ທຸກປະຊາຊາດ, ທຸກຕະກຸນ, ແລະ ທຸກພາສາ
ໃນວິທີທາງຂອງເຮົາເອງ, ເຮົາສາມາດກາຍເປັນພາກສ່ວນໃນການບັນລຸຄຳທຳນາຍ ແລະ ຄຳສັນຍາຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ—ພາກສ່ວນທີ່ພຣະກິດຕິຄຸນເປັນພອນໃຫ້ແກ່ໂລກ.
ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທີ່ຮັກແພງ, ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ດຳເນີນພິທີການຜະນຶກຢູ່ໃນພຣະວິຫານແຫ່ງໜຶ່ງ, ໂດຍປະຕິບັດຕາມກົດປ້ອງກັນພະຍາດໂຄວິດ-19. ເຈົ້າສາວ ແລະ ເຈົ້າບ່າວ, ຊຶ່ງທັງສອງເຄີຍເປັນຜູ້ສອນສາດສະໜາທີ່ຊື່ສັດ, ມີພໍ່ແມ່ ແລະ ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຂອງເຂົາເຈົ້າມາຮ່ວມດ້ວຍ. ມັນບໍ່ໄດ້ເປັນເລື່ອງງ່າຍ! ເຈົ້າສາວເປັນລູກຜູ້ທີເກົ້າໃນຈຳນວນລູກສິບຄົນ. ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຂອງນາງນັ່ງຢູ່ຫ່າງກັນຕາມລຳດັບ, ຈາກໃຫຍ່ສຸດຫານ້ອຍສຸດ.
ຄອບຄົວເຂົາເຈົ້າພະຍາຍາມເປັນເພື່ອນບ້ານທີ່ດີ ບໍ່ວ່າເຂົາເຈົ້າຈະອາໄສຢູ່ບ່ອນໃດກໍຕາມ. ແຕ່ຊຸມຊົນບ່ອນໜຶ່ງບໍ່ຕ້ອນຮັບເຂົາເຈົ້າ—ເພາະແມ່ຂອງເຈົ້າສາວໄດ້ເວົ້າວ່າ ຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ.
ຄອບຄົວໄດ້ເຮັດທຸກສິ່ງເພື່ອຜູກມິດຢູ່ທີ່ໂຮງຮຽນ, ປະກອບສ່ວນ ແລະ ຢາກຖືກຍອມຮັບ, ແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ຜົນ. ຄອບຄົວໄດ້ອະທິຖານຢ່າງພາກພຽນຂໍໃຫ້ໃຈຂອງຜູ້ຄົນອ່ອນລົງ.
ຄືນໜຶ່ງ, ຄອບຄົວຮູ້ສຶກວ່າ ຄຳອະທິຖານຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບຄຳຕອບ, ແຕ່ໃນວິທີທາງທີ່ບໍ່ຄາດຄິດ. ເຮືອນຂອງເຂົາເຈົ້າເກີດໄຟໄໝ້ຈົນໝົດກ້ຽງ. ແຕ່ສິ່ງອື່ນອີກໄດ້ເກີດຂຶ້ນ. ໄຟນັ້ນໄດ້ເຮັດໃຫ້ເພື່ອນບ້ານໃຈອ່ອນລົງ.
ເພື່ອນບ້ານ ແລະ ໂຮງຮຽນຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ທ້ອນໂຮມເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ, ເກີບ, ແລະ ສິ່ງອື່ນໆທີ່ຈຳເປັນສຳລັບຄອບຄົວທີ່ສູນເສຍທຸກຢ່າງ. ຄວາມເມດຕາໄດ້ເປີດຄວາມເຂົ້າໃຈ. ມັນບໍ່ໄດ້ເປັນວິທີທີ່ຄອບຄົວຫວັງໄວ້ ຫລື ຄາດໝາຍໃຫ້ຄຳອະທິຖານຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບຄຳຕອບແບບນັ້ນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເຂົາເຈົ້າໄດ້ສະແດງຄວາມກະຕັນຍູຕໍ່ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ ຜ່ານທາງປະສົບການ ແລະ ຄຳຕອບທີ່ບໍ່ຄາດຄິດ ຕໍ່ຄຳອະທິຖານທີ່ຈິງໃຈນັ້ນ.
