“ເຮົາໄດ້ວາງແບບຢ່າງໄວ້”
ໂດຍ ແອວເດີ ຣິເຈີດ ຈີ ສະກາດ
ແຫ່ງສະພາອັກຄະສາວົກສິບສອງ
ຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດຜູ້ເຄີຍມີຊີວິດຢູ່ໃນໂລກນີ້ແມ່ນພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ ພຣະເຢຊູຄຣິດ. … ພຣະອົງເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ເຮັດຕາມຕົວຢ່າງທີ່ດີພ້ອມຂອງພຣະອົງ.
ໃນຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄຕ່ຕອງກ່ຽວກັບໜ້າທີ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າເລື່ອງການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຄິດເຖິງອິດທິພົນຂອງຄົນທີ່ຮັກຂ້າພະເຈົ້າ ຜູ້ໄດ້ຊ່ອຍເຫລືອຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ພົບເສັ້ນທາງທີ່ຊ່ອຍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເຕີບໂຕທາງວິນຍານ. ໃນເວລາທີ່ສຳຄັນໃນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນໄດ້ອວຍພອນຂ້າພະເຈົ້າດ້ວຍຄົນທີ່ເປັນຫ່ວງເປັນໄຍຕໍ່ຂ້າພະເຈົ້າຫລາຍພຽງພໍທີ່ຈະຊ່ອຍຊີ້ທາງໃຫ້ແກ່ການເລືອກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດຕາມພຣະຄຳຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດທີ່ວ່າ: “ເຮົາໄດ້ວາງແບບຢ່າງໄວ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າແລ້ວ, ເພື່ອໃຫ້ພວກເຈົ້າເຮັດເໝືອນດັ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດແກ່ພວກເຈົ້ານັ້ນ.”1
ຕອນຂ້າພະເຈົ້າຍັງນ້ອຍ, ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ ແລະ ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າກໍກາຍເປັນສະມາຊິກທີ່ບໍ່ເຂັ້ມແຂງ. ພວກເຮົາໄດ້ອາໄສຢູ່ລັດວໍຊິງຕັນ ດີຊີ, ແລະ ພໍ່ຕູ້ແມ່ຕູ້ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອາໄສຢູ່ໄກເຖິງ 2,500 ໄມ (4,000 ກິໂລແມັດ) ຢູ່ລັດວໍຊິງຕັນ. ຫລາຍເດືອນຫລັງຈາກຂ້າພະເຈົ້າມີອາຍຸໄດ້ແປດປີ, ແມ່ຕູ້ວິດເທິນໄດ້ເດີນທາງຂ້າມປະເທດມາຢ້ຽມຢາມພວກເຮົາ. ແມ່ຕູ້ເປັນຫ່ວງທີ່ອ້າຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າກັບຂ້າພະເຈົ້າຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາເທື່ອ. ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຮູ້ວ່າ ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າຫຍັງກັບພໍ່ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ເຊົ້າມື້ໜຶ່ງເພິ່ນໄດ້ພາອ້າຍກັບຂ້າພະເຈົ້າໄປຫລິ້ນຢູ່ສະໜາມຫລິ້ນຂອງເດັກນ້ອຍ ແລະ ບອກພວກເຮົາເຖິງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເພິ່ນກ່ຽວກັບການບັບຕິສະມາ ແລະ ການໄປໂບດເປັນປະຈຳ. ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ບໍ່ໄດ້ວ່າເພິ່ນເວົ້າຫຍັງອີກແດ່, ແຕ່ຖ້ອຍຄຳຂອງເພິ່ນໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຄິດ ແລະ ບໍ່ດົນອ້າຍກັບຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ.
ແມ່ຕູ້ໄດ້ສົ່ງເສີມພວກເຮົາຕໍ່ໄປ. ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ໄດ້ວ່າ ທຸກເທື່ອທີ່ອ້າຍກັບຂ້າພະເຈົ້າຖືກຂໍໃຫ້ກ່າວປາໄສຢູ່ໂບດ, ພວກເຮົາໄດ້ໂທຫາແມ່ຕູ້ຂໍຄຳແນະນຳຈາກເພິ່ນ. ສອງສາມມື້ຈາກນັ້ນ ບົດປາໄສກໍໄດ້ມາເຖິງທາງໄປສະນີ. ຫລັງຈາກນັ້ນ ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ຂຽນບົດໃຫ້ອີກ, ແຕ່ເພິ່ນໄດ້ສົ່ງໂຄງຮ່າງມາໃຫ້ ແລະ ພວກເຮົາຕ້ອງໄດ້ຂຽນບົດປາໄສເອງ.
