Lekcja 11. Materiał przygotowawczy

Zgromadzenie Izraela

Kiedy Prezydent Russell M. Nelson przemawiał do młodzieży Kościoła, zapytał: „Czy chcecie być wielką częścią najwspanialszego wyzwania tej najwspanialszej sprawy i najwspanialszego dzieła, dziejących się dziś na ziemi? Czy chcielibyście pomóc gromadzić Izrael w czasie tych cennych dni ostatnich?” („Nadzieja Izraela” [Ogólnoświatowe uroczyste spotkanie dla młodzieży, 3 czerwca 2018 r., dodatek do czasopism Ensign i New Era, str. 8, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org; kursywa zachowana).

Podczas studiowania tej lekcji zastanów się, dlaczego Pan gromadzi Swój lud ze wszystkich stron świata, i rozważ, co możesz zrobić, aby pomóc Mu dokonać tego wielkiego dzieła.

Rozdział 1.

Co oznacza zgromadzenie Izraela?

Dzieci Izraela to potomkowie starotestamentowego proroka Jakuba, którego imię zostało zmienione na Izrael. Ich udziałem jest to samo przymierze, które Bóg dał ojcu Jakuba, Izaakowi, i jego dziadkowi Abrahamowi (zob. I Ks. Mojżeszowa 26:3–4, 24; Abraham 2:6–11). Dwunastu synów Jakuba oraz ich potomkowie stanowią „dom Izraela” lub „dwanaście plemion Izraela”. Czasami zdarzało się, że „Pan rozproszył i doświadczył dwanaście plemion Izraela z powodu ich nieprawości i buntu. Jednakże Pan wykorzystał akt rozproszenia Swego narodu wybranego wśród narodów ziemi, by je pobłogosławić” (Guide to the Scriptures, „Israel”, strona internetowa scriptures.ChurchofJesusChrist.org).

Możesz zaznaczyć poniższe proroctwa dotyczące zgromadzenia Izraela.

Studiuj podczas przygotowań do zajęć

Przeczytaj fragment Ks. Izajasza 11:11–12 (zob. także 2 Nefi 25:17; 29:1; Jakub 6:2).

Z Księgi Mormona uczymy się, że sam Zbawiciel zgromadzi potomków Jakuba.

Studiuj podczas przygotowań do zajęć

Przeczytaj fragment 3 Nefi 5:24–26.

W naszej dyspensacji niektórzy pierwsi członkowie Kościoła bardzo interesowali się proroctwami w Księdze Mormona dotyczącymi zgromadzenia ludu Boga w dniach ostatnich w celu zbudowania Syjonu w przygotowaniu na Drugie Przyjście Zbawiciela (zob. 3 Nefi 21:23–26). Na kilka dni przed konferencją Kościoła, która miała się odbyć we wrześniu 1830 r., Józef Smith oraz inni zapytali Pana o to proroctwo i otrzymali objawienie, które zostało zapisane w rozdziale Nauki i Przymierza 29.

Studiuj podczas przygotowań do zajęć

Przeczytaj wersety Nauki i Przymierza 29:1–2, 7.

Miesiąc po otrzymaniu tego objawienia Oliver Cowdery oraz trzy inne osoby zaczęły podróż misyjną, by pomóc w gromadzeniu wybranych Pana.

Misjonarze największy sukces odnieśli, kiedy zatrzymali się w okolicy Kirtland w stanie Ohio. Ochrzcili tam około 130 nawróconych wywodzących się głównie spośród kongregacji reformowanych baptystów Sidneya Rigdona, w ten sposób tworząc miejsce, które rok później stało się miejscem zgromadzenia setek członków Kościoła. (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 150)

Po tych pierwszych misjonarskich działaniach Pan nadal powołuje misjonarzy, by pracowali przy dziele gromadzenia tych, którzy będą słuchać Jego głosu.

Studiuj podczas przygotowań do zajęć

Przeczytaj fragment Nauki i Przymierza 33:5–7.

