„Lekcja 9. Materiały dla nauczyciela: Jezus Chrystus — nasz boski Odkupiciel”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela (20190)
„Lekcja 9. Materiały dla nauczyciela”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 9. Materiały dla nauczyciela
Jezus Chrystus — nasz boski Odkupiciel
W ramach Przywrócenia Józef Smith oraz święci byli dokładniej nauczani o charakterze i misji Jezusa Chrystusa. Podczas tej lekcji studenci będą mieli okazję pogłębić swoją wiarę w Zbawiciela i Jego Zadośćuczynienie oraz zdecydować, jak w większym stopniu sprowadzić Jego moc do swego życia.
Propozycje dotyczące nauczania
Józef Smith poznaje charakter Jezusa Chrystusa.
Pokaż ilustrację przedstawiającą Pierwszą Wizję. Przypomnij studentom, że jednym z powodów, dla których Józef Smith się wtedy modlił, było zapytanie Boga, do którego kościoła powinien się przyłączyć (zob. Józef Smith — Historia 1:13–19). W opisie swej wizji z 1832 roku Józef wspomniał o kolejnym powodzie, dla którego udał się tamtego dnia do lasku.
Poproś jednego ze studentów o przeczytanie na głos pierwszego akapitu z rozdziału 1. materiału przygotowawczego.
Daj studentom chwilę na zastanowienie się nad tym, kiedy w swoim życiu czuli się zasmuceni z powodu swych grzechów i słabości. Następnie poproś ich, aby po cichu przeczytali drugi i trzeci akapit z rozdziału 1. materiału przygotowawczego.
-
Czego Józef dowiedział się na temat charakteru Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa? (Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus są miłosierni i skorzy do przebaczania).
Wyjaśnij, że Józef i święci w dalszym ciągu uczyli się na temat charakteru Jezusa Chrystusa dzięki objawieniom, które od Niego otrzymywali. Pokaż następujące odsyłacze lub zapisz je na tablicy: Nauki i Przymierza 3:10; 38:14; 58:42; 61:2; 62:1; 64:2–4. Wyznacz studentom czas na przeczytanie kilku z tych fragmentów i poproś, by przeczytali je tak, jakby Pan bezpośrednio do nich mówił. Poproś, aby rozważyli, jak słowa Zbawiciela z tych wersetów pogłębiają ich zrozumienie tego, że jest On miłosierny i skory do przebaczania. Następnie poproś, aby po przeczytaniu tych wersetów, podzielili się tym, czego się dowiedzieli.
-
Dlaczego, waszym zdaniem, zrozumienie, że Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus są miłosierni i skorzy do przebaczania, jest istotne?
Wyjaśnij, że Pierwsza Wizja Józefa Smitha jest jednym z wielu przeżyć, które przygotowały Józefa do roli pełnego mocy świadka Jezusa Chrystusa. Przypomnij studentom, że według Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów Józef Smith jest „wybitnym objawicielem Jezusa Chrystusa w jego prawdziwej postaci jako boskiego Odkupiciela” (D Todd Christofferson, „Narodzić się ponownie”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 79; wyróżnienie dodane).
-
Jaki wpływ Józef Smith i Przywrócenie wywarły na twoje zrozumienie charakteru Jezusa Chrystusa oraz to, co wobec Niego czujesz?
Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jest zarówno nieskończone, jak i osobiste.
Wyjaśnij, że ujawnienie Księgi Mormona poprzez Proroka Józefa Smitha umożliwiło światu zrozumienie Jezusa Chrystusa i Zadośćuczynienia w sposób, który nie był możliwy od wielu wieków. Pośród licznych fragmentów, które nauczają nas o ofierze, jaką Zbawiciel złożył za całą ludzkość, znajdują się nauki Almy i Amuleka. Poproś studentów o przeczytanie po cichu wersetów Alma 34:10, 12 i 14, i odszukanie, w jaki sposób Amulek opisał zadość czyniącą ofiarę Zbawiciela. Poproś, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli.
Przeczytaj lub pokaż poniższy schemat:
-
W jakim sensie Zadośćuczynienie Zbawiciela jest „nieskończone i wieczne”? (Zachęć studentów, aby oparli się na tym, czego nauczyli się z rozdziału 2. materiału przygotowawczego).
Poproś jednego ze studentów, aby przeczytał na głos następujące oświadczenie Starszego Cecila O. Samuelsona jun., który służył w Prezydium Siedemdziesiątych. Poproś też wszystkich studentów, aby wsłuchali się w to, jakich słów użył do opisania Zadośćuczynienia Zbawiciela:
Jego Zadośćuczynienie naprawdę obejmuje cały świat i wszystkich ludzi od początku do końca. Nie zapomnijmy jednak, że w swej powszechności i pełni jest ono także niezwykle osobiste i wyjątkowo dostosowane tak, aby doskonale pasowało i przemawiało do wszystkich naszych indywidualnych okoliczności. Ojciec i Syn znają każdego z nas lepiej, niż my sami się znamy i przygotowali dla nas Zadośćuczynienie, aby w pełni przystawało do naszych potrzeb, wyzwań i możliwości.
