ປະເຊີນໜ້າກັບເຮີຣິເຄນຝ່າຍວິນຍານຂອງເຮົາໂດຍເຊື່ອໃນພຣະຄຣິດ

ໂດຍ ແອວເດີ ຊອນ ດັກລັສ

ແຫ່ງສາວົກເຈັດສິບ

ເຮົາປະເຊີນໜ້າກັບເຮີຣິເຄນຝ່າຍວິນຍານໄດ້ດີທີ່ສຸດ ໂດຍການເຊື່ອໃນພຣະຄຣິດ ແລະ ຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ.

ໃນຊ່ວງຫົກປີທີ່ຜ່ານມາ, ທີ່ຮັກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ແອນ, ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ອາໄສຢູ່ໃນລັດເທັກຊັສ ໃກ້ທະເລ, ບ່ອນທີ່ເຮີຣິເຄນບາງລູກທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໄດ້ພັດຖະຫລົ່ມສະຫະລັດ, ຊຶ່ງໄດ້ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍຢ່າງໜັກ ແລະ ແມ່ນແຕ່ການສູນເສຍຊີວິດ. ໜ້າເສົ້າໃຈທີ່, ຫລາຍເດືອນມານີ້ມີແຕ່ເຫດການທີ່ຮ້າຍແຮງເຊັ່ນນັ້ນເກີດຂຶ້ນ. ຄວາມຮັກ ແລະ ການອະທິຖານຂອງພວກເຮົາແຜ່ໄປເຖິງທຸກຄົນທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບໃນທາງໃດທາງໜຶ່ງ. ໃນປີ 2017, ພວກເຮົາໄດ້ປະເຊີນກັບເຮີຣິເຄນຮາວີດ້ວຍຕົວເອງ, ຊຶ່ງເປັນເທື່ອທຳອິດທີ່ປະລິມານນ້ຳຝົນສູງເຖິງ 60 ນິ້ວ (150 ຊັງຕີເມັດ).

ກົດເກນທຳມະຊາດຄວບຄຸມການກໍ່ຕົວຂອງເຮີຣິເຄນ. ອຸນຫະພູມມະຫາສະໝຸດຕ້ອງຢູ່ຢ່າງຕ່ຳ 80 ອົງສາຟາເຣັນຮາຍ (ປະມານ 27 ອົງສາເຊວຊຽດ), ເລິກລົງໄປ 165 ຟຸດ (ປະມານ 50 ແມັດ) ໃຕ້ພື້ນຜິວມະຫາສະໝຸດ. ເມື່ອລົມປະທະກັບນ້ຳມະຫາສະໝຸດທີ່ອຸ່ນ, ມັນກໍ່ໃຫ້ນ້ຳລະເຫີຍອາຍ ແລະ ລອຍຂຶ້ນໄປສູ່ຊັ້ນອາກາດ, ບ່ອນທີ່ມັນຈະກາຍເປັນທາດແຫລວ. ແລ້ວກ້ອນເມກກໍຈະກໍ່ຕົວຂຶ້ນ, ແລະ ລົມກໍຈະສ້າງຮູບແບບເປັນກຽວຢູ່ເທິງພື້ນຜິວມະຫາສະໝຸດ.

ເຮີຣິເຄນມີຂະໜາດມະຫຶມາ ຊຶ່ງສູງກວ່າ 50,000 ຟຸດ (15,240 ແມັດ) ໃນຊັ້ນອາກາດ ແລະ ເຄື່ອນໄຫວຂ້າມຢ່າງໜ້ອຍ 125 ໄມ (200 ກິໂລແມັດ). ໜ້າສົນໃຈທີ່ເມື່ອເຮີຣິເຄນປະທະກັບພື້ນດິນ, ມັນຈະເລີ່ມອ່ອນແຮງລົງ ເພາະມັນບໍ່ໄດ້ຢູ່ເທິງນ້ຳອຸ່ນທີ່ຈຳເປັນຕໍ່ການເຕີມກຳລັງໃຫ້ມັນອີກຕໍ່ໄປ.¹

