„Lekcja 12. Materiał przygotowawczy: Ustanowienie sprawy Syjonu”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela (2019)
„Lekcja 12. Materiał przygotowawczy”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 12. Materiał przygotowawczy
Ustanowienie sprawy Syjonu
Prorok Józef Smith nauczał: „Powinniśmy za swój największy cel uznać wybudowanie Syjonu” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 186). Podczas studiowania tego materiału odszukaj prawdy, które wyjaśniają, czym jest Syjon, dlaczego powinniśmy go budować i co możesz zrobić, aby w tym pomóc.
Rozdział 1.
Co to znaczy ustanowić Syjon?
W grudniu 1830 r., kiedy Józef Smith pracował nad tłumaczeniem Biblii, Pan objawił to, co jest zapisane w rozdziale Mojżesz 7, że starotestamentowy prorok Enoch zbudował miasto o nazwie Syjon.
Obejrzyj film pt. „Teachings of Joseph Smith: Preparing for Zion” (1:42) albo przestudiuj następującą wypowiedź Proroka Józefa Smitha:
Prorok Józef Smith oświadczył:
Budowanie Syjonu to sprawa, którą lud Boga interesował się w każdym wieku […]; w radosnym oczekiwaniu wypatrywał dni, w których my żyjemy; a rozpalony niebiańskim i radosnym oczekiwaniem śpiewał, zapisywał i prorokował o naszych czasach […]; jesteśmy ludem upodobanym i wybranym przez Boga, abyśmy przynieśli chwałę dni ostatnich; to my mamy ją ujrzeć, wziąć w niej udział i pomóc, by chwała dni ostatnich postępowała naprzód.
Wszędzie, gdzie gromadzą się święci, tam jest Syjon, który buduje każdy prawy człowiek jako bezpieczne miejsce dla [swoich] dzieci […].
Nadejdzie wkrótce czas, kiedy żaden człowiek nie zazna pokoju, oprócz tych, którzy będą w Syjonie i jego palikach. (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 186)
W objawieniu danym Prorokowi Józefowi Smithowi Pan ogłosił, że Syjon także dotyczy ludzi „czystego serca” (Nauki i Przymierza 97:21).
Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Syjon to zarówno miejsce, jak i ludzie […].
Syjon jest Syjonem ze względu na charakter, cechy i wierność jego obywateli […]. Jeśli mamy ustanowić Syjon w swoich domach, gminach, okręgach i palikach […], konieczna będzie: (1) jedność serc i umysłów, (2) indywidualna i zbiorowa przemiana w święty lud oraz (3) tak skuteczna dbałość o potrzebujących, że wyeliminujemy nędzę spośród nas. Nie możemy czekać z tymi rzeczami na przyjście Syjonu — Syjon przyjdzie dopiero, kiedy one się staną […].
Staniemy się jednego serca i jednego umysłu, kiedy każdy indywidualnie uczyni Zbawiciela centrum swojego życia i będzie podążać za tymi, których wyznaczył, by nam przewodzili. (D. Todd Christofferson, „Przyjdźcie do Syjonu”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 37–38)
Więcej informacji na temat cech charakterystycznych ludzi wzorujących się na Syjonie znajdziesz we fragmentach 4 Nefi 1:1–4, 15–18.
Rozdział 2.
Co się stało ze świętymi w Missouri, którzy próbowali zbudować Syjon?
W rok po zorganizowaniu Kościoła Pan wyznaczył Independence w hrabstwie Jackson w stanie Missouri na „centralne miejsce” (Nauki i Przymierza 57:3) Syjonu, w którym święci mieli się gromadzić i budować święte miasto Syjon zwane także Nową Jerozolimą (zob. Nauki i Przymierza 45:64–66; 57:1–3).
Pod kierownictwem Proroka pierwsi członkowie Kościoła podjęli próbę założenia miasta Syjon w hrabstwie Jackson i zmagali się z nawiązaniem dobrych relacji z mieszkańcami tego obszaru. Nieporozumienia w kwestiach dotyczących religii, niewolnictwa, polityki oraz wzrastająca populacja świętych były przyczyną tego, że wielu mieszkańców hrabstwa Jackson zażądało wydalenia z niego świętych.
20 lipca 1833 r. motłoch składający się z mieszkańców hrabstwa Jackson stanął przeciw lokalnym przywódcom Kościoła na spotkaniu w budynku sądu i zażądał, aby święci zamknęli drukarnię i sklep oraz opuścili to hrabstwo. Przywódcy Kościoła odmówili, więc motłoch zniszczył drukarnię Kościoła i wytarzał w smole i pierzu Biskupa Edwarda Partridge’a oraz członka Kościoła Charlesa Allena. Trzy dni później motłoch groził zastosowaniem większej przemocy. Będąc pod presją, lokalni przywódcy Kościoła zgodzili się opuścić to hrabstwo przed następną wiosną. Jednakże przywódcy Kościoła i członkowie zdecydowali później, że zostaną i jesienią 1833 roku będą walczyć o swoje prawa, wobec czego motłoch dalej stosował akty przemocy.
Parley P. Pratt wspominał:
Kompanie zbójców przemierzały wszystkie zakątki hrabstwa; wdzierając się siłą do domów […], strasząc kobiety i dzieci, i grożąc śmiercią, jeśli od razu nie uciekną […].
Kobiety wraz z dziećmi uciekały, gdzie tylko się dało. Pewna grupa licząca 150 osób uciekła na prerie, gdzie przez kilka dni błądziła bez żywności i schronienia, koczując pod gołym niebem. Inne grupy uciekły w kierunku rzeki Missouri. W czasie rozproszenia kobiet i dzieci, zbójcy polowali na mężczyzn i strzelali do niektórych z nich, innych wiązali i bili, a jeszcze innych gonili przez wiele mil […].
Brzeg [rzeki Missouri] po obu stronach był pełen mężczyzn, kobiet i dzieci; jak też dóbr, wozów, skrzyń, zapasów żywności itp., a prom był stale wypełniony po brzegi […]. Gdziekolwiek się nie spojrzało, widać było setki ludzi, niektórych w namiotach, a innych na wolnym powietrzu w strugach deszczu skupionych przy ogniskach. Mężczyźni szukali swoich żon, żony mężów, rodzice dzieci, a dzieci rodziców. Niektórzy mieli szczęście i uciekli ze swymi rodzinami, wyposażeniem domów oraz pewnymi zapasami, podczas gdy inni nie znali losu swoich przyjaciół i stracili cały swój dobytek […].
Każdy członek naszej społeczności został wygnany z tego hrabstwa, a pola kukurydzy zostały stratowane i zniszczone; zbiory pszenicy spalone, domy splądrowane, a wszelkie sprzęty i nieruchomości zniszczone. (Autobiography of Parley Parker Pratt, red. Parley P. Pratt jun. [1938], str. 101–103)
Ponad 1000 świętych zostało wypędzonych z hrabstwa Jackson, a ponad 200 ich domów zostało spalonych.
Rozdział 3.
Co uniemożliwiło świętym ustanowienie Syjonu w hrabstwie Jackson w stanie Missouri?
W miesiącach, które nastąpiły po brutalnym wygnaniu świętych z hrabstwa Jackson, Pan objawił Prorokowi Józefowi Smithowi, dlaczego pozwolił na prześladowania Swoich świętych i wygnanie z ich ziem i domów. Podczas studiowania poniższych fragmentów z rozdziałów Nauki i Przymierza 101 i 105 odszukaj, jakie działania i postawy uniemożliwiły świętym ustanowienie Syjonu w hrabstwie Jackson w stanie Missouri.
Rozdział 4.
Jaka jest przyszłość Syjonu?
Starszy Christofferson nauczał, że kiedy ustanawiamy Syjon, przygotowujemy siebie i świat na przyjęcie Zbawiciela podczas Jego Drugiego Przyjścia:
Dla ponownego przyjścia Pana kluczowa jest obecność ludzi, którzy będą gotowi Go przyjąć […].
W dawnych czasach Bóg wziął do siebie Syjon, miasto prawości. W odróżnieniu od tamtego Syjonu, w dniach ostatnich Pana w czasie Jego powrotu witać będzie nowy Syjon […].
Gdy staramy się gorliwie wznosić Syjon, gromadząc wybrany lud Pana i niosąc odkupienie zmarłym, powinniśmy na chwilę przystanąć i przypomnieć sobie, że jest to dzieło Pana i że to On je wykonuje […].
Ta wspaniała, ostatnia dyspensacja zmierza nieustannie ku swej kulminacji — ku utworzeniu Syjonu na ziemi, który połączy się z Syjonem z nieba w chwili chwalebnego powrotu Zbawiciela […]. Wznośmy Syjon, aby przybliżyć ten dzień. (D. Todd Christofferson, „Przygotowanie na powrót Pana”, Ensign lub Liahona, maj 2019, str. 82–84)