ແທ້ຈິງແລ້ວ, ສຳລັບຜູ້ທີ່ມີໃຈທີ່ຊື່ສັດ ແລະ ມີຕາທີ່ຫລຽວເຫັນໄດ້, ຄວາມເມດຕາທີ່ລະອຽດອ່ອນຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຈະສະແດງໃຫ້ປະຈັກໃນທ່າມກາງການທ້າທາຍໃນຊີວິດ. ການປະເຊີນກັບການທ້າທາຍ ແລະ ການເສຍສະລະດ້ວຍສັດທາ ຈະນຳພອນຂອງສະຫວັນມາໃຫ້. ໃນຊ່ວງມະຕະນີ້, ບາງຄັ້ງເຮົາອາດສູນເສຍ ຫລື ລໍຖ້າບາງສິ່ງ, ແຕ່ໃນທີ່ສຸດ ເຮົາຈະພົບເຫັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນກວ່າໝູ່ໝົດ.1 ນັ້ນຄືຄຳສັນຍາຂອງພຣະອົງ.2
ການປະກາດຕໍ່ໂລກເນື່ອງໃນວາລະຄົບຮອບ 200 ປີຂອງເຮົາ ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍຄຳສັນຍາລວມອັນເລິກເຊິ່ງວ່າ “ພຣະເຈົ້າຮັກລູກໆຂອງພຣະອົງ ໃນທຸກປະຊາຊາດຂອງໂລກ.”3 ຕໍ່ເຮົາແຕ່ລະຄົນໃນທຸກປະຊາຊາດ, ທຸກຕະກຸນ, ທຸກພາສາ, ແລະ ທຸກຜູ້ຄົນທັງປວງ,4 ພຣະເຈົ້າສັນຍາ, ເຮັດພັນທະສັນຍາ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ມາຮັບເອົາຄວາມສຸກ ແລະ ຄວາມດີງາມຢ່າງອຸດົມສົມບູນ.
ຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າສຳລັບທຸກຄົນຖືກຢືນຢັນຢູ່ໃນຕະຫລອດທົ່ວພຣະຄຳພີ.5 ຄວາມຮັກນັ້ນແມ່ນລວມຢູ່ໃນພັນທະສັນຍາຂອງອັບຣາຮາມ, ການເຕົ້າໂຮມລູກໆຂອງພຣະອົງທີ່ກະຈັດກະຈາຍ,6 ແລະ ກ່ຽວຂ້ອງກັບແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກຂອງພຣະອົງ ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ.
ຢູ່ໃນຄອບຄົວແຫ່ງສັດທາ ບໍ່ຄວນມີຄົນແປກໜ້າ, ບໍ່ມີຄົນຕ່າງດ້າວ,7 ບໍ່ມີຄົນຮັ່ງມີ ແລະ ບໍ່ມີຄົນຍາກຈົນ,8 ບໍ່ມີ “ຄົນໃດ” ຢູ່ນອກ. ໂດຍທີ່ “ເປັນພົນລະເມືອງອັນດຽວກັນກັບໄພ່ພົນ,”9 ເຮົາຖືກເຊື້ອເຊີນໃຫ້ປ່ຽນແປງໂລກ ໃຫ້ດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ, ຈາກຂ້າງໃນຫາຂ້າງນອກ, ແຕ່ລະຄົນ, ແຕ່ລະຄອບຄົວ, ແຕ່ລະຄຸ້ມ.
ສິ່ງນີ້ເກີດຂຶ້ນເມື່ອເຮົາດຳລົງຊີວິດ ແລະ ແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນ. ໃນຕົ້ນສະໄໝນີ້, ສາດສະດາໂຈເຊັບໄດ້ຮັບຄຳທຳນາຍທີ່ອັດສະຈັນວ່າ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນປາດຖະໜາໃຫ້ທຸກຄົນຄົ້ນພົບເຫັນຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ມີປະສົບການກັບອຳນາດຂອງພຣະອົງ ເພື່ອເຕີບໂຕ ແລະ ປ່ຽນແປງ.
