មេរៀនទី ២៥ ឯកសារគ្រូបង្រៀន ៖ ការប្រែចិត្ត និងការអភ័យទោសនៅក្នុងជីវិតគ្រួសារ

« មេរៀនទី ២៥ ឯកសារគ្រូបង្រៀន ៖ ការប្រែចិត្ត និងការអភ័យទោសនៅក្នុងជីវិតគ្រួសារ » ឯកសារគ្រូបង្រៀន គ្រួសារដ៏អស់កល្បជានិច្ច ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« មេរៀនទី ២៥ ឯកសារគ្រូបង្រៀន » ឯកសារគ្រូបង្រៀន គ្រួសារដ៏អស់កល្បជានិច្ច

មេរៀនទី ២៥ ឯកសារគ្រូបង្រៀន

ការប្រែចិត្ត និងការអភ័យទោសនៅក្នុងជីវិតគ្រួសារ

យើងអាចយាងអញ្ជើញឲ្យមានព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីព្យាបាល និងពង្រឹងទំនាក់ទំនងគ្រួសាររបស់យើង តាមរយៈការអនុវត្តគោលការណ៍នៃការប្រែចិត្ត និងការអភ័យទោស ។ មេរៀននេះនឹងជួយសិស្សឲ្យយល់ដឹងពីរបៀបដែលការប្រែចិត្តរបស់ពួកគេអាចកែលម្អដល់ទំនាក់ទំនងគ្រួសារបាន ។ សិស្សក៏នឹងពិចារណាពីរបៀបដែលពួកគេអាចទទួលបានជំនួយរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីអភ័យទោសដល់សមាជិកគ្រួសារដែលបានធ្វើឲ្យពួកគេអាក់អន់ចិត្ត ឬឈឺចាប់ផងដែរ ។

កំណត់ចំណាំ ៖ ពេលខ្លះ ការឈឺចាប់ដែលបានបង្កឡើងដោយសមាជិកគ្រួសារគឺនៅក្នុងទម្រង់នៃការរំលោភបំពាន ។ ការព្យាបាលពីការរំលោភបំពាននឹងត្រូវបានពិភាក្សានៅក្នុងមេរៀនក្រោយ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ការអភិវឌ្ឍការបង្រៀន និងការរៀនសូត្ររបស់យើង

សូមផ្ដោតលើអ្វីដែលសិស្សម្នាក់ត្រូវតែដកពិសោធន៍ដើម្បីប្រែចិត្តជឿឲ្យបានកាន់តែស៊ីជម្រៅជាងមុន ។ សិស្សរៀនចេះ កាលណាពួកគេចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងដំណើរការនៃការរៀនសូត្រ ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ នៅពេលអ្នកបង្រៀន សូមផ្តោតទៅលើអ្វីដែលសិស្សត្រូវតែដកពិសោធន៍ និងធ្វើដើម្បីអញ្ជើញឲ្យមានវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន និងការប្រែចិត្តជឿកាន់តែខ្លាំងឡើង ។ នៅពេលពួកគេបង្កើនចំណេះដឹងរបស់ពួកគេអំពីដំណឹងល្អ ហើយរស់នៅស្របតាមអ្វីដែលពួកគេដឹង នោះសិស្សកាន់តែប្រែចិត្តជឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់កាន់តែខ្លាំងជាងមុន ។

ការប្រែចិត្តផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងអាចកែលម្អដល់ទំនាក់ទំនងគ្រួសារបាន ។

សូមដាក់បង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ( សូមពិចារណាកែតម្រូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទាំងនេះដើម្បីបំពេញតាមសេចក្ដីត្រូវការសិស្សរបស់អ្នកបានកាន់តែប្រសើរឡើង ) ៖

វាជាការសំខាន់ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថា សមាជិកគ្រួសារផ្សេងទៀតប្រែចិត្តជារឿយៗ ។
ប្រសិនបើសមាជិកគ្រួសារម្នាក់មានកំហុសច្រើនជាងយើង នោះយើងគួរតែរង់ចាំឲ្យសមាជិកគ្រួសារនោះសុំទោស ហើយកែប្រែជាមុនសិន ។
ជានិច្ចកាល វាងាយស្រួលដើម្បីប្រែចិត្តពីរបៀបដែលយើងអាចបំផ្លិចបំផ្លាញដល់សមាជិកគ្រួសារ ។
វាមិនអីទេ ដើម្បីធ្វើខុសចំពោះមនុស្សនៅក្នុងគ្រួសារយើង ប្រសិនបើពួកគេកំពុងព្យាយាមរំខានដល់ចិត្តយើងនោះ ។

