ບົດຮຽນຈາກນ້ຳສ້າງ

ໂດຍ ຊູແຊນ ເອັຈ ຜອດເທີ

ທີ່ປຶກສາທີໜຶ່ງໃນຝ່າຍປະທານອົງການປະຖົມໄວສາມັນ

ເຮົາສາມາດຫັນໄປຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ເພື່ອພະລັງ ແລະ ການປິ່ນປົວທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາສາມາດບັນລຸທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາຖືກສົ່ງລົງມາໃຫ້ເຮັດ.

ຊ່າງເປັນຄວາມຊື່ນຊົມແທ້ໆ ທີ່ໄດ້ມາຮ່ວມກັບທ່ານແຕ່ລະຄົນ ໃນພາກສະຕີຂອງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນນີ້!

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຕີບໂຕຢູ່ທີ່ພາກຕາເວັນຕົກຂອງລັດນິວຢອກ ແລະ ໄດ້ໄປຮ່ວມສາຂານ້ອຍໆຂອງສາດສະໜາຈັກປະມານ 20 ໄມ (32 ກມ) ຈາກບ້ານຂອງພວກເຮົາ. ຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້ານັ່ງຢູ່ໃນຫ້ອງຮຽນວັນອາທິດ ກັບເພື່ອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຊື່ ແພຕີ້ ໂຈ ຢູ່ທີ່ຫ້ອງໃຕ້ດິນຂອງຕຶກໂບດເກົ່າໆທີ່ເຊົ່າ, ຂ້າພະເຈົ້າຈິນຕະນາການບໍ່ໄດ້ເລີຍ ເຖິງການເປັນພາກສ່ວນຂອງກຸ່ມເອື້ອຍນ້ອງຫລາຍໆລ້ານຄົນ ຕະຫລອດທົ່ວໂລກ.

ເມື່ອຫ້າປີກ່ອນ ສາມີຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ບຣູສ໌, ໄດ້ລົ້ມປ່ວຍໜັກຕອນທີ່ພວກເຮົາກຳລັງຮັບໃຊ້ຮ່ວມກັບໄພ່ພົນຜູ້ອຸທິດຕົນ ຢູ່ທີ່ເຂດເອີຣົບພາກຕາເວັນອອກ. ພວກເຮົາໄດ້ກັບມາບ້ານ, ແລະ ລາວກໍໄດ້ເສຍຊີວິດໄປພຽງແຕ່ສອງສາມອາທິດຕໍ່ຈາກນັ້ນ. ຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ປ່ຽນໄປຢ່າງຂ້າມຄືນ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໂສກເສົ້າ ແລະ ຮູ້ສຶກອ່ອນແອ ແລະ ບໍ່ປອດໄພ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອ້ອນວອນຂໍໃຫ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຊີ້ນຳເສັ້ນທາງຂອງຂ້າພະເຈົ້າວ່າ: “ພຣະອົງປະສົງໃຫ້ຂ້ານ້ອຍເຮັດຫຍັງແດ່?”

ສອງສາມອາທິດຕໍ່ມາ, ຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກວດເບິ່ງຈົດໝາຍຢູ່ນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຫລຽວເຫັນຮູບນ້ອຍໆຢູ່ໃນປຶ້ມສິນຄ້າ. ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າເບິ່ງໃກ້ໆ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຮູ້ວ່າມັນເປັນການສະແດງຂອງນັກສິລະປິນ ເຖິງຜູ້ຍິງຊາວຊາມາເຣຍກັບພຣະເຢຊູຢູ່ທີ່ນ້ຳສ້າງ. ໃນວິນາທີນັ້ນ ພຣະວິນຍານໄດ້ກ່າວກັບຂ້າພະເຈົ້າຢ່າງແຈ້ງຊັດວ່າ: “ນັ້ນ ຄືສິ່ງທີ່ເຈົ້າຕ້ອງເຮັດ.” ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນໄດ້ເຊື້ອເຊີນຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ມາຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ຮຽນຮູ້.

