នៅទីនេះដើម្បីបម្រើដោយបុព្វហេតុសុចរិត

ដោយ ខារ៉ុល អេហ្វ ម៉ាកខន់ឃី

ទីប្រឹក្សាទីមួយនៅក្នុងគណៈប្រធានយុវនារីទូទៅ

សូមឲ្យយើងជ្រើសរើសបម្រើដោយបុព្វហេតុដ៏សុចរិត ជាអ្នកតំណាងឲ្យព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើង ។

ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលយើងអាចជួបជុំគ្នាជាស្ត្រីស្មោះត្រង់ ដូចជាលីសា--ជាបងស្រីនៅក្នុងវីដេអូ-- ដែលមានចិត្តបរិសុទ្ធ ដែលស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ហើយបម្រើទ្រង់ ទោះជាខ្លួនស្ថិតនៅក្នុងឧបសគ្គក្ដី ។ រឿងរបស់លីសា រំឭកយើងថា យើងត្រូវតែស្រឡាញ់ ហើយមើលឃើញភាពស្រស់ស្អាតនៃព្រលឹងរវាងគ្នានឹងគ្នា ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនថា « ចូរចាំចុះថា តម្លៃនៃព្រលឹងទាំងឡាយ គឺមហិមាណាស់ចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះ » ។¹ មិនថាយើងមានអាយុ ៨ ឆ្នាំ ឬ ១០៨ ឆ្នាំនោះទេ យើងម្នាក់ៗមាន « តម្លៃនៅក្នុងព្រះនេត្រនៃ [ទ្រង់] »² ទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ។ យើងគឺជាបុត្រីរបស់ព្រះ ។ យើងគឺជាស៊ីស្ទើរនៅក្នុងស៊ីយ៉ូន ។ យើងមាននិស្ស័យនៃព្រះ ហើយយើងម្នាក់ៗមានកិច្ចការរុងរឿងមួយដែលត្រូវធ្វើ ។

នៅក្នុងរដូវក្ដៅ ខ្ញុំបានទៅសួរសុខទុក្ខម្ដាយវ័យក្មេងដ៏ឯកោម្នាក់ដែលមានកូនស្រីជាច្រើននាក់ ។ នាងបានចែកចាយអារម្មណ៍នាងនឹងខ្ញុំថា យុវនារីរបស់យើងត្រូវការបុព្វហេតុមួយ ជាអ្វីដែលជួយពួកគេមានអារម្មណ៍ថាមានតម្លៃ ។ នាងបានដឹងថា យើងអាចរកឃើញតម្លៃជាបុគ្គល និងអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ដោយការធ្វើតាមគោលបំណងដ៏ទេវភាពនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើង ។ នាយប់នេះ ក្រុមចម្រៀងបានច្រៀង ទំនុកដ៏ពិរោះ និងអស្ចារ្យ ដែលបង្រៀនយើងអំពីគោលបំណងរបស់យើង ។ តាមរយៈការសាកល្បង និងឧបសគ្គ ទោះជាក្នុងភាពភ័យខ្លាច និងនៅកណ្ដាលភាពអស់សង្ឃឹមក្ដី យើងមានដួងចិត្តអង់អាច ។ យើងបានតាំងចិត្តធ្វើចំណែករបស់យើង ។ យើងនៅទីនេះដើម្បីបម្រើបុព្វហេតុសុចរិត ។³ បងប្អូនស្រីទាំងឡាយ យើងមានតម្លៃទាំងអស់នៅក្នុងបុព្វហេតុនេះ ។ យើងទាំងអស់គ្នាគឺត្រូវការជាចាំបាច់ ។