ແມ່ຕູ້ມີຄວາມກ້າຫານ ແລະ ຄວາມເຄົາລົບພໍທີ່ຈະຊ່ອຍພໍ່ຂອງພວກເຮົາໃຫ້ຮັບຮູ້ເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງການຂັບລົດພາພວກເຮົາໄປສົ່ງທີ່ໂບດ. ໃນວິທີທີ່ເໝາະສົມ, ເພິ່ນໄດ້ຊ່ອຍພວກເຮົາໃຫ້ຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຈຳເປັນທີ່ຈະມີພຣະກິດຕິຄຸນໃນຊີວິດຂອງເຮົາ.
ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດ, ເຮົາຮູ້ວ່າແມ່ຕູ້ຮັກພວກເຮົາ ແລະວ່າເພິ່ນຮັກພຣະກິດຕິຄຸນ. ເພິ່ນໄດ້ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີເລີດ! ຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມກະຕັນຍູຫລາຍສຳລັບປະຈັກພະຍານທີ່ເພິ່ນໄດ້ແບ່ງປັນກັບຂ້າພະເຈົ້າ ຕອນຂ້າພະເຈົ້າຍັງນ້ອຍ. ອິດທິພົນຂອງເພິ່ນໄດ້ປ່ຽນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄປໃນທາງດີຊົ່ວນິລັນດອນ.
ຕໍ່ມາ, ໃກ້ຕອນຂ້າພະເຈົ້າຈະຮຽນຈົບຈາກມະຫາວິທະຍາໄລ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັກກັບສາວງາມຄົນໜຶ່ງຊື່ ຈີນີນ ວັດຄິນສ໌. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ນາງກໍມີຄວາມຮູ້ສຶກຕໍ່ຂ້າພະເຈົ້າຄືກັນ. ຄືນໜຶ່ງພວກເຮົາໄດ້ເວົ້າລົມກັນກ່ຽວກັບອະນາຄົດ, ນາງໄດ້ເວົ້າຖ້ອຍຄຳທີ່ໄດ້ປ່ຽນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າຕະຫລອດການ. ນາງໄດ້ເວົ້າວ່າ, “ຕອນນ້ອງແຕ່ງງານ, ນ້ອງຈະແຕ່ງງານກັບຊາຍທີ່ຊື່ສັດ, ເຄີຍໄປສອນສາດສະໜາ, ແລະ ແຕ່ງງານໃນພຣະວິຫານ.”
ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ເຄີຍຄິດກ່ຽວກັບການໄປເຜີຍແຜ່ໃນກ່ອນໜ້ານັ້ນ. ຄືນນັ້ນຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຄິດກ່ຽວກັບການຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່ຫລາຍທີ່ສຸດ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ກັບເມືອບ້ານ ແລະ ບໍ່ໄດ້ຄິດເລື່ອງອື່ນເລີຍ. ຂ້າພະເຈົ້ານອນບໍ່ຫລັບທັງຄືນ. ຂ້າພະເຈົ້າຮຽນບໍ່ໄດ້ໃນມື້ຕໍ່ມາ. ຫລັງຈາກໄດ້ອະທິຖານຫລາຍເທື່ອ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຕັດສິນໃຈໄປພົບກັບອະທິການ ແລະ ໄດ້ສົ່ງໃບສະໝັກຂໍໄປສອນສາດສະໜາ.
