« មេរៀនទី ១៧ ឯកសារគ្រូបង្រៀន ៖ ភាពជាដៃគូស្មើភាពគ្នានៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ » ឯកសារគ្រូបង្រៀន ក្រុមគ្រួសារដ៏អស់កល្បជានិច្ច ( ឆ្នាំ ២០២២ )
« មេរៀនទី ១៧ ឯកសារគ្រូបង្រៀន » ឯកសារគ្រូបង្រៀន ក្រុមគ្រួសារដ៏អស់កល្បជានិច្ច
មេរៀនទី ១៧ ឯកសារគ្រូបង្រៀន
ភាពជាដៃគូស្មើភាពគ្នានៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍
តាំងពីសម័យលោកអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាមក ព្រះអម្ចាស់មានព្រះរាជបំណងឲ្យស្វាមី និងភរិយាធ្វើជាដៃគូស្មើភាពគ្នានៅក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ ព្យាការីដែលនៅរស់បានបញ្ជាក់សាជាថ្មីពីគោលការណ៍នេះនៅសម័យរបស់យើង ។ នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សនឹងមានឱកាសពន្យល់ពីការបង្រៀនដំណឹងល្អអំពីភាពជាដៃគូស្មើភាពគ្នានៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងការធ្វើជាអធិបតីនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ ។ សិស្សក៏នឹងត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យកំណត់ពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបាននាពេលឥឡូវនេះ ដើម្បីមានភាពជាដៃគូស្មើភាពគ្នានៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ផងដែរ ។
យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន
ស្វាមី និងភរិយាមានន័យថាជាដៃគូស្មើភាពគ្នានៅក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។
សូមពិចារណាចាប់ផ្តើមមេរៀនដោយការបង្ហាញ ឬចែកចាយសំណៅចម្លងនៃសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមដោយប្រធាន ជីន ប៊ី ប៊ីងហាំ ដែលជាប្រធានសមាគមសង្គ្រោះទូទៅ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់អានសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ ដោយរកមើលពីរបៀបដែលមារសត្រូវខិតខំបំផ្លាញអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងក្រុមគ្រួសារ ។
លូស៊ីហ្វើរ ដឹងថា បើវាអាចបំផ្លាញសាមគ្គីភាពរវាងបុរស និងស្ដ្រីបាន បើវាអាចបំភាន់យើងទាក់ទងនឹងគុណតម្លៃដ៏ទេវភាព និងការទទួលខុសត្រូវក្នុងសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើងបាន នោះវានឹងមានជោគជ័យក្នុងការបំផ្លាញក្រុមគ្រួសារ ដែលជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃភាពអស់កល្បជានិច្ច ។
សាតាំងញុះញង់ឲ្យមានការប្រៀបធៀប ដែលជាឧបករណ៍មួយដើម្បីបង្កើតឲ្យមានអារម្មណ៍ខ្ពស់ជាង ឬអន់ជាង ដោយលាក់សេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្បមួយថា ភាពខុសគ្នាពីធម្មជាតិរបស់បុរស និងស្ដ្រីគឺត្រូវបានប្រទានមកពីព្រះ ហើយមានតម្លៃស្មើគ្នា ។ … គោលដៅរបស់វាគឺដើម្បីបង្កើនការប្រជែងយកអំណាច ជាជាងការអបអរនឹងការរួមចំណែកដ៏ពិសេសមួយរបស់បុរស និងស្ដ្រីក្នុងការបំពេញឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយរួមចំណែកដល់សាមគ្គីភាព ។ ( « United in Accomplishing God’s Work » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៦០–៦១ )
-
តើឧបសគ្គអ្វីខ្លះដែលអាចកើតឡើងចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍មួយបាន ប្រសិនបើស្វាមី ឬភរិយាមានអារម្មណ៍ថាអន់ជាង ឬពូកែជាងគ្នានោះ ?
