„Lekcja 24. Materiał przygotowawczy: Prorok Józef Smith — wybrany widzący”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela (2019)
„Lekcja 24. Materiał przygotowawczy”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 24. Materiał przygotowawczy
Prorok Józef Smith — wybrany widzący
Pan opisał Proroka Józefa Smitha jako „wybranego widzącego”, który miał doprowadzić ludzi do poznania przymierzy Pana (2 Nefi 3:7–8). Jednak od samego początku procesu Przywrócenia Józef Smith mówił o poczuciu własnej niezdatności. Studiując ten materiał, zastanów się, jak możesz z wiarą przyjąć powołania od Pana pomimo własnych słabości. Zastanów się także, jak możesz zareagować, jeśli ktoś krytykuje Józefa Smitha z powodu jego słabości.
Rozdział 1.
Czego mogę się nauczyć od Józefa Smitha o mojej własnej zdolności do służby Panu?
Jako młody człowiek Józef Smith czuł się przytłoczony powołaniem, do którego wyznaczył go Pan. Powiedział o sobie:
Byłem sam, niewykształcony młodzian, aby przezwyciężyć mądrość świata […] nowym objawieniem. (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 60)
Byłem nieznanym chłopcem […], a okoliczności życia uczyniły mnie chłopcem bez jakiegokolwiek znaczenia w świecie […], który z konieczności musiał zarabiać codziennym trudem na skąpe utrzymanie. (Józef Smith — Historia 1:22–23)
Józef uważał to za „dziwne”, że „ważne osobistości zwróciły na [niego] uwagę w stopniu wystarczającym, aby [zwrócić] opinię publiczną przeciwko [niemu] i wywołać ostre prześladowania” (Józef Smith — Historia 1:22–23).
Wyobraź sobie uczucia, jakie mógł mieć Józef, gdy tłumaczył rozdział 2 Nefi 3 w Księdze Mormona, w którym dowiedział się od Lehiego, że Józef z Egiptu prorokował o „wybranym widzącym” w ostatnich dniach.
W późniejszym objawieniu Pan wyjaśnił jeden z powodów, dla których wybrał Józefa i powołał go na proroka Przywrócenia:
Zaprawdę, tak rzecze Pan do ciebie, sługo mój, Józefie Smithie, spodobała mi się twoja ofiara […]; bowiem wychowałem cię w tym celu, abym mógł ukazać mądrość moją poprzez słabych tej ziemi. (Nauki i Przymierza 124:1)
Komentując fragment pisma świętego z rozdziału 2 Nefi 3, Starszy Marcus B. Nash, Siedemdziesiąty, nauczał:
Może się wydawać sprzeczne z intuicją, że Pan wzywa słabych do wykonania potężnego dzieła. Jednak ci, którzy rozpoznają swoją słabość, mogą być nią poruszeni na tyle, aby szukać siły w Panu. Ci, którzy w ten sposób się ukorzą w wierze, zostaną wzmocnieni przez Tego, który ma wszelką moc w niebie i na ziemi (zob. Ew. Mateusza 28:18; Mosjasz 4:9).
Od czasów młodości Józef Smith zwracał się do Pana w taki właśnie sposób […].
Józef opisał siebie jako „[nieznanego chłopca] […], który z konieczności musiał zarabiać codziennym trudem na skąpe utrzymanie” (Józef Smith — Historia 1:23). Wywodził się z niskiej warstwy społecznej z ograniczonym formalnym wykształceniem […].
Józef tak silnie odczuwał brak wykształcenia, że kiedyś ubolewał nad tym, mówiąc, że znajdował się niby w „małym, ciasnym więzieniu, którego ciemność pochłaniała jego umiejętność posługiwania się piórem i atramentem, i przez co język, którego używał, był koślawy, rozproszony, i niedoskonały”. Mimo to Pan powołał go do przetłumaczenia Księgi Mormona — wszystkich 588 stron pierwszego wydania — czego dokonał w mniej niż 90 dni! […].
