អ្វី ដែលប៊ីស្សពគ្រប់រូប ចង់ឲ្យសមាជិកវួដរបស់គាត់ដឹង
អ្នកនិពន្ធរស់នៅរដ្ឋយូថាហ៍ ស.រ.អា. ។
នេះគឺជាសេចក្តីពិតប្រាំបីយ៉ាងដែលខ្ញុំបានរៀនអំឡុងពេលការបម្រើរបស់ខ្ញុំក្នុងនាមជាប៊ីស្សព ។
ខ្ញុំមានឱកាសដ៏អស្ចារ្យដើម្បីបម្រើជាប៊ីស្សព ។ អំឡុងពេលនៃឆ្នាំទាំងនោះ ខ្ញុំបានរៀនមេរៀនច្រើនជាងអ្វីដែលខ្ញុំអាចនិយាយបានទៅទៀត ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំពិតជាបានរៀនសេចក្តីពិតចំនួនប្រាំបីយ៉ាងដែលខ្ញុំជឿថា វាជារឿងសាកល ។ ទោះបីជាបញ្ជីនេះពុំត្រូវបានបញ្ជូលអ្វីៗទាំងអស់ក្តី វាគឺជាការព្យាយាមរបស់ខ្ញុំក្នុងការចែកចាយអ្វីដែលប៊ីស្សពគ្រប់រូបសង្ឃឹមឲ្យសមាជិកវួដរបស់គាត់ដឹង ។
១. ប៊ីស្សពស្រឡាញ់សមាជិកគ្រប់រូបក្នុងវួដរបស់គាត់នៅក្នុងរបៀបមួយដ៏ស្មោះស្ម័គ្រ ។
សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ប៊ីស្សពមានចំពោះសមាជិកវួដរបស់គាត់គឺមានទំនាក់ទំនងទៅនឹងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានចំពោះយើង ។ នៅពេលប៊ីស្សពមើលសមាជិកនៅក្នុងការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ សេចក្តីអាណិតអាសូរ និងការយល់ចិត្តសណ្ឋិតមកលើគាត់ក្នុងរបៀបមួយមិនដូចជាអ្វីដែលគាត់ធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ឡើយ ។ នៅពេលប៊ីស្សពក្រោកឡើង ហើយចែកចាយពីក្តីស្រឡាញ់ដ៏ធំដែលគាត់មានចំពោះសមាជិកវួដ នោះអារម្មណ៍របស់គាត់គឺស្មោះត្រង់ និងពិតប្រាកដ ។ សូមដឹងថា ប៊ីស្សពរបស់អ្នកស្រឡាញ់អ្នក ខ្វល់ខ្វាយពីអ្នក និងមើលថែអ្នកជាងអ្វីដែលអ្នកដឹងទៅទៀត ។
២. ប៊ីស្សពត្រូវបានគាំទ្រផ្នែករូបកាយ ផ្លូវចិត្ត និងខាងវិញ្ញាណដោយសេចក្តីជំនឿ និងការអធិស្ឋានរបស់សមាជិក ។
ប៊ីស្សពចំណាយពេលរាប់មិនអស់ក្នុងការបម្រើ ។ គាត់នឹងចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោងនៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃអាទិត្យ និងការទៅសួរសុខទុក្ខបន្ថែមទៀតនៅពេលយប់បន្ទាប់ពីការងារ សម្ភាស និងការមើលថែសមាជិកវួដរបស់គាត់ ។
ប៊ីស្សពអាចធ្វើកិច្ចការទាំងនេះពីមួយសប្តាហ៍ទៅមួយសប្តាហ៍ដោយសារសេចក្តីជំនឿ និងការអធិស្ឋានរបស់សមាជិកវួដ ។ ក្នុងនាមជាប៊ីស្សពដែលទើបនឹងហៅថ្មី ខ្ញុំបានយំដោយមិនដឹងខ្លួនរាល់ពេលដែលខ្ញុំបានស្តាប់ឮសមាជិកអធិស្ឋានថា « សូមប្រទានពរដល់ប៊ីស្សព » ។ ការអធិស្ឋានដោយសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកគឺពិតជា ត្រូវបានឆ្លើយតប ហើយប៊ីស្សពទទួល និងមានអារម្មណ៍នៃឥទ្ធិពលគាំទ្រមកពីការអធិស្ឋានទាំងនោះ ។ ព្រះអម្ចាស់ឆ្លើយតាមការអធិស្ឋានដែលពោរពេញដោយសេចក្តីជំនឿទាំងនោះទៅលើក្បាលរបស់ប៊ីស្សពនៃសាសនាចក្រ ។
៣. ជារឿយៗ ប៊ីស្សពមានអារម្មណ៍ថា ខ្វះសមត្ថភាពយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការហៅបម្រើនោះ ( ទោះបីបន្ទាប់ពីបានហៅបម្រើអស់រយៈពេលបី ឬបួនឆ្នាំក្តី ) ។