ຂ້າພະເຈົ້າຢາກແບ່ງປັນບົດຮຽນສາມບົດກັບທ່ານ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງຮຽນຮູ້ຢູ່ ຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າສືບຕໍ່ດື່ມ “ນໍ້າທີ່ປະກອບດ້ວຍຊີິວິດ”¹ ຈາກນ້ຳສ້າງຂອງພຣະອົງ.

ໜຶ່ງ: ສະຖານະການຂອງເຮົາໃນອະດີດ ແລະ ປະຈຸບັນ ບໍ່ກຳນົດອະນາຄົດຂອງເຮົາ.

ເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ພວກທ່ານຫລາຍຄົນກໍຮູ້ສຶກດັ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮູ້ສຶກ, ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າຈະປະເຊີນໜ້າກັບການທ້າທາຍທີ່ຍາກລຳບາກ ແລະ ການສູນເສຍແນວໃດ—ການສູນເສຍເພາະວ່າຊີວິດຂອງທ່ານບໍ່ໄດ້ເປັນໄປຕາມທີ່ທ່ານໄດ້ຫວັງເອົາໄວ້, ໄດ້ອະທິຖານທູນຂໍ, ແລະ ໄດ້ວາງແຜນເອົາໄວ້.

ບໍ່ວ່າສະຖານະການຂອງເຮົາຈະເປັນແບບໃດກໍຕາມ, ຊີວິດຂອງເຮົາແມ່ນສັກສິດ ແລະ ມີຄວາມໝາຍ ແລະ ມີຈຸດປະສົງ. ເຮົາແຕ່ລະຄົນເປັນທິດາທີ່ຮັກຫອມຂອງພຣະເຈົ້າ, ໄດ້ເກີດມາພ້ອມດ້ວຍລັກສະນະອັນສູງສົ່ງໃນຈິດວິນຍານຂອງເຮົາ.

ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ຜ່ານທາງການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ, ໄດ້ເຮັດໃຫ້ມັນເປັນໄປໄດ້ສຳລັບເຮົາ ທີ່ຈະຖືກຊຳລະລ້າງໃຫ້ສະອາດ ແລະ ຫາຍດີ, ເຮັດໃຫ້ເຮົາສາມາດບັນລຸຈຸດປະສົງຂອງເຮົາຢູ່ເທິງໂລກ ໂດຍບໍ່ຄຳນຶງເຖິງການຕັດສິນໃຈຂອງສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ, ສະຖານະການແຕ່ງງານ ຫລື ເປັນໂສດ, ສຸຂະພາບທາງຮ່າງກາຍ ຫລື ຈິດໃຈ, ຫລື ສະພາບການອື່ນໃດ.

ໃຫ້ພິຈາລະນາຜູ້ຍິງທີ່ນ້ຳສ້າງ. ຊີວິດຂອງນາງໄດ້ເປັນແບບໃດ? ພຣະເຢຊູໄດ້ຮັບຮູ້ວ່າ ນາງໄດ້ມີສາມີຫ້າຄົນແລ້ວ ແລະ ວ່າໃນເວລານັ້ນກໍບໍ່ໄດ້ແຕ່ງງານກັບຜູ້ຊາຍທີ່ນາງຢູ່ກິນດ້ວຍ. ແຕ່, ເຖິງແມ່ນວ່າຊີວິດຂອງນາງໄດ້ມີຄວາມຍາກລຳບາກ, ແຕ່ເທື່ອທຳອິດທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ປະກາດຕໍ່ສາທາລະນະຊົນວ່າພຣະອົງຄືພຣະເມຊີອາ ແມ່ນກັບນາງ. ພຣະອົງກ່າວວ່າ, “ເຮົາຜູ້ທີ່ກຳລັງເວົ້າກັບເຈົ້າຢູ່ນີ້ແຫຼະຄືຜູ້ນັ້ນ.”²

