ເຂົ້າສູ່ສ່ວນເລິກຂອງໃຈເຮົາ

ດັກລັສ ດີ ໂຮມສ໌

ທີ່ປຶກສາທີໜຶ່ງໃນຝ່າຍປະທານອົງການຊາຍໜຸ່ມສາມັນ ຜູ້ຫາກໍຖືກປົດຈາກຕຳແໜ່ງ

ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າພະຍາຍາມຊ່ວຍເຫລືອເຮົາ—ເຮົາທຸກຄົນ—ເພື່ອຊ່ວຍພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງໃຫ້ເຂົ້າສູ່ສ່ວນເລິກໆຂອງໃຈເຮົາ.

ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ຊ່າງເປັນຊ່ວງເວລາທີ່ມະຫັດສະຈັນແທ້ໆ. ຂະນະທີ່ເຮົາສະເຫລີມສະຫລອງການເລີ່ມຕົ້ນຂອງການຟື້ນຟູ, ມັນກໍເໝາະສົມທີ່ຈະສະເຫລີມສະຫລອງການຟື້ນຟູອັນຕໍ່ເນື່ອງ ໃນລັກສະນະທີ່ເຮົາເປັນພະຍານໃນເວລານີ້. ຂ້າພະເຈົ້າປິຕິຍິນດີທີ່ໄດ້ມີຊີວິດຢູ່ໃນວັນເວລານີ້ກັບທ່ານ.¹ ຜ່ານທາງສາດສະດາຂອງພຣະອົງ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສືບຕໍ່ຈັດຫາສິ່ງທີ່ຈຳເປັນ ເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕຽມຕ້ອນຮັບພຣະອົງ.²

ໜຶ່ງໃນສິ່ງທີ່ຈຳເປັນເຫລົ່ານັ້ນແມ່ນໂຄງການລິເລີ່ມສຳລັບເດັກນ້ອຍ ແລະ ຊາວໜຸ່ມ. ພວກທ່ານຫລາຍຄົນກໍຮູ້ຈັກກັບການເນັ້ນເລື່ອງການຕັ້ງເປົ້າໝາຍຂອງໂຄງການນີ້, ສັນຍາລັກໃໝ່ຂອງການເປັນພາກສ່ວນ, ແລະ ການປະຊຸມ ສຳລັບຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງຊາວໜຸ່ມ. ແຕ່ເຮົາບໍ່ຄວນໃຫ້ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ປິດບັງຫລັກທຳຂອງໂຄງການ ແລະ ຈຸດປະສົງຂອງມັນ: ເພື່ອຊ່ວຍພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ໃຫ້ເຂົ້າສູ່ສ່ວນເລິກຂອງໃຈເດັກນ້ອຍ ແລະ ຊາວໜຸ່ມຂອງເຮົາ.³

ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າ ເມື່ອເຮົາເຫັນຫລັກທຳເຫລົ່ານີ້ແຈ່ມແຈ້ງກວ່າເກົ່າ, ເຮົາຈະຮັບຮູ້ວ່າ ໂຄງການນີ້ບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ສຳລັບສະມາຊິກອາຍຸ 8 ເຖິງ 18 ປີເທົ່ານັ້ນ. ເຮົາຈະເຫັນວິທີທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າພະຍາຍາມຊ່ວຍເຫລືອເຮົາ—ເຮົາທຸກຄົນ—ເພື່ອຊ່ວຍພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງໃຫ້ເຂົ້າສູ່ສ່ວນເລິກໆຂອງໃຈເຮົາ. ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານວ່າ ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຈະຊ່ວຍເຫລືອເຮົາໃຫ້ຮຽນຮູ້ນຳກັນ.

