Conferentie-ervaringen
De maandag na de algemene conferentie kregen abonnees van LDS Gems, dat dagelijks een opbouwende e-mail uitstuurt, de uitnodiging om iets te vertellen over hun ervaringen tijdens de plechtige samenkomst en andere bijeenkomsten van de conferentie. De kerkelijke tijdschriften kregen meer dan twaalfhonderd reacties op die oproep.
Op zaterdagochtend, vlak voor de conferentie, waren we druk met onze wekelijkse klusjes bezig, toen we op de televisie plotseling de klanken van het Mormoons Tabernakelkoor hoorden, die het begin van de algemene conferentie aankondigden. We probeerden onze twee zoontjes lang genoeg stil te houden voor het openingsgebed. En toen president Uchtdorf achter het spreekgestoelte ging staan om met de plechtige samenkomst te beginnen, veranderde de sfeer bij ons thuis. Met z’n vieren knielden we voor de televisie neer en de Geest vervulde ons huis. Ik voelde me even ongemakkelijk omdat wij op dat heilige moment in onze vrijetijdskleding in een rommelige kamer zaten. Maar toen we opstonden en onze hand ter steunverlening opstaken, werd mijn hart met vreugde vervuld. Uiteindelijk stonden we als gezin rechtop, zelfs onze peuter stak zijn rechterhand op. Er heerste een sfeer die je meestal alleen in de tempel voelt. We stonden samen als getuigen, en de Geest getuigde tot ons.
Even later renden de kinderen weer rond en moesten we het geluid harder zetten om de sprekers te kunnen horen. Maar dat korte, vredige moment blijft in ons huis en hart aanwezig.
Christina N., Utah (VS)
Nou, ik kan moeilijk onder woorden brengen hoe ik me tijdens de conferentie voelde. De Geest was zo sterk aanwezig. Ik kon de conferentie thuis volgen en voelde de Geest. Ik ben de laatste tijd niet zo actief geweest, en toen ik hoorde dat president Monson me uitnodigde om in de kudde terug te keren, had ik sterk het gevoel dat hij persoonlijk tot mij sprak. Ik was zo blij met alle toespraken. Onze hemelse Vader sprak door middel van de sprekers en dat kon ik echt voelen. Ik weet dat ik niet volmaakt ben, maar ik had echt het gevoel dat ik naar de kerk moest terugkeren om gevoed te worden en opnieuw te beginnen. Ik kon deze keer niet genoeg van de conferentie krijgen. Ik heb op het internet opnieuw naar conferentietoespraken geluisterd. Ik hoop volgende week weer naar de kerk te gaan.
Jeanne U.
Het was heerlijk om naar de conferentietoespraken te luisteren, vooral die van de hedendaagse profeet, president Monson, ondanks het feit dat ik aan de andere kant van de wereld woon, in een land waar het evangelie niet gepredikt mag worden. Maar door de technologie was ik in staat om deel te nemen, de Geest te voelen en opgebouwd te worden. En toen ik de raad en de getuigenissen hoorde, wenste ik dat meer van onze broeders en zusters de overvloedige zegeningen van het evangelie konden ontvangen. Ik bid dat het binnenkort mogelijk zal zijn.
Janryll F.
Het krachtigste moment tijdens de conferentie was de toespraak van president Uchtdorf over het vliegtuigongeluk in Antarctica. Zijn woorden raakten me diep, dat iets wat zo klein lijkt, zulke grote en blijvende gevolgen kan hebben. Ik leerde ook dat hoe ver we ook van het rechte en smalle pad afdwalen, we moeten toegeven dat we iets verkeerd hebben gedaan en onze liefdevolle hemelse Vader om vergeving vragen. Hij maakt zich zorgen om ons welzijn en heeft ons lief. Maar wij moeten wel onze fouten toegeven, ervan leren en er geestelijk door groeien.
