកដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ខ្វល់ខ្វាយអំពីអ្នក ហើយចង់ប្រទានពរដល់អ្នក និង គាំទ្រអ្នកនៅក្នុងសេចក្ដីសុចរិត ។
ចូរទុកចិត្តថា ព្រះនៅមានព្រះបន្ទូលមកកូនចៅមនុស្សនៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ។ ទ្រង់នឹងមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់អ្នក !
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានឃើញអ្វីដែលគាត់បាននិយាយថា គាត់បានឃើញ ។ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ត្រូវបានស្ដារឡើងវិញនៅលើផែនដីដោយអានុភាព និង សិទ្ធិអំណាចនៃព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ ។
ការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំគឺថា ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពរបស់ទ្រង់ យើងនឹងតែងតែធ្វើការដោយស្របគ្នាចំពោះហេតុផលនៃការបម្រើបព្វជិតភាព ហើយប្រើគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់យើង និង ជីវិតរបស់អ្នកដទៃដែលយើងបានបម្រើ ។
នៅពេលយើងធ្វើដូច្នោះ អំណាចដ៏គ្មានទីបញ្ចប់នៃដង្វាយធួននឹងបន្សុទ្ធ សម្អាត និង សម្រាំងដល់វិញ្ញាណ និង ចរិតលក្ខណៈរបស់យើង រហូតដល់យើងក្លាយជាមនុស្សដែលយើងចង់បាននោះ ។ អ្វីទាំងនេះ ខ្ញុំសូមធ្វើទីបន្ទាល់នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ អាម៉ែន ។