ខ្ញុំបានស្គាល់ប៊ីស្សពមួយចំនួនតូចដែលមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេពិតជាត្រូវបាន « រៀបចំ » សម្រាប់ការហៅបម្រើនេះ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី ខ្ញុំដឹងថា « អ្នកដែលព្រះអម្ចាស់បានហៅ ព្រះអម្ចាស់នឹងធ្វើឲ្យគេសមនឹងកិច្ចការនោះ » ។១ ទោះបីប៊ីស្សពដឹងថា គាត់ត្រូវបានធ្វើឲ្យសមនឹងកិច្ចការនោះក្តី គាត់ក៏នៅតែមានអារម្មណ៍លំបាកថា គាត់នឹងមិនអាចធ្វើការហៅបម្រើនោះបានល្អឡើយ ។ គាត់នឹងប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពរបស់គាត់ដើម្បីផ្តល់ការទូន្មានដ៏ឈ្លាសវៃនៅពេលចាំបាច់ ពុំធ្វើឲ្យមនុស្សអាក់អន់ចិត្ត ហើយងាយនឹងស្តាប់តាមព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែឆ្ងល់នៅគ្រានោះថា តើគាត់កំពុងបំពេញការហៅបម្រើរបស់គាត់គួរឲ្យទទួលយកបានដែរឬទេ ។
៤. ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអាចធ្វើការតាមរយៈប៊ីស្សព នៅពេលគាត់ទូន្មានសមាជិកវួដ ។
នៅពេលគេសួរថា តើខ្ញុំនឹកអ្វីជាងគេបំផុតអំពីការម្រើក្នុងនាមជាប៊ីស្សព នោះខ្ញុំប្រាប់គេថា ខ្ញុំនឹកនូវព្រះចេស្តាដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះវិញ្ញាណដែលកើតមានមកជាមួយនឹងសិទ្ធិអំណាចនៃប៊ីស្សព ។ មិនថាការលួងលោមដល់អស់អ្នកដែលមានមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ស្លាប់ ការនិយាយជាមួយអស់អ្នកដែលកំពុងមានការលំបាកជាមួយស្វាមី ឬភរិយាដែលមិនស្មោះត្រង់ ឬការហៅមនុស្សឲ្យប្រែចិត្តក្ដី ព្រះវិញ្ញាណដែលមានចំពោះប៊ីស្សពដ៏ស្មោះត្រង់គឺជាព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ និងជាវិញ្ញាណនៃវិវរណៈ ។
ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំមានអតីតសមាជិកវួដម្នាក់សូមឲ្យខ្ញុំជួយដោះស្រាយបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនមួយចំនួនរបស់គាត់ ។ គាត់បានប្តូរទៅរស់នៅវួដថ្មី ហើយពុំប្រាកដចិត្តថា តើគាត់ចង់ទៅជួបប៊ីស្សពថ្មីរបស់គាត់ដើម្បីសូមការណែនាំឬទេ ។ ខ្ញុំបានចែកចាយជាមួយគាត់នូវអ្វីដែលខ្ញុំបានចែកចាយជាច្រើនដងចាប់តាំងពីខ្ញុំបានដោះលែងដែលថា ទោះបីខ្ញុំរីករាយដើម្បីជួយក្តី ខ្ញុំពុំកាន់កូនសោដែលប៊ីស្សពកាន់ឡើយ ហើយកូនសោទាំងនោះគឺជាកូនសោសំខាន់ដើម្បីផ្តល់ការគាំទ្រដែលគាត់ត្រូវការ ។ ខ្ញុំបានផ្តល់យោបល់ថា សូមឲ្យគាត់ទៅនិយាយជាមួយប៊ីស្សពគាត់ទៅ ។ ពីរសប្តាហ៍ក្រោយមក ខ្ញុំបានទៅសួរសុខទុក្ខគាត់ ហើយគាត់បាននិយាយថា គាត់បានជួបជាមួយប៊ីស្សពគាត់ ហើយប៊ីស្សពនោះហាក់ដូចជាបានដឹងរួចទៅហើយនូវបញ្ហារបស់គាត់ និងរបៀបដើម្បីជួយគាត់យ៉ាងល្អបំផុត ។ ទោះប៊ីស្សពក៏អាចធ្វើខុស តែព្រះអម្ចាស់បំផុសគំនិតគាត់ ដឹកនាំគាត់ និងប្រទានពរដល់ជីវិតមនុស្សជាច្រើនតាមរយៈពាក្យសម្តីរបស់គាត់ ។
៥. ប៊ីស្សពគឺជាមនុស្សលោក ជួនកាលគាត់ធ្វើខុស ហើយជួនកាលគាត់ធ្វើកិច្ចការខុសផងដែរ ។
