នំថតធីឡា និង អាមីហ្គាស
អ្នកនិពន្ធរស់នៅរដ្ឋ យូថាហ៍ ស.រ.អា. ។
« បើសិនអ្នកចង់មានមិត្ត អ្នកត្រូវបង្ហាញថា អ្នកខ្វល់ខ្វាយ » (Children’s Songbook ទំព័រ ២៦២ ) ។
អាដ្រៀណាធុញទ្រាន់ ។ គាត់ចង់លេងជាមួយប្អូនស្រីភ្លោះរបស់គាត់ដៃអាណា ។ ប៉ុន្តែដៃអាណាបានទៅទិញអាហារនៅផ្សារជាមួយលោកយាយហើយ ។ អាដ្រៀណាដកដង្ហើមធំ ។ មានអារម្មណ៍ថា ក្នុងផ្ទះគ្មានអ្វីសោះ ។ នាងចង់ទៅជាមួយនឹងពួកគេ ។
អាដ្រៀណាបានសម្រេចចិត្តទៅលេងអ្នកជិតខាងរស់នាងឈ្មោះ ម៉ាហ្គារីតា ។ កូនៗរបស់ម៉ាហ្គារីតាធំៗអស់ហើយ ហើយគាត់ដូចជាជីដូនរបស់អាដៀណាផងដែរ ។ ពួកគេមានភាពរីករាយយ៉ាងខ្លាំងជាមួយគ្នាជានិច្ច ។
អាដ្រៀណាបានចេញទៅក្រៅ ។ ពន្លឺកម្តៅព្រះអាទិត្យបានចាំងមកលើនាង ពេលនាងដើរទៅផ្ទះរបស់ម៉ាហ្គារីតា ។ នាងបានឈ្ងោកក្បាលចូលតាមចម្លោះទ្វារ ។ « ម៉ាហ្គារីតា តើលោកយាយនៅផ្ទះទេ ? »
ម៉ាហ្គារីតា បានឆ្លើយ « ចាស៎ យាយនៅឯផ្ទះបាយឯណេះ » ។ អាដ្រៀណាបានឃើញគាត់កំពុងអង្គុយនៅតុផ្ទះបាយកំពុងឈ្ងោកមុខចុះក្រោម ។ គាត់បានងើយមើលលើពេលអាដ្រៀណាដើរចូលមក ។
ម៉ាហ្គារីតា បាននិយាយថា « សួស្តី អាដ្រៀណា » ។ គាត់បានញញឹមបន្តិច ។ ប៉ុន្តែដូចជាកើតទុក្ខ ។
អាដ្រៀណាបានសួរ « តើលោកយាយមានរឿងអ្វីឬ ? »
ម៉ាហ្គារីតាបានដកដង្ហើមធំ ។ « គ្មានអ្វីដែលចៅត្រូវបារម្ភឡើយ » ។
អាដ្រៀណាបានគិត « តើខ្ញុំអាចជួយឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍ល្អប្រសើរឡើងយ៉ាងដូចម្តេច ? » ម៉ាហ្គារីតាហាក់ដូចជារីករាយជានិច្ច ពេលពួកគេចម្អិនអាហារជាមួយគ្នា ។ « តើចៅអាចជួយលោកយាយធ្វើនំថតធីឡាបានទេ ? »
ម៉ាហ្គារីតាបាននិយាយថា « យាយទើបតែធ្វើបានមួយចំនួនអម្បាញ់មិញនេះ » ។ គាត់បានលើកក្រណាត់ដើម្បីបង្ហាញគំនរនំថតធីឡា ។
« អញ្ចឹងឲ្យចៅជួយ ញ៉ាំ នំថតធីឡាផង ? » អាដ្រៀណាបានសួរទាំងញញឹម ។
ម៉ាហ្គារីតាបានសើច ។ « ចាស៎បាន ។ ចាំយាយចម្អិនសណ្តែកខ្លះដើម្បីញ៉ាំជាមួយវា » ។
អាដ្រៀណាបានឈរនៅក្បែរម៉ាហ្គារីតានៅឯចង្ក្រាន ហើយកូរសណ្តែកខ្មៅដែលនៅក្នុងឆ្នាំង ។ ពេលសណ្តែកបានឆ្អិនហើយ គាត់បានលើកវាយកទៅលើតុ ។ ម៉ាហ្គារីតាបានយកនំថតធីឡា និងឈីសមក ។
អាដ្រៀណាបានយកនំថតធីឡាក្តៅឧណ្ឌៗ ហើយរោយសណ្តែកពីលើវា ។ បន្ទាប់មកគាត់រោយឈីសពីលើ ។ វាមើលទៅដូចជាឆ្ងាញ់ណាស់ ! អាដ្រៀណាអត់ទ្រាំនឹងញ៉ាំពុំបានឡើយ ។ ប៉ុន្តែមានអ្វីមួយដែលគាត់ត្រូវធ្វើជាមុនសិន ។