ທ່ານອາດບໍ່ເຄີຍປະເຊີນກັບເຮີຣິເຄນຝ່າຍຮ່າງກາຍທີ່ທຳລາຍລ້າງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເຮົາແຕ່ລະຄົນໄດ້ຝ່າຟັນ ແລະ ຈະຝ່າຟັນ ເຮີຣິເຄນຝ່າຍວິນຍານທີ່ຄຸກຄາມຄວາມສະຫງົບສຸກຂອງເຮົາ ແລະ ທົດສອບສັດທາຂອງເຮົາ. ໃນໂລກປະຈຸບັນນີ້, ເບິ່ງຄືວ່າ ມັນມີເພີ່ມຫລາຍຂຶ້ນ ແລະ ຮຸນແຮງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ໂຊກດີທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຈັດກຽມວິທີທີ່ຈະໃຫ້ເຮົາເອົາຊະນະມັນຢ່າງຊົມຊື່ນຍິນດີ. ໂດຍການດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ເຮົາໄດ້ຖືກຮັບຮອງແລ້ວວ່າ “ເມື່ອເມກມືດແຫ່ງຄວາມທຸກຜ່ານເຂົ້າມາຂົ່ມເຫັງສັນຕິໃຫ້ລັບຕາ ຍັງມີຫວັງສົດໃສລໍຢູ່ເບື້ອງໜ້າເຮົາ.”²

ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ອະທິບາຍວ່າ:

“ໄພ່ພົນສາມາດມີຄວາມສຸກໄດ້ພາຍໃຕ້ທຸກໆສະຖານະການ. ເຮົາສາມາດຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມສຸກໄດ້ ແມ່ນແຕ່ຕອນທີ່ມີວັນທີ່ບໍ່ດີ, ອາທິດທີ່ຫຍຸ້ງຍາກ, ຫລື ແມ່ນແຕ່ເປັນປີທີ່ລຳບາກກໍຕາມ!

“… ຄວາມສຸກທີ່ເຮົາຮູ້ສຶກ ບໍ່ຂຶ້ນກັບສະຖານະການໃນຊີວິດຂອງເຮົາ ແຕ່ມັນຂຶ້ນກັບວ່າ ເຮົາເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ສິ່ງໃດ ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ.

“ເມື່ອເຮົາເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂອງເຮົາເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ … ພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ, ເຮົາສາມາດຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມສຸກໄດ້ ບໍ່ວ່າແມ່ນຫຍັງຈະເກີດຂຶ້ນ—ຫລື ບໍ່ເກີດຂຶ້ນກໍຕາມ—ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ.”³

ກົດເກນທຳມະຊາດຄວບຄຸມເຮີຣິເຄນຝ່າຍຮ່າງກາຍສັນໃດ, ກົດເກນແຫ່ງສະຫວັນກໍຄວບຄຸມການທີ່ເຮົາຮູ້ສຶກມີຄວາມສຸກໃນລະຫວ່າງເຮີຣິເຄນຝ່າຍວິນຍານຂອງເຮົາສັນນັ້ນ. ຄວາມສຸກ ຫລື ຄວາມທຸກທີ່ເຮົາຮູ້ສຶກໃນຂະນະທີ່ເຮົາຝ່າຟັນມໍລະສຸມຊີວິດ ແມ່ນຖືກຜູກຕິດຢູ່ກັບກົດພຣະເຈົ້າໄດ້ຕັ້ງໄວ້. ປະທານແນວສັນໄດ້ແບ່ງປັນວ່າ, “ມັນເອີ້ນວ່າ ພຣະບັນຍັດ, ແຕ່ມັນເປັນຄວາມຈິງເຊັ່ນດຽວກັບກົດແຫ່ງການຍົກ, ກົດແຫ່ງແຮງໂນ້ມຖ່ວງ, [ແລະ] ກົດທີ່ຄວບຄຸມການເຕັ້ນຂອງຫົວໃຈ.”