Pod koniec grudnia 1830 roku Pan objawił za pośrednictwem Józefa Smitha Swoją wolę dla Kościoła na temat miejsca zgromadzenia w stanie Ohio:

„Daję przykazanie kościołowi”, głosił, „aby się zgromadzili w Ohio”. Macie zgromadzić się razem z nowo nawróconymi w obszarze Kirtland i czekać na powrót misjonarzy z Zachodu […].

Wezwanie, by przenieść się do Ohio zdawało się zbliżać świętych do wypełnienia pradawnych proroctw dotyczących zgromadzenia ludu Boga. W Biblii i Księdze Mormona znajdują się obietnice o tym, że Pan zgromadzi Swój lud przymierza, by chronić go przed zagrożeniami dni ostatnich. (Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days, tom I, The Standard of Truth, 1815–1846 [2018], str. 109)

Poprzez to i inne objawienia święci otrzymali przykazanie, by zgromadzić się najpierw w Ohio i Missouri, następnie w Illinois, a potem w Dolinie Jeziora Słonego. W każdym z tych miejsc gromadzenia Pan nakazał świętym, by zbudowali świątynię.

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Pan gromadzi Swój lud, aby oddawał Mu cześć, budował Kościół, dla obrony oraz w celu otrzymania rad i pouczenia […].

Prorok Józef Smith głosił, że we wszystkich okresach boski cel gromadzenia oznacza budowanie świątyń, aby dzieci Pana mogły otrzymać najwyższe obrzędy i dzięki temu uzyskać życie wieczne [zob. Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 416–419]. (David A. Bednar, „The Spirit and Purposes of Gathering” [Uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga w Idaho, 31 października 2006], strona internetowa byui.edu)

Obecnie Pan dosłownie gromadzi Swój lud w palikach Syjonu i w świątyniach pośród narodów na całej ziemi.

Gromadzi go również pod względem duchowym w kontekście wiedzy o Jego ewangelii (zob. 1 Nefi 15:12–16).

Rozważaj podczas przygotowań do zajęć

Czego możemy dowiedzieć się o Panu i Jego charakterze z rozproszenia i gromadzenia Jego ludu przymierza? W jaki sposób zgromadzenie z innymi członkami Kościoła w okręgach, palikach i świątyniach wniosło błogosławieństwa do twojego życia?

Rozdział 2.

W jaki sposób mogę pomóc Panu w gromadzeniu Izraela w dniach ostatnich?

Jeden z pierwszych nawróconych w nowo przywróconym Kościele, Heber C. Kimball, został później powołany do służby jako członek Kworum Dwunastu Apostołów. Heber obawiał się, że ma niewystarczające umiejętności dzielenia się ewangelią z bliźnimi. Wspominał:

„Około pierwszego dnia czerwca 1837 roku, kiedy siedziałem w […] Świątyni w Kirtland, podszedł do mnie Prorok Józef i zwrócił się do mnie szeptem: ‘Bracie Heberze, Duch Pana powiedział mi: Niech mój sługa Heber uda się do Anglii i głosi moją ewangelię oraz otworzy drzwi zbawienia dla tego narodu’”. Perspektywa tej wyprawy przytłoczyła Starszego Kimballa: „Uważałem siebie za jednego z najsłabszych sług Bożych. Zapytałem Józefa, co powinienem mówić, kiedy dotrę na miejsce; powiedział mi, abym zwrócił się do Pana, a On mnie poprowadzi i będzie mówił przeze mnie za pośrednictwem tego samego ducha, który [kieruje] nim”. (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 327)

Starszy Kimball zapisał w swoim dzienniku, co następuje:

Będąc świadomy moich własnych słabości i czując, że nie nadaję się do tego przedsięwzięcia, skłoniłem się do żarliwej modlitwy do Pana, prosząc o mądrość, pocieszenie i wsparcie, których tak bardzo potrzebowałem […].

