Les 23 Voorbereidend studiemateriaal: Als de zegeningen van een eeuwig huwelijk of kinderen op zich laten wachten’, Het eeuwige gezin – leerkrachtenmateriaal (2022)
‘Les 23 Voorbereidend studiemateriaal’, Het eeuwige gezin – leerkrachtenmateriaal
Les 23 Voorbereidend studiemateriaal
Als de zegeningen van een eeuwig huwelijk of kinderen op zich laten wachten
Veel mensen moeten lang wachten voordat hun wens van een huwelijk of kinderen bewaarheid wordt, en dit wachten kan zorgen voor ontmoediging, zorgen of verdriet. Overdenk bij je studie van dit materiaal waarom we erop kunnen vertrouwen dat de Heer de beloofde zegeningen voor ons eeuwige gezin zal vervullen mits we Hem trouw zijn. Overdenk ook waarom we allemaal nodig zijn in de kerk van de Heiland en in Gods plan, wat onze gezinssituatie ook is.
Sectie 1
Stel dat mijn omstandigheden niet overeenkomen met die in de proclamatie over het gezin.
Kerkleiders onderwijzen in de idealen van het gezinsleven. Ze beseffen ook dat deze idealen momenteel niet voor iedereen zijn weggelegd. In de proclamatie over het gezin verklaren de profeten bijvoorbeeld dat sommige ‘omstandigheden […] individuele aanpassing noodzakelijk maken’ bij het vervullen van heilige gezinstaken. (‘Het gezin: een proclamatie aan de wereld’, ChurchofJesusChrist.org.)
Ouderling Neil L. Andersen van het Quorum der Twaalf Apostelen erkent dat getrouwe kerkleden een verscheidenheid aan gezinssituaties hebben:
Er zijn zoveel mensen, jong en oud, die het evangelie van Jezus Christus trouw en oprecht gehoorzamen, zelfs als hun huidige situatie niet netjes binnen de lijnen van de proclamatie over het gezin past: kinderen van wie hun leven door een echtscheiding overhoop is gehaald; […] gescheiden mannen en vrouwen die zeer door het overspel van hun huwelijkspartner zijn gekwetst; echtparen die geen kinderen kunnen krijgen; […] alleenstaande mannen en vrouwen die, om uiteenlopende redenen, niet konden trouwen. (‘Een gelovig oog’, Liahona, mei 2019, 36.)
President M. Russell Ballard van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft uitgelegd:
Tegenwoordig is meer dan de helft van de volwassenen in de kerk weduwnaar, weduwe, gescheiden of nog ongehuwd. Sommigen vragen zich af wat hen nog te wachten staat, en wat hun plek in Gods plan en in de kerk is. We moeten begrijpen dat het eeuwige leven niet slechts een kwestie is van onze huidige huwelijkse staat, maar van discipelschap en van ‘kloekmoedig zijn in het getuigenis van Jezus’ [Leer en Verbonden 76:79; zie ook Leer en Verbonden 121:29].
Allen die de gulle gave van bekering aanvaarden die de Heiland ons biedt, en zijn geboden naleven, zullen het eeuwig leven ontvangen, zelfs als ze in het sterfelijk leven niet aan alle kenmerken voldoen. (‘Hoop in Christus’, Liahona, mei 2021, 55.)
Sommige mensen vragen zich misschien af waarom kerkleiders blijven onderwijzen in de idealen van het gezinsleven hoewel veel kerkleden die idealen niet ondervinden.
Zuster Sharon Eubank van het algemeen ZHV-presidium heeft over haar ervaringen en inzichten als alleenstaande verteld:
Omdat ik zelf alleenstaand ben, begrijp ik hoe u zich voelt. U hebt geen maatje; alleen zitten in de kerk voelt ongemakkelijk; feestjes kunnen een marteling zijn; familieleden vinden dat ze hun mening kunnen geven terwijl u geen behoefte hebt aan commentaar. […]
Je thuis voelen in een kerk die zich op het gezin richt, kan ook een uitdaging zijn. Het is echter een feit dat de meerderheid van de kerkleden niet in een volmaakte gezinssituatie opgroeit. Ik weet überhaupt niet of er iemand is die uit een volmaakt, ideaal gezin komt. Waarom krijgt het dan zoveel nadruk? Dat is omdat het gezin onze bestemming is. We zijn op aarde om ons de vaardigheden van een hecht gezinsverband eigen te maken, wat onze situatie ook mag zijn. (‘A Letter to a Single Sister’, Ensign, oktober 2019, 40.)
Nadenken in voorbereiding op de les
Hoe kunnen we geloof in Jezus Christus en zijn leringen over het gezin oefenen, zelfs als onze gezinssituatie niet ideaal is?
Sectie 2
Hoe kan ik in geloof voorwaarts gaan als gewenste zegeningen op zich laten wachten?