ទោះបីការហៅបម្រើរបស់គាត់ជាប៊ីស្សពក្តី ប៊ីស្សពគឺជាមនុស្សខាងសាច់ឈាម ។ ពួកគាត់មានភាពពុំគ្រប់លក្ខណ៍ ទន់ខ្សោយ លំអៀង និងមានបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគាត់ ។ ព្រះវិញ្ញាណធ្វើឲ្យបុរសដែលកាន់តំណែងប៊ីស្សពសក្តិសម ប៉ុន្តែប៊ីស្សពនៅតែជាមនុស្សដែលទទួលរងនូវបញ្ហា និងភាពទន់ខ្សោយដូចដែលយើងទាំងអស់ជួបប្រទះផងដែរ ។
ការដឹងអំពីរឿងនេះពុំគួរកាត់បន្ថយការគោរពដែលយើងបង្ហាញដល់ការហៅបម្រើរបស់គាត់ ឬពុំស្តាប់នូវអ្វីដែលគាត់ផ្តល់ការទូន្មានឡើយ ។ ប៊ីស្សពដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីភាពទន់ខ្សោយរបស់គាត់ ហើយព្យាយាមយកឈ្នះវា ឬយ៉ាងហោចណាស់ទុកភាពទន់ខ្សោយទាំងនោះឲ្យនៅក្រៅពីការបម្រើរបស់គាត់ក្នុងនាមជាប៊ីស្សព ។ ទោះគាត់ព្យាយាមយ៉ាងណាក្តី គាត់នៅតែពុំគ្រប់លក្ខណ៍ដែរ ។
៦. ប៊ីស្សពមានអារម្មណ៍ថា គាត់ពុំអាចឃើញសមាជិកវួដគ្រប់គ្រាន់ ឬធ្វើកិច្ចការនានាបានល្អគ្រប់គ្រាន់ទេ ។
រៀងរាល់ថ្ងៃប៊ីស្សពឆ្ងល់ថា តើនរណាទៀតដែលគាត់អាច ឬគួរតែជួយនៅថ្ងៃនោះ ។ ខ្ញុំចូលចិត្តទៅសួរសុខទុក្ខសមាជិកគ្រប់រូបជាញឹកញាប់ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានការងារពេញម៉ោង គ្រួសារ កម្មវិធីយុវវ័យ និងសមាជិកវួដមួយចំនួនដែលមានតម្រូវការសំខាន់ៗ ។ ដូច្នេះខ្ញុំគ្មានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទៅជួបសមាជិកគ្រប់រូបញឹកញាប់នោះទេ ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងនាមជាប៊ីស្សព ជួនកាលព្រះវិញ្ញាណបំផុសគំនិតខ្ញុំឲ្យសួរសុខទុក្ខសមាជិកមួយចំនួនដែលកំពុងជួបការលំបាក ។ ជាច្រើនដង ការទៅសួរសុខទុក្ខទាំងនោះចាប់ផ្តើមដោយពួកគេនិយាយថា « ខ្ញុំដឹងថា ប៊ីស្សពនឹងមក » ។ ជារឿយៗ យើងទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណយ៉ាងលើសលុប នៅពេលយើងទាំងពីរនាក់ដឹងថា ការសួរសុខទុក្ខនោះគឺជាភស្តុតាងថា ព្រះឆ្លើយតបការអធិស្ឋាន ។
ខ្ញុំក៏រីករាយនឹងការទទួលរាក់ទាក់ដែលខ្ញុំបានទទួលនៅផ្ទះនៃសមាជិកដែលសកម្ម « ដែលពុំមានការលំបាក » ទាំងនោះ ។ សមាជិកល្អៗទាំងនេះទៅព្រះវិហាររៀងរាល់សប្តាហ៍ បម្រើយ៉ាងស្មោះត្រង់ក្នុងការហៅបម្រើ គ្មានឧបសគ្គធំដុំលេចធ្លោរឡើង ហើយជាទូទៅថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពពុំទៅសួរសុខទុក្ខពួកគេជាទៀងទាត់ឡើយ ។ ពួកគេមានអំណរគុណដែលមានពេលជួបផ្ទាល់ជាមួយប៊ីស្សពរបស់ពួកគេ ។ ចំពោះបងប្អូនទាំងអស់គ្នា ខ្ញុំសូមនិយាយថា « សូមអរគុណ » ! សូមបន្តឆ្ពោះទៅមុខទៀត ! សូមដឹងថា ប៊ីស្សពរបស់អ្នកស្រឡាញ់អ្នក ហើយចង់ទៅសួរសុខទុក្ខឲ្យបានច្រើន ប្រសិនបើគាត់អាចធ្វើបាន ។
៧. ប៊ីស្សពរបស់អ្នកពិតជាត្រូវការអ្នកដើម្បីផ្តល់ការងារបម្រើដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ។
