ខ្ញុំនឹងទៅទីនោះ ថ្ងៃមួយ
ពេលខ្ញុំជិតដល់អាយុ ១២ ឆ្នាំ ខ្ញុំរំភើបចិត្តខ្លាំងណាស់ ដើម្បីទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំ និង ខ្ញុំបាននិយាយគ្នាអំពីសភាពនៅខាងក្នុង ហើយខ្ញុំបានមើលរូបភាពខាងក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធផងដែរ ។
ពីរបីសប្ដាហ៍មុនពេលខ្ញុំទៅធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំបានមានរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារដ៏ពិសេសមួយ ។ យើងបានស្ដាប់នូវរឿងរ៉ាវដ៏អស្ចារ្យអំពីបុព្វការីជនរបស់យើង ហើយបានរៀនអំពីទីកន្លែងដែលពួកគាត់បានរស់នៅ និង ថាជីវិតរបស់ពួកគាត់មានសភាពយ៉ាងណា ។ ខ្ញុំថែមទាំងបានរៀនថា លោកតាលួតរបស់ខ្ញុំត្រូវបានរន្ទះបាញ់ តែបានរួចជីវិត ! បុព្វការីជនរបស់ខ្ញុំមួយចំនួនបានមកពីប្រទេស អង់គ្លេស ដូច្នេះ ប្អូនប្រុសខ្ញុំ និង ខ្ញុំបានផាត់រូបទង់ជាតិអង់គ្លេស ។ ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ដូចជាខ្ញុំបានធ្វើការភ្ជាប់ទៅ នឹងបុព្វការីជនរបស់ខ្ញុំជាងមុខ ។
ព្រះវិហារបរិសុទ្ធស្រស់ស្អាតទាំងខាងក្នុងក៏ដូចជានៅខាងក្រៅដែរ ។ អ្នកគ្រប់គ្នានៅទីនោះល្អៗណាស់ ហើយមាននូវវិញ្ញាណដ៏កក់ក្ដៅ និង សុខសាន្តនៅទីនោះ ។ វាខុសពីអ្វីៗដែលខ្ញុំធ្លាប់មានអារម្មណ៍ពីមុនមក ។ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺពិតជាឥតខ្ចោះតែម្ដង ។ មីងរបស់ខ្ញុំបានយកឈ្មោះសមាជិកក្រុមគ្រួសារមួយចំនួន ដែលពុំទាន់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅឡើយ ។ ពេលយើងកំពុងរង់ចាំ ម៉ាក់ និង មីងរបស់ខ្ញុំ និង ខ្ញុំបានគិតស្រមៃអំពីចរិតលក្ខណៈរបស់ស្ត្រីទាំងនេះ ពេលពួកគាត់បានរស់នៅលើផែនដីកាលពី ៣០០ ឆ្នាំ មុន ។ វាពិសេសខ្លាំងណាស់ដែលមានប៉ាខ្ញុំជាអ្នកធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកខ្ញុំសម្រាប់ពួកគាត់ ។
ដោយឃើញគ្រប់គ្នាក្នុងសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ស ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំត្រូវហ៊ុំព័ទ្ធដោយពួកទេវតា ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺដូចជាស្ថានសួគ៌នៅលើផែនដី ។
រចនារូបភាពដោយ ជេននី ធូលមេន