ຄວາມສຳພັນ—“ຢູ່ນຳເຂົາເຈົ້າ”⁴

ຫລັກທຳຢ່າງທຳອິດແມ່ນຄວາມສຳພັນ. ເພາະຄວາມສຳພັນເປັນພາກສ່ວນທຳມະຊາດຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ສະນັ້ນແລ້ວ ບາງເທື່ອເຮົາຈຶ່ງລືມຄວາມສຳຄັນຂອງຄວາມສຳພັນໃນເສັ້ນທາງໄປຫາພຣະຄຣິດ. ເຮົາບໍ່ຖືກຄາດໝາຍໃຫ້ເຫັນ ຫລື ເດີນໄປສູ່ເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາດ້ວຍຕົວຄົນດຽວ. ເຮົາຕ້ອງການຄວາມຮັກ ແລະ ການສະໜັບສະໜູນຈາກພໍ່ແມ່, ສະມາຊິກຄົນອື່ນໆໃນຄອບຄົວ, ໝູ່ເພື່ອນ, ແລະ ຜູ້ນຳ ທີ່ກຳລັງເດີນໄປໃນເສັ້ນທາງຄືກັນ.

ຄວາມສຳພັນແບບນີ້ຕ້ອງໃຊ້ເວລາ. ເວລາທີ່ຈະຢູ່ນຳກັນ. ເວລາທີ່ຈະມ່ວນຊື່ນ, ຫລິ້ນ, ຮຽນຮູ້, ແລະ ຮັບໃຊ້ກັນແລະກັນ. ເວລາທີ່ຈະຊື່ນຊົມກັບຄວາມສົນໃຈ ແລະ ການທ້າທາຍຂອງກັນແລະກັນ. ເວລາທີ່ຈະເປີດໃຈ ແລະ ຊື່ສັດຕໍ່ກັນແລະກັນ ຂະນະທີ່ເຮົາພະຍາຍາມນຳກັນ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ. ຄວາມສຳພັນເຫລົ່ານີ້ເປັນໜຶ່ງໃນຈຸດປະສົງຕົ້ນຕໍຂອງການເຕົ້າໂຮມກັນເປັນຄອບຄົວ, ເປັນກຸ່ມປະໂລຫິດ, ເປັນຫ້ອງຮຽນ, ແລະ ເປັນກຸ່ມໃຫຍ່. ມັນເປັນຮາກຖານສຳລັບການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດທີ່ມີປະສິດທິພາບ.⁵

ແອວເດີ ແດວ ຈີ ເຣັນລັນ ໄດ້ໃຫ້ແນວທາງເພື່ອພັດທະນາຄວາມສຳພັນເຫລົ່ານີ້ ເມື່ອເພິ່ນກ່າວວ່າ: “ການຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ຕ້ອງເຫັນເຂົາເຈົ້າ … ຜ່ານທາງສາຍພຣະເນດຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ. ແລ້ວເຮົາຈະເລີ່ມຕົ້ນເຂົ້າໃຈຄຸນຄ່າຂອງຈິດວິນຍານແທ້ໆ. ແລ້ວເຮົາຈະຮູ້ເຖິງຄວາມຮັກ ທີ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນມີຕໍ່ລູກໆຂອງພຣະອົງທຸກຄົນ.”⁶