Dzięki niech będą Bogu za dar Jego Syna i dzięki niech będą Zbawicielowi za Jego Zadośćuczynienie. Jest ono rzeczywiste, działa i doprowadzi nas tam, gdzie mamy i chcemy być. (Cecil O. Samuelson jun., „Co znaczy dla mnie Zadośćuczynienie?”, Liahona, kwiecień 2009, str. 51)
-
Jakich słów użył Starszy Samuelson, by opisać Zadośćuczynienie Zbawiciela?
Dodaj do schematu słowo osobiste oraz inne słowa, które wskażą studenci:
-
Dlaczego, waszym zdaniem, istotne jest, by pamiętać, że chociaż zadość czyniąca ofiara Zbawiciela dotyczy nieskończenie wielu ludzi i światów, to także ma niezwykle osobisty charakter?
Przypomnij studentom, że w rozdziale 2. materiału przygotowawczego zostali poproszeni o zaznaczenie prawd, na które zwrócili uwagę. Jeśli to konieczne, wyznacz studentom czas, by przejrzeli fragmenty z pism świętych oraz prorocze nauki, które zaznaczyli w tym rozdziale.
-
Które prawdy zwróciły waszą uwagę i dlaczego? (Wskaż na te prawdy albo zapisz je na tablicy).
Po tym, jak studenci udzielą odpowiedzi, możesz ich poprosić, aby własnymi słowami przedstawili zasady w bardziej osobisty sposób (i je przepisali), używając zaimków w l. poj., jak np. ja, mi, moje itp. Prawdy te mogą być podobne do następujących: Jezus Chrystus wziął na siebie moje grzechy, udręki, bolączki i pokusy, aby poznać, jak mi pomóc. Wartość mojej duszy jest tak wielka, że Jezus Chrystus cierpiał i zmarł, abym ja mógł odpokutować. Jezus Chrystus cierpiał za moje grzechy, abym to ja mógł odpokutować i nie cierpieć, jak On.
-
Dlaczego zrozumienie tych prawd i uwierzenie w nie może pomóc wam zdobyć większą wiarę w Jezusa Chrystusa?
-
Co czujecie i myślicie, kiedy rozważacie cierpienia, jakich doświadczył dla was Zbawiciel oraz dlaczego to zrobił?
Przedstaw następujące pytanie: Co zrobię, aby w większym stopniu odczuwać moc Jezusa Chrystusa w swoim życiu?
Wyznacz studentom czas, aby w duchu modlitwy zastanowili się nad tym pytaniem i zapisali odpowiedź w swoich dziennikach lub notatnikach. Kiedy będą to rozważać, możesz pokazać poniższą wypowiedź Prezydenta Russella M. Nelsona. Niech odszukają rady, które pomogą im odczuwać moc Zbawiciela w ich życiu.
Zaczynamy od uczenia się o [Jezusie Chrystusie]. „Zbawienie człowieka w niewiedzy jest niemożliwe” [Nauki i Przymierza 131:6]. Im więcej wiemy o posłudze Zbawiciela i Jego misji [zob. Nauki i Przymierza 76:40–41] — im lepiej rozumiemy Jego doktrynę [zob. 2 Nefi 31:2–21] i to, co dla nas uczynił — tym lepiej zdajemy sobie sprawę z tego, że może On obdarzyć nas mocą, jakiej potrzebujemy w naszym życiu […].
Gdy poświęcamy czas na naukę o Zbawicielu i Jego zadość czyniącej ofierze, skłania nas to do udziału w kolejnym kluczowym elemencie wiodącym do Jego mocy: podejmujemy decyzję, aby Mu zawierzyć i podążać za Jego przykładem […].
Moc Zbawiciela ma również większą moc w naszym życiu, kiedy zawieramy święte przymierza i dokładnie ich przestrzegamy. Przymierza te wiążą nas z Nim i dają nam boską moc […].
Kiedy Zbawiciel będzie wiedział, że naprawdę staracie się do Niego dotrzeć — kiedy będzie wiedział, że waszym największym pragnieniem jest poczuć w swoim życiu Jego moc — Duch Święty wskaże wam dokładnie, co macie czynić [zob. Nauki i Przymierza 88:63]. (Russell M. Nelson, „Czerpanie z mocy Jezusa Chrystusa w swoim życiu”, Ensign lub Liahona, maj 2017, str. 39–42)
Na zakończenie złóż świadectwo, że Jezus dzięki Swemu Zadośćuczynieniu ma moc, by wzmacniać, pocieszać, uzdrawiać, okazywać miłosierdzie i nam przebaczać.
Na następne zajęcia
Poproś studentów, aby zastanowili się, jak zmieniłoby się ich życie, gdyby nie było żyjących proroków. Poproś ich, aby przestudiowali materiał przygotowawczy na następną lekcję i byli przygotowani do dyskusji na temat błogosławieństw wynikających z bycia prowadzonym przez żyjących proroków.