1. Minn hirðir er Drottinn, mig brestur ei neitt,
á grænum grundum hann gefur mér hvíld
og leiðir að vötnum, þar næðis ég nýt
og vísar úr villu og verndar í nauð.
Og vísar úr villu og verndar í nauð.
2. Þó reiki ég skugganna dauðans dal,
fyrst þú ert minn vörður, ég óttast ei.
Þinn sproti’ er mér vörn og þinn stafur mér stoð,
ei háski mig hendir, mig huggarinn sér.
Ei háski mig hendir, mig huggarinn sér.
3. Í þjáninga djúpunum býr þú mér borð
og bikar minn flóir af ómældri náð.
Við olíuilman þú krýnir mig kóng.
Hvers meir gæti’ ég, Alvaldur, óskað frá þér?
Hvers meir gæti’ ég, Alvaldur, óskað frá þér?
Texti: James Montgomery, 1771–1854; byggt á 23. Sálmi
Lag: Thomas Koschat, 1845–1914
Íslensk þýðing: Jón Hjörleifur Jónsson