សូមរំឭកឡើងវិញក្នុង ម៉ូសេ ៣:១៨, ២១–២៣ ជាមួយសិស្ស ហើយសូមសួរ ៖
-
តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះ ចេញពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតនាងអេវ៉ាក្នុងសាច់ឈាម ដូចដែលមាននៅក្នុងដំណើររឿងនេះ ? ( តាមតម្រូវការ សូមណែនាំសិស្សឲ្យទៅរកការពន្យល់របស់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រអំពីវគ្គបទគម្ពីរនេះនៅក្នុង ផ្នែកទី ១ នៃឯកសាររៀបចំ ។ សូមជួយសិស្សឲ្យរកឃើញសេចក្តីពិតមួយដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះរាជបំណងថា ស្វាមី និងភរិយាត្រូវជួយគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងនាមជាដៃគូស្មើភាពគ្នានៅក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីសេចក្ដីពិតនេះបន្ថែមទៀត សូមពិចារណាបង្ហាញនូវវត្ថុមួយចំនួនដែលអាចសម្រេចបានអ្វីមួយនៅពេលធ្វើការជាគូ ។ វត្ថុទាំងនេះអាចរួមមាន កន្ត្រៃមួយដែលមានមុខកាត់ពីរ សម និងកាំបិត ឧបករណ៍ភ្លេងដែលទាមទារធាតុផ្សំពីរដើម្បីលេង ( ដូចជាវីយូឡុង ) ស្បែកជើង ឬស្រោមដៃមួយគូ ប្រដាប់ញ៉ុកត្រចៀកពេលគេង ឬកាសស្ដាប់ជាដើម ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្រមៃអ្វីដែលនឹងកើតឡើង ប្រសិនបើពួកគេប្រើប្រាស់របស់តែម្ខាងនៃគូនេះដើម្បីសម្រេចការងាររបស់ពួកគេនោះ ។
-
តើរបស់ទាំងនេះដូចជា ស្វាមី និងភរិយាធ្វើការជាមួយគ្នាយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលអាចប្រទានដល់អាពាហ៍ពិពាហ៍ ប្រសិនបើស្វាមី ឬភរិយាមើលឃើញ និងជួយគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងនាមជាដៃគូស្មើភាពគ្នា ?
សូមរំឭកសិស្សថា ពួកគេបានអាននៅក្នុងឯកសាររៀបចំថា ព្រះអម្ចាស់បានប្រគល់នូវទំនួលខុសត្រូវដ៏ពិសេសជាច្រើនឲ្យទៅស្វាមី និងភរិយានៅក្នុងគ្រួសារដែលមាន « តម្លៃ និងសារៈសំខាន់ស្នើគ្នា » ( ឃ្វីនថិន អិល ឃុក « Great Love for Our Father’s Children » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៧៩ ) ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ព្យាការីទាំងឡាយបានបង្រៀនថា « នៅក្នុងការទទួលខុសត្រូវដ៏ពិសិដ្ឋទាំងនេះ ឪពុក និងម្តាយមានកាតព្វកិច្ចដើម្បីជួយគ្នាទៅវិញទៅមកជាដៃគូស្មើគ្នា » ( « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។
អ្នកអាចនឹងប្រាប់ថា ទំនួលខុសត្រូវទាំងនេះមួយចំនួននឹងត្រូវពិភាក្សានៅក្នុងមេរៀនក្រោយៗ ។ ប៉ុន្តែដើម្បីចាប់ផ្តើមការពិភាក្សាពីឧទាហរណ៍មួយ សូមបង្ហាញនូវសេចក្តីពិតដូចតទៅនេះ ៖ « តាមការរៀបចំដ៏ទេវភាពនេះ ឪពុកត្រូវបានចាត់ឲ្យធ្វើជាអ្នកដឹកនាំនៅក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្លួនដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីសុចរិត ហើយមានភារកិច្ចក្នុងការផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការក្នុងជីវិត ព្រមទាំងការពារក្រុមគ្រួសារខ្លួនផង » ( « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » ) ។
-
តើអ្នកនឹងពន្យល់ពីអត្ថន័យនៃការធ្វើជាអ្នកដឹកនាំដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីសុចរិតយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើអ្នកគិតថា យើងអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីការធ្វើជាអ្នកដឹកនាំចេញពីគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ( ប្រសិនបើចាំបាច់ សូមរំឭកឡើងវិញជាមួយសិស្សនូវ សេចក្តីថ្លែងការណ៍មកពី ក្បួនខ្នាតទូទៅ និង សេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន នៅក្នុងផ្នែកទី ២ នៃឯកសាររៀបចំ ) ។
សូមរំឭកសិស្សថា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២១:៤១–៤៣ កំណត់គុណលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទមួយចំនួន ដែលអាចទាក់ទងនឹងការធ្វើជាអ្នកដឹកនាំដោយសុចរិតនៅក្នុងគ្រួសារ ។ សូមស្នើសុំឲ្យសិស្សរំឭកឡើងវិញនូវវគ្គបទគម្ពីរនេះ និងអ្វីដែលពួកគេបានឆ្លើយដើម្បីធ្វើ សកម្មភាព « កត់ត្រាគំនិតរបស់អ្នក » នៅក្នុងផ្នែកទី ២ នៃឯកសាររៀបចំ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយអ្វី ដែលពួកគេបានសរសេរជាមួយសិស្សនៅក្នុងថ្នាក់ ។ បន្ទាប់មក សូមពិចារណាសួរសំណួរដូចតទៅនេះ ៖
-
តើអ្នកបានឃើញ ឬបានឮអ្វីខ្លះអំពីគំរូនៃភាពជាដៃគូស្មើភាពគ្នា និងការដឹកនាំដ៏សុចរិតនៅក្នុងគ្រួសារ ?
