ການອອກມາຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນ

ໂດຍ ແອວເດີ ຢູລິດຊິສ໌ ໂຊອາເຣສ໌

ແຫ່ງກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ

ຂໍ້ມູນແຫ່ງປະຫວັດສາດ ແລະ ພະຍານພິເສດຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນ ເປັນພະຍານວ່າ ການອອກມາຂອງມັນເປັນການມະຫັດສະຈັນແທ້ໆ.

ເທື່ອໜຶ່ງ ຂະນະທີ່ປະຊຸມຮ່ວມກັບພວກແອວເດີຂອງສາດສະໜາຈັກ, ສາດສະດາ ໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ປະກາດວ່າ: “ຖ້າເອົາພຣະຄຳພີມໍມອນ ແລະ ການເປີດເຜີຍອອກໄປ ແລ້ວຈະມີຫຍັງເຫລືອໃນສາດສະໜາຂອງເຮົາ? ບໍ່ເຫລືອຍັງເລີຍ.”¹ ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທີ່ຮັກແພງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຫລັງຈາກພາບທີ່ມາໃຫ້ເຫັນຄັ້ງທຳອິດ, ການອອກມາຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນຢ່າງມະຫັດສະຈັນ ໄດ້ເປັນຂັ້ນຕອນພື້ນຖານທີສອງຂອງການເປີດເຜີຍການຟື້ນຟູພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້. ພຣະຄຳພີມໍມອນເປັນພະຍານເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າ ສຳລັບລູກໆຂອງພຣະອົງ ເຖິງຄວາມບໍ່ເຫັນແກ່ຕົວຂອງອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ ແລະ ການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດທີ່ດີເດັ່ນຂອງພຣະອົງ ໃນບັນດາຊາວນີໄຟ ບໍ່ດົນຫລັງຈາກການຟື້ນຄືນພຣະຊົນຂອງພຣະອົງ.² ມັນຍັງເປັນພະຍານວ່າ ຜູ້ທີ່ເຫລືອຢູ່ຂອງເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນ ຈະກາຍເປັນໜຶ່ງ ຜ່ານທາງວຽກງານໃນຍຸກສຸດທ້າຍຂອງພຣະອົງ ແລະ ວ່າເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຖືກປະຖິ້ມຕະຫລອດການ.³

ເມື່ອເຮົາສຶກສາການອອກມາຂອງປຶ້ມທີ່ສັກສິດເຫລັ້ມນີ້ ໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້, ເຮົາຮັບຮູ້ວ່າ ສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນທັງໝົດແມ່ນມະຫັດສະຈັນ—ຈາກເວລາທີ່ສາດສະດາໂຈເຊັບໄດ້ຮັບແຜ່ນຈາລຶກຄຳ ຈາກທູດບໍລິສຸດອົງໜຶ່ງ ເຖິງການແປຂອງມັນ “ໂດຍຂອງປະທານ ແລະ ໂດຍອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ,”⁴ ການຮັກສາມັນໄວ້, ແລະ ການຈັດພິມຂອງມັນ ໂດຍພຣະຫັດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.

ການອອກມາຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນ ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນກ່ອນໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ຮັບແຜ່ນຈາລຶກຄຳ ຈາກມືຂອງທູດໂມໂຣໄນ. ສາດສະດາໄດ້ທຳນາຍເຖິງທີ່ມາຂອງປຶ້ມທີ່ສັກສິດເຫລັ້ມນີ້ ໃນວັນເວລາຂອງເຮົາ.⁵ ເອຊາຢາໄດ້ກ່າວເຖິງປຶ້ມທີ່ຖືກປະທັບຕາໄວ້, ວ່າມັນຈະປະກົດຂຶ້ນຕອນທີ່ຜູ້ຄົນຜິດຖຽງກັນກ່ຽວກັບພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ. ສະຖານະການດັ່ງກ່າວຈະເປີດໂອກາດໃຫ້ພຣະເຈົ້າສາມາດເຮັດ “ງານແປກປະຫລາດ ແລະ ອັດສະຈັນ,” ໂດຍທີ່ “ຄົນສະຫລາດຈະກາຍເປັນຄົນໂງ່ ແລະ ຄວາມສະຫລາດຫລັກແຫລມທຸກຢ່າງຂອງພວກເຂົາກໍຈະບໍ່ມີປະໂຫຍດ” ຂະນະທີ່ຄົນອ່ອນໂຍນ “ຈະພົບຄວາມສຸກອີກເທື່ອໜຶ່ງ ທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າອົງບໍລິສຸດຂອງຊາດອິດສະຣາເອນມອບໃຫ້.”⁶ ເອເຊກຽນໄດ້ກ່າວກ່ຽວກັບກິ່ງງ່າຂອງຢູດາ (ພຣະຄຣິສຕະທຳຄຳພີ) ແລະ ກິ່ງງ່າຂອງເອຟະຣາອີມ (ພຣະຄຳພີມໍມອນ) ຈະຖືກຕໍ່ເຂົ້າກັນເປັນອັນດຽວ. ທັງເອເຊກຽນ (ໃນພຣະຄຳພີເດີມ) ແລະ ລີໄຮ (ໃນພຣະຄຳພີມໍມອນ) ບອກວ່າ ກິ່ງງ່າທັງສອງຈະ “ເຕີບໂຕໄປນຳກັນ” ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຄຳສອນເທັດສັບສົນ, ສະຖາປະນາສັນຕິສຸກ, ແລະ ນຳເຮົາມາຫາຄວາມຮູ້ເລື່ອງພັນທະສັນຍາ.⁷

