வழிதவறிப்போகுமாறு உங்களை நடத்த இந்த சபையின் தலைவராக இருக்கிற என்னையோ அல்லது வேறு எந்த மனுஷனையோ கர்த்தர் ஒருபோதும் அனுமதிக்கமாட்டார். அது அந்த திட்டத்திலில்லை. அது தேவனின் மனதிலில்லை. அதை நான் முயற்சி செய்வதாயிருந்தால், என்னுடைய இடத்திலிருந்து கர்த்தர் என்னை நீக்குவார், தேவனுடைய வார்த்தைகளிலிருந்தும் அவர்களுடைய கடமைகளிலிருந்தும் மனுபுத்திரர்களை வழிதவறிப்போகுமாறு நடத்த முயற்சிக்கும் வேறு எந்த மனுஷனுக்கும் அப்படியே அவர் செய்வார். (சபையின் அறுபத்தி ஒன்றாவது அரையாண்டு பொது மாநாடு, திங்கட்கிழமை, அக்டோபர் 6, 1890, சால்ட் லேக் சிட்டி, யூட்டா. Deseret Evening News, அக்டோபர் 11, 1890, பக்கம் 2ல், அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது.)

யார் ஜீவிக்கிறார்கள், யார் மரிக்கிறார்கள் அல்லது இந்த சபையை நடத்த யார் அழைக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள் என்பது ஒரு பொருட்டல்ல, சர்வவல்லமையுள்ள தேவனின் உணர்த்துதலால் அதை அவர்கள் நடத்தவேண்டும். அந்த வழியில் அவர்கள் அதைச் செய்யவில்லையென்றால், அதை அவர்களால் ஒருபோதும் செய்யமுடியாது.

அண்மையில் சில வெளிப்படுத்தல்களை, எனக்கு மிக முக்கியமானவற்றை நான் பெற்றேன், கர்த்தர் எனக்குக் கூறியவற்றை நான் உங்களுக்குக் கூறுவேன். கொள்கை அறிக்கை என பெயரிடப்பட்டிருப்பதற்கு நான் உங்களின் மனங்களைக் கொண்டு வருகிறேன்.

பிற்காலப் பரிசுத்தவான்களிடம் ஒரு கேள்வியைக் கேட்க கர்த்தர் என்னிடம் கூறினார், அவர்களுக்கு நான் சொன்னவைகளுக்கு அவர்கள் செவிகொடுத்து, அவர்களிடம் கேட்கப்பட்ட கேள்விக்கு தேவனின் ஆவியாலும் வல்லமையாலும் பதிலளித்தால், அவர்கள் யாவரும் ஒன்றுபோல பதிலளிப்பார்கள், இந்தக் காரியத்தைப் பொருத்தவரை அவர்கள் யாவரும் ஒன்றுபோல நம்புவார்கள் எனவும் என்னிடம் சொன்னார்.

இதுதான் கேள்வி: அதற்கு எதிரான தேசத்தின் சட்டங்களுடனும், அறுபது மில்லியன் ஜனங்களின் எதிர்ப்புடனும், எல்லா ஆலயங்களின் பறிமுதல் மற்றும் நஷ்டங்கள் என்ற விலைக்கிரயம் கொடுத்து, ஜீவிப்பர்களுக்கும் மரித்தவர்களுக்கும் அங்கு நடைபெறும் சகல நியமங்களை நிறுத்தி, பிரதான தலைமை, பன்னிருவர் மற்றும் சபைக் குடும்பங்களின் தலைவர்கள் சிறைபிடிக்கப்பட்டு, ஜனங்களின் தனிப்பட்ட சொத்துக்கள் பறிமுதல் செய்யப்பட்டு, தொடர்ந்து பலதார திருமணங்களை செயல்படுத்த முயற்சிப்பதா (இவை யாவுமே தாமாக அவ்வழக்கத்தை நிறுத்தும்); அல்லது, இந்த கொள்கையைப் பின்பற்றுவதனிமித்தம், இம்மட்டும் நாம் அனுபவித்துள்ள உபத்திரவங்களுக்குப்பின், இவ்வழக்கத்தை நிறுத்தி சட்டத்திற்கு தலைவணங்கி, அப்படிச்செய்வதன் மூலமாக ஜனங்களுக்கு அறிவுரை கூறவும், சபையின் கடமைகளைச் செய்யவும், தீர்க்கதரிசிகளையும் அப்போஸ்தலர்களையும் தகப்பன்மார்களையும் வீட்டில் இருக்க விட்டு, ஜீவிப்பவர்களுக்கும் மரித்தவர்களுக்குமான, சுவிசேஷத்தின் நியமங்களில் அவர்கள் பங்கேற்கும்படியாக பரிசுத்தவான்களின் கைகளில் ஆலயங்களை கொடுத்து விடுவது, பிற்காலப் பரிசுத்தவான்கள் தொடர்ந்து செல்ல வேண்டிய ஞானமான பாதை எது?