Orion H., Colorado (VS)
Een goede vriendin op school vroeg me wat ik het weekend had gedaan. Ik vertelde haar over de algemene conferentie en dat was een aanleiding voor haar om vragen over mijn geloofsovertuiging en het Boek van Mormon te stellen. Ik was in staat om aan de hand van de geloofsartikelen enkele specifieke verschillen aan te geven tussen onze kerk en andere christelijke kerken. En ik kon duidelijk uitleggen wat het Boek van Mormon is en hoe dat boek met de Bijbel verband houdt.
Ik ben zo dankbaar voor deze kans! Ik weet dat de Geest me heeft geleid om haar vragen te beantwoorden, en zonder de algemene conferentie had ik op dat moment waarschijnlijk niet de juiste geest gehad om ze meteen te beantwoorden.
Ellie W., Engeland
Ik heb me in 1972 laten dopen, maar ik ben ruim twintig jaar inactief geweest. Zo’n tien jaar geleden ben ik weer actief geworden en ben ik aan mijn man verzegeld, die ook een bekeerling is. Ik hield van president Hinckley en dacht dat hij onvervangbaar was. Toen president Monson werd voorgesteld, voelde ik me boos en een beetje bitter, want ik dacht dat hij niet in staat zou zijn om dat ambt te vervullen. Wat was ik eigenwijs! Toen president Monson opstond om te spreken, keek ik naar zijn ogen en zijn lichaamstaal. Hij had dezelfde fonkeling in zijn ogen als mijn dierbare president Hinckley! Ik voelde me heel gelukkig en herkende de Heilige Geest in deze man — mijn nieuwe profeet, ziener en openbaarder.
Mary Lou R., New Mexico (VS)
Ik werd tijdens de conferentie door de Geest gemotiveerd om mijn leven te veranderen. Hoewel ik mijn hele leven actief in de kerk ben geweest, ben ik nog nooit zo door de Geest gemotiveerd als tijdens deze conferentie. Ik had het gevoel dat iedere boodschap voor mij bestemd was. Ik ga contact opnemen met mijn familieleden en vrienden en ze om vergeving vragen voor wat ik heb gedaan. En ik zal anderen vergeven die mij iets hebben aangedaan. Ik zal anderen behandelen zoals ik zelf behandeld wil worden, en ik zal het voorbeeld van de Heiland zo goed mogelijk volgen.
Delbert C. (VS)
Bij ons thuis hebben we om de beurt de leiding over de gezinsavond. De maandag na de conferentie was mijn man aan de beurt. Tijdens de zondagmiddagbijeenkomst had ouderling Zwick over het behoud van onze normen gesproken. Mijn man gebruikte die toespraak om aan te geven hoe belangrijk het is om de normen hoog te houden. Ik had de toespraak van het internet gehaald. We zaten bij elkaar en luisterden als gezin opnieuw naar de toespraak. Dat was een inleiding om met onze zoon van veertien over goede vrienden, goede beslissingen en een levensplan te praten.
Gwen D., Washington (VS)
Tijdens de plechtige samenkomst voelde ik me zo bevoorrecht, nederig en dankbaar om vanuit huis de conferentie te kunnen volgen en mijn hand op te steken om onze nieuwe profeet, president Monson, steun te verlenen. Ik kreeg tranen mijn ogen toen mijn zoon, die pas twaalf was geworden, met de Aäronische priesterschap kon opstaan en mijn dochter met de jonge vrouwen. De heerlijke invloed van de Geest was zo sterk en bevestigde in mijn hart dat Thomas S. Monson de man is die uit naam van de Heer de kerk leidt! Ik heb geen enkele twijfel over de goddelijke aard van zijn heilige roeping.
Maridee H., New Mexico (VS)
Ik ben ongehuwd, en tijdens de toespraak van ouderling Ballard werden mijn verstand en hart geïnspireerd met manieren waarop ik mezelf kan voorbereiden om mijn toekomstige vrouw beter lief te hebben, te dienen en haar lasten te verlichten, zodat ze dragelijk zullen zijn. Niets in mijn leven is nu belangrijker dan een vrouw vinden met wie ik in de tempel kan trouwen en met wie ik een gezin kan stichten. Ik kijk ernaar uit om haar met heel mijn hart, macht, verstand en sterkte lief te hebben.
Mike S., Florida, (VS)