សន្និសីទទូទៅ
ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល !
សន្និសីទ​ទូទៅ​ខែតុលា ឆ្នាំ​២០២៤


ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល !

ទោះ​មាន​ឧបសគ្គ ដែល​យើង​ទាំងអស់​គ្នា​ប្រឈមមុខ​ក៏​ដោយ ព្រះវរបិតាសួគ៌​របស់​យើង​ដែល​ពោរពេញ​ដោយ​ក្តីស្រឡាញ់ បានរចនា​ផែនការ​នៃ​សុភមង្គល​បែបនេះ ដើម្បី​កុំឲ្យ​យើង​បរាជ័យ ។

អស់​រយៈពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ ខ្ញុំ​ត្រូវបាន​ចាត់តាំង​ឲ្យ​បង្រៀន​តាម​ផ្ទះ​ដល់​បងស្រី​ម្នាក់​ក្នុង​វួដ​របស់​ខ្ញុំ ។ ជីវិត​គាត់​មិន​ស្រួល​ឡើយ ។ គាត់​មាន​បញ្ហា​សុខភាព​ផ្សេងៗ និង​រង​ការឈឺចាប់​ពេញ​មួយ​ជីវិត​ដោយសារ​គ្រោះថ្នាក់​កាល​ពី​ក្មេង​នៅ​សួន​កុមារ ។ គាត់​បាន​លែងលះ​នៅ​អាយុ៣២ឆ្នាំ ត្រូវ​ចិញ្ចឹម និង​ផ្គត់ផ្គង់​កូន​តូចៗ​បួន​នាក់ គាត់​បាន​រៀបការ​ម្ដងទៀត​នៅ​អាយុ៥០ឆ្នាំ ។ ស្វាមី​ទីពីរ​របស់​គាត់​បាន​ទទួល​មរណភាព​នៅពេល​គាត់​មាន​អាយុ៦៦ឆ្នាំ ហើយ​បងស្រី​នេះ​បាន​រស់នៅ២៦ឆ្នាំ​បន្ដ​ទៀត​ក្នុង​នាមជា​ស្ត្រីមេម៉ាយ ។

ទោះបី​ជា​មាន​ឧបសគ្គ​ពេញ​មួយ​ជីវិត​ក្តី ក៏​គាត់​ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​សេចក្ដីសញ្ញា​របស់​គាត់​រហូត​ដល់​ទីបញ្ចប់ ។ បងស្រី​នេះ​គឺជា​អ្នកធ្វើ​ពង្សាវលី អ្នកចូលរួម​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ និង​ជា​អ្នកប្រមូល និង​អ្នកសរសេរ​ប្រវត្តិ​គ្រួសារ​ដ៏​ខ្លាំងក្លា ។ ទោះ​គាត់​មាន​ការសាកល្បង​លំបាក​ជាច្រើន ហើយ​ពិតណាស់​ថា ពេលខ្លះ​គាត់​មាន​អារម្មណ៍​សោកសៅ និង​ឯកោ ក៏​គាត់​នៅតែមាន​ទឹកមុខ​ចែងចាំង និង​មាន​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​ប្រកប​ដោយ​សប្បុរសធម៌ និង​រួសរាយ ។

