Զգալ Տաճարի Ոգին

Քրիստիան Ռոբըլս, Չիլի

Երբ ինձ կանչեցին լինելու բարձրագույն խորհրդի անդամ, ցցի նախագահը ցանկություն արտահայտեց, որ ավելի շատ անդամներ գնային տաճար մեր ցցին տրված օրերին: Փոխադրամիջոց գտնելը դժվար էր, և առաջին հերթին ես պայմանավորվեցի, որ մի ավտոբուս հավաքեր անդամներին ցցի բոլոր ծխերից և օրվա վերջում մեզ հետ բերեր:

Սակայն կար մեկ ուրիշ խնդիր ևս: Շատ մայրեր չէին կարող գալ, որովհետև չէին կարող թողնել իրենց երեխաներին: Քննարկելով ցցի երիտասարդ կանանցից մի քանիսին որպես դայակներ ծառայելու օգնության հնարավորությունը, ես մտածեցի, որ մենք կարող ենք կանչել ցցի երեխաների խնամքի ղեկավար: Ես այդ գաղափարը ներկայացրեցի ցցի նախագահին: Նա առաջարկեց, որ մենք կանչենք նորադարձներին ծառայելու որպես երեխաների խնամքի ղեկավարի օգնականներ, ինչը կօգներ նրանց զգալ տաճարի ոգին: Երբ այդ գաղափարները սկսվեցին իրագործվել, մենք ցցում կարողացանք հասնել տաճար այցելության բարձր ցուցանիշի: