„Daníel og ljónagryfjan,“ Sögur úr Gamla testamentinu (2022)
„Daníel og ljónagryfjan,“ Sögur úr Gamla testamentinu
Daníel 6
Daníel og ljónagryfjan
Hugrekki eins manns til að biðja
Daríus varð þjóðhöfðingi yfir Babýlon. Hann hafði dálæti á Daníel og vildi gera hann að leiðtoga yfir öllu konungsríkinu. Sumir af vitringum konungsins voru afbrýðisamir.
Vitringarnir vissu að Daníel bæði til Guðs, svo þeir plötuðu konunginn til þess að gefa út ný lög. Hverjum þeim sem bæði til Guðs yrði varpað í ljónagryfju.
Daníel kaus að biðja til Guðs þrátt fyrir þetta. Vitringar konungs sáu Daníel biðja og sögðu konungi að Daníel hefði brotið lögin. Konungurinn áttaði sig á því að vitringarnir höfðu platað hann. Hann reyndi að finna leið til að bjarga Daníel, en konungurinn þurfti að fylgja eigin lögum.
Daníel var varpað í ljónagryfjuna. Konungurinn vakti alla nóttina og fastaði fyrir því að Daníel yrði verndaður.
Snemma næsta morgun flýtti konungurinn sér að ljónagryfjunni. Hann hrópaði til Daníels til að gá hvort hann væri enn á lífi. Daníel hrópaði til baka! Hann sagði konungi að Guð hafi sent engil til að loka gini ljónanna. Ljónin höfðu ekki skaðað hann.
Konungurinn var glaður að Daníel var hólpinn. Hann refsaði vitringunum sem plötuðu hann og batt enda á lögin. Hann fræddi konungsríki sitt um mátt og gæsku Guðs.