ຄຳທຳນາຍນັ້ນໄດ້ຮັບຢູ່ບ່ອນນີ້, ຢູ່ໃນເຮືອນໄມ້ທ່ອນຂອງຄອບຄົວສະມິດ ໃນເມືອງພາໄມຣາ, ລັດນິວຢອກ.10
ໄດ້ສ້າງສຳເລັດໃນປີ 1998, ເຮືອນຂອງຄອບຄົວສະມິດໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນໃໝ່ເທິງພື້ນຖານດັ້ງເດີມ. ຫ້ອງນອນຊັ້ນເທິງມີຄວາມກວ້າງເທົ່າກັບຫ້ອງເກົ່າ 18 ຄູນ 30 ຄູນ 10 ຟຸດ (5.5 ຄູນ 9 ຄູນ 3 ແມັດ) ບ່ອນທີ່ໂມໂຣໄນ ຜູ້ສົ່ງຂ່າວທີ່ສະຫງ່າລາສີຈາກພຣະເຈົ້າ ໄດ້ມາຫາຊາຍໜຸ່ມໂຈເຊັບ ໃນຄືນນັ້ນ ເມື່ອວັນທີ 21 ເດືອນກັນຍາ, 1823.11
ທ່ານຄົງຈື່ໄດ້ເຖິງສິ່ງທີ່ສາດສະດາໂຈເຊັບບອກເລົ່າ:
“[ໂມໂຣໄນ] ໄດ້ເອີ້ນຊື່ຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ໄດ້ເວົ້າວ່າ … ພຣະເຈົ້າມີວຽກງານໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດ; ແລະ ບອກວ່າຊື່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າຈະມີຢູ່ທັງທາງດີ ແລະ ທາງຊົ່ວ ໃນບັນດາທຸກປະຊາຊາດ, ທຸກຕະກຸນ, ແລະ ທຸກພາສາ. …
“[ໂມໂຣໄນ] ໄດ້ບອກວ່າ ມັນມີໜັງສືເຫລັ້ມໜຶ່ງຝັງຢູ່, … ວ່າຄວາມສົມບູນຂອງພຣະກິດຕິຄຸນອັນເປັນນິດ ມີຢູ່ໃນໜັງສືນັ້ນ.”12
ໃນບ່ອນນີ້ ເຮົາຢຸດບຶດໜຶ່ງ. ເຮົານະມັດສະການພຣະເຈົ້າ ພຣະບິດານິລັນດອນ ແລະ ພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ບໍ່ແມ່ນສາດສະດາໂຈເຊັບ ຫລື ມະນຸດຊາຍ ຫລື ຍິງຄົນໃດ.
ແຕ່ໃຫ້ພິຈາລະນາວິທີທີ່ຄຳທຳນາຍທີ່ພຣະເຈົ້າປະທານໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງ ເພື່ອບັນລຸຄວາມສຳເລັດ.13 ບາງຢ່າງໄດ້ສຳເລັດໄວ, ບາງຢ່າງໄດ້ສຳເລັດຊ້າ, ແຕ່ທຸກຢ່າງຈະສຳເລັດ.14 ເມື່ອເຮົາເຊື່ອຟັງວິນຍານແຫ່ງການທຳນາຍຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ໃນວິທີຂອງເຮົາເອງ, ເຮົາສາມາດກາຍເປັນພາກສ່ວນຂອງການບັນລຸຄຳທຳນາຍ ແລະ ຄຳສັນຍາຂອງພຣະອົງ—ພາກສ່ວນທີ່ພຣະກິດຕິຄຸນເປັນພອນໃຫ້ແກ່ໂລກ.
ໃນປີ 1823, ໂຈເຊັບມີອາຍຸ 17 ປີ ທີ່ບໍ່ມີໃຜຮູ້ຈັກຫລາຍ ຜູ້ອາໄສຢູ່ໃນໝູ່ບ້ານນ້ອຍ, ໃນປະເທດທີ່ຫາກໍໄດ້ຮັບເອກະລາດໃໝ່ໆ. ຍົກເວັ້ນແຕ່ວ່າມັນເປັນຄວາມຈິງ, ເພິ່ນຈະສາມາດວາດພາບໄດ້ແນວໃດວ່າ ເພິ່ນຈະເປັນເຄື່ອງມືໃນພຣະຫັດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ແປພຣະຄຳພີສັກສິດໂດຍຂອງປະທານຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ຜູ້ຄົນຮູ້ຈັກໃນທຸກບ່ອນ ໃນເວລານີ້?
ແຕ່ເປັນເພາະວ່າມັນເປັນຄວາມຈິງ, ທ່ານ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງເປັນພະຍານວ່າ ຄຳທຳນາຍນັ້ນກຳລັງເກີດເປັນຈິງ ແມ່ນແຕ່ເຮົາກໍໄດ້ຖືກເຊື້ອເຊີນໃຫ້ຊ່ວຍບັນລຸມັນ.
ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ຕະຫລອດທົ່ວໂລກ, ເຮົາແຕ່ລະຄົນກຳລັງມີພາກສ່ວນໃນກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນ ເດືອນຕຸລາ ປີ 2020 ໃນບັນດາທຸກປະຊາຊາດ, ທຸກຕະກຸນ, ແລະ ທຸກພາສາ ຕາມຄຳທຳນາຍ.
