„Lekcja 28. Materiał przygotowawczy: Pan przyśpiesza Swoje dzieło”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela (2019)
„Lekcja 28. Materiał przygotowawczy”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 28. Materiał przygotowawczy
Pan przyśpiesza Swoje dzieło
Prezydent Russell M. Nelson nauczał: „Żyjemy w ekscytujących czasach. Pan przyśpiesza Swoje dzieło na naszych oczach. To fascynujące i wymagające. Od każdego z nas więcej się oczekuje — więcej niż kiedykolwiek wcześniej. Ale też więcej jest nam dane” („Osobiste zaproszenie do udziału w zajęciach seminarium i instytutu”, 4 lutego 2019, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org). Studiując ten materiał, szukaj sposobów, w jakie możesz uczestniczyć w dziele, które Pan przyspiesza w ramach przygotowań do Swego Powtórnego Przyjścia.
Rozdział 1.
Jakie jest przeznaczenie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich?
We wtorek 6 kwietnia 1830 r. około 50 osób zgromadziło się w domu z bali Petera Whitmera i wokół w Fayette w stanie Nowy Jork i wokół. Tam Józef Smith pod kierownictwem Jezusa Chrystusa ponownie zorganizował Kościół Pana na ziemi. Chociaż Kościół z początku był mały, jego przeznaczeniem jest wypełnić całą ziemię.
Starotestamentowy babiloński król Nebukadnesar miał sen, w którym ujrzał, jak „od góry oderwał się kamień bez udziału rąk” (Ks. Daniela 2:45). Kamień ten stale zwiększał swoją masę, aż „stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię” (Ks. Daniela 2:35). Interpretując sen króla, prorok Daniel przepowiedział, że w dniach ostatnich Bóg ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie zniszczone, ale pozostanie na zawsze (zob. Ks. Daniela 2:28, 44).
Pan powtórzył proroctwo Daniela Prorokowi Józefowi Smithowi 18 miesięcy po zorganizowaniu Kościoła, w czasie, gdy na ziemi było tylko około 600 świętych w dniach ostatnich. W wersecie Nauki i Przymierza 65:2 czytamy: „Klucze królestwa Boga są powierzone człowiekowi na ziemi, i odtąd Ewangelia potoczy się aż po krańce ziemi, niczym potoczy się kamień wyrżnięty z góry bez pomocy rąk, dopóki nie wypełni całej ziemi”.
Dwa i pół roku później, w kwietniu 1834 r., Prorok Józef Smith powiedział grupie posiadaczy kapłaństwa w Kirtland w Ohio o niezwykłym proroctwie dotyczącym przeznaczenia Kościoła.
Prezydent Wilford Woodruff, który uczestniczył w tym spotkaniu, wspominał:
Prorok wezwał wszystkich, którzy dzierżyli kapłaństwo, aby zebrali się w niewielkim zbudowanym z drewnianych bali budynku miejscowej szkoły. To był mały domek, miał może ponad 4 metry kwadratowe, a jednak zmieścili się w nim wszyscy kapłani Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, jacy przebywali wówczas w Kirtland […]. Prorok powiedział: „Bracia […], chcę powiedzieć wam przed Panem, że nie wiecie więcej o przeznaczeniu tego Kościoła i królestwa niż niemowlę siedzące na kolanach swej matki. Nie pojmujecie tego”. Byłem raczej zaskoczony. Powiedział: „Widzicie dzisiaj wieczorem zaledwie garstkę posiadaczy Kapłaństwa, ale ten Kościół wypełni Północną i Południową Amerykę — wypełni świat”. (Wilford Woodruff, w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 137)
Obejrzyj film pt. „The Gospel Shall Roll Forth” (2:47) i rozważ, w jakim sensie wzrost przywróconego Kościoła jest dowodem na to, że Ojciec Niebieski pragnie błogosławić cały świat.
