ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ ຄືເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາ

ໂດຍ ມາກ ແອວ ເພສ໌

ປະທານໂຮງຮຽນວັນອາທິດສາມັນ

ບໍ່ມີສິ່ງໃດທີ່ສາມາດທົດແທນເວລາທີ່ທ່ານໃຊ້ກັບພຣະຄຳພີ, ໄດ້ຍິນພຣະວິນຍານບໍລິສຸດກ່າວກັບທ່ານໂດຍກົງ.

ເປັນເວລາສາມປີປາຍແລ້ວ, ທີ່ພວກເຮົາຖານະສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເດີນທາງນຳກັນ. ມັນແມ່ນເດືອນຕຸລາ ປີ 2018 ເມື່ອຝ່າຍປະທານສູງສຸດ ແລະ ກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງໄດ້ເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ຮຽນຮູ້ເຖິງພຣະເຢຊູຄຣິດ ໂດຍການສຶກສາພຣະຄຳພີໃນຮູບແບບໃໝ່ ແລະ ສ້າງແຮງດົນໃຈ, ດ້ວຍປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ເປັນແຫລ່ງຊີ້ນຳເຮົາ.

ໃນທຸກການເດີນທາງ, ມັນເປັນການດີທີ່ຈະຢຸດຊົ່ວຄາວ ເພື່ອປະເມີນເບິ່ງຄວາມຄືບໜ້າ ແລະ ເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ເຮົາມຸ້ງໄປສູ່ເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາຫລືບໍ່.

ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ ຄືເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາ

ໃຫ້ພິຈາລະນາຂໍ້ຄວາມທີ່ເລິກເຊິ່ງຈາກຄຳນຳຂອງປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ທີ່ວ່າ:

“ຄວາມມຸ້ງໝາຍຂອງການຮຽນຮູ້ ແລະ ການສິດສອນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງເຮົາທັງໝົດ ແມ່ນເພື່ອເຮັດໃຫ້ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສຂອງເຮົາເລິກເຊິ່ງຕໍ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະເຢຊູຄຣິດ. …

“… ການຮຽນຮູ້ພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຈະເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ສັດທາຂອງເຮົາ ແລະ ນຳພາໄປສູ່ການເຫລື້ອມໃສທີ່ໜ້າອັດສະຈັນໃຈ ຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນໃນທັນທີ. ມັນຂະຫຍາຍຈາກຫ້ອງຮຽນເຂົ້າໄປສູ່ໃຈ ແລະ ບ້ານເຮືອນຂອງເຮົາ. ມັນຮຽກຮ້ອງຄວາມພະຍາຍາມທີ່ໝັ້ນຄົງທຸກວັນ ເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈ ແລະ ດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະກິດຕິຄຸນ. ການຮຽນຮູ້ພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ພາໄປສູ່ການເຫລື້ອມໃສທີ່ແທ້ຈິງຮຽກຮ້ອງອິດທິພົນຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.”¹

ນັ້ນຄືການມະຫັດສະຈັນທີ່ເຮົາສະແຫວງຫາ—ເມື່ອບຸກຄົນໜຶ່ງມີປະສົບການໃນພຣະຄຳພີ² ແລະ ປະສົບການນັ້ນໄດ້ຮັບພອນໂດຍອິດທິພົນຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ປະສົບການເຊັ່ນນັ້ນເປັນຮາກຖານອັນລ້ຳຄ່າທີ່ສຳຄັນສຳລັບການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສຂອງເຮົາຕໍ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ແລະ ດັ່ງທີ່ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ເຕືອນເຮົາເມື່ອບໍ່ດົນນີ້ວ່າ, ຈະຕ້ອງເສີມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ຮາກຖານທາງວິນຍານຕະຫລອດເວລາ.³ ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສທີ່ຍາວນານເປັນຂະບວນການຕະຫລອດຊີວິດ.⁴ ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ ຄືເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາ

ເພື່ອໃຫ້ເກີດປະສິດທິພາບສູງສຸດ, ປະສົບການຂອງທ່ານກັບພຣະຄຳພີຈະຕ້ອງເປັນຂອງທ່ານເອງ.⁵ ການອ່ານ ຫລື ການໄດ້ຍິນປະສົບການ ແລະ ຄວາມຮູ້ຂອງຄົນອື່ນອາດເປັນປະໂຫຍດ, ແຕ່ນັ້ນຈະບໍ່ນຳພະລັງແຫ່ງການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສແບບດຽວກັນມາໃຫ້. ບໍ່ມີສິ່ງໃດທີ່ສາມາດທົດແທນເວລາທີ່ ທ່ານ ໃຊ້ໃນພຣະຄຳພີ, ໄດ້ຍິນພຣະວິນຍານບໍລິສຸດກ່າວກັບ ທ່ານ ໂດຍກົງ.

ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດສິດສອນເຮົາຫຍັງແດ່?

ແຕ່ລະອາທິດເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າເປີດປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ, ຂ້າພະເຈົ້າຂຽນຄຳຖາມນີ້ໃສ່ສົ້ນເທິງໜ້າປຶ້ມ: “ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດສິດສອນເຮົາຫຍັງແດ່ໃນອາທິດນີ້ ຂະນະທີ່ເຮົາອ່ານບົດເຫລົ່ານີ້?”

ໃນຂະນະທີ່ເຮົາສຶກສາພຣະຄຳພີ, ຂ້າພະເຈົ້າໄຕ່ຕອງຄຳຖາມນັ້ນຫລາຍໆເທື່ອ. ແລະ ຢ່າງບໍ່ເຄີຍພາດ, ຄວາມປະທັບໃຈທາງວິນຍານຈະເກີດຂຶ້ນສະເໝີ, ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກໍຂຽນມັນໄວ້ໃນປຶ້ມຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.

ບັດນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດເມື່ອພຣະວິນຍານບໍລິສຸດກຳລັງສິດສອນຂ້າພະເຈົ້າ? ເປັນແນວນີ້, ຕາມປົກກະຕິແລ້ວ ມັນເກີດຂຶ້ນໃນວິທີທາງທີ່ເລັກນ້ອຍ ແລະ ລຽບງ່າຍ. ບາງເທື່ອຂໍ້ພຣະຄຳພີຈະເບິ່ງຄືກັບວ່າ ກະໂດດອອກມາຈາກໜ້າປຶ້ມໃສ່ຂ້າພະເຈົ້າ. ໃນເວລາອື່ນ, ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຈິດໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບຄວາມຮູ້ ພ້ອມກັບການເຂົ້າໃຈຢ່າງກວ້າງຂວາງກ່ຽວກັບຫລັກທຳພຣະກິດຕິຄຸນນັ້ນ. ຂ້າພະເຈົ້າຍັງຮູ້ສຶກເຖິງອິດທິພົນຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດນຳອີກ ເມື່ອ ແອນ ມາຣີ ພັນລະຍາຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເວົ້າລົມກັນກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງອ່ານ. ມຸມມອງຂອງລາວຈະເຊື້ອເຊີນພຣະວິນຍານສະເໝີ.

ສາດສະດາ ແລະ ປັດສະຄາ

ໃນປີນີ້ພວກເຮົາກຳລັງສຶກສາພຣະຄຳພີເດີມ—ພຣະຄຳພີສັກສິດທີ່ເຮັດໃຫ້ຈິດວິນຍານຂອງພວກເຮົາເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມສະຫວ່າງ. ໃນຂະນະທີ່ອ່ານພຣະຄຳພີເດີມ, ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກຄືວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໃຊ້ເວລາກັບຜູ້ນຳທາງທີ່ໄວ້ວາງໃຈໄດ້ເຊັ່ນ: ອາດາມ, ເອວາ, ເອນົກ, ໂນອາ, ອັບຣາຮາມ, ແລະ ຄົນອື່ນໆ.

ໃນອາທິດນີ້, ຂະນະທີ່ສຶກສາ ອົບພະຍົບ ບົດທີ 7–13, ພວກເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ປົດປ່ອຍລູກຫລານອິດສະຣາເອນຈາກການເປັນຊະເລີຍໃນເອຢິບເປັນເວລາຫລາຍສັດຕະວັດ. ພວກເຮົາໄດ້ອ່ານກ່ຽວກັບໄພພິບັດເກົ້າຢ່າງ—ການສະແດງໃຫ້ປະຈັກທີ່ໜ້າປະທັບໃຈເກົ້າຢ່າງເຖິງອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ—ທີ່ຟາໂຣໄດ້ເປັນພະຍານ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ໃຈຂອງເພິ່ນອ່ອນລົງ.