ຈີນີນບໍ່ເຄີຍຂໍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າໄປຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່ ໃຫ້ນາງ. ນາງຮັກຂ້າພະເຈົ້າພຽງພໍທີ່ຈະບອກໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ເຖິງຄວາມໝັ້ນໃຈຂອງນາງ ແລ້ວໄດ້ໃຫ້ໂອກາດຂ້າພະເຈົ້າຕັດສິນໃຈວ່າຈະເຮັດແນວໃດກັບຊີວິດ. ພວກເຮົາທັງສອງໄດ້ໄປສອນສາດສະໜາ ແລະ ຕໍ່ມາໄດ້ຜະນຶກເຂົ້າກັນຢູ່ໃນພຣະວິຫານ. ຄວາມກ້າຫານ ແລະ ຄຳໝັ້ນສັນຍາຂອງຈີນີນຕໍ່ສັດທາຂອງນາງໄດ້ສ້າງຄວາມແຕກຕ່າງໃນຊີວິດທັງໝົດຂອງເຮົາ. ຂ້າພະເຈົ້າແນ່ໃຈວ່າ ພວກເຮົາຄົງບໍ່ພົບຄວາມສຸກທີ່ພວກເຮົາມີຢູ່ຕອນນີ້ ປາດສະຈາກສັດທາທີ່ເຂັ້ມແຂງຂອງນາງໃນຫລັກທຳແຫ່ງການຮັບໃຊ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກ່ອນ. ນາງເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີເລີດ, ແລະ ຊອບທຳແທ້ໆ!
ທັງແມ່ຕູ້ວິດເທິນ ແລະ ຈີນີນ ຮັກຂ້າພະເຈົ້າຫລາຍພໍທີ່ຈະແບ່ງປັນຄວາມໝັ້ນໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າ ວ່າພິທີການຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ຮັບໃຊ້ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນ ຈະເປັນພອນແກ່ຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ບັງຄັບຂ້າພະເຈົ້າ ຫລື ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເສຍໃຈກ່ຽວກັບຕົນເອງ. ເຂົາເຈົ້າພຽງແຕ່ຮັກຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຮັກພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນ. ທັງສອງຮູ້ວ່າ ພຣະອົງສາມາດຊ່ອຍຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຫລາຍກວ່າທີ່ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດຊ່ອຍເຫລືອຕົນເອງ. ແຕ່ລະຄົນໄດ້ກ້າຊ່ອຍເຫລືອຂ້າພະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຮັກ ເພື່ອໃຫ້ພົບເຫັນເສັ້ນທາງທີ່ມີຄວາມສຸກຫລາຍທີ່ສຸດ.
ເຮົາແຕ່ລະຄົນຈະສາມາດກາຍເປັນອິດທິພົນທີ່ສຳຄັນເຊັ່ນນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາຕ້ອງແນ່ໃຈທີ່ຈະຮັກຄົນທີ່ເຮົາຢາກຊ່ອຍເຫລືອໃນຄວາມຊອບທຳ ເພື່ອວ່າເຂົາຈະສາມາດເລີ່ມຕົ້ນພັດທະນາຄວາມໝັ້ນໃຈໃນຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າ. ສຳລັບຫລາຍຄົນຢູ່ໃນໂລກ, ສິ່ງທ້າທາຍທຳອິດໃນການຮັບເອົາພຣະກິດຕິຄຸນແມ່ນການພັດທະນາສັດທາໃນພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນ, ຜູ້ທີ່ຮັກເຂົາຢ່າງສົມບູນແບບ. ມັນງ່າຍທີ່ຈະພັດທະນາສັດທານັ້ນ ເມື່ອເຂົາມີໝູ່ເພື່ອນ ຫລື ຄົນໃນຄອບຄົວຜູ້ຮັກເຂົາໃນວິທີທາງທີ່ຄ້າຍຄືກັນນັ້ນ.
ໃນການເຮັດໃຫ້ເຂົາມີຄວາມເຊື່ອໝັ້ນໃນຄວາມຮັກຂອງທ່ານ ຈະສາມາດຊ່ອຍເຫລືອເຂົາໃຫ້ພັດທະນາສັດທາໃນຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້. ແລ້ວຜ່ານຄວາມຮັກ, ການສື່ສານທີ່ຮູ້ຈັກຄິດຂອງທ່ານ, ຊີວິດຂອງເຂົາຈະໄດ້ຮັບພອນ ເມື່ອທ່ານແບ່ງປັນບົດຮຽນທີ່ທ່ານໄດ້ຮຽນມາ, ປະສົບການທີ່ທ່ານເຄີຍມີ, ແລະ ຫລັກທຳທີ່ທ່ານໄດ້ຕິດຕາມ ເພື່ອຊອກຫາຄຳຕອບໃຫ້ແກ່ບັນຫາຂອງທ່ານ. ຈົ່ງສະແດງຄວາມສົນໃຈທີ່ແທ້ຈິງຂອງທ່ານກັບຄວາມເປັນຢູ່ຂອງເຂົາ; ແລ້ວໃຫ້ແບ່ງປັນປະຈັກພະຍານ ເຖິງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.
