Ouderling Gary E. Stevenson

van de Zeventig

Nu hij is bijgekomen van de ‘knikkende knieën’, is ouderling Gary Evan Stevenson dankbaar voor zijn roeping in het Eerste Quorum der Zeventig.

‘Toen ik net was geroepen, werd ik overvallen door diepe gevoelens van onbekwaamheid, maar ik werd ook vervuld door gevoelens van plichtsbesef’, zegt ouderling Stevenson. ‘We horen zo vaak dat de Heer de mensen die Hij roept zal bekwamen; dat heb ik zeker nodig.’

Ouderling Stevenson is op 6 augustus 1955 in Ogden (Utah) geboren, als zoon van Evan Stevenson en Jean Stevenson. Hij heeft bedrijfskunde gestudeerd op de Utah State University, waar hij ook zijn vrouw, Lesa Jean Higley, heeft ontmoet. Ze zijn op 20 april 1979 in de Idaho Fallstempel (Idaho) getrouwd. Ze hebben vier zoons.

Ouderling en zuster Stevenson hebben samen een patroon van dienstbaarheid ontwikkeld en zijn van mening dat waar geluk in de dienst van anderen is te vinden. ‘Als we anderen van dienst zijn, dienen we de Heer’, zegt ouderling Stevenson. ‘Dat beginsel doordringt ons leven en stelt ons in staat om anderen en onszelf vreugde te brengen.’

Ze hebben onlangs in hun wijk in Providence (Utah) samengewerkt als zondagsschoolleerkracht. Ouderling Stevenson is president van het zendingsgebied Nagoya (Japan) geweest — waar hij ook als jongman op zending was; hij is ook bisschop en lid van een ringpresidium geweest.

In zijn ouderlijk gezin werd het evangelie nageleefd, en ouderling Stevenson is zijn ouders dankbaar dat ze hem al op jonge leeftijd hebben leren werken. Als directeur van een bedrijf dat gezondheidsproducten en fitnessapparaten vervaardigd, een bedrijf dat hij na zijn studie heeft helpen opzetten, is ouderling Stevenson van mening dat hard werken een noodzakelijk beginsel in alle aspecten van het leven is.

‘We moeten hard werken in ons beroep, in de kerk en in het zendingswerk’, zegt hij. ‘We worden wellicht niet met buitengewone gaven gezegend, maar iedereen kan hard werken om grote doelen te bereiken.’