Tak, tematem przewodnim Księgi Mormona — i życia Proroka Józefa — jest to, że słabi, którzy pokornie i z wiarą szukają Pana, stają się silni, a nawet potężni, w wypełnianiu Jego dzieła. Ta siła przyjdzie nawet w pozornie małych sprawach […].
Jest tu jeszcze jedna, bardziej osobista lekcja: jeśli my, podobnie jak Józef, rozpoznamy naszą słabość i z całego serca zwrócimy się do Pana, zdecydowani czynić Jego wolę, my również odnajdziemy siłę w słabości. Nie musi to wcale oznaczać, że ta słabość zniknie w doczesnym życiu — oznacza to jednak, że taka osoba zostanie wzmocniona przez Boga. („Joseph Smith: Strength Out of Weakness”, Ensign, grudzień 2017, str. 55–56, 58)
Rozdział 2.
Co o Józefie Smithie i jego charakterze mówili ludzie, którzy dobrze go znali?
Pan oświadczył Józefowi z Egiptu, że jego potomkowie będą darzyć Proroka Przywrócenia wielkim szacunkiem (zob. 2 Nefi 3:7). Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium głosił:
Ludzie, którzy dobrze znali Józefa i byli blisko niego, kiedy był przywódcą Kościoła, kochali go i uznawali za proroka. Jego brat, Hyrum, wybrał śmierć u jego boku. John Taylor, który również był z Józefem w chwili jego śmierci, powiedział: „Świadczę przed Bogiem, aniołami i ludźmi, że był on dobrym, szlachetnym i cnotliwym człowiekiem […] — a jego charakter zarówno od strony prywatnej, jak i publicznej, był bez zarzutów — żył i umarł jak mąż Boży” (The Gospel Kingdom [1987], str. 355; zob. także NiP 135:3). Brigham Young oświadczył: „Nie sądzę, aby na ziemi żył człowiek, który znał [Józefa Smitha] lepiej niż ja; i śmiało mogę powiedzieć, że, z wyjątkiem Jezusa Chrystusa, na ziemi nie żył ani nie żyje wspanialszy człowiek” (w: Journal of Discourses, 9:332). (Dallin H. Oaks, „Joseph, The Man and the Prophet”, Ensign, maj 1996, str. 71)
Jane Snyder Richards powiedziała o osobowości i charakterze Józefa następujące słowa:
[Józef Smith] miał jedną z najbardziej ujmujących osobowości, z jakimi miałam do czynienia […]. Jako Widzący i Objawiciel był nieustraszony i szczery, a jednocześnie pokorny, nigdy nie uważając, że był kimś więcej niż narzędziem, przez które przemawia Bóg. Jako Przywódca swego ludu był zawsze aktywny i postępowy, ale także skromny, troszcząc się o swoich i martwiąc się trudnymi okolicznościami, w których się znajdowali. (Jane Snyder Richards, w „Joseph Smith, the Prophet”, Young Woman’s Journal, grudzień 1905, str. 550)
Edwin Holden wspomniał, że Prorok był przepełniony miłością Boga, chętny do podnoszenia na duchu i błogosławienia innych ludzi:
W 1838 roku Józef i kilku młodych mężczyzn grało w różne podwórkowe gry, w tym w piłkę. Po jakimś czasie byli bardzo zmęczeni. Józef zobaczył to i po przywołaniu ich do siebie, powiedział: „Zbudujmy chatę z bali”. Józef i młodzi mężczyźni ruszyli więc, aby zbudować chatę dla pewnej wdowy. Taki był Józef, zawsze chętny, by pomóc we wszystkim, w czym mógł. (The Juvenile Instructor, 1 marca 1892, str. 153)
Eliza R. Snow napisała o pokorze i uczciwości Proroka:
Mieszkałam w domu Józefa Smitha i uczyłam członków jego rodziny przedmiotów szkolnych, i miałam wiele okazji, by obserwować jego „codzienne zachowanie i rozmowy” jako proroka Boga; i im lepiej go poznawałam, tym bardziej go doceniałam w tej roli […]. W swoich modlitwach był pokorny jak małe dziecko. (Eliza R. Snow, „Sketch of My Life”, Relief Society Magazine, marzec 1944, str. 136)
Mary Frost Adams wspomniała jeden z dobrych czynów Józefa:
Gdy Józef był burmistrzem Nauvoo, czarnoskóry święty w dniach ostatnich o imieniu Anthony został aresztowany za sprzedaż alkoholu w sabat, co było niezgodne z prawem. Anthony zrobił to, aby mieć pieniądze na przywrócenie wolności swojemu dziecku, które było niewolnikiem na Południu. Wykupił swoją żonę i siebie, i teraz pragnął, aby ich dziecko do nich dołączyło. Pomimo dobrych intencji Anthony’ego, Prorok powiedział: „Przykro mi, Anthony, ale należy przestrzegać prawa i będziemy musieli nałożyć na ciebie grzywnę”. Jednak „następnego dnia Brat Józef podarował Anthony’emu pięknego konia, polecając mu go sprzedać i przeznaczyć uzyskane pieniądze na wykup dziecka”. („Joseph Smith, the Prophet”, Young Woman’s Journal, grudzień 1906, str. 538)
Rozdział 3.