ປະຈຸບັນນີ້, ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ອາໄສຢູ່ໃນ 196 ປະເທດ ແລະ ອານາເຂດ, ມີສະເຕກຂອງສາດສະໜາຈັກຢູ່ 3,446 ແຫ່ງ ໃນ 90 ປະເທດ.15 ເຮົາເປັນຕົວແທນໃຫ້ທັງພູມີພາກ ແລະ ສູນກາງແຫ່ງພະລັງ.
ໃນປີ 1823, ມີໃຜແດ່ທີ່ວາດພາບວ່າ ໃນປີ 2020 ຈະມີສາມປະເທດທີ່ມີສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ ຫລາຍກວ່າໜຶ່ງລ້ານຄົນ—ສະຫະລັດອາເມຣິກາ, ແມັກຊິໂກ, ແລະ ບຣາຊິນ?
ຫລື 23 ປະເທດ, ມີສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຫລາຍກວ່າ 100,000 ຄົນ—ສາມປະເທດໃນອາເມຣິກາເໜືອ, ສິບສີ່ປະເທດໃນອາເມຣິກາກາງ ແລະ ໃຕ້, ໜຶ່ງປະເທດໃນເອີຣົບ, ສີ່ປະເທດໃນອາຊີ, ແລະ ໜຶ່ງປະເທດໃນອາຟຣິກາ?16
ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ເອີ້ນພຣະຄຳພີມໍມອນວ່າເປັນ “ສິ່ງປະຕິຫານທີ່ໜ້າອັດສະຈັນ.”17 ພະຍານຂອງມັນໃຫ້ຖ້ອຍຄຳວ່າ, “ຂໍໃຫ້ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກແກ່ທຸກປະຊາຊາດ, ທຸກຕະກຸນ, ທຸກພາສາ, ແລະ ທຸກຜູ້ຄົນທັງປວງ.”18 ມື້ນີ້, ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນມີເຖິງ 100 ພາສາ. ປະທານແນວສັນໄດ້ເປັນພະຍານເຖິງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ການຟື້ນຟູພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງໃນ 138 ປະເທດ, ແລະ ຈະມີຫລາຍກວ່ານີ້ອີກ.
ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍພຣະຄຳພີມໍມອນ 5,000 ຫົວ ທີ່ຈັດພິມໃນປີ 1830, ບັດນີ້ພຣະຄຳພີມໍມອນຄົບຊຸດ ຫລື ບາງຈຳນວນໄດ້ຖືກຈັດພິມປະມານ 192 ລ້ານຫົວ ໃນ 112 ພາສາ. ພຣະຄຳພີມໍມອນໃນພາສາຕ່າງໆຢ່າງຫລວງຫລາຍ ກໍມີໃນຮູບແບບດິຈິຕັນນຳອີກ. ໃນປະຈຸບັນ ພຣະຄຳພີມໍມອນໃນພາສາຕ່າງໆ ແມ່ນຮ່ວມດ້ວຍ 23 ພາສາທີ່ເວົ້າຫລາຍທີ່ສຸດຢູ່ໃນໂລກ ໂດຍປະຊາກອນ 50 ລ້ານຄົນ ຫລື ຫລາຍກວ່ານັ້ນ, ທັງພາສາແມ່ ລວມທັງໝົດແລ້ວມີເຖິງ 4.1 ພັນລ້ານຄົນ.19
ໂດຍວິທີທີ່ເລັກນ້ອຍ ແລະ ລຽບງ່າຍ—ຊຶ່ງໃນນັ້ນເຮົາແຕ່ລະຄົນໄດ້ຖືກເຊື້ອເຊີນໃຫ້ມີສ່ວນຮ່ວມ—ຈະນຳສິ່ງຍິ່ງໃຫຍ່ມາ.
ຍົກຕົວຢ່າງ, ໃນກອງປະຊຸມສະເຕກແຫ່ງໜຶ່ງໃນເມືອງມອນໂຣ, ລັດຢູທາ, ມີປະຊາຊົນ 2,200 ຄົນອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າຖາມວ່າ ມີຈັກຄົນທີ່ໄດ້ໄປຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່. ເກືອບໝົດທຸກຄົນຍົກມືຂຶ້ນ. ຫລາຍປີບໍ່ດົນມານີ້, ຈາກສະເຕກແຫ່ງດຽວກັນນັ້ນ, ມີຜູ້ໄປສອນສາດສະໜາ 564 ຄົນ ໃນ 50 ລັດ ຂອງສະຫະລັດ ແລະ ໃນ 53 ປະເທດ—ທຸກທະວີບ ຍົກເວັ້ນແຕ່ ແອນຕາກຕິກາ.
ເມື່ອກ່າວເຖິງ ແອນຕາກຕິກາ, ແມ່ນແຕ່ໃນເມືອງ ອູຊົວຍາ ໃນສົ້ນໃຕ້ສຸດຂອງປະເທດອາກຊັງຕິນ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ເຫັນຄຳທຳນາຍກຳລັງເກີດເປັນຈິງ ຂະນະທີ່ຜູ້ສອນສາດສະໜາຂອງເຮົາ ແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດໃນບ່ອນທີ່ເອີ້ນວ່າ “ທີ່ສຸດຂອງແຜ່ນດິນໂລກ.”20
ພາບຈິນຕະນາການຢູ່ເທິງໜ້າປົກຂອງປຶ້ມ Saints21 ສີ່ສະບັບ ພັນລະນາເຖິງຄວາມຜູກພັນທົ່ວໂລກຂອງໝາກຜົນຈາກການດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະກິດຕິຄຸນ ຂອງໄພ່ພົນໃນທຸກແຫ່ງຫົນ. ປະຫວັດສາດຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງເຮົາຍຶດຕິດຢູ່ກັບປະຈັກພະຍານ ແລະ ການດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະກິດຕິຄຸນຂອງສະມາຊິກແຕ່ລະຄົນ, ລວມທັງ ນາງແມຣີ ວິດເມີ, ຍິງທີ່ຊື່ສັດຄົນໜຶ່ງ ຜູ້ທີ່ໂມໂຣໄນໄດ້ເອົາແຜ່ນຈາລຶກພຣະຄຳພີມໍມອນໃຫ້ເບິ່ງ.22
ເລີ່ມຕົ້ນໃນເດືອນມັງກອນ ປີ 2021, ວາລະສານທົ່ວໂລກສາມຊະນິດໃໝ່ Friend, For the Strength of Youth, ແລະ Liahona—ເຊື້ອເຊີນທຸກຄົນໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມ ແລະ ແບ່ງປັນປະສົບການ ແລະ ປະຈັກພະຍານ ໃນຊຸມຊົນທົ່ວໂລກແຫ່ງສັດທາຂອງເຮົາ.23
ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ເມື່ອເຮົາມີສັດທາຫລາຍຂຶ້ນໃນພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ຮັບເອົາພອນທີ່ພົບເຫັນຢູ່ໃນພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູ ແລະ ໃນພັນທະສັນຍາທີ່ສັກສິດ, ແລະ ສຶກສາ, ໄຕ່ຕອງ, ແລະ ແບ່ງປັນການຟື້ນຟູທີ່ກຳລັງດຳເນີນຢູ່, ເຮົາກໍໄດ້ເປັນພາກສ່ວນໃນການບັນລຸຄຳທຳນາຍນັ້ນ.
ເຮົາປ່ຽນແປງຕົວເອງ ແລະ ໂລກ ໃນແບບແຜນຂອງພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ເປັນພອນໃຫ້ແກ່ຊີວິດ ໃນທຸກແຫ່ງຫົນ.
ຍິງຊາວອາຟຣິກາຄົນໜຶ່ງ ເວົ້າວ່າ, “ການຮັບໃຊ້ໃນຖານະປະໂລຫິດຂອງສາມີຂ້ອຍ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ລາວມີຄວາມອົດທົນ ແລະ ມີເມດຕາຫລາຍກວ່າເກົ່າ. ແລະ ຂ້ອຍກໍກາຍເປັນພັນລະຍາ ແລະ ແມ່ທີ່ດີກວ່າເກົ່າ.”
ຜູ້ປຶກສາທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດທີ່ໜ້ານັບຖືໃນປະຈຸບັນນີ້ ທີ່ອາໄສຢູ່ອາເມຣິກາກາງ ເວົ້າວ່າ ກ່ອນລາວໄດ້ພົບເຫັນພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະເຈົ້າ, ລາວໄດ້ໃຊ້ຊີວິດຢ່າງບໍ່ມີຈຸດໝາຍປາຍທາງຢູ່ຕາມຖະໜົນ. ບັດນີ້ ລາວກັບຄອບຄົວຂອງລາວໄດ້ພົບເຫັນເອກະລັກ, ຈຸດປະສົງ, ແລະ ຄວາມເຂັ້ມແຂງ.
