ជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់តាមរយៈការវះកាត់ខួរក្បាលពីរដង
ប្រ៊ីន ប៊ូឃើរ អៃដាហូ ស.រ.អា.
អំឡុងពេលការព្យាបាលដោយចលនាសម្រាប់ការឈឺខ្នង ខ្ញុំបានសម្គាល់ឃើញថា ខ្លួនប្រាណខ្ញុំមួយចំហៀងខ្លួនខាងឆ្វេងមានសភាពខ្សោយ និងស្ពឹក ។ ពេលខ្ញុំពន្យល់ពីរោគសញ្ញាទាំងនេះដល់អ្នកឯកទេសខាងព្យាបាលដោយចលនាមក គាត់មានកង្វល់ និងជំរុញឲ្យខ្ញុំទៅជួបវេជ្ជបណ្ឌិត ។
ការថត អិម អ័រ អាយ បានបង្ហាញថា ខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំបានរីកលូតលាស់នៅពីក្រោមឆ្អឹងលលាដ៍ក្បាលខ្ញុំ ហើយបានធ្វើឲ្យទឹកខួរឆ្អឹងខ្នងកកស្ទះនៅក្នុងករបស់ខ្ញុំអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ។ វាបណ្តាលឲ្យមានការឈឺក្បាល ហើយឈឺចាប់ខ្លាំង និងឈឺជាប់ជានិច្ច ។ មានជម្រើសតែមួយគត់គឺការវះកាត់ ។ ប៉ុន្តែទោះបីជាទទួលការវះកាត់ក្តី ខ្ញុំនៅតែឈឺចាប់ជាប់ជានិច្ច ។
ប្រាំមួយខែក្រោយមក ខ្ញុំបានត្រឡប់ទៅជួបវេជ្ជបណ្ឌិតខ្ញុំសម្រាប់ការធ្វើតេស្តបន្ថែមទៀត ដើម្បីគ្រាន់តែចង់ដឹងថា តើទឹកខួរឆ្អឹងខ្នងដែលកកស្ទះនោះរីកកាន់តែធំឬយ៉ាងណា ។ ខ្ញុំមានការភ័យខ្លាចក្នុងការទទួលរងការវះកាត់ដ៏ឈឺចាប់ម្តងទៀត ។ ស្វាមីខ្ញុំ និងខ្ញុំបានសាកសួរយោបល់ខាងវេជ្ជសាស្ត្រជាច្រើន ហើយក្រោយមកបានបន្តឈានទៅមុខជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតម្នាក់ ដែលមានទំនុកចិត្តថា ការកាត់ចេញនូវផ្នែកខ្លះនៃខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំអាចនឹងជួយបញ្ហានេះបាន ។
ការជាសះស្បើយពីការវះកាត់ខួរក្បាលលើកទីពីររបស់ខ្ញុំគឺជាបទពិសោធន៍ដ៏សែនឈឺចាប់បំផុតក្នុងជីវិតខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានស្វែងរកព្រះវិញ្ញាណយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីលួងលោមខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានស្តាប់សុន្ទរកថា និងទំនុកតម្កើង បន្តអធិស្ឋាន ហើយបានទទួលការប្រសិទ្ធពរបព្វជិតភាពជាច្រើនដង ។
តាមរយៈការជាសះស្បើយដ៏ឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌បានព្រះសណ្តាប់ការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ និងការអធិស្ឋានដែលមនុស្សដទៃទៀតបានថ្លែងជំនួសខ្ញុំ ។ ទ្រង់បានបញ្ជូនមនុស្សមកខ្ញុំ ពេលខ្ញុំត្រូវការពួកគេ ។ គិលានុបដ្ឋាយិកាក្នុងវួដរបស់ខ្ញុំ បានជួយខ្ញុំឲ្យរៀនពីរបៀបគ្រប់គ្រងថ្នាំរបស់ខ្ញុំ ។ ឪពុកមា និងម្តាយមីងខ្ញុំ បានស្គាល់ឃើញពីសញ្ញាខ្វះជាតិទឹក ហើយបាននាំខ្ញុំទៅពេទ្យ ។ ហើយក្មេងប្រុសនៅថ្នាក់បឋមសិក្សាម្នាក់ ចង់ជួយគ្រួសារយើង បានទុកប្រដាប់ប្រដាលេងរបស់គាត់នៅមុខទ្វារផ្ទះរបស់យើងឲ្យកូនប្រុសខ្ញុំលេង ។ តាមរយៈបទពិសោធន៍នេះ និងបទពិសោធន៍ជាច្រើនទៀត ខ្ញុំអាចទទួលអារម្មណ៍ដែលថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជ្រោមជ្រែងខ្ញុំ ហើយទីបន្ទាល់ខ្ញុំបានរីកចម្រើនឡើងរៀងរាល់ថ្ងៃ ។ នេះជាបទពិសោធន៍ដ៏អស្ចារ្យ និងពិសិដ្ឋដែលកើតឡើងពីមនុស្សម្នាក់ដែលពោរពេញដោយការឈឺចាប់ពិតប្រាកដ ។
ទោះបីជាការវះកាត់លើកទីពីររបស់ខ្ញុំបានជោគជ័យក្តី ភាពមិនស្រណុកសុខស្រួលរបស់ខ្ញុំនៅតែបន្តមាន ហើយខ្ញុំបានរៀន សម្របខ្លួនទៅនឹងជីវិតដែលមានការឈឺចាប់រាំរ៉ៃ ហើយទុកចិត្តថា ព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះរាជបំណងមួយនៅក្នុងរឿងនេះ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានសេចក្តីសង្ឃឹមនៅក្នុងការសន្យារបស់ទ្រង់ថា ទ្រង់នឹងបន្តពង្រឹងខ្ញុំនៅក្នុងឧបសគ្គរបស់ខ្ញុំ ដូចដែលទ្រង់មានបន្ទូលថា ៖ « យើងនឹងទៅពីមុខអ្នក ។ យើងនឹងនៅខាងស្ដាំដៃអ្នក ហើយខាងឆ្វេងដៃអ្នក ហើយព្រះវិញ្ញាណរបស់យើងនឹងសណ្ឋិតនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នក ហើយពួកទេវតារបស់យើងនៅព័ទ្ធជុំវិញអ្នក ដើម្បីទ្រអ្នកឡើង » ( គ. និង ស. ៨៤:៨៨ ) ។