Ponad 160 lat później, gdy liczba członków Kościoła wzrosła do ponad 11 milionów, a Kościół rozprzestrzenił się niemal na cały świat, Prezydent Gordon B. Hinckley nauczał:
Moi bracia i siostry, czy zdajecie sobie sprawę z tego, co mamy? Czy doceniacie naszą rolę w wielkim spektaklu ludzkiej historii? Jest to zwieńczenie wszystkiego, co wydarzyło się do tej pory. To jest czas restytucji. To dni przywrócenia […]. Jest to podsumowanie wszystkich wieków — od czasu narodzin Chrystusa do obecnego, cudownego dnia. (Gordon B. Hinckley, „At the Summit of the Ages”, Ensign, listopad 1999, str. 74)
I niespełna dziesięć lat później Prezydent Hinckley ogłosił:
Wielki cud rozgrywa się dosłownie na naszych oczach […].
A to jest dopiero początek. Ta praca nadal będzie szła naprzód w sile i witalności, i będzie docierała do zakątków ziemi. (Gordon B. Hinckley, „Kamień wyrżnięty z góry”, Ensign lub Liahona, listopad 2007, str. 83–84)
Rozdział 2.
W jaki sposób Pan przyspiesza wypełnienie Swojego dzieła?
Mówiąc o przyspieszonym wzroście Kościoła Pana i o jego wpływie, Prezydent Thomas S. Monson nauczał:
Przyczyną obecnego wzrostu Kościoła jest to, że Pan powiedział, że tak się stanie. W Naukach i Przymierzach powiedział On: „Oto przyspieszę me dzieło w jego czasie” [Nauki i Przymierza 88:73].
My, duchowe dzieci naszego Niebiańskiego Ojca, zostaliśmy wysłani na ziemię w tych czasach, abyśmy mogli brać udział w przyspieszeniu tego wielkiego dzieła. (Thomas S. Monson, „Hastening the Work”, Ensign, czerwiec 2014, str. 4)
Pan i Jego słudzy zaprosili cię do uczestnictwa w przyspieszaniu dzieła zbawienia. Poniżej znajduje się kilka sposobów, w jakie możesz to uczynić. Możesz podkreślić te zasady i koncepcje, które robią na tobie wrażenie i przygotować się, by powiedzieć o nich na zajęciach.
Gromadzenie Izraela
Przemawiając na temat tego zgromadzenia, Prezydent Russell M. Nelson nauczał:
Moi drodzy młodzi bracia i siostry, to na pewno są dni ostatnie i Pan przyspiesza Swe dzieło, by gromadzić Izrael. To gromadzenie Izraela jest najważniejszą rzeczą, która dziś ma miejsce na ziemi. Nic innego nie da się do tego porównać w rozmiarze, ważności i majestacie […].
Gdy mówimy o gromadzeniu, stwierdzamy po prostu następującą fundamentalną prawdę: każde z dzieci naszego Niebieskiego Ojca po obu stronach zasłony zasługuje na to, by usłyszeć przesłanie przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. One zdecydują, czy chcą dowiedzieć się więcej. (Russell M. Nelson, „Nadzieja Izraela” [Ogólnoświatowe uroczyste spotkanie dla młodzieży, 3 czerwca 2018], dodatek do czasopisma Ensign i New Era, str. 8, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org; kursywa w oryginale)
Dzielenie się ewangelią
Pomyśl o nauce zawartej w tym wersecie, rozważając zaproszenie, jakie skierował do nas Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów, zachęcając nas do pomocy w dziele zbawienia na nowe sposoby:
Pan przyspiesza Swoje dzieło, a to nie przypadek, że […] przepełnione mocą sposoby komunikacji i wynalazki powstają w dyspensacji pełni czasów. Portale społecznościowe to ogólnoświatowe narzędzia, które mogą mieć osobisty, pozytywny wpływ na duże rzesze ludzi i na wiele rodzin. Wierzę, że nadszedł czas, abyśmy my, jako uczniowie Chrystusa, używali tych natchnionych narzędzi właściwie, aby skuteczniej świadczyć o Bogu, Wiecznym Ojcu, Jego planie szczęścia dla Jego dzieci oraz o Jego Synu, Jezusie Chrystusie, który jest Zbawicielem świata, aby głosić realność Przywrócenia ewangelii w dniach ostatnich i wykonywać dzieło Pana. (David A. Bednar, „To Sweep the Earth as with a Flood” [uroczyste spotkanie z okazji Brigham Young University Education Week, 19 sierpnia 2014], strona internetowa ChurchofJesusChrist.org)
Posługa
Podczas Swojej doczesnej posługi Zbawiciel nauczał Swoich uczniów, że „nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć” (Ew. Mateusza 20:28). Świadczył posługę, „chodził, czyniąc dobrze” (Dzieje Apostolskie 10:38). W objawieniu udzielonym Józefowi Smithowi Pan zachęcił Fredericka G. Williamsa, aby świadczył posługę bliźnim.