ນາງໄດ້ກາຍມາເປັນພະຍານທີ່ມີພະລັງ, ໂດຍການປະກາດຕໍ່ຜູ້ຄົນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງຂອງນາງວ່າ ພຣະເຢຊູຄືພຣະຄຣິດ. “ຊາວຊາມາເຣຍເປັນຈຳນວນຫລວງຫລາຍໃນເມືອງນີ້ ໄດ້ເຊື່ອໃນພຣະອົງ ເພາະຖ້ອຍຄຳທີ່ຍິງນັ້ນໄດ້ເປັນພະຍານ.”³

ສະຖານະການໃນອະດີດ ແລະ ປະຈຸບັນຂອງນາງ ບໍ່ໄດ້ກຳນົດອະນາຄົດຂອງນາງ. ຄືກັນກັບນາງ, ເຮົາກໍສາມາດເລືອກທີ່ຈະຫັນໄປຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນມື້ນີ້ ເພື່ອພະລັງ ແລະ ການປິ່ນປົວທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາສາມາດບັນລຸ ທຸກ ສິ່ງທີ່ເຮົາຖືກສົ່ງລົງມາໃຫ້ເຮັດ.

ສອງ: ພະລັງຢູ່ໃນຕົວເຮົາ

ໃນຂໍ້ໜຶ່ງທີ່ຄ້າຍຄືກັນຢູ່ໃນຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຊຸກຍູ້ບັນດາຍິງ ແລະ ຊາຍວ່າ “ຄວນທຸ້ມເທຢ່າງກະຕືລືລົ້ນໃນອຸດົມການດີ, ແລະ ເຮັດຫລາຍສິ່ງຫລາຍຢ່າງດ້ວຍຄວາມສະໝັກໃຈຂອງຕົນເອງ, ແລະ ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມຊອບທຳຢ່າງຫລວງຫລາຍ; ເພາະ ພະລັງຢູ່ໃນຕົວເຂົາ.”⁴

ເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ພະລັງຢູ່ໃນ ຕົວເຮົາ ເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມຊອບທຳຢ່າງຫລວງຫລາຍ!

ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ເປັນພະຍານວ່າ, “ຍິງ ແລະ ຊາຍທຸກຄົນ ຜູ້ເຮັດພັນທະສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ ແລະ ຮັກສາພັນທະສັນຍາເຫລົ່ານັ້ນ, ແລະ ຜູ້ທີ່ມີສ່ວນຮ່ວມໃນພິທີການຂອງຖານະປະໂລຫິດຢ່າງມີຄ່າຄວນ, ເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບອຳນາດຈາກພຣະເຈົ້າໂດຍກົງ.”⁵

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມາຮູ້ວ່າ ຂະນະທີ່ເຮົາພະຍາຍາມທີ່ຈະໃຫ້ກຽດພັນທະສັນຍາສັກສິດ ທີ່ໄດ້ເຮັດຕອນຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ໃນພຣະວິຫານສັກສິດ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະອວຍພອນເຮົາດ້ວຍ “ອຳນາດທີ່ປິ່ນປົວ ແລະ ເສີມສ້າງ ຂອງພຣະອົງ,” ແລະ ດ້ວຍ “ຄວາມຮູ້ ແລະ ຕື່ນຂຶ້ນທາງວິນຍານ ແບບ [ພວກເຮົາ] ບໍ່ເຄີຍເປັນມາກ່ອນ.”⁶

ສາມ: “ຈາກສິ່ງເລັກນ້ອຍ ສິ່ງຍິ່ງໃຫຍ່ຈະເກີດຂຶ້ນ”⁷

ໃນການເທດສະໜາທີ່ໂນນພູ, ພຣະເຢຊູໄດ້ສິດສອນສານຸສິດຂອງພຣະອົງວ່າ, “ເຈົ້າທັງຫລາຍເປັນ ເກືອ ສຳລັບມວນມະນຸດໂລກ”⁸ ແລະ “ພວກເຈົ້າເປັນ ແສງສະຫວ່າງ ສຳລັບໂລກນີ້.”⁹ ຕໍ່ມາ ພຣະອົງໄດ້ປຽບທຽບການເຕີບໂຕຂອງອານາຈັກສະຫວັນ ໃສ່ກັບເຊື້ອແປ້ງ, “ທີ່ຍິງຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ນຳເອົາໄປປົນໃສ່ແປ້ງສາມຜອງໃຫຍ່ ຈົນແປ້ງນັ້ນຟູຂຶ້ນທັງໝົດ.”¹⁰