អាដ្រៀណាបានសួរម៉ាហ្គារីតាថា « តើខ្ញុំសូមអធិស្ឋានបានទេ ? »
« ចាស៎បាន » ។
អាដ្រៀណាបានបិទភ្នែក ហើយឱបដៃរបស់នាង ។ « ឱ ព្រះវរបិតាសួគ៌អើយ ពួកយើងសូមថ្លែងអំណរគុណទ្រង់សម្រាប់អាហារនេះ ។ សូមប្រទានពរ ហើយធ្វើឲ្យយើងមានសុខភាពល្អ និងរឹងមាំ ។ ហើយសូមជួយម៉ាហ្គារីតានូវអ្វីដែលគាត់ត្រូវការ ។ ខ្ញុំរីករាយដែលគាត់ជាមិត្តរបស់ខ្ញុំ ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។
អាដ្រៀណាបានបើកភ្នែករបស់នាង ។ ម៉ាហ្គារីតាបានញញឹមយ៉ាងខ្លាំង — លើកនេះជាស្នាមញញឹមដ៏ពិតប្រាកដ ។ អំឡុងពេលពួកគេបរិភោគ ពួកគេបាននិយាយអំពីសាលារៀន និងកីឡា ព្រមទាំងអំពីសៀវភៅនានា ។ អាដ្រៀណាចូលចិត្តនិយាយជាមួយម៉ាហ្គារីតា ។
ពេលពួកគេបរិភោគរួច អាដ្រៀណាបានឱបម៉ាហ្គារីតាយ៉ាងណែន ។ « សូមអរគុណសម្រាប់អាហារសម្រន់នេះ ខ្ញុំមានពេលវេលាមួយដ៏អស្ចារ្យ ! »
ម៉ាហ្គារីតាបានឱបអាដ្រៀណាវិញ ។ « អរគុណ អាដ្រៀណា ។ ខ្ញុំត្រូវការមិត្តម្នាក់នៅថ្ងៃនេះ » ។
អាដ្រៀណាបានញញឹមពព្រាយ ។ « ចៅរីករាយដែលពួកយើងគឺជា អាមីហ្គាស» ។
ម៉ាហ្គារីតាបាននិយាយថា « យាយក៏រីករាយដែរ ដែលយើងជាមិត្តភក្តិនឹងគ្នា ។ ហេតុអ្វីចៅមិនយកនំថតធីឡាដែលនៅសល់ទាំងនេះទៅផ្ទះ ? ចៅឆ្អែតខ្លាំងណាស់ » ។
អាដ្រៀណាបានលោតរហូតពេលនាងដើរត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់នាងវិញ ។ នាងមានអារម្មណ៍ឆ្អែតពេក—ហើយពុំមែនគ្រាន់តែមកពីនំថតធីឡាប៉ុណ្ណោះទេ ! នាងមានភាពមិត្តភាពពេញខ្លួនតាំងពីចុងសក់រហូតដល់ចុងជើង ។
នំថតធីឡាមិត្តភាព
នំថតធីឡាពោតដ៏ស្រួលទាំងនេះគឺល្អបំផុតដើម្បីចម្អិន ហើយចែកចាយជាមួយមិត្តភក្តិ ! សូមប្រាកដថា សូមជំនួយពីមនុស្សពេញវ័យ ។
ម្សៅម៉ាសា ហ្វារីណា ២ ពែង ( ម្សៅពោត )
ទឹកក្តៅ ១ ពែងកន្លះ
-
ច្របល់ម្សៅម៉ាសា ហ្វារីណាជាមួយទឹកក្តៅ ។ ច្របាច់លាយម្សៅនោះរហូតដល់ទន់ ។
-
មូលម្សៅនោះជាដុំតូច ។ ដាក់មួយដុំនៅចន្លោះក្រដាសក្រមួនពីរ ។
-
ជាមួយនឹងបន្ទះដែក ឬខ្ទះមានដៃយួរ សូមសង្កត់លើដុំនោះឲ្យខ្លាំងបួនប្រាំដង ។
-
ចម្អិននំថតធីឡានៅក្នុងខ្ទះឆាដោយកម្តៅភ្លើងមធ្យម ។ ពេលផ្នែកខាងលើឆ្អិនហើយ សូមប្រែវាដើម្បីចម្អិនម្ខាងទៀត ។
-
ដាក់សណ្តែក និងឈីសពីលើវា ហើយសូមទទួលទានវាចុះ !