ស្វាមី និងភរិយាត្រូវប្រឹក្សាជាមួយគ្នានៅក្នុងការធ្វើការសម្រេចចិត្តសម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។
សាច់រឿងខាងក្រោមនេះគឺត្រូវបានតាក់តែងឡើងដើម្បីជួយសិស្សឲ្យវិភាគការយល់ដឹងរបស់ពួកគេអំពីភាពជាដៃគូស្មើភាពគ្នានៅក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងការដឹកនាំនៅក្នុងគ្រួសារ ។ ( សូមពិចារណាពីរបៀបដែលអ្នកអាចសម្របស្ថានភាពនេះឲ្យសមស្រប ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពីវប្បធម៌របស់អ្នកឲ្យកាន់តែខ្លាំង ឬដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការជាក់លាក់ណាមួយដែលសិស្សរបស់អ្នកអាចមាន ) ។
សូមពិនិត្យមើលសាច់រឿងខាងក្រោម ហើយពិភាក្សាសំណួរនៅចុងបញ្ចប់នៃឯកសារចែកជូននេះ ដោយធ្វើការជាមួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ទាំងមូល ឬជាក្រុមតូចៗ ។
ក្រោយពីសិស្សបានមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីពិភាក្សាពីសាច់រឿងនេះហើយ នោះអ្នកអាចសួរ ៖
-
តើការប្រឹក្សាជាមួយគ្នាដោយសេចក្ដីសុចរិតអាចផ្ដល់ពរជ័យដល់គូស្វាមីភរិយា និងកូនៗរបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ដើម្បីបញ្ចប់ សូមបង្ហាញសំណួរខាងក្រោម ហើយផ្តល់ពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ឲ្យសិស្សសញ្ជឹងគិតដោយស្ងៀមស្ងាត់ និងកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ណាមួយដែលពួកគេអាចទទួលបាន ។
-
តើឥរិយាបថ គុណលក្ខណៈ ឬការអនុវត្តដូចជាព្រះគ្រីស្ទអ្វីខ្លះ ដែលខ្ញុំអាចអភិវឌ្ឍ ឬពង្រឹងដើម្បីជួយខ្ញុំឲ្យបណ្តុះនូវភាពជាដៃគូស្មើភាពគ្នានៅក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្ញុំ ? តើអ្នកស្វែងរកជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេច ?
សម្រាប់ពេលក្រោយ
សូមទទួលស្គាល់ជាមួយនឹងសិស្សថា ជាញឹកញាប់ការព្រួយបារម្ភចម្បងរបស់គូស្វាមីភរិយា ខណៈដែលពួកគេពិចារណាពីការរៀបការ និងកូនៗគឺជារបៀបដែលពួកគេនឹងអាចផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការហិរញ្ញវត្ថុរបស់ពួកគេ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យសិក្សាប្រកបដោយការអធិស្ឋាននៅក្នុង ឯកសាររៀបចំ នៅមេរៀនក្រោយ ហើយស្តាប់តាមការបំផុសគំនិតដែលអាចជួយពួកគេឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តលើផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដោយឈ្លាសវៃ ហើយកាន់តែធ្វើជាមនុស្សខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។