„Lekcja 27. Materiał przygotowawczy: Objawienie dotyczące kapłaństwa”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela (2019)
„Lekcja 27. Materiał przygotowawczy”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 27. Materiał przygotowawczy
Objawienie dotyczące kapłaństwa
Czy zastanawiałeś się kiedyś lub zostałeś poproszony o wyjaśnienie, dlaczego święci w dniach ostatnich pochodzenia afrykańskiego nie mogli przez pewien czas być ustanawiani do kapłaństwa lub przyjmować obrzędów świątynnych? Podczas studiowania określ, co wiemy i czego nie wiemy o ograniczeniach dotyczących dostępu do kapłaństwa i świątyni. Poszukaj prawd, które pomogą ci lepiej zrozumieć ten temat i wyjaśnić go innym w sposób dokładny i zgodny z prawdą.
Rozdział 1.
Co wiemy na temat tego, skąd wzięły się ograniczenia dotyczące dostępu do kapłaństwa i świątyni?
„Księga Mormona naucza, że ‘wszyscy są jednakowo traktowani przez Boga’, bez względu na to, czy jest się ‘czarnoskórym czy białym, niewolnikiem czy wolnym, mężczyzną czy kobietą’ (2 Nefi 26:33). W całej historii Kościoła ludzie wszystkich ras i każdego pochodzenia etnicznego przystępowali do chrztu i żyli jako wierni członkowie Kościoła w wielu krajach. Za życia Józefa Smitha kilku czarnoskórych członków zostało ustanowionych do kapłaństwa. W początkowym okresie istnienia Kościoła przywódcy wstrzymali nadawanie kapłaństwa czarnoskórym mężczyznom pochodzenia afrykańskiego. Zapisy kościelne nie wyjaśniają w jasny sposób, skąd praktyka ta wzięła swój początek” (wstęp do Deklaracji Oficjalnej — 2).
Elijah Able był jednym z niewielu czarnoskórych mężczyzn ustanowionych do kapłaństwa we wczesnym okresie historii Kościoła.
W tamtym czasie czarnoskórzy mężczyźni i kobiety nie mogli również otrzymywać obrzędów świątynnych, mogli natomiast przyjąć chrzest i otrzymać dar Ducha Świętego. Chociaż niewiele wiadomo na temat przyczyn, dla których istniały ograniczenia w dostępie do kapłaństwa i świątyni, prorocy w dniach ostatnich, w tym Brigham Young, David O. McKay i Harold B. Lee, nauczali, że nadejdzie czas, kiedy wszyscy godni członkowie Kościoła, bez względu na rasę, będą w stanie otrzymać wszystkie błogosławieństwa ewangelii (zob. „The Long-Promised Day”, Ensign, czerwiec 2018, str. 34).
Na przestrzeni lat niektórzy przywódcy i członkowie Kościoła sugerowali powody, dla których wprowadzono ograniczenia w dostępie do kapłaństwa i świątyni. Stwierdzenia te były jednak zaledwie opiniami i nie reprezentują doktryny Kościoła.
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium, który nie był jeszcze Apostołem w chwili zniesienia tych ograniczeń, podzielił się swoimi uczuciami z okresu, zanim otrzymaliśmy objawienie Pana, które zniosło te ograniczenia:
Znałem ból i frustrację osób dotkniętych tymi restrykcjami i osób, które […] szukały powodów takiego stanu rzeczy. Sam badałem przyczyny, dla których tak było, i nie czułem potwierdzenia prawdy w żadnej z nich. W czasie moich poszukiwań wypełnionych modlitwą dowiedziałem się, że Pan zazwyczaj nie podaje powodów, dla których daje Swoim sługom przykazania czy wskazówki. Postanowiłem, że będę lojalny wobec naszych przywódców–proroków i że będę się modlił, by nadszedł dzień, w którym wszyscy ludzie będą cieszyć się błogosławieństwami kapłaństwa i świątyni — jak zostało to obiecane, gdy wprowadzano te ograniczenia. („President Oaks Remarks at Worldwide Priesthood Celebration”, Be One — A Celebration of the Revelation on the Priesthood, 1 czerwca 2018, strona internetowa newsroom.ChurchofJesusChrist.org)
Rozdział 2.