Podjąłem starania, by pokładać zaufanie w Bogu, wierząc, że pomoże mi On w głoszeniu prawdy, wysłucha mnie i wesprze mnie w czasie potrzeby. (Journal of Heber C. Kimball, wyd. R.B. Thompson [1840], str. 15)

Heber C. Kimball później wspominał:

Pojechałem i służyłem na misji według słów Proroka żyjącego Boga i nie było mnie w Kirtland przez jedenaście miesięcy i dwa dni […], a w tym czasie do kościoła i królestwa Boga zostało dodanych dwa tysiące dusz. (Heber C. Kimball, „Sermon”, Deseret News, 2 grudnia 1857, str. 3)

Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium także nauczał, że możemy polegać na Panu, kiedy pomagamy gromadzić Izrael poprzez dzielenie się Jego ewangelią:

Musimy modlić się o pomoc i wskazówki Pana, aby być narzędziami w Jego rękach wobec tego, kto jest teraz gotowy — tego, przy którym On nam dzisiaj pomoże. Wtedy właśnie musimy być gotowi na wysłuchanie podszeptów Jego Ducha odnośnie do tego, jak mamy postępować.

Te podszepty nadejdą. Z niezliczonych osobistych świadectw wiemy, że na Jego własny sposób i w Jego własnym czasie Pan przygotowuje ludzi do przyjęcia ewangelii. Takie osoby szukają, a kiedy i my szukamy tych ludzi, Pan odpowie na ich modlitwy, odpowiadając na nasze. Podpowie i poprowadzi tych, którzy pragną i którzy szczerze szukają przewodnictwa odnośnie do tego, jak, gdzie, kiedy i z kim dzielić się ewangelią. (Dallin H. Oaks, „Dzielenie się przywróconą ewangelią”, Liahona, listopad 2001, str. 8)

Prezydent Nelson dalej nauczał:

Udział w gromadzeniu Izraela będzie wymagał pewnych poświęceń z waszej strony. Może nawet pociągnąć za sobą konieczność zmian w waszym życiu. Na pewno każe wam podzielić się czasem, energią i danymi przez Boga talentami. Czy jesteście zainteresowani? […].

Gromadzenie się Izraela w sensie ostatecznym oznacza przedstawienie ewangelii Jezusa Chrystusa dzieciom Boga po obu stronach zasłony — dzieciom, które ani nie zawarły niezbędnych przymierzy z Bogiem, ani nie otrzymały koniecznych obrzędów […].

Zostaliście wysłani na ziemię dokładnie w tym czasie, tym najbardziej decydującym czasie w historii świata, by pomóc gromadzić Izrael! Nic, co się teraz dzieje na tej ziemi, nie jest od tego ważniejsze. Nic nie przyniesie wspanialszych konsekwencji niż to. Absolutnie nic […].

To jest misja, z którą zostaliście wysłani na ziemię. (Russell M. Nelson, „Nadzieja Izraela”, str. 8; kursywa zachowana)

Postępuj według tego, czego się nauczyłeś

Co zrobisz w najbliższych dniach i tygodniach, aby wziąć bardziej aktywny udział w gromadzeniu Izraela?

Czy chcesz dowiedzieć się więcej? (Opcjonalnie)

W jaki sposób mogę w sposób bardziej naturalny dzielić się ewangelią z bliźnimi?

W filmie pt. „Sharing the Gospel” Prezydent Oaks naucza, jak dzielić się ewangelią szczerze i z miłością. (Zob. także przemówienie Starszego Oaksa wygłoszone podczas konferencji generalnej w październiku 2016 roku pt. „Dzielenie się przywróconą ewangelią” [Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 57–60]).

Starszy Dieter F. Uchtdorf podaje kilka pomysłów na to, jak możemy lepiej przygotować się do dzielenia się ewangelią w sposób naturalny w przemówieniu pt. „Praca misjonarska: dzielenie się tym, co drogie sercu” (Ensign lub Liahona, maj 2019, str. 15–18).

W swym przemówieniu pt. „Udział sióstr w zgromadzeniu Izraela” (Ensign lub Liahona, listopad 2018, str. 68–70) Prezydent Nelson podkreśla duchowe dary, których kobiety w Kościele mogą używać, by pomóc w gromadzeniu Izraela.