Geloof in het gezin herstellen
Stabiele gezinnen zorgen voor het cement dat de samenleving bijeen houdt.
Onze kennis van het ‘grote plan van geluk’1 biedt ons de gelegenheid en de verantwoordelijkheid om het geloof in het gezin te herstellen.
In vele opzichten lijkt onze verantwoordelijkheid op die van mensen betrokken bij medisch en wetenschappelijk onderzoek. Met behulp van vastgestelde wetmatigheden bepalen zij hoe het lijden kan worden verlicht en de kwaliteit van het leven verbeterd.
Op godsdienstig vlak kunnen gelovige mannen en vrouwen beproefde beginselen2 toepassen om een treurend hart te helpen genezen en hoop en zekerheid terug te geven aan de verontruste mens.
Het succes van de wetenschapper wordt bereikt door zich te houden aan wat vaak natuurwetten worden genoemd. De grote wetenschappers van vroeger en nu hebben de wetten die bij deze natuurlijke processen horen niet gemaakt, ze hebben die wetten ontdekt.
In een brief aan de Korintiërs stelt de apostel Paulus een intrigerende vraag over de bron van de intellectuele vermogens van de mens: ‘Wie toch onder de mensen weet, wat in een mens is, dan des mensen eigen geest, die in hem is?’3
Door logisch denken en leren nemen kennis en inzicht toe. Volgens dit proces worden theorieën en wetten herkend en als authentiek erkend.
Er is één ding duidelijk voor de verlichte geest, namelijk dat er wetmatigheden zijn die het leven en levende organismen in evenwicht houden. Het ontdekken en volgen van die natuurkundige wetmatigheden brengt vooruitgang teweeg en zorgt ervoor dat de mens meer bereikt dan anders mogelijk zou zijn.
Ik geloof dat dit uitgangspunt ook opgaat in verband met ethische normen en morele waarden. Het is dan ook onze verantwoordelijkheid om het gezin als leerschool in ere te houden, waar deze deugden in een sfeer van liefde en door de kracht van het voorbeeld kunnen worden bijgebracht.4
President Thomas S. Monson heeft gezegd dat ‘onze jeugd minder critici nodig heeft en meer goede voorbeelden’.5
Als ik naar mijn eigen leven kijk, besef ik hoe ik de fundamentele waarden heb leren waarderen die nodig zijn voor de ontwikkeling van een goed karakter. Waar heb ik geleerd loyaal, integer en betrouwbaar te zijn? Die eigenschappen heb ik thuis door het voorbeeld van mijn ouders geleerd. Hoe heb ik de waarde van onzelfzuchtig dienstbetoon leren inzien? Dat kwam doordat ik getuige en deelgenoot was van de toewijding van mijn moeder aan haar gezin. Waar heb ik geleerd eerbied en respect te hebben voor de dochters van God? Ik heb dat geleerd door mijn vaders voorbeeld.
Ik heb thuis de beginselen geleerd van een spaarzame leefstijl en de waardigheid van werken. Ik zie nog steeds voor me hoe mijn moeder talloze avonden thuis bezig was op een trapnaaimachine om schoenen te stikken voor een schoenenfabriek in de buurt. Dat deed ze niet om iets voor zichzelf te kunnen kopen, maar om bij te dragen in de kosten van een opleiding voor mijn broer en mij. Ze vertelde later hoe deze daad van dienstbetoon haar veel voldoening gaf.
Mijn vader was een wijs en ijverig man. Hij leerde me hoe je timmerhout kunt zagen met een handzaag, hoe je een stekker aan een snoer van huishoudelijke apparaten bevestigt en vele andere praktische vaardigheden.
Al deze lessen hadden dezelfde centrale boodschap: wees nooit tevreden met minder te doen dan je best.
Ik heb geleerd om belangrijke beslissingen te nemen door met mijn ouders te praten en van hun adviezen te leren. Voeg aan dit alles nog toe: verantwoordelijkheidszin, rekening houden met anderen, aanmoedigingen om een opleiding te volgen en de lijst zou nog steeds niet compleet zijn.
