1. Vorn spámann vér þökkum þér Drottinn,
sem þekkir og leiðir oss hér.
Vér þökkum þér guðspjallið góða,
sem geislandi upplýsing ber.
Vér þökkum þér guðlegar gjafir
og gnægtanna ómuna fjöld,
oss blessun er boð þín að halda
og blíðustu fagnaðar gjöld.
2. Þá syrtir af skugganna skýjum
og skelfingin ógnun oss fær,
þá leiftrar oss ljósið af hæðum
og lausnina skynjum vér nær.
Vér efum ei umhyggju Drottins,
því áður fyrr reyndum vér hann.
Þeir guðlausu´ er setjast um Síon
um síð verða felldir í bann.
3. Vér syngjum hans mildi og miskunn
og miklum hann daga sem nótt.
Vér fögnum hans fagnaðarboðskap,
sem fyllir oss andlegum þrótt.
Og þannig þeir trúföstu feta,
uns fullkomnun eilífri ná,
en þeir, sem að höfnuðu honum,
þá hamingju aldregi fá.
Texti: William Fowler, 1830–1865
Lag: Caroline Sheridan Norton, 1808–um 1860
Íslensk þýðing: Jón Hjörleifur Jónsson, 1923