ຊາຍໜຸ່ມຄົນໜຶ່ງຢູ່ອາເມຣິກາໃຕ້ ໄດ້ລ້ຽງໄກ່ເພື່ອຂາຍໄຂ່ ທ້ອນເງິນຊື້ປ່ອງຢ້ຽມໃສ່ເຮືອນທີ່ຄອບຄົວກຳລັງສ້າງ. ລາວຈ່າຍເງິນສ່ວນສິບກ່ອນ. ມັນຈະເປັນແບບວ່າ ລາວເຫັນປ່ອງຢ້ຽມສະຫວັນເປີດແທ້ໆ.
ໃນສີ່ຊີກໂລກ, ຊຸມຊົນຢູ່ໃນພາກຕາເວັນຕົກສ່ຽງໃຕ້, ຄອບຄົວຊາວອິນເດຍແດງປູກຕົ້ນກຸຫລາບທີ່ສວຍງາມຢູ່ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ, ເປັນເຄື່ອງໝາຍເຖິງສັດທາໃນພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ການກຸ້ມຕົນເອງ.
ຜູ້ລອດຊີວິດຈາກສົງຄາມກາງເມືອງທີ່ຂົມຂື່ນ, ຊາຍຄົນໜຶ່ງໃນອາຊີຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ ໝົດຫວັງກັບຊີວິດທີ່ບໍ່ມີຄວາມໝາຍ. ລາວໄດ້ພົບຄວາມຫວັງໃນຄວາມຝັນ ຊຶ່ງໃນນັ້ນເພື່ອນນັກຮຽນໃນອະດີດຂອງລາວຢືນຈັບຖາດສິນລະລຶກຢູ່ ແລະ ເປັນພະຍານເຖິງພິທີການຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.
ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນເຊື້ອເຊີນເຮົາໃນທຸກແຫ່ງຫົນໃຫ້ມາຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງ, ເພື່ອຮຽນຮູ້ ແລະ ເຕີບໂຕຜ່ານທາງການສຶກສາ, ການງານທີ່ມີກຽດ, ການຮັບໃຊ້ເລື່ອງການກຸ້ມຕົນເອງ, ແລະ ແບບແຜນຂອງຄວາມດີງາມ ແລະ ຄວາມສຸກ ທີ່ເຮົາພົບເຫັນຢູ່ໃນສາດສະໜາຈັກທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະອົງ.
ເມື່ອເຮົາໄວ້ວາງໃຈໃນພຣະເຈົ້າ, ບາງເທື່ອຜ່ານທາງການອ້ອນວອນຢູ່ໃນຄວາມມືດ, ໃນຄວາມໂດດດ່ຽວ, ໃນເວລາທີ່ບໍ່ແນ່ນອນທີ່ສຸດ, ເຮົາຮຽນຮູ້ວ່າ ພຣະອົງຮູ້ຈັກເຮົາ ແລະ ຮັກເຮົາຫລາຍກວ່າທີ່ເຮົາຮູ້ຈັກ ຫລື ຮັກຕົນເອງ.
ນີ້ຄືເຫດຜົນທີ່ເຮົາຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກພຣະເຈົ້າ ເພື່ອສ້າງຄວາມຍຸດຕິທຳ, ຄວາມສະເໝີພາບ, ຄວາມຖືກຕ້ອງ, ແລະ ຄວາມສະຫງົບສຸກ ໃນບ້ານເຮືອນ ແລະ ໃນຊຸມຊົນຂອງເຮົາ. ເລື່ອງລາວທີ່ແທ້ຈິງ, ທີ່ເລິກເຊິ່ງ, ທີ່ແນ່ນອນທີ່ສຸດ, ສະຖານທີ່, ແລະ ຄວາມຮູ້ສຶກເປັນພາກສ່ວນຂອງເຮົາ ເກີດຂຶ້ນເມື່ອເຮົາຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກທີ່ໄຖ່ຂອງພຣະເຈົ້າ, ເມື່ອເຮົາສະແຫວງຫາພຣະຄຸນ ແລະ ການມະຫັດສະຈັນຜ່ານທາງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ແລະ ເມື່ອເຮົາສະຖາປະນາຄວາມສຳພັນອັນເປັນນິດ ໂດຍການເຮັດພັນທະສັນຍາທີ່ສັກສິດ.
