សារលិខិតបង្រៀនសួរសុខទុក្ខ
លក្ខណៈដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ ប្រកបដោយការអត់ទោស និង មេត្តាករុណា
សូមសិក្សាឯកសារនេះប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ហើយព្យាយាមយល់ដឹងនូវអ្វីដែលត្រូវចែកចាយ ។ តើការយល់ដឹងពីជីវិត និង តួនាទីរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នឹងបង្កើនសេចក្ដីជំនឿរបស់អ្នកទៅលើទ្រង់ ហើយផ្ដល់ពរដល់អ្នកទាំងឡាយណាដែលអ្នកមើលថែ តាមរយៈការបង្រៀនសួរសុខទុក្ខបានដោយរបៀបណា ? សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមសូមចូលទៅ reliefsociety.lds.org ។
ការយល់ដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទ្រង់ពោរពេញដោយការអត់ទោស និង មេត្តាករុណាដល់យើង អាចជួយយើងឲ្យអត់ទោស និង ផ្ដល់សេចក្ដីមេត្តាករុណាដល់អ្នកដទៃទៀតបាន ។ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាគំរូរបស់យើង » ។ « ជីវិតរបស់ទ្រង់គឺជាមរតកនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។ ទ្រង់បានព្យាបាលអ្នកឈឺ ទ្រង់បានលើកអ្នកដែលត្រូវគេសង្កត់សង្កិនឡើង ទ្រង់បានសង្គ្រោះអ្នកមានបាប ។ នៅទីបំផុត ពួកមនុស្សអាក្រក់បានផ្ដាច់ព្រះជន្មទ្រង់ ។ តែនៅលើភ្នំគាល់កូថា បន្ទូលទាំងនេះត្រូវបានបន្លឺឡើង ៖ ‹ ឱ ព្រះវរបិតាអើយ សូមអត់ទោសដល់អ្នកទាំងនេះផង ដ្បិតគេមិនដឹងជាគេធ្វើអ្វីទេ › — នេះជាគំរូដ៏អស្ចារ្យក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ អំពីសេចក្ដីអាណិតអាសូរ និង សេចក្ដីស្រឡាញ់ » ។១
បើយើងអត់ទោសដល់កំហុសទាំងឡាយរបស់អ្នកដទៃ នោះព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងទ្រង់ក៏នឹងអត់ទោសដល់យើងផងដែរ ។ ព្រះយេស៊ូវប្រាប់យើងថា « ចូរអ្នករាល់គ្នាមានចិត្តមេត្តាករុណា ដូចជាព្រះវរបិតានៃអ្នក ទ្រង់មានព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណាដែរ » ( លូកា ៦:៣៦ ) ។ « ការអត់ទោសចំពោះអំពើបាប របស់យើង បានមកតាមលក្ខខណ្ឌនេះ » ប្រសាសន៍របស់ប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ ទីប្រឹក្សាទីពីរក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ ។ « យើងត្រូវតែប្រែចិត្ត ។ … នៅពេលនេះ ឬ ពេលនោះ តើយើងទាំងអស់គ្នាមិនបានខិតចូលទៅឯបល្ល័ង្កដ៏មេត្តាករុណាដោយរាបទាប ហើយអង្វរសុំព្រះគុណទេឬអី ? តើយើងមិនបានប្រាថ្នាដោយអស់ពីកម្លាំងពលំនៃព្រលឹងរបស់យើងដើម្បីបានសេចក្ដីមេត្តាករុណា — គឺដើម្បីឲ្យបានការអត់ទោសចំពោះកំហុសទាំងឡាយ ដែលយើងបានធ្វើ និង អំពីបាបដែលយើងបានប្រព្រឹត្តទេឬអី ? … សូមអនុញ្ញាតឲ្យដង្វាយធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទផ្លាស់ប្ដូរ និង ព្យាបាលដួងចិត្តអ្នកចុះ ។ សូមស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ។ សូមអត់ទោសដល់គ្នាទៅវិញទៅមក » ។២
បទគម្ពីរបន្ថែម
ចេញពីព្រះគម្ពីរ
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានមានប្រសាសន៍ថា « យើងត្រូវអត់ទោសដូចជាយើងត្រូវបានអត់ទោសឲ្យដែរ » ។៣ រឿងអំពីកូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយ បង្ហាញយើងពីផ្នែកទាំងសងខាងនៃការអត់ទោស ៖ កូនប្រុសម្នាក់បានទទួលការអត់ទោស ឯកូនម្នាក់ទៀតពិបាកនឹងផ្ដល់ការអត់ទោស ។
កូនប្រុសប្អូនបានយកមរតករបស់គាត់ បានចាយវាយអស់យ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយពេលមានអំណត់អត់ នោះគាត់បានធ្វើការដោយដាក់ចំណីឲ្យជ្រូក ។ ព្រះគម្ពីរចែងថា « កាលគាត់ភ្ញាក់ដឹងខ្លួន » នោះគាត់បានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ហើយបាននិយាយទៅឪពុកគាត់ថា គាត់មិនសមជាកូនប្រុសរបស់លោកទេ ។ ប៉ុន្តែ ឪពុកគាត់បានអត់ទោសដល់គាត់ ហើយបានសម្លាប់កូនគោធាត់មួយធ្វើពិធីជប់លៀងឲ្យកូន ។ កូនប្រុសច្បងត្រឡប់មកពីធ្វើការនៅឯវាលវិញ ហើយបានខឹង ។ គាត់បានរំឭកឪពុកគាត់ថា គាត់បានបម្រើជាច្រើនឆ្នាំ ពុំដែលបានបំពានលើបង្គាប់ណាឡើយ តែ « លោកឪពុកមិនដែលឲ្យកូនពពែសូម្បីតែមួយ ឲ្យខ្ញុំបានអរសប្បាយ » ឡើយ ។ ឪពុកបានតបវិញថា « កូនអើយ ឯងបាននៅជាមួយនឹងអញជាដរាប ឯរបស់អញទាំងប៉ុន្មាន ក៏ជារបស់ឯងដែរ ។ គួរឲ្យយើងស៊ីលៀងដោយអរសប្បាយទៅ ពីព្រោះប្អូនឯងបានស្លាប់ ឥឡូវរស់ឡើងវិញ ក៏បាត់បង់តែបានឃើញមកវិញហើយ » ( សូមមើល លូកា ១៥:១១–៣២ ) ។