„Lekcja 23. Materiał przygotowawczy: Prorocza misja Józefa Smitha i jego męczeńska śmierć”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela (2019)
„Lekcja 23. Materiał przygotowawczy”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 23. Materiał przygotowawczy
Prorocza misja Józefa Smitha i jego męczeńska śmierć
Pomyśl o osobach z pism świętych, które były gotowe poświęcić swe życie, wykonując wolę Pana. Czego dzięki tego rodzaju ofierze dowiadujemy się o świadectwie i przekonaniach tych osób? Podczas studiowania o misji i męczeńskiej śmierci Proroka Józefa Smitha pomyśl o tym, jak jego wkład i dziedzictwo wpłynęły na twoje życie.
Rozdział 1.
Jakie wydarzenia doprowadziły do uwięzienia Proroka Józefa Smitha w więzieniu w Carthage?
„Józef i Hyrum nie żyją. [John] Taylor został ranny […]. Jestem zdrowy”. Te słowa stanowią część wiadomości, którą Willard Richards wysłał do Emmy Smith i innych świętych w Nauvoo, zaledwie kilka godzin po tym, jak Józef i Hyrum Smithowie zostali brutalnie zamordowani w więzieniu w Carthage wieczorem 27 czerwca 1844 r. (Willard Richards letter, Carthage Jail, 27 czerwca 1844, Church History Library, Salt Lake City). Wyobraź sobie, o czym myślała i co czuła Emma, jak też inni święci, czytając te słowa.
Wzrastające wpływy polityczne i ekonomiczne świętych były postrzegane przez sąsiadujące społeczności jako zagrożenie. Do lata 1844 roku opozycja wobec Józefa Smitha i Kościoła wielce się nasiliła. Pewne osoby, które opuściły Kościół, spiskowały, podburzając opinię publiczną przeciw Prorokowi. Niektórzy mieszkańcy stanu Illinois opowiedzieli się za wypędzeniem świętych ze stanu, podczas gdy inni spiskowali, żeby zabić Proroka.
10 czerwca 1844 r. Józef Smith, który był burmistrzem Nauvoo, oraz radni miasta Nauvoo wydali rozkaz zniszczenia gazety Nauvoo Expositor i prasy, na której ją drukowano. Nauvoo Expositor to antymormońska gazeta, która zniesławiała Proroka i innych świętych oraz wzywała do uchylenia praw miejskich Nauvoo. Władze miasta obawiały się, że ta publikacja doprowadzi do rozruchów. W wyniku polecenia burmistrza i rady miejskiej władze Illinois wniosły bezpodstawne oskarżenie skierowane przeciwko Prorokowi, jego bratu Hyrumowi oraz innym przedstawicielom miasta Nauvoo o doprowadzenie do zamieszek. Gubernator stanu Illinois, Thomas Ford, nakazał owym mężczyznom, by stawili się przed sądem w Carthage w stanie Illinois, które było stolicą hrabstwa, i obiecał im ochronę. Józef wiedział, że jeśli uda się do Carthage, jego życie będzie w wielkim niebezpieczeństwie ze względu na wrogo nastawiony tłum, który mu groził […].
24 czerwca Józef i Hyrum Smithowie pożegnali się ze swoimi rodzinami i pojechali z innymi urzędnikami Nauvoo do Carthage. (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 529–530)
Wykonaj jedno lub oba z poniższych zadań:
-
Obejrzyj film pt. „Ministry of Joseph Smith: Sealed His Testimony with His Blood” (1:14).
-
Studiuj pozostałą część rozdziału 1.
Kiedy Prorok podróżował z innymi do Carthage, prorokował o swojej męczeńskiej śmierci.
Józef i Hyrum „następnego dnia dobrowolnie oddali się w ręce władz hrabstwa w Carthage. Po tym, jak bracia zostali zwolnieni za kaucją w związku z początkowym zarzutem, zostali fałszywie oskarżeni o zdradę stanu Illinois, aresztowani i osadzeni w więzieniu Carthage w oczekiwaniu na przesłuchanie. Starsi John Taylor i Willard Richards — jedyni członkowie Kworum Dwunastu, którzy nie służyli w tym czasie na misji — postanowili dobrowolnie przyłączyć się do nich” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith str. 530).
Rozdział 2.
Co wydarzyło się w więzieniu w Carthage?
Wykonaj jedno lub oba z poniższych zadań:
-
Obejrzyj film pt. „Joseph Smith — Prophet of the Restoration”, który przedstawia scenę śmierci Józefa i Hyruma, oznaczenie czasu od 0:00 do 3:20.