ໃນຄືນຂອງວັນທີ 21 ເດືອນກັນຍາ, 1823, ສາມປີເຄິ່ງ ຫລັງຈາກປະສົບການເລື່ອງພາບທີ່ມາໃຫ້ເຫັນຄັ້ງທຳອິດ, ໂຈເຊັບໄດ້ຖືກຢ້ຽມຢາມໂດຍທູດໂມໂຣໄນສາມເທື່ອ, ສາດສະດາຄົນສຸດທ້າຍຂອງຊາວນີໄຟ ໃນອາເມຣິກາສະໄໝບູຮານ, ເພາະຄຳອະທິຖານທີ່ຈິງໃຈຂອງເພິ່ນ. ການຢ້ຽມຢາມນີ້ໄດ້ໃຊ້ເວລາຈົນໝົດຄືນ, ໂມໂຣໄນໄດ້ບອກໂຈເຊັບວ່າ ພຣະເຈົ້າມີວຽກງານທີ່ມະຫັດສະຈັນໃຫ້ເພິ່ນເຮັດ—ເປັນການແປ ແລະ ການຈັດພິມຖ້ອຍຄຳທີ່ດົນໃຈຂອງສາດສະດາໃນສະໄໝບູຮານຢູ່ທະວີບອາເມຣິກາຕໍ່ຊາວໂລກ.⁸ ມື້ຕໍ່ມາ, ໂຈເຊັບໄດ້ໄປຫາສະຖານທີ່ດັ່ງກ່າວ, ບໍ່ໄກຈາກບ້ານຂອງເພິ່ນ, ບ່ອນທີ່ແຜ່ນຈາລຶກໄດ້ຖືກຝັງໄວ້ໂດຍໂມໂຣໄນ ໃນບັ້ນທ້າຍຊີວິດຂອງເພິ່ນ, ເມື່ອຫລາຍສັດຕະວັດກ່ອນ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ໂຈເຊັບໄດ້ເຫັນໂມໂຣໄນອີກ, ຜູ້ທີ່ໄດ້ແນະນຳເພິ່ນໃຫ້ກະກຽມຕົວເອງທີ່ຈະຮັບເອົາແຜ່ນຈາລຶກໃນອະນາຄົດ.

ຊ່ວງໄລຍະສີ່ປີຈາກນັ້ນ, ໃນວັນທີ 22 ເດືອນກັນຍາ ຂອງແຕ່ລະປີ, ໂຈເຊັບໄດ້ຮັບຄຳແນະນຳເພີ່ມເຕີມຈາກໂມໂຣໄນ ເປັນຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບວິທີທີ່ອານາຈັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຄວນຖືກປົກຄອງ ໃນຍຸກສຸດທ້າຍໃນແບບໃດ. ການກະກຽມຂອງໂຈເຊັບແມ່ນຮ່ວມດ້ວຍການມາຢ້ຽມຢາມຈາກທູດຂອງພຣະເຈົ້າ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງໄດ້ເປີດເຜີຍເຫດການທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ສະຫງ່າລາສີ ຊຶ່ງຈະເກີດຂຶ້ນໃນສະໄໝນີ້.⁹