បុព្វហេតុសុចរិតដែលយើងបម្រើ គឺជាបុព្វហេតុនៃព្រះគ្រីស្ទ ។ វាគឺជាកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។⁴ ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនថា « នេះហើយជាកិច្ចការរបស់យើង និង សិរីល្អរបស់យើង—គឺដើម្បីនំាឲ្យមានអមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស » ។⁵ យើងគឺជាបុព្វហេតុដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរងទុក្ខ បង្ហូរព្រះលោហិតពីគ្រប់រន្ធញើស ហើយបានប្រទានព្រះជន្មទ្រង់ដោយក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ឥតខ្ចោះ ។ បុព្វហេតុរបស់ទ្រង់គឺជាដំណឹងល្អ « ជាដំណឹងដ៏រីករាយ … ថាទ្រង់បានយាងមកក្នុងពិភពលោក គឺព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីត្រូវគេឆ្កាងជំនួសពិភពលោក ហើយដើម្បីផ្ទុកអំពើបាបទាំងឡាយនៃពិភពលោក ហើយដើម្បីញែកពិភពលោកចេញជាបរិសុទ្ធ ហើយដើម្បីជំរះពិភពលោកឲ្យស្អាតចេញពីអំពើដ៏ឥតសុចរិតទាំងអស់ តាមរយៈព្រះអង្គ មនុស្សទាំងអស់នឹងបានសង្គ្រោះ » ។ ⁶ ព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង « បានគូសដាន និងដឹកនាំផ្លូវ » ។⁷ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នៅពេលយើងដើរតាមគំរូរបស់ទ្រង់ ស្រឡាញ់ព្រះ ហើយបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសន្ដានចិត្តល្អ និងក្ដីមេត្តាករុណា នោះយើងអាចឈរនៅក្នុងបរិសុទ្ធភាព «ចំពោះព្រះភ័ក្រទ្រង់នៅថ្ងៃចុងក្រោយដោយគ្មានទោសកំហុស » ។⁸ យើងជ្រើសបម្រើព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងបុព្វហេតុសុចរិតរបស់ទ្រង់ ដើម្បីយើងអាចក្លាយទៅជាតែមួយជាមួយនឹងព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ។⁹

ព្យាការី មរមន បានថ្លែងដោយមុតមាំថា « ដ្បិតយើងមានការណ៍មួយសម្រាប់ធ្វើ នៅពេលយើងនៅក្នុងរោងឧបោសថឥដ្ឋនេះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចឈ្នះលើខ្មាំងសត្រូវ នៃអស់ទាំងសេចក្ដីសុចរិត ឯព្រលឹងរបស់យើងនឹងសម្រាកនៅក្នុងនគរព្រះ » ។¹⁰ អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រជំនាន់មុន និងអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវពីអតីតកាល បានដើរឆ្ពោះទៅមុខដោយភាពក្លាហាន ហើយបានតាំងចិត្តដោយស្មោះត្រង់ដើម្បីស្ថាបនាដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ហើយបានសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាទីដែលពិធីបរិសុទ្ធនៃភាពលើកតម្កើង អាចត្រូវបានធ្វើឡើង ។ ពួកអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវបច្ចុប្បន្ន មានន័យថាជាអ្នក និងខ្ញុំ ក៏កំពុងដើរឆ្ពោះទៅមុខដោយជំនឿផងដែរ « ដើម្បីធ្វើការងារនៅក្នុងចម្កាទំពាំងបាយជូររបស់ [ព្រះអម្ចាស់] សម្រាប់សេចក្ដីសង្គ្រោះដល់ព្រលឹងនៃមនុស្សលោក » ។¹¹ ហើយដូចជាប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានបង្រៀនថា « អនាគតនឹងសំខាន់ប៉ុណ្ណា នៅពេលព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិបន្ដកិច្ចការដ៏រុងរឿងរបស់ទ្រង់ … តាមរយៈ[ការបម្រើ] ពុំគិតពីខ្លួនឯងរបស់អ្នកទាំងឡាយដែលដួងចិត្តពេញទៅដោយក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះអង្គប្រោសលោះនៃពិភពលោកនោះ » ។¹² យើងចូលរួមនឹងបងប្អូនស្រីស្មោះត្រង់កាលពីអតីតកាល បច្ចុប្បន្នកាល និងជំនាន់កំពុងពេញវ័យ នៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ !

ពីមុនយើងបានកើតមក យើងបានទទួលយកផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង « ដែលនាំឲ្យយើង អាចទទួលរូបកាយ ហើយនឹងទទួលបទពិសោធន៍នៅលើផែនដី ដើម្បីរីកចម្រើនទៅរកភាពល្អឥតខ្ចោះ ហើយនៅទីបញ្ចប់នឹងដឹងពីគោលបំណងដ៏ទេវភាព [របស់យើង] ដោយទទួលជីវិតដ៏នៅអស់កល្បទុកជាមរតក » ។¹³ អែលឌើរ ចន អេ វិតសូ បានពន្យល់អំពីសេចក្ដីសញ្ញាកាលពីជីវិតមុនជីវិតនេះថា ៖ « យើងបានយល់ព្រម នៅពេលនោះ និងនៅទីនោះ ដើម្បីធ្វើជាអ្នកសង្គ្រោះពុំមែនសម្រាប់តែខ្លួនឯងទេ ប៉ុន្ដែ …ជាអ្នកសង្គ្រោះសម្រាប់គ្រួសារមនុស្សលោកទាំងមូល ។ យើងបានធ្វើជាដៃគូនឹងព្រះអម្ចាស់ ។ នៅពេលនោះ ការរៀបចំផែនការបានក្លាយជាផែនការសម្រាប់កិច្ចការរបស់ព្រះបិតា និងកិច្ចការរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រមទាំងកិច្ចការរបស់យើងផងដែរ ។ អ្នកទន់ទាប ហើយរាបសារបំផុត គឺជាដៃគូនឹងព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ ក្នុងការសម្រេចគោលបំណងនៃផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះដ៏អស់កល្បជានិច្ច » ។¹⁴

នៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ យើងបានចុះសេចក្ដីសញ្ញាម្ដងទៀតដើម្បីបម្រើព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។ តាមរយៈការចូលរួមនៅក្នុងពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពដ៏ពិសិដ្ឋ នោះយើងបានសន្យាថា យើងនឹងចាប់ផ្ដើមធ្វើការបម្រើព្រះឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំង ។¹⁵ យើងទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយស្វែងរកការបំផុសគំនិតរបស់ទ្រង់ដើម្បីដឹកនាំកិច្ចខិតខំរបស់យើង ។ សេចក្ដីសុចរិត បានសាយភាយទៅកាន់ពិភពលោក នៅពេលយើងយល់នូវអ្វីដែលព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងធ្វើ រួចយើងធ្វើវា ។

ខ្ញុំស្គាល់កុមារអង្គការបឋមសិក្សាម្នាក់ ដែលបាននិយាយទៅកាន់មិត្តម្នាក់ដែលឈរនៅចំណតឡានក្រុង « ហ្ហេ៎ ! ឯងគួរទៅព្រះវិហារ ហើយរៀនអំពីព្រះយេស៊ូវជាមួយខ្ញុំ ! »

ខ្ញុំបានឃើញយុវនារីថ្នាក់យុវនារី រួមដៃគ្នា ហើយបានធ្វើការតាំងចិត្តមួយដើម្បីបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយរៀបផែនការមួយសមរម្យដើម្បីជួយដល់យុវនារីម្នាក់ដែលកំពុងពុះពារនឹងការញៀន ។

ខ្ញុំបានឃើញម្ដាយវ័យក្មេងបានលះបង់ពេលវេលា ទេពកោសល្យ និងកម្លាំងរបស់ពួកគេទាំងអស់ ដើម្បីបង្រៀន ហើយធ្វើជាគំរូពីគោលការណ៍ដំណឹងល្អដើម្បីឲ្យកូនៗរបស់ពួកគេ បានដូចជាពួកកម្លោះហេលេមិន ដែលអាចឈរដោយក្លាហាន និងដោយស្មោះត្រង់ឆ្លងកាត់ឧបសគ្គ ការល្បួង និងមារសត្រូវ ។

ប៉ុន្តែអ្វីដែលរាបសាបំផុតចំពោះខ្ញុំ គឺពេលស្ដាប់ឮនារីមជ្ឈិមវ័យនៅលីវម្នាក់ប្រកាសដោយទីបន្ទាល់ដ៏បរិសុទ្ធយ៉ាងមុតមាំថា កិច្ចការសំខាន់បំផុតដែលយើងអាចធ្វើ គឺត្រៀមខ្លួនរៀបការ និងមានគ្រួសារ ។ ទោះជានេះពុំមែនជាបទពិសោធន៍របស់នាង តែនាងបានដឹងថា គ្រួសារគឺជាបេះដូងនៃកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។ « ផែនការនៃសុភមង្គលដ៏ទេវភាពនេះ ផ្តល់លទ្ធភាពដល់ទំនាក់ទំនងក្រុមគ្រួសារ ចេះតែបន្តមានរហូតហួសពីសេចក្តីស្លាប់ » ។¹⁶ យើងគោរពផែនការរបស់ព្រះបិតា ហើយថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ ពេលយើងពង្រឹង ហើយលើកកម្ពស់ទំនាក់ទំនងទាំងនោះនៅក្នុងសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ យើងជ្រើសរស់នៅក្នុងជីវិតបរិសុទ្ធ ហើយប្រកបដោយគុណធម៌ ដើម្បីពេលណាឱកាសមកដល់ យើងបានត្រៀមខ្លួនធ្វើសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋនោះ នៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ ហើយរក្សាវាជារៀងរហូត ។

