2008
Ouderling Lawrence E. Corbridge
Mei 2008


Ouderling Lawrence E. Corbridge

van de Zeventig

Elder Lawrence E. Corbridge

Ouderling Lawrence Edward Corbridge weet hoe afhankelijk hij van de Heer is.

‘Christus is onze enige hoop en onze enige weg om te bereiken wat Hij verwacht’, zegt hij. ‘We kunnen het volste vertrouwen hebben dat Hij ons zal helpen slagen.’

Ouderling Corbridge heeft zijn getuigenis ontwikkeld door jarenlang in de kerk te werken, als bisschop, hogeraadslid, ringpresident en president van het zendingsgebeid Santiago-Noord (Chili) van 2002 tot 2005.

Hij is op 6 april 1949 in Provo (Utah) geboren, als zoon van Ivan Corbridge en Agnes Howe Corbridge. Van 1968 tot 1970 is hij in het zendingsgebied Argentinië-Noord op zending geweest.

Hij heeft aan de Brigham Young University een bachelorsgraad in bedrijfskunde behaald en rechten gestudeerd. Na zijn studie is hij als jurist aan de slag gegaan. Toen hij als lid van het Eerste Quorum der Zeventig werd geroepen, was hij aandeelhouder en senior jurist op een advocatenkantoor in Salt Lake City.

Op 21 december 1974 trouwde hij met Jacquelyn Shamo in de Provotempel (Utah). Als jongeman werkte ouderling Corbridge in de zomer op veefokkerijen in Idaho en Utah, waar hij van het buitenleven leerde houden. Met zijn vrouw en zijn vijf zoons onderneemt hij verschillende buitenactiviteiten, zoals bergbeklimmen, wildwatervaren, skiën en snowboarden.

‘Kennis, karakter en het onderhouden van goede relaties, vooral met familieleden, zijn enkele zaken die belangrijk zijn in het leven’, zegt hij. Een ander belangrijk punt is dat we ‘Christus altijd indachtig moeten zijn’.

Ouderling Corbridge zegt verder: ‘Dat beloven we iedere week als we aan het avondmaal deelnemen. Soms schieten we tekort. Toch heeft de Heer gezegd dat we in gedachten altijd naar Hem moeten kijken. Dus of we nou een gezin helpen, moeder of huisvrouw zijn, of in het ziekenhuis liggen en nog maar zes maanden te leven hebben, dat is en blijft onze belangrijkste taak: Hem indachtig zijn en doen wat Hij zou doen.’