ທ່ານສາມາດຊ່ອຍເຫລືອໃນວິທີທາງທີ່ມີຫລັກທຳ ແລະ ຄຳສອນເປັນຫລັກ. ຈົ່ງສົ່ງເສີມຄົນທີ່ທ່ານຮັກ ເພື່ອຈະໄດ້ສະແຫວງຫາຄວາມເຂົ້າໃຈສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າປະສົງໃຫ້ເຂົາເຮັດ. ວິທີໜຶ່ງທີ່ຈະເຮັດສິ່ງນີ້ ແມ່ນເພື່ອຖາມຄຳຖາມທີ່ໃຫ້ເຂົາຄິດ ແລະ ໃຫ້ເວລາເຂົາໄຕ່ຕອງ—ບໍ່ວ່າຈະເປັນຫລາຍຊົ່ວໂມງ, ຫລາຍມື້, ຫລາຍເດືອນ, ຫລື ຫລາຍກວ່ານັ້ນ—ເພື່ອໄຕ່ຕອງ ແລະ ສະແຫວງຫາຄຳຕອບດ້ວຍຕົນເອງ. ທ່ານອາດຕ້ອງໄດ້ຊ່ອຍເຫລືອເຂົາໃຫ້ຮູ້ຈັກວິທີອະທິຖານ ແລະ ຮູ້ຈັກຄຳຕອບຕໍ່ຄຳອະທິຖານຂອງເຂົາ. ຈົ່ງຊ່ອຍເຫລືອເຂົາໃຫ້ຮູ້ວ່າພຣະຄຳພີເປັນແຫລ່ງທີ່ສຳຄັນຕໍ່ການໄດ້ຮັບ ແລະ ຮູ້ຈັກຄຳຕອບເຫລົ່ານັ້ນ. ໃນວິທີນັ້ນ ທ່ານຈະຊ່ອຍເຫລືອເຂົາຕຽມສຳລັບໂອກາດ ແລະ ການທ້າທາຍໃນອະນາຄົດ.
ຈຸດປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າຄື ເພື່ອນຳຄວາມເປັນອະມະຕະ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນມາສູ່ມະນຸດ.2 ນັ້ນຄືພື້ນຖານຕໍ່ທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດ. ບາງເທື່ອເຮົາຫຍຸ້ງຢູ່ກັບສິ່ງທີ່ຊວນໃຫ້ຫລົງໄຫລ ຫລື ຫຍຸ້ງຢູ່ກັບໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບທຳມະດາຂອງເຮົາ ຈົນວ່າເຮົາລືມຈຸດປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າ. ເມື່ອທ່ານເອົາໃຈໃສ່ກັບຊີວິດຂອງທ່ານສະເໝີໄປເລື່ອງຫລັກທຳຂັ້ນພື້ນຖານ, ແລ້ວທ່ານຈະມີຄວາມເຂົ້າໃຈກັບສິ່ງທີ່ທ່ານຕ້ອງເຮັດ, ແລະ ທ່ານຈະອອກໝາກຜົນຫລາຍໃຫ້ແກ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ມີຄວາມສຸກຫລາຍກວ່າເກົ່າ.
ເມື່ອທ່ານໃຊ້ຊີວິດຕາມຫລັກທຳຂັ້ນພື້ນຖານຂອງແຜນແຫ່ງຄວາມລອດ, ແລ້ວທ່ານຈະເອົາໃຈໃສ່ກັບການແບ່ງປັນສິ່ງທີ່ທ່ານຮູ້ຈັກ ເພາະທ່ານເຂົ້າໃຈເຖິງຄວາມສຳຄັນນິລັນດອນຂອງພິທີການຂອງພຣະກິດຕິຄຸນ. ທ່ານຈະແບ່ງປັນສິ່ງທີ່ທ່ານຮູ້ໃນວິທີທີ່ຊຸກຍູ້ໝູ່ເພື່ອນຂອງທ່ານໃຫ້ຄິດຢາກມີຄວາມເຂັ້ມແຂງທາງວິນຍານ. ທ່ານຈະຊ່ອຍເຫລືອຄົນທີ່ທ່ານຮັກໃຫ້ຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ ແລະ ຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.