Jak powinienem zareagować, gdy zetknę się z negatywnymi informacjami na temat Proroka Józefa Smitha?
Nawet już, gdy Józef Smith rozpoczynał dzieło przywrócenia ewangelii, było wielu, którzy, zgodnie z proroctwem, krytykowali go i oskarżali o złe czyny i motywy. Józef Smith zapisał w swojej historii proroctwo anioła Moroniego, który ukazał mu się w 1823 r. Józef miał wtedy zaledwie 17 lat.
Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów podał kilka możliwych sposobów reakcji świętych w dniach ostatnich na krytykę wobec Proroka Józefa Smitha:
Czy powinniśmy być zaskoczeni złymi opiniami, które […] krążą [o Józefie Smithie]? Apostoła Pawła nazywano szalonym i obłąkanym [zob. Dzieje Apostolskie 26:24]. O naszym Ukochanym Zbawicielu, Synu Boga, mówiono, że jest żarłokiem, pijakiem i jest obłąkany przez diabła [zob. Ew. Mateusza 11:19; Ew. Jana 10:20] […].
Wielu z tych, którzy odrzucają dzieło Przywrócenia, po prostu nie wierzy, że niebiańskie istoty przemawiają do ludzi na ziemi. Uznają za niemożliwe, że złote płyty zostały przekazane przez anioła i były przetłumaczone mocą Boga. Z powodu niewiary szybko odrzucają świadectwo Józefa, a niektórzy niestety upadają na tyle, że poddają w wątpliwość życie Proroka i oczerniają jego charakter […].
W odpowiedzi na pytania dotyczące charakteru Józefa możemy podzielić się słowami tysięcy osób, które znały go osobiście i oddały życie za dzieło, które pomógł ustanowić […].
Możemy przypomnieć osobie szczerze poszukującej odpowiedzi, że Internet tak naprawdę nie zawiera filtra „prawdy”. Niektóre informacje, bez względu na to jak bardzo są przekonywające, są po prostu nieprawdziwe […].
Możemy przypomnieć osobie poszukującej odpowiedzi, że niektóre informacje na temat Józefa, mimo że prawdziwe, mogą nie być przedstawione we właściwym dla jego czasów i sytuacji kontekście […].
Każdy wierzący potrzebuje duchowego potwierdzenia boskiej misji i charakteru Proroka Józefa Smitha. Tak dzieje się w każdym pokoleniu. Duchowe pytania zasługują na duchowe odpowiedzi od Pana […].
Każdy z nas może otrzymać świadectwo o Proroku Józefie Smithie na różny sposób. Możecie je otrzymać, kiedy klęczycie w modlitwie i prosicie Boga, aby potwierdził, że jest on prawdziwym prorokiem. Możecie je otrzymać, kiedy czytacie słowa Proroka na temat jego Pierwszej Wizji. Świadectwo może wypełnić wasze dusze, kiedy raz za razem czytacie Księgę Mormona […]. Wasze świadectwo o Proroku zostanie wzmocnione, jeśli macie wiarę i prawdziwy zamiar. (Neil L. Andersen, „Józef Smith”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 28–30)