ການແຕ່ງງານຂອງເພິ່ນກັບນາງເອມມາ ເຮວ ໃນປີ 1827 ກໍເປັນພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງການກະກຽມນີ້. ນາງມີບົດບາດທີ່ສຳຄັນໃນການຊ່ວຍເຫລືອສາດສະດາ ຕະຫລອດຊີວິດ ແລະ ໃນການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຂອງເພິ່ນ. ຕາມຈິງແລ້ວ, ໃນເດືອນກັນຍາ ປີ 1827, ນາງເອມມາໄດ້ໄປຫາຄ້ອຍພູກັບໂຈເຊັບ ບ່ອນທີ່ແຜ່ນຈາລຶກໄດ້ຖືກເຊື່ອງໄວ້, ແລະ ໄດ້ລໍຖ້າເພິ່ນ ຂະນະທີ່ທູດໂມໂຣໄນໄດ້ມອບແຜ່ນຈາລຶກໄວ້ໃນມືຂອງໂຈເຊັບ. ໂຈເຊັບໄດ້ຮັບຄຳສັນຍາວ່າ ແຜ່ນຈາລຶກຈະໄດ້ຮັບຄວາມຄຸ້ມຄອງ ຖ້າຫາກເພິ່ນອຸທິດຄວາມພະຍາຍາມທັງໝົດຂອງເພິ່ນ ໃນການຮັກສາມັນໃຫ້ປອດໄພ ຈົນກວ່າມັນຈະຖືກສົ່ງກັບຄືນສູ່ມືຂອງໂມໂຣໄນ.¹⁰

ເພື່ອນຮ່ວມງານທີ່ຮັກແພງຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນພຣະກິດຕິຄຸນ, ຫລາຍສິ່ງທີ່ຖືກຄົ້ນພົບໃນທຸກວັນນີ້ ຈາກສະໄໝບູຮານ ແມ່ນເກີດຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງການຂຸດຄົ້ນຂອງບູຮານຄະດີ ຫລື ແມ່ນແຕ່ໂດຍບັງເອີນ ຕອນທຳການກໍ່ສ້າງໃດໜຶ່ງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ຖືກຊີ້ນຳໃຫ້ໄປຫາແຜ່ນຈາລຶກໂດຍທູດອົງໜຶ່ງ. ຜົນທີ່ໄດ້ຮັບນັ້ນແມ່ນມະຫັດສະຈັນ.

ຂັ້ນຕອນຂອງການແປພຣະຄຳພີມໍມອນ ກໍມະຫັດສະຈັນຄືກັນ. ບັນທຶກສັກສິດບູຮານເຫລັ້ມນີ້ບໍ່ໄດ້ “ຖືກແປ” ໃນວິທີດັ້ງເດີມຕາມທີ່ນັກປາດອາຈານແປໜັງສືບູຮານ ຕາມການຮຽນຮູ້ພາສາ. ເຮົາຄວນເບິ່ງຂັ້ນຕອນ ວ່າເປັນ “ການເປີດເຜີຍ” ດ້ວຍຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຂອງເຄື່ອງມືທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈັດຫາໃຫ້ ແທນທີ່ຈະເບິ່ງວ່າເປັນ “ການແປ” ໂດຍຄວາມຮູ້ເລື່ອງພາສາ. ໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ປະກາດວ່າ ຜ່ານທາງອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ, ເພິ່ນ “ໄດ້ແປພຣະຄຳພີມໍມອນຈາກອັກສອນເອຢິບບູຮານ, ເປັນຄວາມຮູ້ທີ່ໄດ້ສູນເສຍໄປຈາກໂລກ ຊຶ່ງໃນເຫດການທີ່ດີເລີດນັ້ນ [ເພິ່ນ] ໄດ້ຢືນຢູ່ຄົນດຽວ, ຊາຍໜຸ່ມທີ່ດ້ອຍການສຶກສາ, ເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມສະຫລຽວສະຫລາດຂອງໂລກ, ແລະ ຄວາມໂງ່ຈ້າຢ່າງຫລວງຫລາຍຂອງສັດຕະວັດທີສິບແປດ ດ້ວຍການເປີດເຜີຍໃໝ່.”¹¹ ຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໃນການແປແຜ່ນຈາລຶກ—ຫລື ການເປີດເຜີຍ, ດັ່ງທີ່ກ່າວ—ເປັນພຽງຫລັກຖານດຽວ ເມື່ອພິຈາລະນາເຖິງເວລາອັນສັ້ນໆທີ່ມະຫັດສະຈັນນັ້ນ ຊຶ່ງໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ແປມັນ.¹²