ເກືອ
ເຊື້ອແປ້ງ
ແສງສະຫວ່າງ

ແມ່ນແຕ່ໃນຈຳນວນນ້ອຍໆ, ແຕ່ລະຢ່າງກໍມີຜົນກະທົບຕໍ່ທຸກສິ່ງທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບມັນ. ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດເຊື້ອເຊີນເຮົາ ໃຫ້ໃຊ້ພະລັງຂອງພຣະອົງ ເພື່ອໃຫ້ເປັນ ເກືອ, ເຊື້ອແປ້ງ, ແລະ ແສງສະຫວ່າງ.

ເກືອ

ມັນກໍໜ້າແປກໃຈ ທີ່ການໂຮຍເກືອໃສ່ສິ່ງທີ່ເຮົາກິນຈະສ້າງຄວາມແຕກຕ່າງໃນລົດຊາດ. ແຕ່ເກືອຍັງເປັນສ່ວນປະກອບທີ່ມີລາຄາຖືກ ແລະ ລຽບງ່າຍທີ່ສຸດ.

ໃນພຣະທຳ 2 ກະສັດ, ເຮົາອ່ານກ່ຽວກັບ “ເດັກຍິງ”¹¹ ທີ່ຊາວຊີເຣຍໄດ້ຈັບເອົາໄປ ແລະ ໄດ້ກາຍເປັນຄົນຮັບໃຊ້ຂອງເມຍຂອງນາອາມານ, ຜູ້ບັນຊາການກອງທັບຊີເຣຍ. ນາງໄດ້ເປັນ ດັ່ງເກືອ; ນາງຍັງໜຸ່ມນ້ອຍ, ບໍ່ມີຄວາມສຳຄັນທາງໂລກ, ແລະ ຊີວິດຂອງນາງໃນຖານະຂ້າທາດໃນຕ່າງປະເທດ ກໍບໍ່ໄດ້ເປັນສິ່ງທີ່ນາງໄດ້ຫວັງເອົາໄວ້ແນ່ນອນ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ນາງໄດ້ກ່າວສອງປະໂຫຍກດ້ວຍອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ, ເປັນພະຍານຕໍ່ເມຍຂອງນາອາມານວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍຢາກໃຫ້ນາຍຜູ້ຊາຍໄປຫາ [ສາດສະດາ] ທີ່ນະຄອນຊາມາເຣຍ! ເພິ່ນປິ່ນປົວພະຍາດຂອງນາຍໃຫ້ດີໄດ້.”¹²

ຖ້ອຍຄຳແຫ່ງສັດທາຂອງນາງ ກໍຖືກສົ່ງຕໍ່ໄປຫານາອາມານ, ຜູ້ທີ່ໄດ້ກະທຳຕາມຖ້ອຍຄຳຂອງນາງ, ຊຶ່ງໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ເພິ່ນຫາຍດີ ທັງທາງຮ່າງກາຍ ແລະ ວິນຍານ.

ເຮົາມັກຈະສຸມໃສ່ແຕ່ຄົນຮັບໃຊ້ທັງຫລາຍ ທີ່ໄດ້ຊັກຊວນນາອາມານໃຫ້ໄປອາບນ້ຳທີ່ແມ່ນ້ຳຈໍແດນ, ດັ່ງທີ່ສາດສະດາເອລີຊາໄດ້ສັ່ງ, ແຕ່ນາອາມານຈະບໍ່ໄດ້ໄປເຖິງແມ່ນແຕ່ປະຕູບ້ານຂອງເອລີຊາ ຖ້າບໍ່ແມ່ນເພາະ “ເດັກຍິງ” ຄົນນັ້ນ.

