1. Sem góður hirðir Herran velur
haglendið kostaríkast mér.
Með návist sinni ástkær elur
önn fyrir mínum þörfum hér.
Hans kærleiks auga gefur gætur
göngu minni daga’ og nætur.
2. Er fjalla auðnir villur vega
velkist í þorsta’ og hungurs neyð,
til frjólendisins farsællega
færir hann mig á rétta leið,
þar lygnar ár og lindir streyma,
ljúfgresið safaríkt mér geyma.