ການຂຽນຂອງໂຈເຊັບ ເປັນພະຍານເຖິງອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ໄດ້ສະແດງໃຫ້ປະຈັກ ຂະນະທີ່ທຳການແປພຣະຄຳພີມໍມອນ. ອໍລີເວີ ຄາວເດີຣີ ຄັ້ງໜຶ່ງໄດ້ກ່າວວ່າ: “ນີ້ແມ່ນວັນເວລາທີ່ບໍ່ສາມາດລືມ—ທີ່ໄດ້ນັ່ງຢູ່ໃກ້ສຽງຂອງຜູ້ອ່ານ ໂດຍ ການດົນໃຈຈາກສະຫວັນ, ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ມີຄວາມກະຕັນຍູຈາກສ່ວນເລິກຂອງຫົວໃຈ! ມື້ແລ້ວມື້ອີກ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສືບຕໍ່, ໂດຍທີ່ບໍ່ລົບກວນ, ຂຽນຈາກປາກຂອງເພິ່ນ, ຂະນະທີ່ເພິ່ນແປ … ພຣະຄຳພີມໍມອນ.”¹³

ແຫລ່ງປະຫວັດສາດເປີດເຜີຍວ່າ ຈາກເວລາທີ່ໂຈເຊັບ ໄດ້ຮັບແຜ່ນຈາລຶກໃນປີ 1827, ຜູ້ຄົນໄດ້ພະຍາຍາມລັກເອົາມັນໄປຈາກເພິ່ນ. ເພິ່ນໄດ້ຂຽນໄວ້ວ່າ “ຜູ້ຄົນກໍໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມຢ່າງໜັກເພື່ອຈະເອົາ [ແຜ່ນຈາລຶກ] ໄປຈາກ [ເພິ່ນ]” ແລະ ວ່າ “ກົນອຸບາຍທຸກຢ່າງທີ່ຄິດຂຶ້ນມາໄດ້ ກໍຈະເຮັດເພື່ອເຈດຕະນານັ້ນ.”¹⁴ ໃນທີ່ສຸດ ໂຈເຊັບ ແລະ ເອມມາ ກໍໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ຍ້າຍຈາກເມືອງແມນເຈດສະເຕີ, ລັດນິວຢອກ, ໄປຢູ່ເມືອງຮາມໂມນີ, ລັດເພັນໂຊເວເນຍ, ເພື່ອຊອກຫາສະຖານທີ່ປອດໄພ ເພື່ອທຳການແປ, ໄກຈາກກຸ່ມອັນຕະພານ ແລະ ບຸກຄົນທີ່ຢາກລັກເອົາແຜ່ນຈາລຶກ.¹⁵ ນັກປະຫວັດສາດຄົນໜຶ່ງໄດ້ຂຽນວ່າ: “ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຂັ້ນທຳອິດຂອງໂຈເຊັບໃນການພິທັກຮັກສາແຜ່ນຈາລຶກໄວ້ ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງດັ່ງນັ້ນ. … ແຕ່ບັນທຶກຍັງປອດໄພ, ແລະ ໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງເພິ່ນທີ່ຈະປ້ອງກັນແຜ່ນຈາລຶກເຫລົ່ານັ້ນ, ໂຈເຊັບ ຄົງໄດ້ຮຽນຮູ້ຫລາຍ ກ່ຽວກັບວິທີຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຂອງມະນຸດ ທີ່ຈະຊ່ວຍເພິ່ນໄດ້ຫລາຍໃນພາຍຂ້າງໜ້າ.”¹⁶