សូមចាប់ផ្ដើមមេរៀននេះដោយការសុំឲ្យសិស្សអានឮៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមឲ្យសិស្សពិចារណាដោយស្ងៀមស្ងាត់ថាតើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នីមួយៗត្រូវ ឬខុស ( សូមកុំឲ្យសិស្សចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេ ) ។ បន្ទាប់ពីទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមពន្យល់ថា សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទាំងនោះគឺខុស ។

តើអ្នកនឹងកែតម្រូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទាំងនេះនីមួយៗដើម្បីធ្វើឲ្យវាត្រូវវិញដោយរបៀបណា ?
ហេតុអ្វីវាអាចជាការពិបាកដើម្បីប្រែចិត្ត ពេលយើងធ្វើឲ្យសមាជិកគ្រួសារឈឺចាប់ ? តើព្រះអម្ចាស់អាចជួយយើងនៅក្នុងការខិតខំរបស់យើងដើម្បីប្រែចិត្តដោយរបៀបណា ?

អ្នកអាចដាក់បង្ហាញការពិពណ៌នាមួយនៃរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីកូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយនៅក្នុងឯកសាររៀបចំ ហើយសុំឲ្យសិស្សម្នាក់សង្ខេបរឿងនោះ ។ សូមពិចារណារំឭក លូកា ១៥:១៧–២៤ ឡើងវិញ ហើយសួរសិស្សថាតើពួកគេស្គាល់គោលការណ៍អ្វីខ្លះនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះអំពីការប្រែចិត្តនៅក្នុងជីវិតគ្រួសារ ។

តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌មកពីឪពុកនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ ? តើចំណេះដឹងនេះអាចមានឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលយើងមើលទៅការប្រែចិត្តដោយរបៀបណា ?
តើអ្នកធ្លាប់ឃើញអាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬគ្រួសារមួយមានពរដោយសារតែការប្រែចិត្តរបស់សមាជិកគ្រួសារម្នាក់នៅពេលណាដែរ ? ( សូមរំឭកសិស្សថា ពួកគេមិនចាំបាច់ចែកចាយអ្វីដែលផ្ទាល់ខ្លួន ឬឯកជនពេកនោះទេ ) ។

ព្រះអម្ចាស់អាចជួយយើងឲ្យអភ័យទោសដល់សមាជិកគ្រួសារដែលបានធ្វើឲ្យយើងអាក់អន់ចិត្ត ឬឈឺចាប់ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីពេលដែលពួកគេធ្លាប់រងការអាក់អន់ចិត្ត ឬការឈឺចាប់ដោយសារសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ ។ អ្នកក៏អាចសូមឲ្យពួកគេពិចារណាថា តើពួកគេអាចអភ័យទោសឲ្យបុគ្គលនោះបានប៉ុណ្ណាដែរ ។

ហេតុអ្វីពេលខ្លះវាមានការពិបាកដើម្បីអភ័យទោសឲ្យសមាជិកគ្រួសារដែលបានធ្វើខុសចំពោះយើង ?

សូមរំឭក គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៤:៨–១១ ឡើងវិញរួមគ្នា ហើយសួរសិស្សថាតើពួកគេរៀនអ្វីខ្លះមកពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីការអភ័យទោស ។ នៅក្នុងចំណោមសេចក្ដីពិតដែលសិស្សស្គាល់ប្រហែលជាមានសេចក្ដីពិតមួយដូចតទៅនេះ ៖ ព្រះអម្ចាស់តម្រូវឲ្យយើងអភ័យទោសដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា ។

អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យជ្រើសរើសកថាខណ្ឌ ឬសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ពីរបីមកពីថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រនៅក្នុង ផ្នែកទី ២ នៃឯកសាររៀបចំ ដើម្បីរំឭកឡើងវិញខ្លីៗ ។ បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖

តើការបង្រៀនទាំងនេះអាចជួយមនុស្សម្នាក់ឲ្យអភ័យទោសដល់សមាជិកគ្រួសារដែលបានធ្វើខុសចំពោះគាត់ដោយរបៀបណា ?