ប្រាំបួន​ខែ​បន្ទាប់​ពី​គាត់​បាន​ទទួល​មរណភាព កូនប្រុស​ម្នាក់​របស់​គាត់​បានមាន​បទពិសោធន៍​ដ៏​អស្ចារ្យ​មួយ​នៅក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ។ គាត់​បានរៀន​ដោយ​ព្រះចេស្ដា​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ថា ម្តាយ​របស់​គាត់​មាន​សារ​មួយ​សម្រាប់​គាត់ ។ គាត់​បានទាក់ទង​ជាមួយ​កូនប្រុស​គាត់ ប៉ុន្តែ​មិនមែន​ដោយ​ការនិមិត្ត ឬ​ពាក្យ​សម្ដី​ដែល​ឮ​ចេញ​មក​នោះ​ទេ ។ សារ​ដ៏​ច្បាស់​ដូច​តទៅ​នេះ​បាន​ចូល​មក​ក្នុង​ចិត្ត​កូនប្រុស​ពី​ម្តាយ​របស់​គាត់ ៖ « ម៉ាក់​ចង់​ឲ្យ​កូន​ដឹង​ថា ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល ហើយ​ម៉ាក់​ចង់​ឲ្យ​កូន​ដឹង​ថា ឥឡូវ​នេះ​ម៉ាក់​យល់​ហើយ​ថា​ហេតុអ្វី​បាន​ជា​អ្វី​គ្រប់យ៉ាង​បានកើតឡើង​[ ក្នុង​ជីវិត​ម៉ាក់ ]​តាម​របៀប​ដែល​វា​បាន​កើតឡើង ហើយ​វា​មិន​អី​ទេ » ។

សារ​នេះ​កាន់តែ​អស្ចារ្យ នៅពេល​មនុស្ស​ម្នាក់​ពិចារណា​ពី​ស្ថានភាព​របស់​គាត់ និង​ការលំបាក​ដែល​បងស្រី​នេះ​បាន​ស៊ូទ្រាំ និង​យកឈ្នះ ។

បងប្អូន​ប្រុសស្រី ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល ! វា​ត្រូវបាន​រចនា​ឡើង​ដើម្បី​បានផល ! ទោះ​មាន​ឧបសគ្គ ការឈឺចាប់ និង​ការលំបាក​ដែល​យើង​ទាំងអស់​គ្នា​ប្រឈមមុខ​ក៏​ដោយ ព្រះវរបិតាសួគ៌​របស់​យើង​ដែល​ពោរពេញ​ដោយ​ក្តីស្រឡាញ់ ប្រាជ្ញា និង​ភាពល្អឥតខ្ចោះ បានរចនា​ផែនការ​នៃ​សុភមង្គល​បែបនេះ ដើម្បី​កុំឲ្យ​យើង​បរាជ័យ ។ ផែនការ​របស់​ទ្រង់​ផ្តល់​ផ្លូវ​មួយ​សម្រាប់​យើង​ដើម្បី​យកឈ្នះ​លើ​ការបរាជ័យ​ក្នុង​ជីវិត​រមែងស្លាប់​របស់​យើង ។ ព្រះអម្ចាស់​បាន​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា « នេះ​ហើយ​ជា​កិច្ចការ​របស់​យើង និង​សិរីល្អ​របស់​យើង—គឺ​ដើម្បី​នាំឲ្យ​មាន​អមតភាព និង​ជីវិត​ដ៏នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច​ដល់​មនុស្ស » ។

ទោះជា​យ៉ាងណា បើ​យើង​ជា​អ្នកទទួល​ផល​ពី « កិច្ចការ…និង​សិរីល្អ » របស់​ព្រះ ថែមទាំង​ទទួលផល​ពី « អមតភាព និង​ជីវិត​ដ៏នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច » ទៀតនោះ យើង​ត្រូវតែ​រំពឹង​ថា​ទទួល​ការបង្រៀន ហើយ​ត្រូវ​ឆ្លងកាត់​ភ្លើង​របស់​ជាង​សំរង—ពេល​ខ្លះ​គឺ​ដល់​ដែន​កំណត់​បំផុត​របស់​យើង ។ ការចៀសវាង​ទាំងស្រុង​ពី​បញ្ហា ឧបសគ្គ និង​ការលំបាក​នៃ​ពិភពលោក​នេះ គឺ​ប្រៀបដូចជា​ការគេចចេញ​ពី​ដំណើរការ​ដែល​ចាំបាច់​សម្រាប់​ជីវិត​រមែងស្លាប់​ដូច្នោះ​ដែរ។