ក្នុងនាមជាប៊ីស្សព នៅពេលគេប្រាប់ខ្ញុំអំពីសមាជិកវួដម្នាក់ដែលជួបការលំបាក នោះខ្ញុំតែងតែសួរថា « តើនរណាគឺជាគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះ និងគ្រូសួរសុខទុក្ខតាមផ្ទះ ? » នេះគឺជារបៀបមួយនៃការប៉ាន់ប្រមាណថា តើតម្រូវការរបស់សមាជិកត្រូវបានបំពេញទាំងរយៈពេលខ្លី និងវែងដែរឬទេ ។ ប៊ីស្សពធ្វើកិច្ចការដោយគ្មានជំនួយពីសមាជិកវួដផ្សេងទៀតក្នុងវួដ និងស្តេក នោះគាត់នឹងមានធនធានដែលមានដែនកំណត់ ។ ប្រាកដណាស់គាត់អាច — ហើយនឹង — ទៅសួរសុខទុក្ខសមាជិកដែលមានវិបត្តិ ។ ប៉ុន្តែជាមួយធនធានបព្វជិតភាព និងសមាគមសង្គ្រោះដែលមានសម្រាប់គាត់ នោះគាត់អាចពង្រីកការជួយរបស់គាត់ ។
នេះគឺជាការងារបម្រើ ។ មានគ្រាជាច្រើនដែលពួកយើងមួយចំនួនភ្លេចពីមូលហេតុដែលយើងផ្តល់ការងារបម្រើដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ៖ ព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្គាប់យើងឲ្យ « ស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក » ( យ៉ូហាន ១៣:៣៤ ) ។ សូមដឹងថា ប៊ីស្សពរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ការងារបម្រើជាមធ្យោបាយមួយដ៏បំផុសគំនិតដើម្បី « កាន់តែមានវត្តមាន » នៅក្នុងជីវិតសមាជិកក្នុងវួដ ។
៨. ប៊ីស្សពប្រាថ្នាថា គាត់អាចធ្វើកិច្ចការគ្រប់យ៉ាងដល់សមាជិករបស់គាត់ ។
គ្រប់ពេលទាំងអស់ ទាំងថ្ងៃ ឬយប់ ទោះជាការប្រសិទ្ធពរបព្វជិតភាព ការទូន្មានដល់ក្មេងរឹងរូស ឬប្រញាប់ទៅកាន់កន្លែងគ្រោះថ្នាក់ក្តី ប៊ីស្សពចង់ធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដែលសមាជិកត្រូវការ ។ គាត់ពុំអាចធ្វើវាទាំងអស់ជានិច្ចនោះទេ ហើយគាត់ពុំអាចធ្វើជាមនុស្សដែលអាចដោះស្រាយរឿងគ្រប់ស្ថានភាពនោះទេ ប៉ុន្តែសូមកុំខ្លាចសូមជំនួយនៅពេលអ្នកត្រូវការឡើយ ។ សូមដឹងថា ប៊ីស្សពរង់ចាំបម្រើនៅគ្រប់ពេលទាំងនោះ ហើយអ្នកទាំងពីរទទួលពរយ៉ាងច្រើនសម្រាប់ការធ្វើការរួមគ្នា ។
ខ្ញុំមានចិត្តរាបទាបចំពោះឱកាសដ៏ពិសិដ្ឋដែលខ្ញុំមានដើម្បីបម្រើនៅក្នុងការហៅដ៏បរិសុទ្ធនេះ ។ នៅក្នុងការបម្រើរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមជឿរហូតដល់ខ្ញុំបានដឹង ។ ខ្ញុំពុំគ្រាន់តែជឿថា ដំណឹងល្អគឺពិតឡើយ តែខ្ញុំដឹងថា ដំណឹងល្អពិត ។ ខ្ញុំពុំគ្រាន់តែជឿថា ព្រះស្គាល់ខ្ញុំឡើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថា ព្រះគឺពិតជាស្គាល់ពួកយើងម្នាក់ៗ ស្គាល់ជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងការលំបាកផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ។ លើសពីនោះទៀត ខ្ញុំដឹងថា ទ្រង់ធ្វើការតាមរយៈអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ជាពិសេសអស់អ្នកដែលកាន់កូនសោបព្វជិតភាព ។ ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំពុំអាចបម្រើជាប៊ីស្សពដោយគ្មានជំនួយពីព្រះក្នុងកិច្ចការនេះបានឡើយ ។ វាគឺជាដំណឹងល្អដ៏ពោរពេញ និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ដែលអាចឲ្យប៊ីស្សពគ្រប់រូបបម្រើ ។