ជាផ្នែកមួយនៃការពិភាក្សានេះ សូមពិចារណាដាក់បង្ហាញ សេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អែលឌើរ ម៉ាស៊ីម៉ូ ឌី ហ្វីអូ នៅក្នុងផ្នែកទី ២ នៃឯកសាររៀបចំ ហើយអានវារួមគ្នាជាមួយនឹងសិស្ស ។ អ្នកអាចទុកពេលឲ្យសិស្សពីរបីនាទីដើម្បីពិចារណាពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើសម្រាប់ពួកគេ ។

តើការចងចាំដល់ពលិកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជួយយើងឲ្យអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃបានយ៉ាងដូចម្តេច ?

សូមពិចារណាប្រើដំណើររឿងរបស់យ៉ាកុប និងអេសាវ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីការអភ័យទោសនៅក្នុងជីវិតគ្រួសារ ឬបង្កើតសាច់រឿងរបស់អ្នកផ្ទាល់ដែលអាចជួយសិស្សឲ្យពិចារណាពីអារម្មណ៍ ការព្រួយបារម្ភ និងការជ្រើសរើសដែលទាក់ទងនឹងការផ្សះផ្សាជាមួយនឹងសមាជិកគ្រួសារដែលយើងបានធ្វើឲ្យអាក់អន់ចិត្ត ឬដែលបានធ្វើឲ្យយើងអាក់អន់ចិត្ត ។

ប្រសិនបើអាចធ្វើបាន សូមដាក់បង្ហាញរូបភាពដូចខាងក្រោម ៖

មរតកកូនច្បងរបស់អេសាវ ដោយ គ្លីន អេស ហបគីនសិន

សូមឲ្យសិស្សពន្យល់ពីអ្វីដែលពួកគេដឹងអំពីដំណើររឿងរបស់យ៉ាកុប និងអេសាវ ព្រមទាំងអ្វីដែលបានជះឥទ្ធិពលដល់ទំនាក់ទំនងរវាងបងប្អូនប្រុសទាំងពីរនាក់នេះ ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ អ្នកអាចបន្ថែមដល់ការយល់ដឹងរបស់សិស្ស តាមរយៈការចែកចាយរឿងលម្អិតមួយចំនួនដូចតទៅនេះ ៖

អ៊ីសាក និង រេបិកា មានកូនប្រុសភ្លោះពីរនាក់ គឺ អេសាវ និង យ៉ាកុប ។ អេសាវគឺជាកូនច្បង ហេតុដូច្នេះហើយគាត់ទទួលបានមរតកកូនច្បង ។ នេះមានន័យថា គាត់នឹងគ្រងមរតកដែនដីរបស់ឪពុកគាត់ « កូនច្បងបានទទួលរបស់របររបស់ឪពុកពីរភាគ » ហើយនិងសិទ្ធិអំណាចដើម្បីដឹកនាំក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំខាងវិញ្ញាណនៃគ្រួសារ បន្ទាប់ពីឪពុករបស់គាត់បានទទួលមរណភាព ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « កូនច្បង » ) ។

អេសាវបានលក់សិទ្ធិមរតកកូនច្បងរបស់គាត់ទៅឲ្យយ៉ាកុបក្នុងតម្លៃសំឡក្រហមមួយចាន ( ស៊ុប ឬសម្លស្ងោរមួយចាន ) ។ ក្រោយមក ពេលអ៊ីសាកចង់ប្រគល់ពរជ័យនៃកូនច្បង អេសាវបានព្យាយាមទទួលវា ទោះជាគាត់បានលះបង់វាក៏ដោយ ។ រេបិកាបានជួយសម្របសម្រួល ហើយយ៉ាកុបបានទទួលពរជ័យនេះ ។ ជាលទ្ធផល អេសាវបានស្អប់យ៉ាកុប ហើយសច្ចាថានឹងសម្លាប់ប្អូនប្រុសរបស់គាត់ចោល ។ រេបិកា និងអ៊ីសាកបានបញ្ជូនយ៉ាកុបទៅរស់នៅជាមួយនឹងឪពុកមារបស់លោកឈ្មោះ ឡាបាន់ ។ យ៉ាកុបបានរៀបការ និងមានកូនចៅជាច្រើន ។ ២០ ឆ្នាំក្រោយមក ព្រះអម្ចាស់បានដឹកនាំយ៉ាកុបឲ្យត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតរបស់លោកវិញ ។ យ៉ាកុបបានមានសេចក្តីភ័យខ្លាចថា អេសាវនឹងធ្វើអ្វីមួយទៅកាន់លោក និងគ្រួសាររបស់លោក នៅពេលលោកដឹងថា អេសាវកំពុងមកជួបលោកដោយមានបុរស ៤០០ នាក់មកជាមួយ ។ យ៉ាកុបបានបញ្ជាដល់ពួកបាវបម្រើរបស់លោកឲ្យបែងចែកសត្វរបស់លោកជាច្រើនទៅជាក្រុមៗ ហើយដើម្បីជូនជាអំណោយទៅឲ្យអេសាវកាលដែលគាត់មកជិតដល់ ។ ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ២៥–៣២ ) ។