ແລ້ວພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ບອກໂມເຊ ສາດສະດາຂອງພຣະອົງກ່ຽວກັບໄພພິບັດຢ່າງທີສິບ—ແລະ ວິທີທີ່ຊາວອິດສະຣາເອນແຕ່ລະຄອບຄົວສາມາດກຽມພ້ອມສຳລັບມັນ. ໃນພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງພິທີກຳ ພວກເຂົາຈະເອີ້ນມັນວ່າ ປັດສະຄາ, ຊາວອິດສະຣາເອນຕ້ອງຖວາຍແກະເຖິກໂຕໜຶ່ງ, ທີ່ບໍ່ມີບ່ອນຕຳໜິ. ແລ້ວພວກເຂົາຕ້ອງໄດ້ໝາຍຂອບປະຕູເຮືອນຂອງພວກເຂົາດ້ວຍເລືອດແກະ. ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັນຍາວ່າ ທຸກເຮືອນທີ່ຖືກໝາຍດ້ວຍເລືອດຈະໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງຈາກໄພພິບັດທີ່ຮ້າຍແຮງ ທີ່ກຳລັງຈະມາເຖິງ.

ພຣະຄຳພີກ່າວວ່າ, “ແລ້ວ [ລູກຫລານອິດສະຣາເອນ] … ກໍພາກັນເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ … ໄດ້ສັ່ງໂມເຊ” (ອົບພະຍົບ 12:28). ມີບາງສິ່ງທີ່ມີພະລັງຫລາຍໃນຄຳເວົ້າອັນລຽບງ່າຍຂອງການເຊື່ອຟັງ.

ເພາະລູກຫລານອິດສະຣາເອນໄດ້ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງໂມເຊ ແລະ ໄດ້ກະທຳດ້ວຍສັດທາ, ພວກເຂົາຈຶ່ງລອດຈາກໄພພິບັດ ແລະ, ໃນທີ່ສຸດ, ກໍໄດ້ພົ້ນຈາກການເປັນຊະເລີຍຂອງພວກເຂົາ.

ສະນັ້ນ ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດໄດ້ສິດສອນຂ້າພະເຈົ້າຫຍັງແດ່ໃນບົດເຫລົ່ານີ້ ໃນອາທິດນີ້?

ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນຄວາມຄິດສອງສາມຢ່າງທີ່ຢູ່ໃນຈິດໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ:

ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເຮັດວຽກງານຜ່ານທາງສາດສະດາຂອງພຣະອົງ ເພື່ອປົກປ້ອງ ແລະ ຊ່ວຍຊີວິດຜູ້ຄົນຂອງພຣະອົງ.
ສັດທາ ແລະ ຄວາມຖ່ອມຕົວທີ່ຈະເຮັດຕາມສາດສະດາ ຈະມາກ່ອນການມະຫັດສະຈັນຂອງການປົກປ້ອງ ແລະ ການປົດປ່ອຍ.
ເລືອດຢູ່ເທິງຂອບປະຕູເປັນເຄື່ອງໝາຍທາງນອກຂອງສັດທາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ, ພຣະເມສານ້ອຍຂອງພຣະເຈົ້າ.

ສາດສະດາ ແລະ ຄຳສັນຍາຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ

ຂ້າພະເຈົ້າປະທັບໃຈກັບຄວາມເທົ່າທຽມກັນລະຫວ່າງວິທີທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ພອນແກ່ຜູ້ຄົນຂອງພຣະອົງໃນເລື່ອງລາວພຣະຄຳພີເດີມ ແລະ ວິທີທີ່ພຣະອົງກຳລັງໃຫ້ພອນແກ່ຜູ້ຄົນຂອງພຣະອົງໃນປະຈຸບັນນີ້.

ເມື່ອສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່ຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ປະທານແນວສັນ, ໄດ້ນຳສະເໜີປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ຕໍ່ພວກເຮົາ ໃຫ້ເປັນຊ່ອງທາງຂອງການສຶກສາພຣະຄຳພີ, ເພິ່ນໄດ້ເຊື້ອເຊີນໃຫ້ເຮົາປ່ຽນບ້ານເຮືອນຂອງເຮົາໃຫ້ເປັນສະຖານທີ່ສັກສິດແຫ່ງສັດທາ ແລະ ເປັນສູນກາງການຮຽນຮູ້ພຣະກິດຕິຄຸນ.

