ព្រះគម្ពីរ នៅលើធ្នើរ
ដោយអែលឌើរ វ៉លធើរ អែហ្វ ហ្គុងស្សាឡែស្ស
ក្នុងពួកចិតសិបនាក់
« ស្វែង គិត អធិស្ឋានគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៦៦ ) ។
កាលខ្ញុំអាយុ ១២ ឆ្នាំខ្ញុំបានឮអំពីសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ ខ្ញុំបានជួបអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអិល. ឌី. អេស.ពីរនាក់នៅលើឡានក្រុង ។ ពួកគេបានសួរ ថាតើពួកគេអាចមកបង្រៀនគ្រួសាររបស់ខ្ញុំឬទេ ។
អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានទុកព្រះគម្ពីរមរមនមួយក្បាល និង ខិតប័ណ្ណទីបន្ទាល់របស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំជាមនុស្សល្អណាស់ ។ ប៉ុន្តែពួកលោកមិនបានចូលរួមសាសនាចក្រកាលគ្រានោះទេ ។
ឯកសារទាំងពីរនោះបានបន្តទុកនៅលើធ្នើរសៀវភៅរបស់យើងអស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំ ។ បន្ទាប់មក នៅថ្ងៃមួយកាលខ្ញុំអាយុ ១៨ ឆ្នាំ ខ្ញុំបានទៅមើលធ្នើរដាក់សៀវភៅរបស់យើង ដើម្បីរកសៀវភៅល្អៗមកអាន ។ ខ្ញុំបានយកព្រះគម្ពីរមរមន ហើយអានជំពូកទីមួយ ។ កាលខ្ញុំអានវា អារម្មណ៍ពិសេសមួយបានផុសឡើងក្នុងគំនិតខ្ញុំ ។
ខ្ញុំមានបទពិសោធន៍ពិសេសមួយដែលខ្ញុំបានដឹងថា គម្ពីរនេះពិត ។ ព្រះគម្ពីរមរមនជាសារលិខិតពិសេសមួយអំពីដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ខ្ញុំបានរៀនបន្ថែមទៀតអំពីជីវិតខ្ញុំផ្ទាល់ និង អំពីពរជ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
ក្រោយមកខ្ញុំបានដឹងថា ទោះបីជាយ៉ូសែប ស្ម៊ីធមានអាយុ ១៤ ឆ្នាំ លោកមានចិត្តក្លាហានអានព្រះគម្ពីរ ហើយទូលសូមដល់ព្រះវរបិតាថាតើព្រះវិហារមួយណាត្រឹមត្រូវ ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ខ្ញុំបានធ្វើតាមគំរូរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធជានិច្ច ។ ខ្ញុំបានអានព្រះគម្ពីរ ហើយទូលសូមដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌សូមជំនួយ និង ការណែនាំ ។ ការអធិស្ឋាន និង ព្រះគម្ពីរមរមន ជាផ្នែកដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។
នៅពេលប្អូនៗមានបញ្ហា សូមអានព្រះគម្ពីរមរមន ហើយអធិស្ឋាន ។ ប្អូនៗនឹងរៀនបន្ថែមទៀតអំពីដំណឹងល្អ ហើយស្វែងរកចម្លើយដែលប្អូនៗត្រូវការ គឺដូចជាអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើ ។ ចូរចងចាំពីអារម្មណ៍នោះ នៅពេលប្អូនៗធ្វើកិច្ចការនេះ ។