ປະທານແນວສັນໄດ້ກ່າວຕໍ່ວ່າ, “ມັນກາຍເປັນສູດທີ່ລຽບງ່າຍ: ຖ້າທ່ານຢາກມີຄວາມສຸກ, ຈົ່ງຮັກສາພຣະບັນຍັດ.”⁴

ຄວາມສົງໄສເປັນສັດຕູຂອງສັດທາ ແລະ ຄວາມສຸກ. ເຊັ່ນດຽວກັບນ້ຳມະຫາສະໝຸດທີ່ອຸ່ນ ເປັນບໍ່ເກີດສຳລັບເຮີຣິເຄນ, ຄວາມສົງໄສກໍເປັນບໍ່ເກີດສຳລັບເຮີຣິເຄນຝ່າຍວິນຍານ. ເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ຄວາມເຊື່ອເປັນການເລືອກ, ຄວາມສົງໄສກໍເຊັ່ນດຽວກັນ. ເມື່ອເຮົາເລືອກທີ່ຈະສົງໄສ, ເຮົາກໍເລືອກທີ່ຈະຖືກກະທຳ, ໂດຍຍອມຕໍ່ອຳນາດຂອງສັດຕູ, ຊຶ່ງຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາອ່ອນແອ ແລະ ມີຄວາມສ່ຽງ.⁵

ຊາຕານສະແຫວງຫາທີ່ຈະນຳພາເຮົາໄປສູ່ບໍ່ເກີດແຫ່ງຄວາມສົງໄສ. ມັນສະແຫວງຫາທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ໃຈຂອງເຮົາແຂງກະດ້າງ ເພື່ອວ່າເຮົາຈະບໍ່ເຊື່ອ.⁶ ບໍ່ເກີດແຫ່ງຄວາມສົງໄສອາດເບິ່ງຄືວ່າເປັນຕາໜ້າເຊື້ອເຊີນ ເພາະວ່ານ້ຳອຸ່ນທີ່ເບິ່ງຄືວ່າສະຫງົບງຽບ ບໍ່ຕ້ອງການໃຫ້ເຮົາດຳລົງ “ຊີວິດຕາມທຸກຄຳທີ່ອອກມາຈາກພຣະໂອດຂອງພຣະເຈົ້າ.”⁷ ໃນຜືນນ້ຳເຊັ່ນນັ້ນ ຊາຕານລໍ້ລວງເຮົາໃຫ້ຜ່ອນຄາຍຄວາມລະວັງທາງວິນຍານຂອງເຮົາ. ການບໍ່ເອົາໃຈໃສ່ນັ້ນ ສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດການຂາດຄວາມເຊື່ອໝັ້ນທາງວິນຍານ, ຊຶ່ງເຮົາ “ບໍ່ເຢັນບໍ່ຮ້ອນ.”⁸ ຖ້າເຮົາບໍ່ຍຶດໝັ້ນໃນພຣະຄຣິດ, ຄວາມສົງໄສ ແລະ ການເຍົ້າຍວນຂອງມັນກໍຈະນຳເຮົາໄປສູ່ຄວາມເສີຍຊາ, ຊຶ່ງເຮົາຈະບໍ່ພົບການອັດສະຈັນ, ຄວາມສຸກທີ່ຍືນຍົງ, ທັງຈະບໍ່ “ພັກຜ່ອນໃຫ້ກັບວິນຍານ [ຂອງເຮົາ].”⁹

ເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ເຮີຣິເຄນອ່ອນແອລົງຢູ່ເທິງພື້ນດິນ, ຄວາມສົງໄສໄດ້ຖືກແທນທີ່ດ້ວຍສັດທາ ເມື່ອເຮົາສ້າງຮາກຖານຂອງເຮົາເທິງພຣະຄຣິດ. ແລ້ວເຮົາຈະສາມາດເບິ່ງເຮີຣິເຄນຝ່າຍວິນຍານໃນມຸມມອງທີ່ເໝາະສົມ, ແລະ ຄວາມສາມາດຂອງເຮົາໃນການເອົາຊະນະມັນກໍຈະຂະຫຍາຍໃຫຍ່ຂຶ້ນ. ຈາກນັ້ນ, “ເພື່ອວ່າເມື່ອມານສົ່ງລົມພະຍຸຮ້າຍຂອງມັນມາ, ແທ້ຈິງແລ້ວ, ຟ້າແມບເຫລື້ອມກັບລົມບ້າໝູຂອງມັນມາ, ມັນຈະບໍ່ມີອຳນາດອັນໃດ … ທີ່ຈະແກ່ [ເຮົາ] ລົງໄປຫາເຫວເລິກແຫ່ງຄວາມທຸກທໍລະມານ ແລະ ຄວາມຈິບຫາຍອັນບໍ່ສິ້ນສຸດ, ເພາະດານຫີນບ່ອນທີ່ [ເຮົາ] ຖືກສ້າງຂຶ້ນເທິງມັນ ຊຶ່ງເປັນຮາກຖານທີ່ແໜ້ນໜາ.”¹⁰

ປະທານແນວສັນໄດ້ສິດສອນວ່າ:

“ສັດທາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນຮາກຖານຂອງຄວາມເຊື່ອທັງໝົດ ແລະ ເປັນວິທີເຂົ້າຫາອຳນາດແຫ່ງສະຫວັນ. …

“ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຮຽກຮ້ອງສັດທາ ທີ່ສົມບູນ ກ່ອນເຮົາຈະເຂົ້າເຖິງອຳນາດ ທີ່ສົມບູນ ຂອງພຣະອົງໄດ້. ແຕ່ພຣະອົງໄດ້ຂໍໃຫ້ເຮົາມີຄວາມເຊື່ອ.”¹¹

ຕັ້ງແຕ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນເດືອນເມສາ, ຄອບຄົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສະແຫວງຫາທີ່ຈະເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ກັບສັດທາຂອງພວກເຮົາໃນພຣະຄຣິດ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາ “ປ່ຽນການທ້າທາຍ [ຂອງພວກເຮົາ] ເປັນການເຕີບໂຕ ແລະ ໂອກາດທີ່ຫາອັນປຽບບໍ່ໄດ້.”¹²

ຫລານສາວຂອງພວກເຮົາ ນາງຣູບີ ໄດ້ຮັບພອນດ້ວຍບຸກຄະລິກທີ່ແຂງແກ່ນ ແລະ ຮັບຜິດຊອບ. ຕອນທີ່ນາງເກີດ, ຫລອດອາຫານຂອງນາງບໍ່ໄດ້ຕິດກັບກະເພາະຂອງນາງ. ແຕ່ຕອນເປັນແອນ້ອຍ, ນາງຣູບີ, ໂດຍໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫລືອຈາກພໍ່ແມ່ຂອງນາງ, ໄດ້ປະເຊີນກັບການທົດລອງນີ້ດ້ວຍຄວາມມຸ່ງໝັ້ນທີ່ບໍ່ທຳມະດາ. ຕອນນີ້ນາງຣູບີອາຍຸຫ້າປີ. ເຖິງແມ່ນວ່ານາງຍັງນ້ອຍຫລາຍ, ແຕ່ນາງກໍເປັນຕົວຢ່າງທີ່ມີພະລັງແຫ່ງການທີ່ບໍ່ຍອມໃຫ້ສະພາບການຕ່າງໆຂອງນາງກຳນົດຄວາມສຸກຂອງນາງ. ນາງມີຄວາມສຸກຢູ່ຕະຫລອດເວລາ.