ແລ້ວເພິ່ນໄດ້ສັນຍາພອນສະເພາະສີ່ຢ່າງ:

ວັນຊະບາໂຕ ຂອງທ່ານ ຈະເປັນມື້ທີ່ມີຄວາມສຸກຫລາຍແທ້ໆ,
ລູກໆ ຂອງທ່ານ ຈະຕື່ນເຕັ້ນທີ່ຈະຮຽນຮູ້ ແລະ ດຳລົງຊີວິດຕາມຄຳສອນຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ,
ອິດທິພົນຂອງຜູ້ປໍລະປັກ ໃນຊີວິດ ຂອງທ່ານ ໃນບ້ານເຮືອນ ຂອງທ່ານ ຈະລົດນ້ອຍຖອຍລົງ, ແລະ
ການປ່ຽນແປງເຫລົ່ານີ້ໃນຄອບຄົວ ຂອງທ່ານ ຈະເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນ ແລະ ຄ້ຳຈູນ.⁶

ຕອນນີ້, ເຮົາບໍ່ມີບັນທຶກຈາກຜູ້ທີ່ເຄີຍມີປະສົບການກັບງານປັດສະຄາກັບໂມເຊໃນເອຢິບ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເຮົາຍັງມີປະຈັກພະຍານຈາກໄພ່ພົນຜູ້ທີ່, ດ້ວຍສັດທາທີ່ເທົ່າທຽມກັນ, ໄດ້ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງປະທານແນວສັນໃນເວລານີ້ ແລະ ຮັບເອົາພອນທີ່ສັນຍາໄວ້.

ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນປະຈັກພະຍານບາງຈຳນວນດັ່ງກ່າວ:

ແມ່ຂອງຄອບຄົວໜຸ່ມໄດ້ເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາໄດ້ເວົ້າລົມກັນເຖິງພຣະຄຣິດ ແລະ ປິຕິຍິນດີໃນພຣະຄຣິດ ໃນບ້ານຂອງພວກເຮົາ. ສຳລັບຂ້ານ້ອຍແລ້ວ ນັ້ນເປັນພອນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ—ທີ່ລູກໆຂອງຂ້ານ້ອຍສາມາດເຕີບໂຕຂຶ້ນກັບການສົນທະນາກ່ຽວກັບພຣະກິດຕິຄຸນໃນບ້ານ ທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາເຂົ້າໃກ້ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຫລາຍຂຶ້ນ.”⁷

ອ້າຍນ້ອງອະວຸໂສຄົນໜຶ່ງເອີ້ນການສຶກສາພຣະຄຳພີຂອງລາວ ຜ່ານທາງປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ວ່າເປັນ “ຊ່ອງທາງທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍແສງສະຫວ່າງຈາກສະຫວັນ ທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນຫລັກທຳພຣະກິດຕິຄຸນ ຊຶ່ງຈຳເປັນສຳລັບຄວາມຜາສຸກທາງວິນຍານຂອງເຮົາ.”⁸

ພັນລະຍາໜຸ່ມຄົນໜຶ່ງໄດ້ບັນຍາຍເຖິງພອນໃນການແຕ່ງງານຂອງນາງວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍສາມາດຮູ້ໃຈສາມີຂອງຂ້ານ້ອຍຢ່າງເລິກເຊິ່ງຫລາຍກວ່າເກົ່າ, ແລະ ຂ້ານ້ອຍສາມາດເປີດໃຈກັບລາວຫລາຍຂຶ້ນ ຂະນະທີ່ສຶກສານຳກັນ.”⁹

ແມ່ຄົນໜຶ່ງຂອງຄອບຄົວໃຫຍ່ໄດ້ສັງເກດວ່າ ຄວາມພະຍາຍາມຂອງນາງທີ່ຈະສິດສອນຄອບຄົວຂອງນາງມີການປ່ຽນແປງແນວໃດ. ນາງໄດ້ເວົ້າວ່າ: “ເມື່ອເບິ່ງຄືນ, ມັນຄືກັບວ່າຂ້ານ້ອຍຫລິ້ນປີອາໂນດ້ວຍຖົງມືກັນໜາວ. ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຫລິ້ນໄປຕາມໂນດ, ແຕ່ສຽງດົນຕີບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ບັດນີ້ ເມື່ອຖອດຖົງມືອອກແລ້ວ, ເຖິງແມ່ນສຽງເພງຂອງຂ້ານ້ອຍຍັງບໍ່ສົມບູນແບບ, ແຕ່ຂ້ານ້ອຍກໍໄດ້ຍິນຄວາມແຕກຕ່າງ. ປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ໄດ້ໃຫ້ຂ້ານ້ອຍມີວິໄສທັດ, ຄວາມສາມາດ, ຈຸດສຸມ, ແລະ ຈຸດປະສົງ.”¹⁰