ການເຫັນຄົນອື່ນດັ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າເຫັນ ຄືຂອງປະທານ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເຊື້ອເຊີນເຮົາທຸກຄົນໃຫ້ສະແຫວງຫາຂອງປະທານນີ້. ເມື່ອຕາເຮົາເປີດ ເພື່ອຈະໄດ້ເຫັນ,⁷ ແລ້ວເຮົາຈະສາມາດຊ່ວຍເຫລືອຄົນອື່ນໃຫ້ເຫັນຕົວເອງດັ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າເຫັນ.⁸ ປະທານເຮັນຣີ ບີ ໄອຣິງ ໄດ້ເນັ້ນພະລັງຂອງສິ່ງນີ້ ເມື່ອເພິ່ນກ່າວວ່າ: “ສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ [ຄົນອື່ນໆ] ຮຽນຮູ້ຈາກ [ທ່ານ] ແມ່ນກ່ຽວກັບວ່າ ເຂົາເຈົ້າເປັນໃຜ ແລະ ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າສາມາດກາຍເປັນແທ້ໆ. ຂ້າພະເຈົ້າເດົາວ່າ ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຮຽນຮູ້ເລື່ອງນີ້ຫລາຍຈາກຄຳບັນຍາຍ. ເຂົາເຈົ້າຈະເຂົ້າໃຈຈາກ ຄວາມຮູ້ສຶກ ວ່າທ່ານເປັນໃຜ, ທ່ານຄິດວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນໃຜ, ແລະ ທ່ານຄິດແນວໃດເລື່ອງທີ່ເຂົາເຈົ້າອາດກາຍເປັນ.”⁹ ການຊ່ວຍເຫລືອຄົນອື່ນໃຫ້ເຂົ້າໃຈເອກະລັກ ແລະ ຈຸດປະສົງທີ່ແທ້ຈິງຂອງເຂົາເຈົ້າ ເປັນໜຶ່ງໃນຂອງປະທານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ທີ່ເຮົາສາມາດມອບໃຫ້.¹⁰ ການເຫັນຄົນອື່ນ ແລະ ຕົວເຮົາເອງດັ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າເຫັນ ຜູກພັນໃຈເຮົາ “ເຂົ້າກັນໄວ້ໃນຄວາມເປັນອັນໜຶ່ງດຽວກັນ ແລະ ໃນຄວາມຮັກ.”¹¹

ໂດຍທີ່ໂລກມີພະລັງເພີ່ມຫລາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ ພະຍາຍາມດຶງດູດເຮົາ, ເຮົາຕ້ອງການກຳລັງທີ່ມາຈາກຄວາມສຳພັນທີ່ຮັກແພງ. ສະນັ້ນເມື່ອເຮົາວາງແຜນເຮັດກິດຈະກຳ, ການປະຊຸມ, ແລະ ການຊຸມນຸມອື່ນໆ, ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງຈື່ຈຳຈຸດປະສົງຕົ້ນຕໍຂອງການຊຸມນຸມເຫລົ່ານີ້ ວ່າແມ່ນເພື່ອສ້າງຄວາມສຳພັນແຫ່ງຄວາມຮັກ ທີ່ລວມເຮົາເປັນໜຶ່ງ ແລະ ຊ່ວຍນຳພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ເຂົ້າສູ່ສ່ວນເລິກໆຂອງໃຈເຮົາ.¹²

ການເປີດເຜີຍ, ອຳເພີໃຈ, ແລະ ການກັບໃຈ—“ເຊື່ອມຕໍ່ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າກັບສະຫວັນ”¹³

ແນ່ນອນ, ການຜູກມັດເຂົ້າກັນຍັງບໍ່ພຽງພໍ. ມີຫລາຍກຸ່ມ ແລະ ຫລາຍອົງການທີ່ບັນລຸຄວາມເປັນອັນໜຶ່ງດຽວກັນ ໃນອຸດົມການຕ່າງໆ. ແຕ່ການເປັນອັນໜຶ່ງດຽວກັນທີ່ເຮົາສະແຫວງຫາ ແມ່ນການເປັນໜຶ່ງໃນພຣະຄຣິດ, ເພື່ອເຊື່ອມຕໍ່ຕົວເຮົາເອງເຂົ້າກັບພຣະອົງ.¹⁴ ໃນການເຊື່ອມຕໍ່ໃຈຂອງເຮົາເຂົ້າກັບສະຫວັນ, ເຮົາຕ້ອງການປະສົບການທາງວິນຍານເປັນສ່ວນຕົວ, ດັ່ງທີ່ແອວເດີ ແອນເດີເຊັນ ຫາກໍໄດ້ກ່າວກັບເຮົາເປັນຢ່າງດີ.¹⁵ ປະສົບການເຫລົ່ານັ້ນມີມາເມື່ອພຣະວິນຍານບໍລິສຸດເອົາພຣະຄຳແຫ່ງຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າໃສ່ໄວ້ໃນຈິດໃຈ ແລະ ຫົວໃຈຂອງເຮົາ.¹⁶