ຂະນະທີ່ແປພຣະຄຳພີມໍມອນ, ໂຈເຊັບໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະເລືອກພະຍານຈຳນວນໜຶ່ງໃຫ້ເຫັນແຜ່ນຈາລຶກ.¹⁷ ນີ້ຄືພາກສ່ວນໜຶ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເອງໄດ້ສະຖາປະນາ ເມື່ອພຣະອົງກ່າວວ່າ, “ໃນພະຍານສອງ ຫລື ສາມປາກ ທຸກໆຖ້ອຍຄຳນັ້ນຈະລວມເປັນຫລັກຖານ.”¹⁸ ອໍລີເວີ ຄາວເດີຣີ, ເດວິດ ວິດເມີ, ແລະ ມາຕິນ ແຮຣິສ ໄດ້ເປັນຜູ້ທຳອິດທີ່ຊ່ວຍໂຈເຊັບສະຖາປະນາວຽກງານທີ່ມະຫັດສະຈັນຂອງພຣະເຈົ້າ ໃນສະໄໝນີ້, ໄດ້ເປັນພະຍານກຸ່ມທຳອິດທີ່ຖືກເອີ້ນໃຫ້ກ່າວເປັນພະຍານພິເສດເຖິງພຣະຄຳພີມໍມອນຕໍ່ໂລກ. ພວກເພິ່ນໄດ້ເປັນພະຍານວ່າ ທູດອົງໜຶ່ງ, ຜູ້ໄດ້ມາຈາກທີ່ປະທັບຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ໄດ້ສະແດງບັນທຶກບູຮານຕໍ່ພວກເພິ່ນ ແລະ ວ່າພວກເພິ່ນໄດ້ເຫັນອັກຂະລະທີ່ສະຫລັກຢູ່ໃນແຜ່ນຈາລຶກເຫລົ່ານັ້ນ. ພວກເພິ່ນຍັງເປັນພະຍານວ່າ ພວກເພິ່ນໄດ້ຍິນສຸລະສຽງຂອງພຣະເຈົ້າ ປະກາດວ່າ ບັນທຶກບູຮານໄດ້ຖືກແປໂດຍຂອງປະທານ ແລະ ໂດຍອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ. ແລ້ວພວກເພິ່ນໄດ້ຖືກບັນຊາໃຫ້ເປັນພະຍານເຖິງມັນຕໍ່ຊາວໂລກທັງໝົດ.¹⁹

ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເອີ້ນພະຍານອີກແປດຄົນຢ່າງມະຫັດສະຈັນ ເພື່ອເບິ່ງແຜ່ນຈາລຶກຄຳດ້ວຍຕົວເອງ ແລະ ເປັນພະຍານພິເສດເຖິງຄວາມຈິງແທ້ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນ. ພວກເພິ່ນກໍໄດ້ເປັນພະຍານວ່າ ພວກເພິ່ນໄດ້ເຫັນ ແລະ ໄດ້ສຳຫລວດເບິ່ງແຜ່ນຈາລຶກຢ່າງລະມັດລະວັງ ແລະ ອັກຂະລະທີ່ສະຫລັກຢູ່ໃນນັ້ນນຳອີກ. ແມ່ນແຕ່ໃນທ່າມກາງຄວາມຍາກລຳບາກ, ການຂົ່ມເຫັງ, ແລະ ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຕ່າງໆ, ແລະ ແມ່ນແຕ່ພວກເພິ່ນບາງຄົນ ຕໍ່ມາໄດ້ຫວັ່ນໄຫວໃນສັດທາ, ແຕ່ພະຍານສິບເອັດຄົນທີ່ຖືກເລືອກເຫລົ່ານີ້ ບໍ່ເຄີຍປະຕິເສດປະຈັກພະຍານຂອງຕົນ ວ່າພວກເພິ່ນໄດ້ເຫັນແຜ່ນຈາລຶກ. ໂຈເຊັບ ສະມິດ ບໍ່ໄດ້ເປັນພຽງຄົນດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ຮູ້ເລືອງການມາຢ້ຽມຢາມຂອງໂມໂຣໄນ ແລະ ແຜ່ນຈາລຶກຄຳ.

ລູສີ ແມັກ ສະມິດ ໄດ້ບັນທຶກວ່າ ລູກຊາຍຂອງນາງໄດ້ກັບມາບ້ານ ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມສຸກ ຫລັງຈາກແຜ່ນຈາລຶກຖືກສະແດງຕໍ່ພະຍານເຫລົ່ານັ້ນ. ໂຈເຊັບໄດ້ອະທິບາຍໃຫ້ພໍ່ແມ່ຂອງເພິ່ນຟັງວ່າ, “ລູກຮູ້ສຶກວ່າ ພາລະອັນໜັກໜ່ວງໄດ້ຖືກຍົກອອກໄປຈາກລູກ ຊຶ່ງມັນໜັກເກີນກວ່າລູກຈະທົນກັບມັນໄດ້, ແລະ ມັນເຮັດໃຫ້ຈິດວິນຍານຂອງລູກປິຕິຍິນດີ, ທີ່ລູກບໍ່ໄດ້ເປັນພຽງຄົນດຽວຢູ່ໃນໂລກນີ້.”²⁰

ໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ປະເຊີນກັບການຕໍ່ຕ້ານຫລາຍທີ່ສຸດ ໃນການພິມພຣະຄຳພີມໍມອນ ເມື່ອການແປສິ້ນສຸດລົງ. ເພິ່ນສາມາດເຮັດໃຫ້ນັກພິມຊື່ ເອກເບີດ ບີ ກະແຣນດິນ ຢູ່ໃນເມືອງພາໄມຣາ, ລັດນິວຢອກ, ຕົກລົງພິມປຶ້ມນີ້ ຖ້າຫາກ ມາຕິນ ແຮຣິສ, ໃນການກະທຳດ້ວຍສັດທາ ແລະ ການເສຍສະລະ, ເອົາທີ່ດິນຂອງເພິ່ນໄປຈຳນຳເປັນສິ່ງຮັບປະກັນຄ່າພິມ. ເນື່ອງດ້ວຍການຕໍ່ຕ້ານທີ່ມີຢູ່ຕະຫລອດເວລາ ຫລັງຈາກການພິມພຣະຄຳພີມໍມອນ, ມາຕິນ ແຮຣິສ ດ້ວຍຄວາມຊື່ສັດ ໄດ້ຂາຍທີ່ດິນ 151 ເອເກີ້ (0.6 ກິໂລແມັດ²) ຂອງເພິ່ນ ເພື່ອຈ່າຍຄ່າພິມ. ຜ່ານທາງການເປີດເຜີຍທີ່ມອບໃຫ້ແກ່ໂຈເຊັບ ສະມິດ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ແນະນຳ ມາຕິນ ແຮຣິສ ບໍ່ໃຫ້ໂລບເລື່ອງທີ່ດິນ ແລະ ໃຫ້ຈ່າຍຄ່າພິມສຳລັບປຶ້ມທີ່ “ບັນຈຸຄວາມຈິງ ແລະ ພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ.”²¹ ໃນເດືອນມີນາ ປີ 1830, ພຣະຄຳພີມໍມອນຊຸດທຳອິດຈຳນວນ 5,000 ເຫລັ້ມໄດ້ຖືກຈັດພິມ, ແລະ ທຸກວັນນີ້ ຫລາຍກວ່າ 180 ລ້ານເຫລັ້ມ ໄດ້ຖືກພິມໃນຫລາຍຮ້ອຍພາສາ.

ຂໍ້ມູນແຫ່ງປະຫວັດສາດ ແລະ ພະຍານພິເສດຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນ ເປັນພະຍານວ່າ ການອອກມາຂອງມັນເປັນການມະຫັດສະຈັນແທ້ໆ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພະລັງຂອງປຶ້ມເຫລັ້ມນີ້ບໍ່ໄດ້ຂຶ້ນຢູ່ກັບປະຫວັດສາດທີ່ງົດງາມຂອງມັນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຂຶ້ນຢູ່ກັບຂ່າວສານທີ່ມີພະລັງ ແລະ ບໍ່ມີສິ່ງໃດທຽບເທົ່ານຳອີກ ຊຶ່ງໄດ້ປ່ຽນແປງຊີວິດຜູ້ຄົນຈົນນັບບໍ່ຖ້ວນ—ລວມທັງຂ້າພະເຈົ້າເອງ!

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອ່ານພຣະຄຳພີມໍມອນຈົບເຫລັ້ມເທື່ອທຳອິດ ຕອນຂ້າພະເຈົ້າຍັງໜຸ່ມ ຕອນໄປຫ້ອງຮຽນສາດສະໜາ. ຕາມຄຳແນະນຳຂອງນາຍຄູຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເລີ່ມອ່ານແຕ່ຕອນຕົ້ນ ຈາກໜ້າຄຳນຳຂອງມັນ. ຄຳສັນຍາບັນຈຸຢູ່ໃນໜ້າທຳອິດຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນ ຍັງດັງກ້ອງຢູ່ໃນຈິດໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ວ່າ: “ໃຫ້ໄຕ່ຕອງໃນໃຈ [ຂອງທ່ານ] … , ແລະ ແລ້ວ … ໃຫ້ທູນຖາມພຣະເຈົ້າ [ດ້ວຍສັດທາ] … ໃນພຣະນາມຂອງພຣະຄຣິດ ຖ້າພຣະຄຳພີນີ້ເປັນຄວາມຈິງຫລືບໍ່. ຜູ້ໃດທີ່ປະຕິບັດຕາມພຣະຄຳພີນີ້ … ຈະໄດ້ຮັບປະຈັກພະຍານເຖິງຄວາມຈິງ ແລະ ຄວາມສັກສິດຂອງມັນ ໂດຍອຳນາດຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.”²²