ເມື່ອເດືອນພຶດສະພາທີ່ຜ່ານມາ, ນາງຣູບີໄດ້ປະເຊີນກັບເຮີຣິເຄນເພີ່ມເຕີມໃນຊີວິດຂອງນາງດ້ວຍສັດທາ. ນາງຍັງໄດ້ເກີດມາພ້ອມກັບມືທີ່ຍັງບໍ່ພັດທະນາເຕັມທີ່ ຊຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບການຜ່າຕັດຕົກແຕ່ງ. ກ່ອນການຜ່າຕັດທີ່ຊັບຊ້ອນນີ້, ພວກເຮົາໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມນາງ ແລະ ເອົາຮູບແຕ້ມທີ່ສະແດງມືຂອງເດັກນ້ອຍຄົນໜຶ່ງກຳລັງຈັບມືຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຢ່າງອົບອຸ່ນ. ເມື່ອພວກເຮົາຖາມນາງວ່າ ນາງກັງວົນໃຈບໍ, ນາງຕອບວ່າ, “ບໍ່, ເຮົາມີຄວາມສຸກ!”

ແລ້ວພວກເຮົາກໍຖາມນາງວ່າ, “ຣູບີ, ເປັນຫຍັງຈຶ່ງມີຄວາມສຸກ?”

ນາງຣູບີຢືນຢັນຢ່າງໝັ້ນໃຈວ່າ, “ເພາະວ່າເຮົາຮູ້ວ່າພຣະເຢຊູຈະຈັບມືເຮົາ.”

ການຟື້ນໂຕຂອງຣູບີຊ່າງໜ້າອັດສະຈັນຫລາຍ, ແລະ ນາງກໍຍັງຄົງມີຄວາມສຸກ. ຄວາມບໍລິສຸດຂອງສັດທາຂອງເດັກນ້ອຍ ແຕກຕ່າງກັບຄວາມໂງ່ເຂົາຂອງຄວາມສົງໄສທີ່ສາມາດຫລອກລວງເຮົາຫລາຍເທື່ອ ເມື່ອເຮົາອາຍຸຫລາຍຂຶ້ນ!¹³ ແຕ່ເຮົາທຸກຄົນສາມາດກາຍເປັນດັ່ງເດັກນ້ອຍໆ ແລະ ເລືອກທີ່ຈະປະຖິ້ມຄວາມບໍ່ເຊື່ອຂອງເຮົາ. ນີ້ແມ່ນການເລືອກທີ່ງ່າຍໆ.

ພໍ່ທີ່ຫ່ວງໃຍໄດ້ວິງວອນຕໍ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຢ່າງພາກພຽນວ່າ, “ແຕ່ຖ້າທ່ານສາມາດຊ່ວຍໄດ້, … ຂໍໂຜດສົງສານ [ພວກ] ຂ້ານ້ອຍແດ່ທ້ອນ.”¹⁴

ແລ້ວພຣະເຢຊູກໍໄດ້ກ່າວແກ່ລາວວ່າ:

“ຖ້າສາມາດຊ່ວຍໄດ້ ຢາກເວົ້າຢ່າງນັ້ນບໍ? ທຸກສິ່ງເປັນໄປໄດ້ສຳລັບຜູ້ທີ່ເຊື່ອ.

“ໃນທັນໃດນັ້ນ ພໍ່ … ໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ທັງນ້ຳຕາໄຫລ, ກ່າວວ່າ, ໂຜດຊ່ວຍຂ້ານ້ອຍໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອຫລາຍກວ່ານີ້ແດ່ທ້ອນ.”¹⁵

ພໍ່ທີ່ຖ່ອມຕົວຜູ້ນີ້ ໄດ້ເລືອກຢ່າງສະຫລາດທີ່ຈະໄວ້ວາງໃຈຄວາມເຊື່ອຂອງລາວໃນພຣະຄຣິດຫລາຍກວ່າຄວາມສົງໄສຂອງລາວ. ປະທານແນວສັນໄດ້ກ່າວວ່າ, “ພຽງແຕ່ຄວາມບໍ່ເຊື່ອ ຂອງທ່ານ ເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະກີດກັນທ່ານຈາກການບໍ່ໃຫ້ພຣະເຈົ້າອວຍພອນທ່ານດ້ວຍການມະຫັດສະຈັນ ເພື່ອຍ້າຍພູເຂົາໃນຊີວິດ ຂອງທ່ານ.”¹⁶