ដូច្នេះ​ហើយ យើង​មិន​គួរ​ភ្ញាក់ផ្អើល​ទេ នៅពេល​យើង​ជួប​គ្រា​លំបាកៗ ។ យើង​នឹង​ជួបប្រទះ​ស្ថានភាព​ដែល​សាកល្បង​យើង និង​មនុស្ស​ដែល​អាច​ជួយ​យើង​ឲ្យ​អនុវត្ត​សេចក្ដីសប្បុរស និង​ការអត់ធ្មត់​ដ៏​ពិតប្រាកដ ។ ប៉ុន្តែ​យើង​ត្រូវតែ​ស៊ូទ្រាំ​នឹង​ការលំបាក​របស់​យើង ដូច​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា ៖

« ហើយ​អស់​អ្នកណា​ដែល​ប្ដូរ​ជីវិត​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​គតិ​របស់​យើង ដោយ​យល់​ដល់​ព្រះ​នាម​របស់​យើង នោះ​នឹង​បាន​វិញ គឺជា​ជីវិត​ដ៏​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច ។

« ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ ចូរ​កុំ​ខ្លាច​ពួក​ខ្មាំងសត្រូវ​របស់​អ្នក​[ ឬ​បញ្ហា ឧបសគ្គ ឬ​ការសាកល្បង​របស់​បងប្អូន​ក្នុង​ជីវិត​នេះ ]​ឡើយ ដ្បិត​យើង​បាន​ចេញ​បញ្ញត្ត … ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​បាន​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា យើង​នឹង​ល្បងល​អ្នក​នូវ​គ្រប់​ទាំងអស់ ថា​តើ​អ្នក​នឹង​នៅ​ជាប់​ក្នុង​សេចក្ដី​សញ្ញា​របស់​យើង … ប្រយោជន៍​ឲ្យ​អ្នក​អាច​បាន​ឃើញ​ថា​ស័ក្ដិសម » ។

នៅពេល​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ព្រួយចិត្ដ ឬ​ថប់បារម្ភ​អំពី​បញ្ហា​របស់​យើង ឬ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​យើង​ប្រហែល​ជា​ទទួល​ការលំបាក​ក្នុង​ជីវិត​យើង​ច្រើន​ហួស នោះ​យើង​អាច​ចងចាំ​ពី​អ្វី​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​មាន​បន្ទូល​ទៅកាន់​កូនចៅ​អ៊ីស្រាអែល ៖

« ត្រូវ​ឲ្យ​ឯង​នឹក​ចាំ​ពី​អស់ទាំង​ការណ៍​[ ទាំងឡាយ ]​ដែល​កើត​មាន​តាម​ផ្លូវ ដែល​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង ទ្រង់​បាន​នាំ​ឯង​នៅ​ក្នុង​ទី​រហោស្ថាន ក្នុង​រវាង​៤០ឆ្នាំ​នេះ ដើម្បី​នឹង​បន្ទាប​ចិត្ត​ឯង ហើយ​នឹង​ល្បងល​ឯង​ឲ្យ​ដឹង​ជា​សេចក្តី​ណា​[ ដែល ]​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​ឯង គឺ​បើ​[ ឯង ]​នឹង​កាន់ តាម​បញ្ញត្ត​ទ្រង់​ឬ​ទេ » ។

ដូច​ដែល​លីហៃ​បាន​បង្រៀន​យ៉ាកុប​កូនប្រុស​របស់​លោក ៖

« កូន​បាន​រងទុក្ខ​វេទនា និង​ការសោកសៅ​ដ៏​ច្រើន ។ … ទោះជា​យ៉ាងនេះ​ក៏ដោយ … [ ព្រះ ] នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​សេចក្ដី​វេទនា​ទាំងឡាយ​របស់​កូន ក្លាយ​ទៅ​ជា​ផលប្រយោជន៍​ដល់​កូន​វិញ ។ … ហេតុ​ដូច្នោះ​ហើយ ឪពុក​ដឹង​ថា កូន​ត្រូវ​បាន​ប្រោសលោះ​ឲ្យ​រួច ពី​ព្រោះតែ​សេចក្ដី​សុចរិត​នៃ​ព្រះ​ដ៏​ប្រោសលោះ​របស់​កូន » ។