Podobnie i my zostaliśmy powołani do świadczenia posługi. Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Składam moje własne świadectwo o tym, że zmiany [z odwiedzin domowych i nauczania domowego na posługę] […], są dodatkowym dowodem na to, że Pan przyspiesza Swoje dzieło w Swoim czasie […].
Pracujmy ramię w ramię z Panem winnicy [zob. Jakub 5:70–72], pomagając Bogu i Ojcu nas wszystkich w Jego bardzo wymagającym zadaniu, jakim jest udzielanie odpowiedzi na modlitwy, pocieszanie, osuszanie łez i wzmacnianie słabych kolan [zob. Nauki i Przymierza 81:5]. Jeśli będziemy to robić, będziemy bardziej podobni do prawdziwych uczniów Chrystusa, którymi mamy być. (Jeffrey R. Holland, „Być z nimi i wzmacniać ich”, Ensign lub Liahona, maj 2018, str. 101, 103)
Siostra Linda K. Burton, która służyła jako Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy, również wypowiedziała się na ten temat:
Wyobraźcie sobie niektóre możliwe duchowe znaki wzywające do pomocy w dziele zbawienia:
Potrzebna pomoc: rodziców wychowujących swe dzieci w świetle i prawdzie.
Potrzebna pomoc: córek i synów, sióstr i braci, ciotek i wujków, kuzynostwa, dziadków oraz prawdziwych przyjaciół, służących jako mentorzy i oferujących pomocne dłonie na ścieżce przymierza.
Potrzebna pomoc: osób słuchających podszeptów Ducha Świętego i postępujących według otrzymanego natchnienia.
Potrzebna pomoc: osób, które codziennie żyją według ewangelii na niepozorne i proste sposoby.
Potrzebna pomoc: pracowników świątynnych i osób badających historię rodziny, by łączyć rodziny na wieczność.
Potrzebna pomoc: misjonarzy i członków, aby dzielić się „dobrą nowiną” — ewangelią Jezusa Chrystusa.
Potrzebna pomoc: ratowników, którzy odnajdą osoby, które zbłądziły.
Potrzebna pomoc: osób dotrzymujących przymierzy, aby obstawały przy prawdzie i tym, co jest dobre.
Potrzebna pomoc: wiernych uczniów Jezusa Chrystusa […].
Nie ma to znaczenia, jeśli nie jesteśmy jeszcze doskonałe i spełnione […]. Postępujmy w harmonii, jako uczennice, które z ochoczym sercem i pomocnymi dłońmi przyśpieszą dzieło zbawienia. Gdy będziemy tak postępować, staniemy się podobne do Zbawiciela. (Linda K. Burton, „Poszukiwane: dłonie i serca, które przyspieszą dzieło”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 124)
Szanowanie dnia sabatu
Prezydent M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał w następujący sposób o mocy, jaka płynie z szanowania dnia sabatu:
Ze wszystkich zmian organizacyjnych czy zmian w zasadach bądź szkoleniach na temat doktryn, które mogą teraz przyśpieszyć dzieło zbawienia, najlepszym sposobem na przybliżenie członków i ich rodzin do Pana Jezusa Chrystusa jest wzmocnienie ducha i mocy dnia sabatu. (M. Russell Ballard, w: Chad H. Webb, „Dzień sabatu” [Przekaz satelitarny dla seminariów i instytutów religii, 4 sierpnia 2015], strona internetowa ChurchofJesusChrist.org)