-
Przeczytaj poniższy fragment z publikacji pt. Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days:
Tego popołudnia czas w więzieniu w Carthage upływał powoli. W letnim skwarze mężczyźni zdjęli okrycia wierzchnie i otworzyli okna, by wpuścić lekki powiew wiatru. Na zewnątrz ośmiu mężczyzn […] pilnowało więzienia, a pozostali byli w pobliskim obozie milicji. Inny strażnik siedział po drugiej stronie drzwi.
Stephen Markham, Dan Jones i inni zajmowali się sprawami Józefa. Z mężczyzn, którzy byli tam poprzedniego wieczora, razem z Józefem i Hyrumem zostali tylko Willard Richards i John Taylor. Wcześniej tego dnia odwiedzający przeszmuglowali więźniom dwa pistolety — sześciostrzałowy i jednostrzałowy — na wypadek ataku. Stephen zostawił także solidną laskę, którą zwał: „broń na łajdaków”.
Aby poprawić nieco nastrój i zabić trochę czasu John zaśpiewał brytyjską pieśń […].
[Wkrótce po tym, jak John Taylor zaśpiewał tę pieśń po raz drugi], więźniowie usłyszeli poruszenie przy drzwiach i odgłos trzech czy czterech strzałów. Willard wyjrzał przez otwarte okno i ujrzał poniżej stu mężczyzn forsujących wejście do więzienia, których twarze ciemne były od błota i prochu. Józef wziął jeden z pistoletów, a Hyrum drugi […]. Wszyscy czterej podtrzymywali drzwi, gdy motłoch wchodził po schodach i próbował je wyważyć, by dostać się do środka.
Kiedy wchodzili po schodach rozlegały się strzały, a motłoch strzelał w drzwi […]. Kula przebiła drewno. Przeszła przez twarz Hyruma, a on się odwrócił, i potykając się, oddalił się od drzwi. Inna kula trafiła go w dolną część pleców […].
„Bracie Hyrumie!”, zawołał Józef. Chwyciwszy za sześciostrzałowy pistolet, uchylił drzwi i raz strzelił. Więcej kul wleciało do pokoju, a Józef strzelał w motłoch na chybił trawił, podczas gdy John [Taylor] okładał laską karabiny i bagnety, które wciskane były przez drzwi.
Kiedy pistolet Józefa nie wystrzelił ze dwa czy trzy razy, John podbiegł do okna i próbował wspiąć się na szeroki parapet. Kula przeleciała przez pokój i trafiła go w nogę, i stracił równowagę. Ciało mu zdrętwiało, uderzył się o parapet i rozbił kieszonkowy zegarek, który zatrzymał się na godzinie 17.16.
„Zostałem postrzelony”, zawołał.
John przeciągnął się po podłodze i przeturlał pod łóżko, gdy motłoch ciągle ich ostrzeliwał. Kula trafiła go w biodro, oderwawszy kawałek ciała. Dwie kolejne kule trafiły w go nadgarstek i w kość tuż powyżej kolana.
Po przeciwnej stronie pokoju Józef i Willard z całej siły podtrzymywali drzwi, gdy Willard odtrącał muszkiety i bagnety. Nagle Józef upuścił swój pistolet na podłogę i zerwał się pędem ku oknu. Kiedy usiadł na parapecie dwie kule trafiły go w plecy. Kolejna kula przeleciała przez okno i trafiła go poniżej serca.
„O Panie, mój Boże”, zawołał. Jego ciało przechyliło się gwałtownie i runął przez okno głową do przodu.
Willard rzucił się w przeciwną stronę pokoju i wychylił głowę na zewnątrz, a świszczące kule go ominęły. Poniżej ujrzał motłoch otaczający krwawiące ciało Józefa […].
Józef Smith, prorok i widzący Pana, został zabity. (Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days, tom I, The Standard of Truth, 1815–1846 [2018], str. 548–552; zob. także Nauki i Przymierza 135:1–2)
Rozdział 3.
W jaki sposób prorocza misja Józefa Smitha pobłogosławiła moje życie?
Pod przewodnictwem Kworum Dwunastu Apostołów przygotowano pisemne ogłoszenie dotyczące męczeńskiej śmierci oparte na zapisach dokonanych przez Starszego Johna Taylora i Starszego Willarda Richardsa. Ogłoszenie to zawarte jest w rozdziale Nauki i Przymierza 135.