ສາມີໜຸ່ມຄົນໜຶ່ງໄດ້ເວົ້າວ່າ: “ລຳດັບຄວາມສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງຂ້ານ້ອຍຢູ່ທີ່ບ້ານໄດ້ແຈ້ງຊັດຫລາຍຂຶ້ນ ນັບຕັ້ງແຕ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຮັດໃຫ້ປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ເປັນພາກສ່ວນປົກກະຕິຂອງຕອນເຊົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍ. ການສຶກສາພາໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຄິດຫລາຍຂຶ້ນກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ສຳຄັນຫລາຍກວ່າໝູ່ໝົດຕໍ່ຂ້ານ້ອຍ, ເຊັ່ນພຣະວິຫານ, ຄວາມສຳພັນຂອງຂ້ານ້ອຍກັບພັນລະຍາ, ແລະ ການເອີ້ນຂອງຂ້ານ້ອຍ. ຂ້ານ້ອຍມີຄວາມກະຕັນຍູທີ່ບ້ານຂອງຂ້ານ້ອຍເປັນສະຖານທີ່ສັກສິດທີ່ພຣະເຈົ້າມາກ່ອນ.”¹¹

ເອື້ອຍນ້ອງຄົນໜຶ່ງໄດ້ແບ່ງປັນວ່າ: “ປະສົບການປະຈຳວັນຂອງຂ້ານ້ອຍກັບປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ບໍ່ຄ່ອຍເປັນທີ່ສັງເກດ, ແຕ່ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ຂ້ານ້ອຍສາມາດເຫັນວ່າ ຂ້ານ້ອຍປ່ຽນແປງແນວໃດ ໂດຍການສຶກສາພຣະຄຳພີຕະຫລອດເວລາດ້ວຍຄວາມເອົາໃຈໃສ່ນັ້ນ. ການຮຽນຮູ້ແບບນີ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຖ່ອມຕົວ, ສິດສອນຂ້ານ້ອຍ, ແລະ ປ່ຽນແປງຂ້ານ້ອຍເທື່ອລະໜ້ອຍ.”¹²

ອະດີດຜູ້ສອນສາດສະໜາໄດ້ລາຍງານວ່າ: “ໂຄງການ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍເຂົ້າໃກ້ລະດັບການສຶກສາພຣະຄຳພີທີ່ເຄີຍເຮັດຂະນະເປັນຜູ້ສອນສາດສະໜາ, ແລະ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຍ້າຍຈາກການສຶກສາພຣະຄຳພີແບບເຮັດພໍໃຫ້ແລ້ວໄປວັນໆ ໄປຫາການສຶກສາພຣະຄຳພີທີ່ເພີ່ມພູນຄຸນຄ່າໃນການທຳຄວາມຮູ້ຈັກກັບພຣະເຈົ້າ.”¹³

ອ້າຍນ້ອງຄົນໜຶ່ງໄດ້ກ່າວວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າ ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຖືກຕ້ອນຮັບເຂົ້າໃນຊີວິດຂອງຂ້ານ້ອຍຫລາຍຂຶ້ນ ແລະ ໄດ້ຮັບການນຳພາດ້ວຍການເປີດເຜີຍຂອງພຣະເຈົ້າໃນການຕັດສິນໃຈ. ຂ້ານ້ອຍມີການສົນທະນາທີ່ເລິກເຊິ່ງຫລາຍຂຶ້ນກ່ຽວກັບຄວາມງາມໃນຄຳສອນທີ່ລຽບງ່າຍຂອງພຣະຄຣິດ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ.”¹⁴

ເດັກອາຍຸເຈັດປີໄດ້ແບ່ງປັນວ່າ: “ບໍ່ດົນຂ້ານ້ອຍຊິຮັບບັບຕິສະມາ, ແລະ ປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ກຳລັງຊ່ວຍຂ້ານ້ອຍກຽມພ້ອມ. ຄອບຄົວຂອງຂ້ານ້ອຍກັບຂ້ານ້ອຍໄດ້ເວົ້າລົມກັນກ່ຽວກັບການບັບຕິສະມາ, ແລະ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ຮູ້ສຶກຢ້ານກ່ຽວກັບການຮັບບັບຕິສະມາຕອນນີ້. ປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ຊ່ວຍພຣະວິນຍານບໍລິສຸດໃຫ້ເຂົ້າມາສູ່ໃຈຂອງຂ້ານ້ອຍ, ແລະ ຂ້ານ້ອຍຮູ້ສຶກອົບອຸ່ນເມື່ອຂ້ານ້ອຍອ່ານພຣະຄຳພີ.”¹⁵