ដោយសារ​តែ​ជីវិត​នេះ​គឺជា​កន្លែង​សាកល្បង ហើយ « កាល​ពពក​ងងឹត​ទុក្ខ​ហ៊ុម​លើ​យើង ចង់​បំផ្លាញ​សេចក្ដី​សុខ​យើង​ចោល » នោះ​វា​មាន​ប្រយោជន៍​ក្នុង​ការចងចាំ​ដំបូន្មាន និង​ការសន្យា​នេះ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង ម៉ូសាយ ២៣ ទាក់ទង​នឹង​ឧបសគ្គ​ក្នុង​ជីវិត ៖ « ក៏​ប៉ុន្តែ—អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ដាក់​ទី​ទុក​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ទៅ​លើ​[ ព្រះអម្ចាស់ ] អ្នក​នោះ​ហើយ​ដែល​នឹង​ត្រូវ​បាន​លើក​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ​បង្អស់ » ។

ពេល​ជា​យុវវ័យ ខ្ញុំ​បាន​ដកពិសោធន៍​ដោយ​ផ្ទាល់​នូវ​ការឈឺចាប់​ក្នុង​អារម្មណ៍ និង​ការអាម៉ាស់​យ៉ាង​ខ្លាំង ដែល​ជា​លទ្ធផល​នៃ​ការប្រព្រឹត្តិ​មិន​សុចរិត​របស់​អ្នក​ដទៃ ដែល​បាន​ប៉ះពាល់​ដល់​តម្លៃ​ខ្លួនឯង និង​អារម្មណ៍​នៃ​ភាពស័ក្តិសម​របស់ខ្ញុំ​ចំពោះ​ព្រះអម្ចាស់​អស់​ជាច្រើន​ឆ្នាំ ។ ទោះជា​យ៉ាងណា ខ្ញុំ​សូម​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​ដោយ​ផ្ទាល់​ថា ព្រះអម្ចាស់​អាច​ពង្រឹង​យើង និង​ទ្រទ្រង់​យើង​ក្នុង​ការលំបាក​ណា​ក៏​ដោយ​ដែល​យើង​ជួបប្រទះ​អំឡុង​ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​របស់​យើង​ក្នុង​ជ្រលង​ទឹកភ្នែក​នេះ ។

យើង​ធ្លាប់​ស្គាល់​ពី​បទពិសោធន៍​របស់​ប៉ុល ៖

« ហើយ​ក្រែង​ខ្ញុំ​កើត​មាន​ចិត្ត​ធំ ដោយ​ព្រោះ​ការបើក​សម្ដែង​ដ៏​ហួស​ល្បត់​នោះ​[ ដែល​ខ្ញុំ​បានទទួល ]​បាន​ជា​មាន​បន្លា​១​ចាត់​មក​ក្នុង​សាច់​ឈាម​ខ្ញុំ គឺ​ជា​ទេវតា​របស់​អារក្ស​សាតាំង ដែល​មក​ធ្វើ​ទុក្ខ​ខ្ញុំ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​ធំ​ឡើយ ។

« ខ្ញុំ​បាន​សូម​អង្វរ​ដល់​ព្រះអម្ចាស់​៣​ដង ឲ្យ​សេចក្តី​នោះ​ថយ​ចេញ​ពី​ខ្ញុំ​ទៅ ។

« តែ​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​មក​ខ្ញុំ​ថា គុណ​របស់​យើង​ល្មម​ដល់​ឯង​ហើយ ដ្បិត​កម្លាំង​យើង​បាន​ពេញ​ខ្នាត ដោយ​សេចក្តី​កម្សោយ ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​នឹង​ស៊ូ​អួត​ពី​សេចក្តី​កម្សោយ​របស់​ខ្ញុំ ដោយ​អំណរ​ជា​ខ្លាំង ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះចេស្តា​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​សណ្ឋិត​នៅ​នឹង​ខ្ញុំ » ។