இந்த பழக்கத்தை நாம் நிறுத்தவில்லையென்றால் சரியாக என்ன நடக்குமென தரிசனத்திலும் வெளிப்படுத்தலிலும் கர்த்தர் எனக்குக் காட்டினார். அதை நாம் நிறுத்தியிருக்கவில்லையெனில் லோகனிலுள்ள இந்த ஆலயத்தில் எந்த மனுஷனாலும் உங்களுக்கு எந்த பயனுமிருந்திருக்காது. ஏனெனில் சீயோன் தேசம் முழுவதிலும் எல்லா நியமங்களும் நிறுத்தப்படும். இஸ்ரவேல் முழுவதும் குழப்பம் ஆளுகை செய்து அநேகர் கைதிகளாக்கப்பட்டிருப்பார்கள். இந்த தொந்திரவு சபை முழுவதன் மீதும் வந்திருந்து இப்பழக்கத்தை விட்டுவிட நாம் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டிருப்போம். இப்போதைய கேள்வி இந்த வகையில் இது நிறுத்தப்பட வேண்டுமா அல்லது கர்த்தர் நமக்கு வெளிப்படுத்திய வழியில் நிறுத்தப்பட்டு, நம்முடைய தீர்க்கதரிசிகளையும், அப்போஸ்தலர்களையும், தகப்பன்மார்களையும் சுதந்திர மனுஷர்களாக விட்டு மரித்தவர்கள் மீட்கப்படும்படியாக, ஆலயங்களை மனுஷர்களின் கைகளில் விட வேண்டுமா என்பதேயாகும். இந்த ஜனங்களால் அதிக எண்ணிக்கையிலானவர்கள் ஆவி உலகத்தின் சிறைவீட்டிலிருந்து ஏற்கனவே விடுவிக்கப்பட்டுவிட்டார்கள், இப்பணி தொடரவேண்டுமா அல்லது நிறுத்தப்பட வேண்டுமா. இந்தக் கேள்வியை பிற்காலப் பரிசுத்தவான்களுக்கு முன்பு நான் வைக்கிறேன். நீங்களே உங்களுக்குள் தீர்மானிக்க வேண்டும். இதற்கு நீங்களே பதிலளிக்க நான் விரும்புகிறேன். அதற்கு நான் பதிலளிக்கமாட்டேன், ஆனால் நாம் அந்த பாதையை தேர்ந்தெடுக்காது இருந்திருப்போமானால், ஒரு ஜனமாக நாம் சரியாக அந்த நிலைமையில்தான் இருந்திருப்போம் என நான் உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.

எதாவது செய்யப்படாதிருந்தால் சரியாக என்ன நடந்திருக்குமென நான் கண்டேன். நீண்ட நேரமாக இந்த ஆவி என்மீதிருந்தது. ஆனால் இதை நான் சொல்ல விரும்புகிறேன்: நான் எல்லா ஆலயங்களும் நம்முடைய கைகளிலிருந்து போக விட்டிருப்பேன்; நான் செய்ததை பரலோகத்தின் தேவன் எனக்கு கட்டளையிடாது இருந்திருந்தால் நானும் பிற ஒவ்வொரு மனுஷனும் சிறைச்சாலைக்கு போக விட்டிருந்திருப்பேன்; அதைச் செய்ய எனக்கு கட்டளையிடப்பட்ட நேரம் வந்தபோது எனக்கு எல்லாமுமே தெளிவாயிருந்தது. நான் கர்த்தருக்கு முன்பாகப் போய் எழுதவேண்டுமென கர்த்தர் எனக்குக் கூறியவற்றை நான் எழுதினேன்.

உங்களுடைய சிந்தனைக்கும் ஆலோசனைக்கும் இதை நான் உங்களிடமே விட்டுவிடுகிறேன். கர்த்தர் நம்மிடையே கிரியை செய்துகொண்டிருக்கிறார். (கேச் பிணைய மாநாடு, லோகன், யூட்டா, ஞாயிற்றுக்கிழமை, நவம்பர் 1, 1891. Deseret Weekly, நவம்பர் 14, 1891, ல் அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது.)

எனக்கு என்ன வெளிப்படுத்தப்பட்டதென்றும் இந்தக் காரியத்தில் தேவகுமாரன் என்ன நிறைவேற்றினார் என்றும் இப்பொழுது நான் உங்களுக்குக் கூறுவேன். அந்த கொள்கை அறிவிப்பு கொடுக்கப்படவில்லையெனில் தேவன் ஜீவித்திருப்பதைப்போல இந்தக் காரியங்கள் யாவும் நடந்திருக்கும். ஆகவே, அவருடைய மனதிலேயிருந்த நோக்கங்களுக்காக அந்தக் காரியம் சபைக்கும் உலகத்திற்கும் சமர்ப்பிக்கப்பட தேவகுமாரன் உணர்ந்தார். சீயோனின் ஸ்தாபிதத்தை கர்த்தர் கட்டளையிட்டார். இந்த ஆலயத்தை முடிப்பதற்கு அவர் கட்டளையிட்டார். மலைகளின் பள்ளத்தாக்குதல்களில் ஜீவிப்பவர்கள் மற்றும், மரித்தவர்களுக்கு இரட்சிப்பு கொடுக்கப்பட வேண்டுமென அவர் கட்டளையிட்டார். பிசாசானவன் அதைத் தடுக்கக்கூடாது என சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் கட்டளையிட்டார். நீங்கள் அதைப் புரியக்கூடுமானால் அதற்கு அதுவே திறவுகோல். (ஏப்ரல் 1893ல் சால்ட் லேக் ஆலயத்தின் பிரதிஷ்டையின் ஆறாவது கூட்டத்தின் ஒரு சொற்பொழிவிலிருந்து. பிரதிஷ்டை ஆராதனைகளின் எழுத்தாக்கம், ஆவணங்கள், சபை வரலாற்று இலாகா, சால்ட் லேக் சிட்டி, யூட்டா.)