ການເປີດເຜີຍນີ້ມີມາຜ່ານທາງພຣະຄຳພີ, ໂດຍສະເພາະພຣະຄຳພີມໍມອນ; ຜ່ານທາງຖ້ອຍຄຳທີ່ດົນໃຈຂອງສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່ ແລະ ສານຸສິດທີ່ມີສັດທາຄົນອື່ນໆ, ແລະ ຜ່ານທາງສຽງແຜ່ວເບົາ.¹⁷ ຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ແມ່ນເກີນກວ່າຖ້ອຍຄຳຢູ່ໃນໜ້າເຈ້ຍ, ຄື້ນສຽງຢູ່ໃນຫູຂອງເຮົາ, ຄວາມຄິດຢູ່ໃນຈິດໃຈຂອງເຮົາ, ຫລື ຄວາມຮູ້ສຶກຢູ່ໃນໃຈຂອງເຮົາ. ພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າເປັນພະລັງທາງວິນຍານ.¹⁸ ມັນເປັນຄວາມຈິງ ແລະ ເປັນຄວາມສະຫວ່າງ.¹⁹ ມັນເປັນວິທີທີ່ເຮົາໄດ້ຍິນພຣະອົງ! ພຣະຄຳລິເລີ່ມ ແລະ ເພີ່ມສັດທາຂອງເຮົາໃນພຣະຄຣິດ ແລະ ເປັນເຊື້ອໄຟຢູ່ໃນຕົວເຮົາ ໃຫ້ປາດຖະໜາທີ່ຈະກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຫລາຍກວ່າເກົ່າ—ນັ້ນຄື, ທີ່ຈະກັບໃຈ ແລະ ເດີນໄປໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ.²⁰

ເດືອນເມສາແລ້ວນີ້, ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈເຖິງບົດບາດອັນສຳຄັນຂອງການກັບໃຈ ໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງການເປີດເຜີຍນີ້.²¹ ເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ: “ເມື່ອເຮົາເລືອກທີ່ຈະກັບໃຈ, ເຮົາເລືອກທີ່ຈະປ່ຽນແປງ! ເຮົາໃຫ້ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດປ່ຽນເຮົາເປັນບຸກຄົນທີ່ດີທີ່ສຸດ. … ເຮົາເລືອກທີ່ຈະກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະເຢຊູຄຣິດຫລາຍກວ່າເກົ່າ!”²² ວິທີການປ່ຽນແປງນີ້, ຊຶ່ງພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າເປັນເຊື້ອໄຟ, ຄືວິທີທີ່ເຮົາເຊື່ອມຕໍ່ເຂົ້າກັບສະຫວັນ.

ຮາກຖານຂອງຄຳເຊື້ອເຊີນຂອງປະທານແນວສັນທີ່ໃຫ້ກັບໃຈ ເປັນຫລັກທຳແຫ່ງອຳເພີໃຈ. ເຮົາຕ້ອງ ເລືອກ ເອົາການກັບໃຈດ້ວຍຕົວເອງ. ພຣະກິດຕິຄຸນບໍ່ສາມາດຖືກບັງຄັບໃຫ້ເຂົ້າສູ່ໃຈຂອງເຮົາ. ດັ່ງທີ ແອວເດີ ເຣັນລັນ ໄດ້ກ່າວວ່າ, “ເປົ້າໝາຍຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາໃນການເປັນພໍ່ແມ່ ບໍ່ແມ່ນການສັ່ງໃຫ້ລູກໆຂອງພຣະອົງ ເຮັດ ສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ; ແຕ່ແມ່ນການໃຫ້ລູກໆຂອງພຣະອົງ ເລືອກ ທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ.”²³