ຄວາມດີງາມ ແລະ ຄວາມຮູ້ຈາກສາດສະໜາແມ່ນສິ່ງທີ່ຕ້ອງການໃນໂລກປະຈຸບັນທີ່ລຸງລັງ, ຟົດນັນ, ແລະ ເຕັມໄປດ້ວຍມົນລະພິດ. ນອກຈາກນີ້ແລ້ວ ເຮົາຈະສົດຊື່ນ, ດົນໃຈ, ແລະ ເພີ່ມຄວາມຮູ້ໃຫ້ແກ່ຈິດວິນຍານຂອງມະນຸດໄດ້ແນວໃດ?24
ການປູກຕົ້ນໄມ້ຢູ່ປະເທດໄຮຕີ ເປັນຕົວຢ່າງໜຶ່ງໃນຫລາຍຮ້ອຍຕົວຢ່າງ ທີ່ຜູ້ຄົນຮ່ວມມືກັນເຮັດສິ່ງທີ່ດີ. ຊຸມຊົນໃນທ້ອງຖິ່ນ, ລວມທັງສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ 1,800 ຄົນ, ໄດ້ບໍລິຈາກຕົ້ນໄມ້, ໄດ້ເຕົ້າໂຮມກັນເພື່ອປູກຕົ້ນໄມ້ເກືອບເຖິງ 25,000 ຕົ້ນ.25 ໂຄງການຫລາຍປີ ເພື່ອປູກຕົ້ນໄມ້ ໄດ້ປູກ 121,000 ຕົ້ນແລ້ວ. ມີແຜນການທີ່ຈະປູກຕົ້ນໄມ້ຕື່ມອີກຫລາຍສິບພັນຕົ້ນ.
ຄວາມສາມັກຄີກັນນີ້ ໄດ້ສ້າງຮົ່ມ, ອະນຸລັກດິນ, ແລະ ປ້ອງກັນອຸທົກກະໄພໃນອະນາຄົດ. ມັນເສີມຄວາມງາມໃຫ້ແກ່ໝູ່ບ້ານ, ເສີມສ້າງຊຸມຊົນ, ໃຫ້ລົດຊາດທີ່ເພິ່ງພໍໃຈ, ແລະ ບຳລຸງລ້ຽງຈິດວິນຍານ. ຖ້າຫາກທ່ານຖາມຄົນໄຮຕີວ່າ ແມ່ນໃຜຊິເກັບໝາກໄມ້ຈາກຕົ້ນໄມ້ເຫລົ່ານັ້ນ, ເຂົາເຈົ້າຈະຕອບວ່າ, “ໃຜກໍຕາມທີ່ຢາກກິນ.”
ແປດສິບເປີເຊັນຂອງປະຊາກອນໂລກ ນັບຖືສາດສະໜາ.26 ຊຸມຊົນທີ່ນັບຖືສາດສະໜາຈະພ້ອມສະເໝີເພື່ອຮັບມືກັບໄພທຳມະຊາດ, ຕະຫລອດທັງຄວາມຕ້ອງການທີ່ບໍ່ສິ້ນສຸດເລື່ອງອາຫານ, ທີ່ພັກອາໄສ, ການສຶກສາ, ການອ່ານອອກຂຽນໄດ້, ແລະ ການຝຶກງານ. ຕະຫລອດທົ່ວໂລກ, ສະມາຊິກຂອງເຮົາ, ໝູ່ເພື່ອນ, ແລະ ສາດສະໜາຈັກຊ່ວຍເຫລືອຊຸມຊົນລ້ຽງດູຊາວອົບພະຍົບ ແລະ ຈັດຫານ້ຳ, ເຄື່ອງອະນາໄມ, ອຸປະກອນສຳລັບຄົນພິການ, ແລະ ການຮັກສາສາຍຕາ—ເທື່ອລະຄົນ, ເທື່ອລະໝູ່ບ້ານ, ເທື່ອລະຕົ້ນ.27 ໃນທຸກບ່ອນ, ເຮົາສະແຫວງຫາທີ່ຈະເປັນພໍ່ແມ່ທີ່ດີ ແລະ ເປັນພົນລະເມືອງທີ່ດີ, ປະກອບສ່ວນໃນຄຸ້ມບ້ານ ແລະ ສັງຄົມ, ລວມທັງອົງການໃຈບຸນຂອງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ.28
ພຣະເຈົ້າມອບອຳເພີໃຈດ້ານສິນທຳ—ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບດ້ານສິນທຳໃຫ້ເຮົາ. ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າປະກາດວ່າ, “ເຮົາ, ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນອິດສະລະ, ສະນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈຶ່ງເປັນອິດສະລະແທ້ໆ.”29 ໃນການປະກາດ “ການປົດປ່ອຍແກ່ຊະເລີຍເສິກ,”30 ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສັນຍາວ່າ ການຊົດໃຊ້ ແລະ ເສັ້ນທາງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ ສາມາດເຮັດໃຫ້ສາຍຮັດຝ່າຍໂລກ ແລະ ຝ່າຍວິນຍານຫລຸດອອກໄດ້.31 ດ້ວຍຄວາມເມດຕາ, ສິດເສລີພາບໃນການໄຖ່ນີ້ ຖືກມອບໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ຜ່ານຊ່ວງມະຕະໄປແລ້ວ.