ດ້ວຍຄຳສັນຍານັ້ນຢູ່ໃນໃຈ ຈຶ່ງໄດ້ສະແຫວງຫາດ້ວຍຄວາມພາກພຽນ ເພື່ອຈະໄດ້ຮູ້ຈັກຄວາມຈິງຂອງມັນ, ແລະ ໃນວິນຍານແຫ່ງການອະທິຖານ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສຶກສາພຣະຄຳພີມໍມອນ, ເທື່ອລະເລັກເທື່ອລະນ້ອຍ, ຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດການບ້ານປະຈຳອາທິດ ຂອງຫ້ອງຮຽນສາດສະໜາ. ຂ້າພະເຈົ້າຍັງຈື່ຈຳມັນໄດ້ດີວ່າ ຄວາມຮູ້ສຶກອົບອຸ່ນໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຫລັ່ງໄຫລເຂົ້າສູ່ຈິດວິນຍານຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ເຕັມຢູ່ໃນໃຈ, ເພີ່ມຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ແລະ ເລີ່ມໄດ້ເຫັນຄວາມແຈ່ມແຈ້ງຫລາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ, ດັ່ງທີ່ແອວມາໄດ້ອະທິບາຍຢູ່ໃນການສັ່ງສອນພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຂອງເພິ່ນ ໃຫ້ແກ່ຜູ້ຄົນຂອງເພິ່ນ.²³ ຄວາມຮູ້ສຶກນັ້ນ ໃນທີ່ສຸດໄດ້ກາຍເປັນຄວາມຮູ້ທີ່ຢັ່ງຮາກລົງເລິກໃນໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ກາຍເປັນຮາກຖານຂອງປະຈັກພະຍານຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ເຖິງເຫດການທີ່ສຳຄັນ ແລະ ຄຳສອນທີ່ພົບເຫັນຢູ່ໃນປຶ້ມທີ່ສັກສິດນີ້.

ຜ່ານທາງສິ່ງເຫລົ່ານີ້ ແລະ ປະສົບການສ່ວນຕົວທີ່ລ້ຳຄ່າອື່ນໆ, ພຣະຄຳພີມໍມອນຈຶ່ງໄດ້ກາຍເປັນຫີນສຳຄັນແທ້ໆ ທີ່ຄ້ຳຈູນສັດທາຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ປະຈັກພະຍານຂອງຂ້າພະເຈົ້າເຖິງຄຳສອນຂອງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ. ມັນກາຍເປັນເລົາແສງໜຶ່ງທີ່ເປັນພະຍານຕໍ່ຂ້າພະເຈົ້າເຖິງການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ອັນສູງສົ່ງຂອງພຣະຄຣິດ. ມັນກາຍເປັນເຄື່ອງປ້ອງກັນຕະຫລອດຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າຕ້ານກັບການລໍ້ລວງຂອງຜູ້ປໍລະປັກ ທີ່ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ສັດທາຂອງຂ້າພະເຈົ້າອ່ອນແອລົງ ແລະ ເອົາຄວາມບໍ່ເຊື່ອຖືເຂົ້າສູ່ຈິດໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ພຣະຄຳພີໃຫ້ຄວາມກ້າຫານແກ່ຂ້າພະເຈົ້າທີ່ຈະປະກາດປະຈັກພະຍານຂອງຂ້າພະເຈົ້າເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງໂລກຢ່າງກ້າຫານ.

ເພື່ອນທີ່ຮັກແພງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ປະຈັກພະຍານຂອງຂ້າພະເຈົ້າເຖິງພຣະຄຳພີມໍມອນໄດ້ມາສູ່ຂ້າພະເຈົ້າເທື່ອລະບັນທັດ²⁴ ຊຶ່ງເປັນການມະຫັດສະຈັນຕໍ່ໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້, ປະຈັກພະຍານນີ້ຍັງສືບຕໍ່ຂະຫຍາຍຕົວ ຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຄົ້ນຄວ້າຕໍ່ໄປ, ດ້ວຍຄວາມຈິງໃຈ, ເພື່ອຈະໄດ້ເຂົ້າໃຈພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຫລາຍກວ່າເກົ່າ ຊຶ່ງບັນຈຸຢູ່ໃນປຶ້ມທີ່ໜ້າງຶດງໍ້ນີ້.