ທ່ານອາດຍັງໜຸ່ມນ້ອຍ ຫລື ຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ມີຄວາມສຳຄັນ, ແຕ່ທ່ານສາມາດເປັນ ດັ່ງເກືອ ໃນຄອບຄົວ, ທີ່ໂຮງຮຽນ, ແລະ ໃນຊຸມຊົນຂອງທ່ານໄດ້.

ເຊື້ອແປ້ງ

ທ່ານເຄີຍກິນເຂົ້າຈີ່ທີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແປ້ງບໍ? ທ່ານຈະບັນຍາຍມັນວ່າຈັ່ງໃດ? ແໜ້ນ? ໜັກ? ແຂງ? ພຽງແຕ່ດ້ວຍເຊື້ອແປ້ງໜ້ອຍດຽວ, ເຂົ້າຈີ່ຈະພອງຂຶ້ນ, ຂະຫຍາຍອອກໄປໃຫ້ມັນເບົາ ແລະ ອ່ອນນຸ້ມຂຶ້ນ.

ເມື່ອເຮົາເຊື້ອເຊີນໃຫ້ພະລັງຂອງພຣະເຈົ້າເຂົ້າມາໃນຊີວິດຂອງເຮົາ, ເຮົາສາມາດນຳເອົາທັດສະນະທີ່ດົນໃຈ ທີ່ຈະຍົກຄົນອື່ນຂຶ້ນ ແລະ ໃຫ້ໂອກາດເພື່ອຫົວໃຈຈະຫາຍດີ ເຂົ້າມາແທນຄວາມ “ໂສກເສົ້າເສຍໃຈ”¹³ ໄດ້.

ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ເພື່ອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າຄົນໜຶ່ງໄດ້ນອນຢູ່ໃນຕຽງ ດ້ວຍຄວາມໂສກເສົ້າເສຍໃຈ, ໃນເຊົ້າວັນຄຣິດສະມາດ. ລູກໆຂອງນາງໄດ້ອ້ອນວອນໃຫ້ນາງລຸກ; ແຕ່ນາງໄດ້ຮູ້ສຶກເຈັບປວດເພາະການຢ່າຮ້າງທີ່ຍັງຄ້າງຄາຢູ່. ຮ້ອງໄຫ້ສະອື້ນຢູ່ໃນຕຽງ, ນາງໄດ້ສະແດງຄວາມຮູ້ສຶກເລິກໆໃນໃຈຕໍ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງນາງ, ໂດຍການບອກພຣະອົງເຖິງຄວາມສິ້ນຫວັງຂອງນາງ.

ໃນທ້າຍການອະທິຖານຂອງນາງ, ພຣະວິນຍານໄດ້ກະຊິບວ່າ ພຣະເຈົ້າຮູ້ຈັກຄວາມເຈັບປວດຂອງນາງ. ນາງເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈຂອງພຣະອົງຕໍ່ນາງ. ປະສົບການນີ້ໄດ້ຢືນຢັນຄວາມຮູ້ສຶກຂອງນາງ ແລະ ໄດ້ໃຫ້ຄວາມຫວັງແກ່ນາງວ່າ ນາງບໍ່ໄດ້ໂສກເສົ້າຄົນດຽວ. ນາງໄດ້ລຸກຂຶ້ນ, ອອກໄປຂ້າງນອກ, ແລະ ໄດ້ປັ້ນມະນຸດຫິມະກັບລູກໆຂອງນາງ, ໂດຍການເອົາສຽງຫົວ ແລະ ຄວາມຊື່ນຊົມເຂົ້າມາແທນຄວາມໂສກເສົ້າເສຍໃຈຂອງເຊົ້າມື້ນັ້ນ.