ໃນໂຄງການຕ່າງໆທີ່ຖືກທົດແທນໂດຍ ໂຄງການເດັກນ້ອຍ ແລະ ຊາວໜຸ່ມ, ມັນມີຂໍ້ກຳນົດທີ່ແຕກຕ່າງກັນຫລາຍກວ່າ 500 ຂໍ້ ທີ່ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ສຳເລັດ ກ່ອນຈະຖືກຮັບຮູ້.²⁴ ທຸກວັນນີ້, ມີຂໍ້ດຽວທີ່ສຳຄັນ. ມັນເປັນຄຳເຊື້ອເຊີນໃຫ້ ເລືອກ ທີ່ຈະກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຫລາຍກວ່າເກົ່າ. ເຮົາເຮັດສິ່ງນີ້ໂດຍການຮັບເອົາພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຜ່ານທາງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ແລະ ການອະນຸຍາດໃຫ້ພຣະຄຣິດປ່ຽນແປງເຮົາໃຫ້ເປັນບຸກຄົນທີ່ດີທີ່ສຸດ.

ສິ່ງນີ້ແມ່ນເກີນກວ່າການຮຽນຕັ້ງເປົ້າໝາຍ ຫລື ການພັດທະນາຕົນເທົ່ານັ້ນ. ເປົ້າໝາຍເປັນເຄື່ອງມືທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຊື່ອມຕໍ່ເຂົ້າກັບສະຫວັນ ຜ່ານທາງການເປີດເຜີຍ, ອຳເພີໃຈ, ແລະ ການກັບໃຈ—ເພື່ອມາຫາພຣະຄຣິດ ແລະ ຮັບເອົາພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງເຂົ້າສູ່ສ່ວນເລິກໆຂອງໃຈເຮົາ.

ການມີພາກສ່ວນ ແລະ ການເສຍສະລະ—“ປ່ອຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້ານຳພາ”²⁵

ສຸດທ້າຍ, ໃນການນຳພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດເຂົ້າສູ່ສ່ວນເລິກຂອງໃຈເຮົາ, ເຮົາຕ້ອງມີພາກສ່ວນ—ເພື່ອໃຫ້ເວລາ ແລະ ພອນສະຫວັນໃນນັ້ນ, ເພື່ອເສຍສະລະສຳລັບມັນ.²⁶ ເຮົາທຸກຄົນຢາກມີຊີວິດທີ່ມີຄວາມໝາຍ, ແລະ ສິ່ງນີ້ເປັນຈິງ ໂດຍສະເພາະກັບຄົນລຸ້ນໃໝ່. ເຂົາເຈົ້າປາດຖະໜາມີອຸດົມການ.

ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນອຸດົມການທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດຢູ່ໃນໂລກ. ປະທານເອສະຣາ ແທັບ ເບັນສັນ ໄດ້ກ່າວວ່າ: “ເຮົາຖືກບັນຊາໂດຍພຣະເຈົ້າໃຫ້ນຳພຣະກິດຕິຄຸນນີ້ໄປໃຫ້ທຸກຄົນທົ່ວໂລກ. ນີ້ຄືອຸດົມການທີ່ຄວນເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນອັນໜຶ່ງດຽວກັນໃນທຸກວັນນີ້. ພຽງແຕ່ພຣະກິດຕິຄຸນເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະຊ່ວຍກູ້ໂລກໄດ້ ຈາກຄວາມວຸ້ນວາຍຂອງການທຳລາຍຕົວເອງ. ພຽງແຕ່ພຣະກິດຕິຄຸນເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຊາຍ [ແລະ ຍິງ] ເປັນໜຶ່ງໃນຄວາມສະຫງົບ ໃນທຸກເຊື້ອຊາດ ແລະ ທຸກປະເທດ. ພຽງແຕ່ພຣະກິດຕິຄຸນເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະນຳຄວາມຊື່ນຊົມ, ຄວາມສຸກ, ແລະ ຄວາມລອດ ມາໃຫ້ຄອບຄົວມະນຸດໄດ້²⁷