ຕໍ່ທຸກຄົນທີ່ໄດ້ຍິນສຽງຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນມື້ນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເຊື້ອເຊີນທ່ານໃຫ້ເປັນພາກສ່ວນຂອງການອອກມາຢ່າງມະຫັດສະຈັນຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນ ໃນຊີວິດຂອງທ່ານເອງ. ຂ້າພະເຈົ້າສັນຍາກັບທ່ານວ່າ ເມື່ອທ່ານອະທິຖານ ແລະ ສຶກສາຄຳຂອງມັນຢ່າງສະໝ່ຳສະເໝີ, ທ່ານຈະສາມາດຮັບເອົາຄຳສັນຍາຂອງມັນ ແລະ ພອນຢ່າງຫລວງຫລາຍໃນຊີວິດຂອງທ່ານ ທີ່ສັນຍາໄວ້. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຢືນຢັນອີກວ່າ ຄຳສັນຍານັ້ນຍັງດັງຢູ່ໃນໜ້າເຈ້ຍຂອງມັນ ທີ່ວ່າ “ໃຫ້ທູນຖາມພຣະເຈົ້າ, ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດນິລັນດອນໃນພຣະນາມຂອງພຣະຄຣິດ, ຖ້າຫາກເລື່ອງເຫລົ່ານີ້ ບໍ່ຈິງ; ແລະ ຖ້າຫາກທ່ານທູນຖາມດ້ວຍໃຈຈິງ, ດ້ວຍເຈດຕະນາອັນແທ້ຈິງ, ໂດຍມີສັດທາໃນພຣະຄຣິດ,” ແລ້ວດ້ວຍຄວາມເມດຕາ ພຣະອົງຈະ “ຈະສະແດງຄວາມຈິງຂອງມັນໃຫ້ປະຈັກແກ່ທ່ານ, ໂດຍອຳນາດຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.”²⁵ ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດໃຫ້ທ່ານໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າ ພຣະອົງຈະໃຫ້ຄຳຕອບໃນທາງທີ່ເປັນສ່ວນຕົວ, ດັ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກະທຳກັບຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ກັບຫລາຍໆຄົນຕະຫລອດທົ່ວໂລກ. ປະສົບການຂອງທ່ານຈະເປັນແບບສະຫງ່າລາສີ ແລະ ສັກສິດສຳລັບທ່ານ ຄືກັນກັບປະສົບການຂອງໂຈເຊັບ ສະມິດ ສຳລັບເພິ່ນ, ພ້ອມທັງພະຍານກຸ່ມທຳອິດ ແລະ ກັບທຸກຄົນທີ່ສະແຫວງຫາທີ່ຈະໄດ້ຮັບການເປັນພະຍານເຖິງຄວາມຈິງແທ້ ແລະ ຄວາມເຊື່ອຖືໄດ້ຂອງປຶ້ມທີ່ສັກສິດເຫລັ້ມນີ້.

ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ພຣະຄຳພີມໍມອນເປັນພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າແທ້ໆ. ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ບັນທຶກສັກສິດນີ້ “ເວົ້າເຖິງພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ແຜນແຫ່ງຄວາມລອດ, ແລະ ບອກມະນຸດທຸກຄົນເຖິງສິ່ງທີ່ພວກເຂົາຕ້ອງເຮັດເພື່ອຈະໄດ້ຮັບສັນຕິສຸກໃນຊີວິດນີ້ ແລະ ຄວາມລອດນິລັນດອນໃນຊີວິດທີ່ຈະມາເຖິງ.”²⁶ ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ພຣະຄຳພີມໍມອນເປັນເຄື່ອງມືຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ພາໃຫ້ເກີດການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ ໃນວັນເວລາຂອງເຮົາ ແລະ ຊ່ວຍຜູ້ຄົນໃຫ້ມາຮູ້ຈັກພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ. ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ພຣະເຈົ້າຊົງພຣະຊົນຢູ່ ແລະ ຮັກເຮົາ ແລະ ພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ຄືພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງໂລກ, ເປັນຫີນເສົາເອກທີ່ສຳຄັນຂອງສາດສະໜາຂອງເຮົາ. ຂ້າພະເຈົ້າກ່າວສິ່ງເຫລົ່ານີ້ໃນພຣະນາມອັນສັກສິດຂອງພຣະຜູ້ໄຖ່, ພຣະອາຈານຂອງເຮົາ, ແລະ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງເຮົາ, ແມ່ນແຕ່ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.