ພຣະເຈົ້າຂອງເຮົາມີເມດຕາຫລາຍສ່ຳໃດ ທີ່ພຽງແຕ່ຄາດຫວັງໃຫ້ເຮົາຢູ່ໃນລະດັບແຫ່ງຄວາມເຊື່ອ ແລະ ບໍ່ແມ່ນລະດັບແຫ່ງຄວາມຮູ້!

ແອວມາສິດສອນວ່າ:

“ຄົນທີ່ເຊື່ອໃນພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຍ່ອມເປັນສຸກ.”¹⁷

“[ເພາະ] ພຣະເຈົ້າມີຄວາມເມດຕາຕໍ່ຄົນທັງປວງທີ່ເຊື່ອໃນພຣະນາມຂອງພຣະອົງ; ສະນັ້ນ ພຣະອົງຈຶ່ງປາດຖະໜາໃນປະການທຳອິດໃຫ້ທ່ານເຊື່ອໃນພຣະຄຳຂອງພຣະອົງ.”¹⁸

ແມ່ນແລ້ວ, ໃນປະການທຳອິດ, ພຣະເຈົ້າປາດຖະໜາໃຫ້ເຮົາເຊື່ອໃນພຣະອົງ.

ເຮົາປະເຊີນໜ້າກັບເຮີຣິເຄນຝ່າຍວິນຍານໄດ້ດີທີ່ສຸດ ໂດຍການເຊື່ອໃນພຣະຄຣິດ ແລະ ຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ. ຄວາມເຊື່ອ ແລະ ການເຊື່ອຟັງຂອງເຮົາ ເຊື່ອມໂຍງເຮົາເຂົ້າກັບອຳນາດທີ່ເໜືອຕົວເຮົາ ເພື່ອທີ່ຈະເອົາຊະນະ “[ແມ່ນຫຍັງກໍຕາມທີ່] ຈະເກີດຂຶ້ນ—ຫລື ບໍ່ເກີດຂຶ້ນກໍຕາມ—ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ.”¹⁹ ແມ່ນແລ້ວ, ພຣະເຈົ້າ “ຈະປະທານພອນໃຫ້ [ເຮົາ] ໂດຍທັນທີ” ທີ່ເຮົາເຊື່ອ ແລະ ເຊື່ອຟັງ.²⁰ ແທ້ຈິງແລ້ວ, ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ສະຖານະການເປັນຢູ່ຂອງເຮົາຈະປ່ຽນແປງເປັນຄວາມສຸກ, ແລະ “[ເຮົາຈະຖືກ] ເຮັດໃຫ້ມີຊີວິດໃນພຣະຄຣິດ” ຂະນະທີ່ເຮົາໃຊ້ສັດທາຂອງເຮົາໃນພຣະອົງ ແລະ ຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ.²¹

ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ຂໍໃຫ້ເຮົາເລືອກມື້ນີ້ ຕາມຄຳວ່າ “ຢ່າສົງໄສເລີຍ, ແຕ່ຈົ່ງເຊື່ອ.”²² “ທາງທີ່ຖືກຕ້ອງຄື ເຊື່ອໃນພຣະຄຣິດ.”²³ ເຮົາຈະຖືກ “ຈາລຶກ … ໄວ້ໃນ [ພຣະຫັດຂອງພຣະອົງ].”²⁴ ພຣະອົງເປັນພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ພຣະຜູ້ໄຖ່ຂອງເຮົາ, ຜູ້ທີ່ຢືນເຄາະຢູ່ທີ່ປະຕູຂອງເຮົາ.²⁵ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.