ແສງສະຫວ່າງ

ຈະຕ້ອງໃຊ້ແສງສະຫວ່າງຫລາຍເທົ່າໃດຈຶ່ງຈະສ່ອງຊອດຜ່ານຄວາມມືດໃນຫ້ອງໄດ້? ແສງນ້ອຍໆແສງໜຶ່ງ. ແລະ ແສງສະຫວ່າງໃນບ່ອນທີ່ມືດນັ້ນ ກໍສາມາດສ່ອງອອກມາຈາກພະລັງຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ຢູ່ໃນຕົວທ່ານໄດ້.

ເຖິງແມ່ນທ່ານອາດຮູ້ສຶກວ່າຢູ່ຄົນດຽວ ຂະນະທີ່ມໍລະສຸມຊີວິດກຳລັງມາແຮງ, ທ່ານຍັງສາມາດສ່ອງແສງສະຫວ່າງເຂົ້າໄປໃນຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດ, ຄວາມສັບສົນ, ແລະ ຄວາມບໍ່ເຊື່ອໄດ້. ແສງສະຫວ່າງແຫ່ງສັດທາຂອງທ່ານໃນພຣະຄຣິດສາມາດໝັ້ນຄົງ ແລະ ແນ່ນອນໄດ້, ນຳພາຜູ້ຄົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງທ່ານໄປສູ່ຄວາມປອດໄພ ແລະ ຄວາມສະຫງົບສຸກ.

ເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ຫົວໃຈສາມາດປ່ຽນໄປ ແລະ ຊີວິດໄດ້ຮັບພອນເມື່ອເຮົາສະເໜີມອບເກືອຢິບໜຶ່ງ, ເຊື້ອແປ້ງບ່ວງໜຶ່ງ, ແລະ ແສງສະຫວ່າງໜ້ອຍໜຶ່ງ.

ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ຄືເກືອນັ້ນໃນຊີວິດຂອງເຮົາ, ເຊື້ອເຊີນ ເຮົາ ໃຫ້ຊີມລົດຊາດແຫ່ງຄວາມຊື່ນຊົມ ແລະ ຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງ.¹⁴ ແມ່ນ ພຣະອົງ ທີ່ເປັນເຊື້ອແປ້ງເມື່ອຊີວິດຂອງເຮົາຍາກລຳບາກ, ນຳຄວາມຫວັງມາໃຫ້ ເຮົາ¹⁵ ແລະ ຍົກພາລະໜັກຂອງເຮົາຂຶ້ນ¹⁶ ຜ່ານທາງອຳນາດອັນຫາທີ່ປຽບບໍ່ໄດ້ ແລະ ຄວາມຮັກທີ່ໄຖ່ຂອງພຣະອົງ.¹⁷ ພຣະອົງ ຄືຄວາມສະຫວ່າງຂອງເຮົາ,¹⁸ ສ່ອງແສງໃຫ້ແກ່ເສັ້ນທາງທີ່ນຳພາ ເຮົາ ກັບບ້ານ.

ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານວ່າ ເຮົາຈະສາມາດມາຫາພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້, ເໝືອນດັ່ງຜູ້ຍິງທີ່ນ້ຳສ້າງ, ແລະ ດື່ມນໍ້າທີ່ປະກອບດ້ວຍຊີິວິດຂອງພຣະອົງ. ພ້ອມກັບຜູ້ຄົນແຫ່ງຊາມາເຣຍ, ແລ້ວເຮົາຈະສາມາດປະກາດໄດ້ວ່າ, “ບັດນີ້ ພວກເຮົາໄດ້ເຊື່ອ, … ຍ້ອນພວກເຮົາໄດ້ຍິນເພິ່ນເອງເວົ້າ ແລະ ພວກເຮົາກໍຮູ້ວ່າ ແມ່ນທ່ານຜູ້ນີ້ແທ້ ທີ່ເປັນພຣະຜູ້ໂຜດຊ່ວຍມະນຸດສະໂລກໃຫ້ພົ້ນ.”¹⁹ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.