សូមពិចារណាក្នុងការបំបែកសិស្សក្នុងថ្នាក់ទៅជាដៃគូ ឬ ក្រុមតូចៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន លោកុប្បត្តិ ៣៣:១–១១ ស្ងាត់ៗ ដោយរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅពេលយ៉ាកុប និងអេសាវបានជួបគ្នា ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់ៗជ្រើសរើសយកទស្សនៈរបស់យ៉ាកុប ឬអេសាវ ហើយសូមស្រមៃមើលបទពិសោធន៍នៃព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកត់ត្រានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះចេញពីទស្សនៈនោះ ។

បន្ទាប់ពីទុកពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យសិស្សពិភាក្សាសំណួរខាងក្រោមនេះជាមួយដៃគូ ឬក្រុមរបស់ពួកគេ ដោយប្រើអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ខណៈពេលដែលស្រមៃគិតការជួបជុំគ្នានេះតាមទស្សនៈរបស់យ៉ាកុប ឬអេសាវ ៖

តើអ្នកអាចមានគំនិត ឬអារម្មណ៍យ៉ាងណាកាលដែលចូលទៅជិត និងនិយាយជាមួយបងប្អូនប្រុសរបស់អ្នកនោះ ?
តើអ្នកបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីផ្សះផ្សាជាមួយបងប្អូនប្រុសរបស់អ្នក ? តើអ្នកអាចរៀនបានគោលការណ៍អ្វីខ្លះចេញពីការណ៍នេះ ?

កាលដែលសិស្សបានបំពេញសកម្មភាពនេះហើយ សូមពិចារណាធ្វើការពិភាក្សាសំណួរមួយចំនួនដែលមានដូចខាងក្រោមនេះជាថ្នាក់រួមគ្នា ៖

តើអ្នកមើលឃើញគោលការណ៍អ្វីខ្លះនៅក្នុងគំរូរបស់យ៉ាកុប និងអេសាវ ? តើអ្នកមើលឃើញព្រះហស្តរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងដំណើររឿងនេះតាមរបៀបណា ?
តើព្រះបានជួយអ្នកឲ្យមានគំនិតផ្ដួចផ្ដើមដើម្បីដោះស្រាយជម្លោះ ឬអត់ទោសឲ្យនរណាម្នាក់ក្នុងគ្រួសាររបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមរំឭកសិស្សថា ពួកគេមិនចាំបាច់ចែកចាយអ្វីដែលផ្ទាល់ខ្លួនពេកនោះទេ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិចារណាដោយស្ងៀមស្ងាត់អំពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌អាចនឹងចង់ឲ្យពួកគេអនុវត្តតាមគោលការណ៍នៃការប្រែចិត្ត ឬការអភ័យទោសនៅក្នុងទំនាក់ទំនងគ្រួសាររបស់ពួកគេនៅពេលនេះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យធ្វើតាមការបំផុសគំនិតដែលពួកគេបានទទួល ។ អ្នកគួរតែផ្តល់ពេលវេលាឲ្យសិស្សចែកចាយទីបន្ទាល់ពីតម្លៃនៃការប្រែចិត្ត និងការអភ័យទោសនៅក្នុងគ្រួសារ ។

សម្រាប់ពេលក្រោយ

សូមពន្យល់ថា មនុស្សមួយចំនួនជ្រើសរើសបំពានអ្នកដទៃយ៉ាងសាហាវ ។ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យសិស្សសិក្សា ឯកសាររៀបចំសម្រាប់មេរៀនលើកក្រោយ ដោយយកចិត្តទុកដាក់ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិចារណាអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចព្យាបាល ឬជួយអ្នកដទៃឲ្យជាសះស្បើយពីឥទ្ធិពលនៃការបំពានបានដោយមានជំនួយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។