សារលិខិតការបង្រៀនសួរសុខទុក្ខ
លក្ខណៈនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ បុត្រាដ៏ស្ដាប់បង្គាប់
សូមសិក្សាឯកសារនេះ ហើយស្វែងយល់នូវអ្វីដែលត្រូវចែកចាយប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ។ តើការយល់ដឹងពីឆាកជីវិត និង បេសកកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នឹងពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកលើទ្រង់ ហើយប្រទានពរដល់អ្នកទាំងឡាយដែលអ្នកមើលថែ តាមការបង្រៀនសួរសុខទុក្ខបានដោយរបៀបណា ? ចំពោះព័ត៌មានបន្ថែម សូមចូលទៅ reliefsociety.lds.org ។
សេចក្ដីជំនឿ ក្រុមគ្រួសារ ការសង្គ្រោះ
ការធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទស្ដីពីការគោរពប្រតិបត្តិ បង្កើនសេចក្ដីជំនឿយើងលើទ្រង់ ។ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានថ្លែងថា « តើមាននរណាម្នាក់ងឿងឆ្ងល់ ថាហេតុអ្វីបានជាព្រះគ្រីស្ទជ្រើសបង្ហាញថាទ្រង់មានទំនាក់ទំនងនឹងព្រះវរបិតាទ្រង់ — ថាទ្រង់ស្រឡាញ់ ហើយគោរពតាមព្រះវរបិតាទ្រង់ ហើយធ្វើតាមទ្រង់ជាបុត្រាមួយអង្គដ៏ស្មោះត្រង់ដែរឬទេ ? … ការគោរពប្រតិ្តបត្តិ គឺជាក្រិត្យវិន័យទីមួយនៃស្ថានសួគ៌ » ។1
ហើយកាលណាយើងបានព្រះពរណាមួយពីព្រះ នោះគឺដោយសារការគោរពដល់ក្រិត្យវិន័យនោះដែលព្រះពរនោះផ្អែកទៅលើ » ( គ. និង ស. 130:21 ) ។ ការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់យើងកើតឡើង កាលណាយើងខិតទៅជិតព្រះតាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិ ហើយអញ្ជើញព្រះចេស្ដានៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យចូលមកក្នុងជីវិតយើង ។
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានថ្លែងថា « នៅពេលយើងដើរនៅក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះគោលការណ៍ និង ព្រះបញ្ញត្តិនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងរីករាយនឹងការចាក់ព្រះពរជាបន្តបន្ទាប់ដែលព្រះបានសន្យានៅក្នុងសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងយើង ។ ពរជ័យទាំងនោះបានផ្ដល់ជាធនធានដែលយើងត្រូវការដើម្បីធ្វើសកម្មភាពជាជាងទទួលសកម្មភាពនៅពេលយើងបន្តដំណើរនៅក្នុងជីវិតនេះ ។ … ការគោរពប្រតិបត្តិ ផ្ដល់ឲ្យយើងនូវការគ្រប់គ្រងកាន់តែច្រើនលើជីវិតយើង ឲ្យយើងមានសមត្ថភាពកាន់តែច្រើនដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរ ធ្វើការ និង បង្កើត »។2
ព្រះគម្ពីរបន្ថែម
ដកស្រង់ចេញពីព្រះគម្ពីរ
« តើកម្លាំងខាងវិញ្ញាណដែលកើតចេញពីការគោរពប្រតិបត្តិជាទៀងទាត់ចំពោះព្រះបញ្ញត្តិអាចផ្ដល់ ឲ្យ ទៅឲ្យមនុស្សម្នាក់ទៀតបានដែរឬទេ ? » អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានសួរ ។ « ចម្លើយដ៏ជាក់ច្បាស់ … គឺថា ទេ » ។3
រឿងប្រៀបប្រដូចស្ដីពីស្ត្រីព្រហ្មចារីទាំងដប់ គឺជាឧទាហរណ៍មួយនៃគោលការណ៍នេះ ។ កាលដែលស្ត្រីព្រហ្មចារីគ្រប់រូបបានយកចង្កៀងរបស់ខ្លួនទៅ « ជួបនឹងកូនកម្លោះ » មានតែប្រាំនាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលឈ្លាសវៃដាក់ប្រេងក្នុងចង្កៀងខ្លួន ។ រីឯប្រាំនាក់ទៀតគឺជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅ ដោយសារពួកគេ « មិនបានយកប្រេងមកជាមួយនោះទេ » ។
លុះដល់កណ្ដាលអធ្រាត្រ ស្រាប់តែឮសំឡេងស្រែកឡើងថា ៖ « នែ ប្ដីមកហើយ ចូរចេញទៅទទួលចុះ » ។ ស្ត្រីព្រហ្មចារីទាំងអស់រៀបចំចង្កៀងខ្លួន ប៉ុន្តែពួកស្ត្រីព្រហ្មចារីដែលល្ងង់គ្មានប្រេងទេ ។ ពួកគេបាននិយាយទៅកាន់ពួកស្ត្រីព្រហ្មចារី ដែលមានគំនិតថា « សូមចែកប្រេងមកឲ្យយើងផង ព្រោះចង្កៀងយើងចង់រលត់ហើយ » ។
ពួកនាងដែលមានគំនិតបានតបថា « ទេ ក្រែងគ្មានល្មមដល់យើង ហើយនឹងនាងរាល់គ្នាផង ៖ ស៊ូទៅ … ទិញសម្រាប់ខ្លួនវិញទៅ » ។ រួចកាលពួកនាងដែលល្ងង់ចេញទៅ កូនកម្លោះក៏មកដល់ ហើយពួកនាងដែលមានគំនិតបានចូលទៅជាមួយគាត់ រួច « បិទទ្វារ »
( ម៉ាថាយ 25:1–13 ) ។