Jakie okoliczności doprowadziły do udzielenia przez Pana objawienia, w którym umożliwił dostęp do kapłaństwa każdemu wiernemu członkowi Kościoła płci męskiej oraz dostęp do świątyni wszystkim godnym członkom?
W 1964 roku Joseph William Billy Johnson z Cape Coast w Ghanie uzyskał świadectwo o przywróconej ewangelii po przeczytaniu Księgi Mormona i innej literatury kościelnej, która została mu przekazana. Brat Johnson i inni, którzy dołączyli do Kościoła, wysłali listy do Prezydenta Davida O. McKaya z prośbą o wysłanie misjonarzy do Afryki, aby ochrzcili zarówno jego, jak i tych, z którymi podzielił się ewangelią. Prezydent McKay odpowiedział, że misjonarze zostaną wysłani „we właściwym czasie Pana”, a do tego czasu Brat Johnson powinien nadal studiować ewangelię i pomagać swoim współwyznawcom (w: E. Dale LeBaron, „Steadfast African Pioneer”, Ensign, grudzień 1999, str. 45–49).
Chociaż w tamtym okresie Brat Johnson nie miał możliwości zostać ochrzczony, przez wiele lat wraz z kilkoma innymi osobami pilnie głosił przesłanie ewangelii na terenie Ghany. Brat Johnson zorganizował kilka zgromadzeń wierzących, którzy wspólnie pościli, błagając Pana o przysłanie do ich kraju misjonarzy, aby ustanowić wśród nich Kościół (zob. Elizabeth Maki, „‘A People Prepared’: West African Pioneer Preached the Gospel before Missionaries”, strona internetowa history.ChurchofJesusChrist.org).
Podobnie jak wierzący w Ghanie, tysiące innych ludzi pochodzenia afrykańskiego zdobyły świadectwa o przywróconej ewangelii, gdy praca misjonarska rozprzestrzeniła się na całą ziemię w XX wieku. Przywódcy Kościoła zostali zainspirowani wiarą tych osób i pragnęli obdarzyć ich błogosławieństwami kapłaństwa i świątyni (zob. Deklaracja Oficjalna — 2).
Prezydent Spencer W. Kimball odczuwał szczególnie silne pragnienie, by zająć się zagadnieniem ograniczeń w dostępie do kapłaństwa i świątyni podczas swojej służby w roli Prezydenta Kościoła. Wspominał on:
Wiedziałem, że przed nami było coś niezwykle ważnego dla wielu dzieci Bożych […]. Dzień po dniu w samotności, z namaszczeniem i powagą ducha udawałem się do wyższych pomieszczeń świątyni i ofiarowywałem tam mą duszę oraz chęć do pracy, aby wprowadzić ten program. Chciałem czynić Jego wolę. Rozmawiałem z Nim i powiedziałem: „Panie, chcę jedynie tego, co jest właściwe […]. Chcemy tylko tego, czego Ty pragniesz i chcemy tego wtedy, kiedy Ty tego chcesz, a nie wcześniej […]”. Pan bardzo wyraźnie wyjaśnił mi, co należy zrobić. (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], str. 238–239)
Jak zapisano w Naukach i Przymierzach: „Objawienie na ten temat otrzymał Prezydent Kościoła, Spencer W. Kimball, a jego potwierdzenie otrzymali inni przywódcy. Miało to miejsce w Świątyni Salt Lake w dniu 1 czerwca 1978 roku” (wstęp do Deklaracji Oficjalnej — 2).
W swoim publicznym wystąpieniu dotyczącym tego objawienia Pierwsze Prezydium ogłosiło:
Długo błagaliśmy żarliwie za nimi, naszymi wiernymi braćmi, spędzając liczne godziny w Górnym Pokoju Świątyni, prosząc Pana o boskie wskazówki.