ຈົ່ງຈື່ຈຳໄວ້ວ່າ ການຊ່ອຍໃຫ້ຄົນປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສເປັນພາກສ່ວນຂອງວຽກງານ. ຈົ່ງສະແຫວງຫາທີ່ຈະເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ຄອບຄົວ. ຈົ່ງສອນເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງຄອບຄົວທີ່ຜະນຶກເຂົ້າກັນໃນພຣະວິຫານ. ບາງຄອບຄົວອາດໃຊ້ເວລາຫລາຍປີ, ຊຶ່ງເປັນກໍລະນີຂອງພໍ່ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ຫລາຍປີຫລັງຈາກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ, ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ, ແລະ ຕໍ່ມາຄອບຄົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຜະນຶກເຂົ້າກັນຢູ່ໃນພຣະວິຫານ. ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບໃຊ້ເປັນຜູ້ຜະນຶກຢູ່ໃນພຣະວິຫານ, ແລະ ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບໃຊ້ຮ່ວມກັບເພິ່ນ. ເມື່ອທ່ານເຫັນຄວາມສຳຄັນຂອງພິທີການຜະນຶກໃນພຣະວິຫານ, ແລ້ວທ່ານຈະຊ່ອຍສ້າງອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ.
ຈົ່ງຈື່ຈຳໄວ້ວ່າ, ການທີ່ຈະຮັກເຂົາ ເປັນຮາກຖານທີ່ມີພະລັງ ສຳລັບການເປັນອິດທິພົນໃຫ້ແກ່ຄົນທີ່ທ່ານຢາກຊ່ອຍເຫລືອ. ອິດທິພົນຂອງແມ່ຕູ້ວິດເທິນ ແລະ ພັນລະຍາຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ຈີນີນ, ຄົງຈະຖືວ່າບໍ່ສຳຄັນ ຖ້າຫາກຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າຮັກຂ້າພະເຈົ້າ ແລະ ຢາກໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າມີຊີວິດທີ່ດີທີ່ສຸດ.
ໃນການທີ່ເປັນເພື່ອນຕໍ່ຄວາມຮັກນັ້ນ, ຈົ່ງໄວ້ວາງໃຈໃນເຂົາເຈົ້າ. ໃນບາງກໍລະນີ ອາດເປັນສິ່ງຍາກທີ່ຈະໄວ້ວາງໃຈ, ແຕ່ຈະຊອກຫາບາງວິທີທີ່ຈະໄວ້ວາງໃຈເຂົາເຈົ້າ. ລູກໆຂອງພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນສາມາດເຮັດບາງສິ່ງທີ່ອັດສະຈັນໃຈ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າ ໄດ້ຮັບຄວາມໄວ້ວາງໃຈ. ລູກໆທຸກຄົນຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ເປັນມະຕະນີ້ໄດ້ເລືອກແຜນຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ. ໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ການໃຫ້ໂອກາດຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເລືອກມັນອີກເທື່ອໜຶ່ງ.
ຈົ່ງແບ່ງປັນຫລັກທຳທີ່ຊ່ອຍຄົນທີ່ທ່ານຮັກໃຫ້ເດີນໄປໃນເສັ້ນທາງສູ່ຊີວິດນິລັນດອນ. ຈົ່ງຈື່ຈຳໄວ້ວ່າ ເຮົາເຕີບໂຕເທື່ອລະເລັກເທື່ອລະນ້ອຍ. ທ່ານໄດ້ເຮັດຕາມແບບແຜນອັນດຽວກັນນັ້ນໃນຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງທ່ານເລື່ອງພຣະກິດຕິຄຸນ. ຈົ່ງເຮັດໃຫ້ການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງທ່ານ ເປັນແບບງ່າຍໆ.
ປະຈັກພະຍານສ່ວນຕົວຂອງທ່ານເຖິງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນເຄື່ອງມືທີ່ມີພະລັງຫລາຍ. ແຫລ່ງຊ່ອຍເຫລືອຢ່າງອື່ນແມ່ນການອະທິຖານ, ພຣະຄຳພີມໍມອນ ແລະ ພຣະຄຳພີອື່ນໆ, ແລະ ການຍຶດໝັ້ນຂອງທ່ານຕໍ່ພິທີການຂອງຖານະປະໂລຫິດ. ທັງໝົດນີ້ຈະຊ່ອຍຊີ້ທາງເລື່ອງພຣະວິນຍານ, ຊຶ່ງສຳຄັນສຳລັບທ່ານທີ່ຕ້ອງເພິ່ງພາອາໄສ.
ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຜົນ ແລະ ກະທຳດັ່ງທີ່ພຣະຄຣິດໄດ້ກະທຳ,3 ທ່ານຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ກັບຫລັກທຳຂັ້ນພື້ນຖານນີ້ເລື່ອງພຣະກິດຕິຄຸນ: ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ສາມາດກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ເທິງສະຫວັນຫລາຍຂຶ້ນ, ເພື່ອວ່າເຮົາຈະສາມາດອາໄສຢູ່ນຳຄອບຄົວຂອງເຮົາຊົ່ວນິລັນດອນ.
ບໍ່ມີຄຳສອນໃດທີ່ເປັນຂັ້ນພື້ນຖານຕໍ່ວຽກງານຂອງເຮົາຫລາຍໄປກວ່າການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ເມື່ອມີໂອກາດທີ່ເໝາະສົມ ຈົ່ງເປັນພະຍານເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ອຳນາດຂອງການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ. ຈົ່ງໃຊ້ພຣະຄຳພີທີ່ສອນເຖິງພຣະອົງ ແລະ ເຫດຜົນທີ່ພຣະອົງເປັນແບບຢ່າງທີ່ສົມບູນແບບສຳລັບທຸກຄົນໃນຊີວິດ.4 ທ່ານຈະຕ້ອງສຶກສາຢ່າງພາກພຽນ. ຢ່າຫຍຸ້ງຢູ່ກັບສິ່ງທີ່ບໍ່ສຳຄັນ ຈົນວ່າທ່ານບໍ່ມີເວລາຮຽນຄຳສອນ ແລະ ພຣະຄຳຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ເມື່ອມີຄຳສອນສ່ວນຕົວເປັນພື້ນຖານ, ທ່ານຈະສາມາດເປັນແຫລ່ງທີ່ມີພະລັງສຳລັບການແບ່ງປັນຄວາມຈິງທີ່ສຳຄັນໃຫ້ກັບຄົນອື່ນ ຜູ້ຕ້ອງການຫລາຍທີ່ສຸດໄດ້.
ເຮົາສາມາດຮັບໃຊ້ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນໄດ້ດີທີ່ສຸດ ໂດຍການເປັນອິດທິພົນໃຫ້ແກ່ຄົນອື່ນ ແລະ ຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນຢ່າງຊອບທຳ.5 ຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດຜູ້ເຄີຍມີຊີວິດຢູ່ໃນໂລກນີ້ແມ່ນພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ ພຣະເຢຊູຄຣິດ. ການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຢູ່ໃນໂລກຂອງພຣະອົງແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍຄຳສອນ, ການຮັບໃຊ້, ແລະ ຄວາມຮັກ. ພຣະອົງໄດ້ນັ່ງຢູ່ກັບຜູ້ຄົນທີ່ຖືກຕັດສິນວ່າບໍ່ມີຄ່າຄວນທີ່ຈະເປັນເພື່ອນຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງຮັກພວກເຂົາທຸກຄົນ. ພຣະອົງຮູ້ຈັກເຖິງຄວາມຈຳເປັນຂອງພວກເຂົາ ແລະ ໄດ້ສອນພຣະກິດຕິຄຸນໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ. ພຣະອົງເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ເຮັດຕາມຕົວຢ່າງທີ່ດີພ້ອມຂອງພຣະອົງ.
ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງເປັນເສັ້ນທາງທີ່ສູ່ຄວາມສະຫງົບ ແລະ ຄວາມສັນຕິສຸກໃນຊີວິດນີ້. ຂໍໃຫ້ເຮົາຈົ່ງຈື່ຈຳທີ່ຈະເຮັດດັ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດ ໂດຍການແບ່ງປັນຄວາມຮັກ, ຄວາມໄວ້ວາງໃຈ, ແລະ ຄວາມຮູ້ເຖິງຄວາມຈິງນຳຄົນອື່ນຜູ້ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບເອົາຄວາມສະຫວ່າງຂອງພຣະກິດຕິຄຸນເທື່ອ. ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.