យើងទាំងអស់គ្នាដកពិសោធន៍ពីពេលវេលា និងរដូវទាំងឡាយនៅក្នុងជីវិតយើង ។ ប៉ុន្ដែទោះជាយើងនៅសាលារៀន ធ្វើការនៅក្នុងសហគមន៍ ឬជាពិសេសនៅក្នុងគេហដ្ឋានក្ដី យើងគឺជាភ្នាក់ងាររបស់ព្រះអម្ចាស់ យើងនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។

នៅក្នុងកិច្ចការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ គ្មានកន្លែងសម្រាប់ការប្រៀបធៀប ការរិះគន់ ឬការដាក់ទោសគ្នាទេ ។ វាពុំអាស្រ័យទៅលើវ័យ បទពិសោធន៍ ឬប្រជាប្រិយភាពទេ ។ កិច្ចការពិសិដ្ឋនេះ គឺអំពីការអភិវឌ្ឍដួងចិត្តប្រេះស្រាំ វិញ្ញាណសង្រេង និងឆន្ទៈប្រើអំណោយទានពីព្រះរបស់យើង និងទេពកោសល្យដ៏វិសេសដើម្បីធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់តាមរបៀបរបស់ទ្រង់ ។ វាគឺជាភាពរាបសាដើម្បីលុតជង្គង់ចុះ រួចថ្លែងថា « ឱ ព្រះវរបិតាអើយ … កុំតាមចិត្ត [ ខ្ញុំម្ចាស់ ] ឡើយ សូមតាមតែព្រះហឫទ័យទ្រង់វិញ » ។¹⁷

នៅក្នុងកម្លាំងនៃព្រះអម្ចាស់ យើង « អាចនឹងធ្វើគ្រប់ទាំងអស់បាន » ។¹⁸ យើងបន្ដស្វែងរកការដឹកនាំរបស់ទ្រង់នៅក្នុងការអធិស្ឋាន នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ និងនៅក្នុងការខ្សឹបប្រាប់ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ស្ត្រីម្នាក់ បានជួបនឹងកិច្ចការដ៏លើសលប់មួយ បានសរសេរថា « ពេលខ្លះ ខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើស្ត្រីៗនៅក្នុងប្រវត្តិសាសនាចក្រជំនាន់មុន ដូចជាយើង មិនដាក់ក្បាលទៅលើខ្នើយពេលយប់ ហើយអធិស្ឋានថា ‹ តើថ្ងៃស្អែកនឹងទៅជាយ៉ាងណា តើទ្រង់នឹងជួយ [ ខ្ញុំម្ចាស់ ] ឆ្លងកាត់វាឬទេ ? ›» បន្ទាប់មកគាត់បានសរសេរថា « មានពរជ័យមួយ គឺ [ ថា ] យើងមានគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយយើងស្ថិតនៅក្នុងការណ៍នេះជាមួយគ្នា ! »¹⁹ មិនថាស្ថានភាពរបស់យើងយ៉ាងណា មិនថាយើងនៅត្រង់ណាលើផ្លូវឆ្ពោះទៅសេចក្ដីសង្គ្រោះនោះទេ យើងរួមគ្នាជាធ្លុងមួយនៅក្នុងការតាំងចិត្តរបស់យើងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ យើងគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងការបម្រើរបស់ទ្រង់ ។