Wysłuchał On modlitw naszych i przez objawienie potwierdził, że nadszedł od dawna obiecany dzień, kiedy każdy wierny, godny mężczyzna w Kościele może otrzymać święte kapłaństwo, z mocą używania jego boskiej władzy, i cieszyć się wraz ze swymi ukochanymi każdym błogosławieństwem, jakie spływa stamtąd, łącznie z błogosławieństwami świątyni. (Deklaracja Oficjalna — 2)
Prezydent Gordon B. Hinckley, który był członkiem Kworum Dwunastu Apostołów, kiedy Pan udzielił tego objawienia, świadczył o tym, co czuł, będąc tego dnia w świątyni:
Zjednoczyliśmy się w modlitwie w najświętszych okolicznościach. Sam Prezydent Kimball zmówił tę modlitwę […]. W pokoju panowała atmosfera pełna czci i świętości. Ja sam czułem, jakby otworzył się kanał między tronem niebieskim a klęczącym, błagającym prorokiem Boga, do którego przyłączyli się jego bracia. Czuć było Ducha Bożego. I przez moc Ducha Świętego prorok uzyskał pewność, że rzecz, o którą się modlił, była właściwa […].
Wszyscy wiedzieliśmy, że przyszedł czas na zmianę i że ta decyzja przyszła z niebios. Odpowiedź była jasna. A w naszym doświadczeniu i zrozumieniu zapanowała całkowita jedność. („Priesthood Restoration”, Ensign, październik 1988, str. 69–70)
Zapisz swoje przemyślenia
Przy jakiej okazji dostrzegłeś, jak Pan kieruje Swoim Kościołem poprzez objawienie udzielone Swoim prorokom? Jakich zmian Pan dokonał za twojego życia pod względem tego, w jaki sposób Jego Kościół wypełnia swoją misję? Jeśli to możliwe, obejrzyj całość lub część ogłoszenia objawienia o kapłaństwie z 1978 r. podczas konferencji generalnej i zapisz swoje odczucia.
Rozdział 3.
Jaki wpływ to objawienie wywarło na Kościół i ludzi na całym świecie?
Pod koniec pewnego trudnego dnia Brat Billy Johnson poczuł silne pragnienie, by włączyć radio około północy przed pójściem spać. Podczas słuchania audycji, usłyszał wiadomość, że zniesiono ograniczenia w dostępie do kapłaństwa. Wspominał: „Podskoczyłem i zacząłem płakać i radować się w Panu, że jest to czas, kiedy Pan pośle misjonarzy do Ghany i innych części Afryki, aby członkowie mogli otrzymać kapłaństwo […]. Byłem niezmiernie szczęśliwy”. Kiedy misjonarze przybyli do Ghany, znaleźli grupę ludzi, którzy już przyjęli przywróconą ewangelię. Brat Johnson został ochrzczony wraz z około 600 członkami swojego zgromadzenia. „Po tym, jak został pierwszym prezydentem gminy w Cape Coast, [Brat] Johnson zaczął pełnić funkcję prezydenta dystryktu, pełnoetatowego misjonarza i patriarchy w paliku Cape Coast w Ghanie” (zob. Elizabeth Maki, „‘A People Prepared’: West African Pioneer Preached the Gospel before Missionaries”, strona internetowa history.ChurchofJesusChrist.org).
Aby uzyskać więcej informacji, możesz obejrzeć film pt. „Long-Promised Day” (8:40), który przedstawia radość, jaką Billy Johnson odczuł, dowiedziawszy się o objawieniu, w wyniku którego kapłaństwo jest dostępne dla wszystkich godnych mężczyzn.
Starszy Edwin Q. „Ted” Cannon jun. chrzczący grupę nawróconych Nigeryjczyków.
W wyniku objawienia znoszącego ograniczenia w dostępie do kapłaństwa i świątyni misjonarze głoszą dziś ewangelię w wielu krajach Afryki. Od tamtego czasu na kontynencie afrykańskim zbudowano świątynie, a setki tysięcy ludzi pochodzenia afrykańskiego otrzymały obrzędy ewangelii dla siebie i w imieniu swoich zmarłych przodków. Dzisiaj czarnoskórzy członkowie Kościoła pochodzenia afrykańskiego wnoszą nieoceniony wkład w Kościół na całym świecie, jednocząc się z innymi świętymi i starając się być jednym w Chrystusie (zob. List do Galacjan 3:28).
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
Czego możesz się nauczyć na podstawie pragnienia, jakie miał Brat Johnson, aby przyjąć i żyć zgodnie z przywróconą ewangelią, mimo że przez pewien czas nie miał dostępu do kapłaństwa i błogosławieństw świątynnych?