ແອວເດີ ເດວິດ ເອ ແບ໊ດນາ ໄດ້ສັນຍາວ່າ, “ເມື່ອເຮົາໃຫ້ພະລັງແກ່ຊາວໜຸ່ມ ໂດຍການເຊື້ອເຊີນ ແລະ ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກະທຳ, ແລ້ວສາດສະໜາຈັກຈະດຳເນີນໄປໜ້າ ໃນວິທີທາງທີ່ມະຫັດສະຈັນ.”²⁸ ສ່ວນຫລາຍເຮົາບໍ່ໄດ້ເຊື້ອເຊີນ ແລະ ອະນຸຍາດໃຫ້ຊາວໜຸ່ມເສຍສະລະ ສຳລັບອຸດົມການທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະຄຣິດ. ແອວເດີ ນຽວ ເອ ແມ໊ກສະແວວ ໄດ້ໃຫ້ຂໍ້ສັງເກດວ່າ, “ຖ້າຫາກຊາວໜຸ່ມ [ຂອງເຮົາ] ບໍ່ຫຍຸ້ງຢູ່ກັບ [ວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າ], ແລ້ວສ່ວນຫລາຍເຂົາເຈົ້າຈະຫຍຸ້ງຢູ່ກັບໂລກ.”²⁹

ຈຸດສຸມຂອງໂຄງການສຳລັບເດັກນ້ອຍ ແລະ ຊາວໜຸ່ມແມ່ນເພື່ອໃຫ້ພະລັງແກ່ຊາວໜຸ່ມ. ເຂົາເຈົ້າເລືອກເປົ້າໝາຍຂອງຕົວເອງ. ຝ່າຍປະທານກຸ່ມ ແລະ ຝ່າຍປະທານຫ້ອງ ໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງໄວ້ໃນບົດບາດທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງເຂົາເຈົ້າ. ສະພາຊາວໜຸ່ມຂອງຫວອດ, ຄືກັນກັບສະພາຫວອດ, ຈະເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ວຽກງານແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງ.³⁰ ແລະ ກຸ່ມຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ຫ້ອງຮຽນເລີ່ມຕົ້ນການປະຊຸມຂອງເຂົາເຈົ້າໂດຍການປຶກສາກັນກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຈະເຮັດວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ມອບໝາຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.³¹

ປະທານແນວສັນໄດ້ກ່າວຕໍ່ຊາວໜຸ່ມຂອງສາດສະໜາຈັກວ່າ: “ຖ້າຫາກພວກເຈົ້າເລືອກ, ຖ້າຫາກພວກເຈົ້າຢາກເຮັດ, … ພວກເຈົ້າສາມາດເປັນພາກສ່ວນໃຫຍ່ຂອງບາງສິ່ງທີ່ໃຫຍ່ໂຕ, ບາງສິ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, ບາງສິ່ງທີ່ສະຫງ່າລາສີໄດ້! … ພວກເຈົ້າເປັນໜຶ່ງໃນຜູ້ຄົນທີ່ດີເລີດ ທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເຄີຍ ສົ່ງມາສູ່ໂລກນີ້. ພວກເຈົ້າມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະເປັນຄົນສະຫລາດ ແລະ ຫົວດີ ແລະ ມີຜົນກະທົບຢູ່ໃນໂລກ ຫລາຍກວ່າລຸ້ນໃດໆທີ່ຜ່ານມາ!”³² ໃນໂອກາດໜຶ່ງອີກ, ປະທານແນວສັນໄດ້ບອກຊາວໜຸ່ມວ່າ: “ຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມໝັ້ນໃຈຫລາຍທີ່ສຸດໃນຕົວພວກເຈົ້າ. ຂ້າພະເຈົ້າຮັກພວກເຈົ້າ, ແລະ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກໍຮັກຄືກັນ. ພວກເຮົາເປັນຜູ້ຄົນຂອງພຣະອົງ, ມີພາກສ່ວນນຳກັນໃນວຽກງານທີ່ສັກສິດຂອງພຣະອົງ.”³³ ຄົນໜຸ່ມທັງຫລາຍ, ພວກເຈົ້າສາມາດຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມໄວ້ວາງໃຈທີ່ປະທານແນວສັນ ມີໃນຕົວພວກເຈົ້າບໍ່ ແລະ ພວກເຈົ້າສຳຄັນຕໍ່ວຽກງານນີ້ຫລາຍຂະໜາດໃດ?