ແລະ ແລ້ວສຸດທ້າຍ, ຈາກແມ່ຂອງລູກຫລາຍຄົນ: “ເມື່ອພວກເຮົາສຶກສາພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ, ພຣະອົງໄດ້ຊ່ວຍຄອບຄົວຂອງພວກເຮົາຍ້າຍຈາກຄວາມເປັນຫ່ວງໄປຫາພະລັງ; ຈາກການທ້າທາຍໄປຫາການປົດປ່ອຍ; ຈາກການຂັດແຍ້ງ ແລະ ການວິຈານໄປຫາຄວາມຮັກ ແລະ ຄວາມສະຫງົບສຸກ; ແລະ ຈາກອິດທິພົນຂອງຜູ້ປໍລະປັກໄປຫາອິດທິພົນຂອງພຣະເຈົ້າ.”¹⁶

ຜູ້ຕິດຕາມພຣະຄຣິດທີ່ຊື່ສັດເຫລົ່ານີ້ ແລະ ຫລາຍຄົນອື່ນອີກ ໄດ້ທາໂລຫິດຂອງພຣະເມສານ້ອຍຂອງພຣະເຈົ້າໄວ້ເທິງຂອບປະຕູເຮືອນຂອງເຂົາເຈົ້າໃນແບບສັນຍາລັກ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມມຸ່ງໝັ້ນພາຍໃນທີ່ຈະຕິດຕາມພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ສັດທາຂອງເຂົາເຈົ້າມາກ່ອນການມະຫັດສະຈັນ. ມັນເປັນການມະຫັດສະຈັນເມື່ອບຸກຄົນໜຶ່ງມີປະສົບການໃນພຣະຄຳພີ ແລະ ປະສົບການນັ້ນໄດ້ຮັບພອນໂດຍອິດທິພົນຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.

ເມື່ອເຮົາສຶກສາພຣະຄຳພີ, ມັນຈະບໍ່ມີຄວາມອຶດຢາກທາງວິນຍານໃນແຜ່ນດິນ. ດັ່ງທີ່ນີໄຟໄດ້ກ່າວ, “ຜູ້ໃດທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຈະຍຶດໝັ້ນແລ້ວ, ພວກເຂົາຈະບໍ່ຕາຍເລີຍ; ທັງສິ່ງລໍ້ລວງ ແລະ ລູກສອນໄຟຂອງຜູ້ປໍລະປັກກໍຈະບໍ່ອາດເອົາຊະນະໂດຍຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຕາບອດ ເພື່ອຈະນຳພວກເຂົາໄປສູ່ຄວາມພິນາດໄດ້” (1 ນີໄຟ 15:24).

ໃນສະໄໝບູຮານ, ເມື່ອລູກຫລານອິດສະຣາເອນໄດ້ເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ຜ່ານທາງສາດສະດາໂມເຊ, ພວກເຂົາໄດ້ຮັບພອນດ້ວຍຄວາມປອດໄພ ແລະ ອິດສະລະພາບ. ໃນທຸກວັນນີ້, ເມື່ອເຮົາເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທີ່ໄດ້ມອບໃຫ້ຜ່ານທາງສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່ຂອງເຮົາ, ປະທານແນວສັນ, ແລ້ວເຮົາກໍໄດ້ຮັບພອນເທົ່າທຽມກັນ ດ້ວຍການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສໃນໃຈຂອງເຮົາ ແລະ ການປົກປ້ອງໃນບ້ານເຮືອນຂອງເຮົາ.

ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ພຣະເຢຊູຄຣິດຊົງພຣະຊົນຢູ່. ນີ້ແມ່ນສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງ, ໄດ້ຖືກຟື້ນຟູເທິງແຜ່ນດິນໂລກຜ່ານທາງສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ. ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ເປັນສາດສະດາຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໃນທຸກວັນນີ້. ຂ້າພະເຈົ້າຮັກ ແລະ ສະໜັບສະໜູນເພິ່ນ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.