ເມື່ອຫລາຍປີກ່ອນ, ຄຸນພໍ່ຄົນໜຶ່ງຢູ່ໃນອາເມຣິກາກາງ ໄດ້ບອກຂ້າພະເຈົ້າວ່າ ເພິ່ນໄດ້ຖືກມອບໝາຍໃຫ້ສຶກສາເລື່ອງ “ການບັບຕິສະມາແທນຄົນຕາຍຂອງຊາວມໍມອນ.” “ມັນເບິ່ງຄືວ່າຖືກຕ້ອງ,” ຄຸນພໍ່ເວົ້າ, “ທີ່ພຣະເຈົ້າສະເໜີໂອກາດໃຫ້ແກ່ທຸກຄົນເພື່ອຮັບບັບຕິສະມາ, ບໍ່ສຳຄັນວ່າເມື່ອໃດ ຫລື ເຂົາເຈົ້າອາໄສຢູ່ໃສ, ຍົກເວັ້ນແຕ່ເດັກນ້ອຍ, ຜູ້ ‘ມີຊີວິດຢູ່ກັບພຣະຄຣິດ.’32 ອັກຄະສາວົກໂປໂລ,” ຄຸນພໍ່ໄດ້ສັງເກດເຫັນວ່າ, “ກ່າວເຖິງຄົນຕາຍທີ່ກຳລັງລໍຖ້າຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ການຟື້ນຄືນຊີວິດ.”33 ພິທີການກະທຳແທນຢູ່ໃນພຣະວິຫານສັນຍາກັບ “ທຸກປະຊາຊາດ, ທຸກຕະກຸນ, ແລະ ທຸກພາສາ” ເພື່ອມະນຸດຈະບໍ່ຕ້ອງ “ຄົງເປັນທາດຄວາມຕາຍ, ນະລົກ, ຫລື ຫລຸມສົບ.”34
ຂະນະທີ່ເຮົາຄົ້ນພົບພຣະເຈົ້າ, ບາງເທື່ອຄຳຕອບທີ່ບໍ່ຄາດຄິດຕໍ່ຄຳອະທິຖານ ອາດພາເຮົາໜີຜ່າຍຈາກຫົນທາງ, ພາເຮົາໄປຫາຊຸມຊົນ, ຂັບໄລ່ຄວາມມືດອອກໄປຈາກຈິດວິນຍານຂອງເຮົາ, ແລະ ນຳພາເຮົາໄປຫາບ່ອນຫລົບໄພທາງວິນຍານ ແລະ ເປັນພາກສ່ວນໃນຄວາມດີງາມແຫ່ງພັນທະສັນຍາ ແລະ ຄວາມຮັກທີ່ຍືນຍົງຂອງພຣະອົງ.
ສິ່ງຍິ່ງໃຫຍ່ມັກຈະເລີ່ມຕົ້ນຈາກສິ່ງເລັກນ້ອຍ, ແຕ່ການມະຫັດສະຈັນຂອງພຣະເຈົ້າສະແດງໃຫ້ປະຈັກໃນແຕ່ລະວັນ. ເຮົາຮູ້ສຶກຂອບຄຸນຫລາຍຂະໜາດໃດສຳລັບຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດທີ່ສູງສົ່ງ, ສຳລັບການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ແລະ ຄຳສອນທີ່ຖືກເປີດເຜີຍ, ພິທີການ, ແລະ ພັນທະສັນຍາຂອງພຣະອົງທີ່ພົບເຫັນຢູ່ໃນສາດສະໜາຈັກທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະອົງ ທີ່ເອີ້ນຕາມພຣະນາມຂອງພຣະອົງ.
ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງຮັບເອົາຄຳເຊື້ອເຊີນຂອງພຣະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຊື່ນຊົມ ເພື່ອຮັບ ແລະ ຊ່ວຍບັນລຸຄຳສັນຍາ ແລະ ຄຳທຳນາຍຂອງພຣະອົງ ເພື່ອເປັນພອນໃຫ້ແກ່ທຸກປະຊາຊາດ, ທຸກຕະກຸນ, ແລະ ທຸກພາສາ, ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານໃນພຣະນາມອັນສັກສິດ ແລະ ບໍລິສຸດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.