Միջոցներ
Հեծանի՞վ, թե հավեր:
Բաժանեք դերերը և բեմադրեք հետևյալը.
ՆԱՈՄԻ. Բարև, Մարիա: Ինչպե՞ս է քո գործը: Մեծանո՞ւմ է:
ՄԱՐԻԱ. Գործերը լավ են, բայց ես շատ հոգնած եմ: Ես շատ եմ աշխատում, բայց բավական գումար չեմ վաստակում:
ՆԱՈՄԻ. Երևում է քեզ ավելի շատ արդյունավետ ակտիվներ են պետք։
ՄԱՐԻԱ. Ի՞նչ է արդյունավետ ակտիվը:
ՆԱՈՄԻ. Բաներ, որոնք օգնում են քո բիզնեսին ավելի շատ գումար վաստակել:
ՄԱՐԻԱ. Օհ, ինձ դուր է գալիս դա: Ես կցանկանայի ավելի շատ արդյունավետ ակտիվներ ունենալ … բայց սպասիր, ես չեմ կարծում, որ որևէ մեկն ունեմ այժմ:
ՆԱՈՄԻ. Վստահ եմ՝ ունես: Քո հավերը արդյունավետ ակտիվներ են։ Ավելի շատ գումար չէի՞ր աշխատի, եթե ավելի շատ հավեր ունենայիր:
ՄԱՐԻԱ. Այո, կաշխատեի: Ես պետք է հավեր գնեմ:
ՆԱՈՄԻ. Է՞լ ինչը կհեշտացներ քո գործը:
ՄԱՐԻԱ. Հրաշալի կլիներ մի հեծանիվ ունենալ՝ հավկիթների առաքման և հավերի կերը բերելու համար: Իմ ոտքերը շատ են հոգնում քայլելուց:
ՆԱՈՄԻ. Լավ, միգուցե պետք է հեծանիվ գնես: Եթե հեծանիվ ունենայիր, ավելի շատ գումար կաշխատեի՞ր:
ՄԱՐԻԱ. Այո, եթե հեծանիվ ունենայի առաքումն ավելի արագ կկատարեի: Ավելի շատ ժամանակ կունենայի վաճառելու համար: Բայց հեծանիվ ձեռք բերեմ, թե՞ լրացուցիչ հավեր:
ՆԱՈՄԻ. Ո՞րն է ավելի առաջնահերթ քո բիզնեսի համար այս պահին: Հեծանի՞վը, թե՝ հավերը:
ՄԱՐԻԱ. Ես չգիտեմ: Իսկ ինչպե՞ս իմանամ:
Վերադարձ էջ 94
Զգույշ եղեք ֆիքսված ծախսերի հետ
Բաժանեք դերերը և բեմադրեք հետևյալը.
ՄԱՐԻԱ. Նաոմի, ես կարծում եմ, որ արդյունավետ ակտիվները կնպաստեն, որ իմ բիզնեսն ավելի շատ գումար ստանա: Բայց ես անհանգաստացած եմ ծախսերի համար:
ՆԱՈՄԻ. Լավ, Մարիա, դու միշտ պետք է փորձես նվազեցնել ծախսերը:
ՄԱՐԻԱ. Ինչպե՞ս իմանամ, թե որքան կլինեն իմ ծախսերը: Նրանք այնքան փոփոխական են:
ՆԱՈՄԻ. Նախ, դու պետք է առանձնացնես ֆիքսված և փոփոխական ծախսերը:
ՄԱՐԻԱ. Օհ, ես չգիտեմ, թե դա ինչ է նշանակում:
ՆԱՈՄԻ. Թույլ տուր այսպես բացատրեմ: Դու ճանաչու՞մ ես Դանիելին:
ՄԱՐԻԱ. Այն տղան, որ կահո՞ւյք է վաճառում:
ՆԱՈՄԻ. Այո: Երբ Դանիելը վաճառքի աթոռ է պատրաստում, ինչ ես կարծում, նա վճարո՞ւմ է մատակարարին փայտի համար, որով պետք է աթոռը պատրաստի:
ՄԱՐԻԱ. Այո:
ՆԱՈՄԻ. Ճիշտ է: Դանիելը սպասում է մինչև որ պատվեր կունենա, հետո նոր գնում է փայտը:
Եթե Դանիելը այս ամիս մեկ աթոռ վաճառի, ապա նա վճարում է մեկ աթոռի համար նախատեսված փայտի համար: Եթե նա տաս աթոռ վաճառի հաջորդ ամիս, ապա նա կվճարի տասն անգամ ավել՝ փայտի համար:
ՄԱՐԻԱ. Բայց դա նորմալ է, քանի որ նա տասն անգամ ավել աթոռ կվաճառի:
ՆԱՈՄԻ. Շատ ճիշտ ես: Դանիելի փայտի ծախսը փոփոխական ծախս է: Այն բարձրանում կամ իջնում է, կախված նրանից, թե որքան է նա վաճառում:
Հետո, Դանիելը վճարում է իր խանութի վարձակալության վճարը: Ենթադրենք, նրա վարձավճարը ամսական 1000 է: Որքա՞ն վարձավճար է նա վճարում, եթե վաճառում է տասը աթոռ:
ՄԱՐԻԱ. 1000, իհարկե:
ՆԱՈՄԻ. Որքա՞ն է նա վճարում, եթե վաճառում է մեկ աթոռ:
ՄԱՐԻԱ. Կրկին 1000: Այն չի փոխվում:
ՆԱՈՄԻ. Ճիշտ է: Դանիելի վարձավճարը ֆիքսված ծախս է: Տարբերություն չկա, թե որքան շատ, կամ քիչ է նա վաճառում: Նա պետք է վճարի:
ՄԱՐԻԱ. Օհ, չեմ կարծում, որ սիրում եմ ֆիքսված ծախսերը:
ՆԱՈՄԻ. Մենք ուղղակի պիտի զգույշ լինենք ֆիսված ծախսերի հետ: Դրանք կարող են օգտակար լինել, եթե արդյունավետ ակտիվների համար են։
ՄԱՐԻԱ. Եվ մենք պետք է բավական վաճառք ունենանք, որ վճարենք դրանց համար:
ՆԱՈՄԻ. Ճի՜շտ ես:
ՄԱՐԻԱ. Նաոմի, կարո՞ղ ես օգնել ինձ, որ իմանամ, թե իմ ծախսերից որոնք են ֆիքսված, իսկ որոնք՝ փոփոխական:
Վերադարձ էջ 98