ພໍ່ແມ່ ແລະ ຜູ້ນຳຜູ້ໃຫຍ່ທັງຫລາຍ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເຊື້ອເຊີນທ່ານໃຫ້ເຫັນຊາວໜຸ່ມດັ່ງທີ່ປະທານແນວສັນເຫັນ. ເມື່ອຊາວໜຸ່ມຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກ ແລະ ຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງທ່ານ, ຂະນະທີ່ທ່ານຊຸກຍູ້ ແລະ ສິດສອນເຂົາເຈົ້າ ເຖິງວິທີທີ່ຈະນຳພາ—ແລະ ແລ້ວຫລີກທາງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ—ແລ້ວເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ທ່ານປະຫລາດໃຈກັບຄວາມຮູ້, ຄວາມສາມາດ, ແລະ ຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າຕໍ່ພຣະກິດຕິຄຸນ.³⁴ ເຂົາເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກຊື່ນຊົມກັບການເລືອກທີ່ຈະມີພາກສ່ວນໃນການເສຍສະລະ ສຳລັບອຸດົມການຂອງພຣະຄຣິດ. ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງຈະເຂົ້າສູ່ສ່ວນເລິກໆຂອງໃຈເຂົາເຈົ້າ, ແລະ ວຽກງານຈະດຳເນີນໄປໜ້າໃນວິທີທີ່ມະຫັດສະຈັນ.

ຄຳສັນຍາ ແລະ ປະຈັກພະຍານ

ຂ້າພະເຈົ້າສັນຍາວ່າ, ເມື່ອເຮົາເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຫລັກທຳເຫລົ່ານີ້—ຄວາມສຳພັນ, ການເປີດເຜີຍ, ອຳເພີໃຈ, ການກັບໃຈ, ແລະ ການເສຍສະລະ—ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຈະເຂົ້າສູ່ສ່ວນເລິກໆຂອງໃຈເຮົາທຸກຄົນ. ເຮົາຈະເຫັນການຟື້ນຟູດຳເນີນໄປໜ້າສູ່ຈຸດປະສົງທີ່ສູງສຸດຂອງມັນ, ນັ້ນຄື ການໄຖ່ອິດສະຣາເອນ, ແລະ ການສະຖາປະນາຊີໂອນ,³⁵ ບ່ອນທີ່ພຣະຄຣິດຈະປົກຄອງເປັນພຣະມະຫາກະສັດເໜືອກະສັດທັງປວງ.

ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ພຣະເຈົ້າຍັງສືບຕໍ່ກະທຳທຸກສິ່ງທີ່ຈຳເປັນເພື່ອຕຽມຜູ້ຄົນຂອງພຣະອົງສຳລັບວັນນັ້ນ. ຂໍໃຫ້ເຮົາເຫັນພຣະຫັດຂອງພຣະອົງໃນວຽກງານທີ່ສະຫງ່າລາສີນີ້ ຂະນະທີ່ເຮົາທຸກຄົນພະຍາຍາມ “ມາຫາພຣະຄຣິດ, ແລະ ຖືກເຮັດໃຫ້ເປັນຄົນດີພ້ອມໃນພຣະອົງ.”³⁶ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.