អេឡា ហូស្គីនបានបញ្ចប់កម្មវិធីការអភិវឌ្ឍខ្លួន

ថ្មីៗនេះ អ្នកអាចនឹងបានអានអំពីបងស្រី អេឡា ហូស្គីន ដែលមានវ័យ ១០០ ឆ្នាំ ត្រូវបានហៅឲ្យជួយយុវនារីនៅក្នុងវួដរបស់គាត់ធ្វើកម្មវិធីអភិវឌ្ឍខ្លួន ។²⁰ ប្រហែលជាពីរឆ្នាំក្រោយមក នៅវ័យ ១០២ ឆ្នាំ បងស្រី ហូស្គីន បានទទួលរង្វាន់នៃការទទួលស្គាល់ភាពជាស្ត្រីរបស់យុវនារី ។ យុវនារី គណៈប្រធានយុវនារី និងសមាគមសង្គ្រោះស្ដេក និងវួដ ព្រមទាំងសមាជិកគ្រួសារ បានជួបជុំគ្នាដើម្បីអបអរដល់ជោគជ័យរបស់គាត់ ។ ព្រំដែននៃវ័យ អង្គការ និងស្ថានភាពរៀបការ បានរលាយបាត់អស់នៅក្នុងការបម្រើដោយស្មោះត្រង់ ។ ក្រុមយុវនារី បានសម្ដែងការដឹងគុណដល់បងស្រី ហូស្គីន ចំពោះការបង្រៀន និងគំរូសុចរិតរបស់គាត់ ។ ពួកគេចង់ក្លាយដូចជាគាត់ ។ បន្ទាប់ពីនោះ ខ្ញុំបានសួរបងស្រី ហូស្គីនថា « តើបងធ្វើវាយ៉ាងដូចម្ដេច ? »

គាត់បានតបភ្លាមថា « ខ្ញុំបានប្រែចិត្តជារៀងរាល់ថ្ងៃ » ។

ចេញមកពីស្ត្រីដ៏ទន់ភ្លន់រូបនេះ ដែលមានពេញដោយព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ គាត់មានពន្លឺដ៏បរិសុទ្ធ នោះខ្ញុំត្រូវបានរំឭកថា ដើម្បីបំភ្លឺជាមួយនឹងសម្រស់នៃភាពបរិសុទ្ធ ដើម្បីឈរជាមួយនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយប្រទានពរដល់អ្នកដទៃ នោះយើងត្រូវតែស្អាតស្អំ ។ បរិសុទ្ធភាព គឺអាចមាន តាមរយៈព្រះគុណនៃព្រះគ្រីស្ទ នៅពេលយើងបដិសេធអំពើដ៏ឥតបរិសុទ្ធ ហើយជ្រើសរើសស្រឡាញ់ព្រះដោយអស់ពីពលំ អស់ពីគំនិត ហើយអស់ពីកម្លាំង ។²¹ សាវកប៉ុលបានបង្រៀនថា « ឲ្យរត់ពីសេចក្តីស្រើបស្រាលរបស់ក្មេងៗចេញ … ៖ … ហើយដេញតាមសេចក្តីសុចរិត សេចក្តីជំនឿ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីមេត្រី ជាមួយនឹងអ្នកអស់អ្នកដែលអំពាវនាវដល់ព្រះអម្ចាស់ អំពីចិត្តដ៏បរិសុទ្ធវិញ ។²² គ្មានយើងណាម្នាក់ដែលល្អគ្រប់លក្ខណ៍នោះទេ ។ យើងទាំងអស់គ្នាធ្លាប់ធ្វើខុស ។ ប៉ុន្តែយើងប្រែចិត្តដើម្បីយើងអាចបានល្អប្រសើរ ហើយ « រក្សាព្រះនាម [ព្រះគ្រីស្ទ] ឆ្លាក់ទុកជានិច្ចនៅក្នុងដួងចិត្ត [របស់យើង] » ។²³ នៅពេលយើងបម្រើនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ ដោយអស់ពីដួងចិត្ត នោះយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយជួយអ្នកដទៃឲ្យមើលឃើញថាស្ថានសួគ៌ជាយ៉ាងណា ។

សូមឲ្យយើងជ្រើសរើសបម្រើដោយបុព្វហេតុដ៏សុចរិត ជាអ្នកតំណាងឲ្យព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើង ។ ចូរយើងឈររួមគ្នា ហើយ « ច្រៀងចម្រៀងក្នុងចិត្ត [របស់យើង] រួចឆ្ពោះទៅមុខ រស់នៅតាមដំណឹងល្អ ស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ហើយស្ថាបនានគរ [ទ្រង់] » ។²⁴ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា នៅក្នុងកិច្ចការដ៏រុងរឿងនេះ យើងអាចស្គាល់ក្ដីស្រឡាញ់ដ៏បរិសុទ្ធនៃព្រះ ។ យើងអាចទទួលបានក្ដីអំណរពិត ហើយទទួលបានសិរីល្អនៃភាពអស់កល្បជានិច្ចទាំងអស់ ។ នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។