Ik kwam in aanraking met het herstelde evangelie van Jezus Christus toen ik een tiener was. Dat kwam door Pamela. Zij is later mijn vrouw geworden en heeft mijn leven van een eenvoudige melodie tot een prachtige symfonie gemaakt.6
Ik heb 67 jaar geluk gekend in het huwelijk en het gezinsleven — 21 jaar als zoon in het gezin van mijn ouders en 46 jaar als echtgenoot, met extra vreugde in de rol van vader en grootvader. Wat kan iemand zich nog meer wensen? Eenvoudigweg, dat iedereen deze zelfde voorrechten geniet.
We keren even terug naar de leringen en woorden van Paulus aan de Korintiërs:
‘Zo weet ook niemand, wat in God is, [tenzij hij] de Geest Gods [heeft].
Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van (…) God is, want het is hem dwaasheid en hij kan het niet verstaan, omdat het slechts geestelijk te beoordelen is.’7
Wetenschappers krijgen hun kennis voornamelijk door onderzoek, experimenten en het gebruik van hun intellectuele vermogens.
Volgelingen van Christus krijgen hun getuigenis door zijn woorden te bestuderen, zijn werken gade te slaan, beginselen toe te passen en door de geest van inspiratie.8
‘(…) het is de geest in de stervelingen en de adem des Almachtigen, die hun inzicht geeft.’9
Hoewel geestelijke waarheden minder tastbaar lijken, is de uitwerking ervan onmiskenbaar voor de nederige mens. We moeten begrijpen dat natuurwetten niet zijn vastgesteld op basis van populariteit. Ze zijn gevestigd en gefundeerd op de werkelijkheid.
Er zijn ook morele waarheden die niet door de mens zijn bedacht.10 Ze staan centraal in een goddelijk plan en schenken ons na de ontdekking en toepassing ervan veel vreugde en hoop op onze levensreis.11
Ik geloof bijvoorbeeld dat, zoals geformuleerd in ‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’12 en verklaard in goddelijke openbaring, het huwelijk en het gezin van Godswege zijn ingesteld. In de Schriften staat: ‘Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot één vlees zijn.’13
Wijze mannen hebben ons leringen uit het verleden nagelaten. We moeten toekomstige generaties een grondslag van geloof in het gezin doorgeven, zoals door de Schepper is verordonneerd.14
We moeten nooit vergeten dat vrijheid en geluk in alle aspecten van het leven voortkomen uit het begrijpen van en leven in overeenstemming met eeuwige beginselen. Ze zorgen voor een vast fundament waarop we een vol, productief en gelukkig leven kunnen leiden.15
Door het patroon te volgen dat in het plan van onze Vader is uiteengezet, heb ik ervaren wat een ‘leven van geluk’16 betekent en om ‘met vreugde water te scheppen uit de bronnen des heils’.17
De Heiland heeft verklaard: ‘Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed.’18
Onze houding of kijk op het leven zit ons soms in de weg om volop te kunnen genieten van de mogelijkheden die het leven ons biedt.
Wellicht vraagt u zich af: ‘Hoe zit dat dan bij degenen die geen positief gezinsleven hebben ervaren?’
Stabiele gezinnen zorgen voor het cement dat de samenleving bijeenhoudt. Iedereen is daar bij gebaat, ook degenen voor wie de omstandigheden minder gunstig lijken.
‘Voor hen die een getrouw leven leiden19 en geduldig bidden voor dergelijke betrekkingen20, haal ik de eenvoudige, troostende woorden aan van Helen Steiner Rice:
Wanneer God een belofte doet,
kun je er vast van op aan,
want alles wat God belooft,
wordt zeker door Hem gedaan.
Wanneer je bitter bent
en alle hoop hebt verloren,
Denk dan aan Gods beloften
en in jou wordt het geloof herboren.21
Ik bid dat we samen kunnen staan, met moed en overtuiging, als hoeders van de door God gegeven gave van het gezin. In de naam van Jezus Christus. Amen.