Abraham en Sara wisten wat het was om lang te moeten wachten op sommige gewenste zegeningen, en te accepteren dat andere niet in dit leven worden vervuld. Toen Abraham 75 jaar was, hadden Sara en hij nog steeds geen kinderen (zie Genesis 11:29–30; 12:4). Toch beloofde de Heer hem: ‘Ik zal uw nageslacht maken als het stof van de aarde’ (Genesis 13:16). De Heer beloofde ook dat Abraham en zijn nageslacht het land Kanaän als erfdeel zouden krijgen (zie Genesis 17:8). Toen Abraham 100 jaar oud was en Sara 90, kregen ze de belofte dat Sara een zoon zou baren die ze Izak moesten noemen (zie Genesis 17:17, 19). Hoewel deze belofte en andere beloften aan hen werden vervuld, werden de beloften van de Heer dat ze ontelbare nakomelingen zouden hebben en het beloofde land zouden ontvangen niet tijdens hun leven vervuld.
In het boek Hebreeën verwijst de apostel Paulus naar deze beloften aan Abraham en Sara.
Studeren in voorbereiding op de les
Lees Hebreeën 11:8, 11–13 en ga na wat je van het voorbeeld van Abraham en Sara kunt leren over geloof in Jezus Christus oefenen als de gewenste zegeningen in dit leven op zich laten wachten of niet in vervulling gaan.
President Dallin H. Oaks van het Eerste Presidium heeft uitgelegd: ‘Geloof houdt vertrouwen in – vertrouwen op Gods wil, vertrouwen op zijn handelswijze en zijn tijdschema.’ (‘Timing’, Liahona, oktober 2003, 12.)
Wachten tot de Heer ons de zegeningen geeft die we verlangen, kan ons geduld en onze gehoorzaamheid op de proef stellen. Toen ouderling Spencer J. Condie lid van de Zeventig was, heeft hij gezegd:
Soms hebben wij met ons aardse ongeduld misschien niet meer de juiste visie op de kostbare beloften van de Heer en brengen wij onze gehoorzaamheid niet meer in verband met de vervulling van deze beloften. (‘Eis de kostbare en zeer grote beloften op’, Liahona, november 2007, 17.)
President Ballard heeft het volgende over wachten op de Heer gezegd:
Wachten op de Heer impliceert dat we Hem gehoorzaam blijven en geestelijk toenadering tot Hem blijven zoeken. Met andere woorden, wachten op de Heer impliceert niet dat we een afwachtende houding aannemen. U moet nooit denken dat u zich in een wachtkamer bevindt. […]
De persoonlijke groei die u kunt bereiken terwijl u op de Heer en zijn beloften wacht, is een uiterst waardevol en gewijd element van zijn plan voor ieder van ons. […] De Heer beloont hen die Hem dienen, en geduldig en gelovig op Hem wachten [zie Jesaja 64:4; Leer en Verbonden 133:45]. (‘Hoop in Christus’, 55.)
Je gedachten opschrijven
Schrijf ervaringen of leringen op die je het vertrouwen hebben gegeven dat de Heer zijn beloften zal nakomen, zelfs als de zegeningen op zich laten wachten.
Sectie 3
Hoe kan ik, ongeacht mijn gezinssituatie, een bijdrage in de kerk van de Heer leveren?
Sommige kerkleden van wie de gezinssituatie momenteel niet beantwoordt aan die in de proclamatie over het gezin, vragen zich misschien af hoe ze in de kerk passen. De apostel Paulus vergeleek de Kerk van Jezus Christus met het menselijk lichaam om ons te leren waarom ieder kerklid nodig is.
Studeren in voorbereiding op de les
Lees 1 Korinthe 12:12, 16–17, 21, 25–27 en bedenk hoe ieder lid van de kerk belangrijk is en aan het geheel bijdraagt.
Onze unieke omstandigheden kunnen een bron van waarde en ervaring voor onze wijk- of gemeentefamilie zijn. President Ballard heeft benadrukt:
Vergeet nooit dat u een kind van God, onze eeuwige Vader, bent – nu en voor altijd. Hij heeft u lief, en de kerk heeft u nodig. Ja, wij hebben u nodig! We hebben uw stem, talenten, vaardigheden, goedheid en rechtschapenheid nodig. (‘Hoop in Christus’, 55.)
Ouderling Robert D. Hales van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd:
Ieder van ons kan zich op basis van verschillen van [deze wijkfamilie] afzonderen. […] Laten we in plaats daarvan elkaar in onze gaven en talenten laten delen, waardoor we elkaar hoop en vreugde brengen en zo onszelf opbeuren. (‘Belonging to a Ward Family’, Ensign, maart 1996, 16.)
Nadenken in voorbereiding op de les
Wat kan ik doen om andere leden van mijn wijk of gemeente beter te begrijpen en ze het gevoel te geven dat ze gewaardeerd worden en erbij horen? Als ik het gevoel heb dat ik niet in de kerk thuishoor, hoe kan ik de Heiland dan de kans bieden mij mijn waarde en plek in zijn kerk te laten voelen?