ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ព្រះដូចជា មិត្តភក្ដិ ម្នាក់
ដោយ អែលឌើរ ហ្វ័ន អេ យូសេដា
នៃពួកចិតសិបនាក់
« ចូរអធិស្ឋាន នោះទ្រង់នឹងស្ដាប់អ្នក » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៦ ) ។
កាលពីខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំ ជាមនុស្សអៀនខ្លាំងណាស់ ហើយវាពិបាកសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការរាប់អានមិត្តភក្ដិ ។ ខ្ញុំបានអធិស្ឋានយ៉ាងច្រើនទៅព្រះ អំពីការយកឈ្នះលើភាពភ័យខ្លាច និង ភាពខ្មាស់អៀនរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះដូចជា មិត្តភក្ដិ ម្នាក់ ។ គ្មាននរណាម្នាក់បានបង្រៀនខ្ញុំពីរបៀបដើម្បីធ្វើបែបនេះទេ — ខ្ញុំគ្រាន់តែត្រូវការនិយាយទៅកាន់នរណាម្នាក់ ។ ខ្ញុំអត់មានមិត្តភក្ដិ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានរកឃើញមិត្តម្នាក់ ដោយនិយាយទៅកាន់ទ្រង់ ។
បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានជួបនឹងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ពួកគេបានឲ្យព្រះគម្ពីរមរមនមកខ្ញុំ ហើយខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមអានវា ។ ពេលខ្ញុំអាន នីហ្វៃទី៣ ១៧ ខ្ញុំពិតជាមានការស្ងើចចំពោះរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានយកក្មេងតូចៗ ហើយអធិស្ឋានសម្រាប់ពួកគេ ។ ខ្ញុំបានដឹងថា នេះគឺជារបៀបដ៏ត្រឹមត្រូវដើម្បីអធិស្ឋាន ។
ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តអានបទគម្ពីរទាំងអស់អំពីការអធិស្ឋានរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅក្នុង លូកា ៣:២១ បន្ទាប់ពីយ៉ូហានបានជ្រមុជទឹកឲ្យទ្រង់ហើយ ព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋានទៅព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយស្ថានសួគ៌បានបើកចំហ ។ ពេលខ្ញុំអានវា ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំចង់អធិស្ឋាននៅក្នុងរបៀបមួយដែលនឹងបើកស្ថានសួគ៌ដែរ ។
ពេលខ្លះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ហត់នឿយ ហើយពុំចង់អធិស្ឋាន ។ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់មកខ្ញុំចងចាំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានអធិស្ឋាន ។ ខ្ញុំព្យាយាមស្មោះត្រង់អស់ពីដួងចិត្ត នៅក្នុងការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យស្ថានសួគ៌នឹងបើកចំហសម្រាប់ខ្ញុំដែរ ។
ពេលខ្លះ ការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំខ្លី ព្រោះខ្ញុំមិនអាចរកពាក្យពេចន៍ដើម្បីបង្ហាញពីខ្លួនខ្ញុំឲ្យបានល្អ ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែមានអារម្មណ៍មួយចំនួននៅក្នុងចិត្ត ហើយខ្ញុំនិយាយថា « ទ្រង់ត្រាស់ដឹងនូវអ្វីដែលកូនកំពុងព្យាយាមទូលទៅទ្រង់ ។ សូមជួយកូនផង » ។
ពេលខ្លះ ពេលខ្ញុំអធិស្ឋានប្រសិទ្ធិពរដល់ម្ហូបអាហារ ខ្ញុំចាំថា សូម្បីតែនៅក្នុងការអធិស្ឋានដ៏តូចមួយក្ដី ក៏ស្ថានសួគ៌អាចបើកចំហបានដែរ ។ ខ្ញុំព្យាយាមបំភ្លេចអំពីពិភពលោក ហើយព្យាយាមភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ហើយនៅក្នុងរបៀបដ៏រាបទាបមួយ ខ្ញុំនិយាយការណ៍ទាំងឡាយដែលចេញពីក្នុងដួងចិត្តខ្ញុំ ។
ពេលខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីសុខសាន្ត និង ការលួងលោម ខ្ញុំដឹងថា ស្ថានសួគ៌បានបើកចំហដល់ខ្ញុំ ។
បន្ទាប់ពីពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានបង្រៀនក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំអំពីដំណឹងល្អហើយ ម្តាយខ្ញុំ ប្អូនស្រីខ្ញុំ ហើយនិងខ្ញុំបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ ប៉ុន្តែ ឪពុកខ្ញុំ ប្អូនប្រុសខ្ញុំ និង ប្អូនស្រីខ្ញុំម្នាក់ទៀត ពុំបានចូលរួមនឹងសាសនាចក្រទេ ។ ខ្ញុំពិតជាចង់ឲ្យឪពុកខ្ញុំក្លាយជាសមាជិកសាសនាចក្រណាស់ ។ ខ្ញុំបានតមអាហារ ហើយរាល់ថ្ងៃ ខ្ញុំបានអធិស្ឋានដើម្បីឲ្យឪពុកខ្ញុំទទួលដំណឹងល្អ ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំត្រូវអធិស្ឋានសម្រាប់ឪពុកខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏បានដឹងដែរថា ខ្ញុំត្រូវរង់ចាំចម្លើយរបស់ព្រះ ។ ពេលខ្លះ ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា « ទេ មិនទាន់ទេ » ។ នៅទីបំផុត ឪពុករបស់ខ្ញុំពិតជាបានស្ដាប់ ហើយយល់ ហើយគាត់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
ប្រសិនបើ ម្ដាយ ឬ ឪពុកអ្នកពុំទាន់ជាសមាជិកសាសនាចក្រនៅឡើយ សូមនិយាយទៅកាន់មិត្តរបស់អ្នក — គឺព្រះវរបិតារបស់អ្នកដែលទ្រង់គង់នៅស្ថានសួគ៌ ។ សូមដល់ទ្រង់ឲ្យបន្ទន់ចិត្តម្ដាយ ឬ ឪពុករបស់អ្នក ។ សូមនិយាយទៅកាន់ទ្រង់ដោយរាបទាប និង ដោយស្មោះត្រង់ នៅក្នុងរបៀបមួយដែលស្មោះអស់ពីចិត្ត ។ ប៉ុន្តែត្រូវបន្ធូរអារម្មណ៍ ។ ទ្រង់ជាអ្នកគ្រប់គ្រង ។ ទ្រង់ដឹងពីរបៀបដើម្បីធ្វើការណ៍ទាំងឡាយ ។ ទ្រង់ស្គាល់ឪពុក និង ម្ដាយរបស់អ្នកជាងអ្នកស្គាល់ពួកគាត់ទៅទៀត ។ ទ្រង់ស្គាល់ពីរបៀបដើម្បីជួយពួកគាត់ ។
សូមកុំបារម្ភឡើយ ។ អ្នកមានមិត្តភក្ដិម្នាក់ ។ សូមអធិស្ឋានចេញពីដួងចិត្តរបស់អ្នក ហើយព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងស្ដាប់អ្នក ។ ស្ថានសួគ៌នឹងបើកចំហ ។ ទ្រង់ស្គាល់អ្នក ហើយទ្រង់នឹងប្រទានពរអ្នក ។
រចនារូបភាពដោយ ឌីលីន ម៉ាស្ស