យើង​មិន​ដឹង​ថា​អ្វី​ជា « បន្លា​ចាត់​មក​ក្នុង​សាច់​ឈាម » របស់​ប៉ុល​នោះ​ទេ ។ លោក​បាន​ជ្រើសរើស​មិន​ពិពណ៌នា​ថា​វា​ជា​ជំងឺ​ខាង​រាងកាយ សេចក្តី​កម្សោយ​ខាង​ផ្លូវចិត្ត ឬ​អារម្មណ៍ ឬ​ការល្បួង ។ ប៉ុន្តែ​យើង​មិន​ត្រូវការ​ដឹង​ពី​សេចក្ដី​លម្អិត ដើម្បី​ដឹង​ថា លោក​បាន​ពុះពារ និង​បាន​ទូល​អង្វរ​សូម​ជំនួយ​ពី​ព្រះអម្ចាស់ ។ នៅ​ទីបំផុត​គឺ កម្លាំង និង​ព្រះចេស្ដា​របស់​ព្រះអម្ចាស់​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​បាន​ជួយ​លោក​ឲ្យ​ឆ្លងកាត់​ការលំបាក​ទាំងនោះ ។

ដូច​ជា​ប៉ុល​ដែរ គឺ​តាមរយៈ​ជំនួយ​របស់​ព្រះអម្ចាស់​ដែល​ខ្ញុំ​បានទទួល​ការពង្រឹង​ខាង​ផ្លូវ​អារម្មណ៍ និង​ខាង​វិញ្ញាណ ហើយ​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក្រោយមក នៅ​ទីបំផុត​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា ខ្ញុំ​តែងតែ​ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​តម្លៃ និង​ស័ក្តិសម​នឹង​ពរជ័យ​នៃ​ដំណឹងល្អ ។ ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​បាន​ជួយ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​យកឈ្នះ​អារម្មណ៍​នៃ​ភាព​មិន​ស័ក្តិសម​របស់​ខ្ញុំ និង​ផ្តល់​ការអភ័យទោស​ដោយ​ស្មោះត្រង់​ដល់​អ្នក​ធ្វើបាប ។ នៅទីបំផុត​ខ្ញុំ​បានយល់​ថា ដង្វាយធួន​របស់​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​គឺជា​អំណោយ​ផ្ទាល់ខ្លួន​សម្រាប់​ខ្ញុំ ហើយ​ថា​ព្រះវរបិតាសួគ៌​របស់​ខ្ញុំ និង​ព្រះរាជបុត្រា​របស់​ទ្រង់​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ​យ៉ាង​ឥតខ្ចោះ ។ ដោយសារ​ដង្វាយធួន​របស់​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល ។

នៅទីបំផុត ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវបាន​ប្រទានពរ​ឲ្យ​ទទួលស្គាល់​ពី​របៀប​ដែល​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​បាន​ជួយ​សង្គ្រោះ​ខ្ញុំ និង​បាន​គង់​នៅក្បែរ​ខ្ញុំ​ឆ្លងកាត់​បទពិសោធន៍​ទាំងនោះ ខ្ញុំ​យល់​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា ស្ថានភាព​អកុសល​នៃ​វ័យជំទង់​របស់​ខ្ញុំ​គឺជា​ដំណើរ និង​បទពិសោធន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន របស់ខ្ញុំ ហើយ​ដំណោះស្រាយ និង​លទ្ធផល​ចុងក្រោយ​របស់​ខ្ញុំ​មិន​អាច​ដាក់​ទៅលើ​អ្នក​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​បាន​រងទុក្ខ និង​បន្ត​រងទុក្ខ​ពី​អាកប្បកិរិយា​មិន​សុចរិត​របស់​អ្នកដទៃ​នោះ​ទេ ។

ខ្ញុំ​ទទួលស្គាល់​ថា បទពិសោធន៍​ជីវិត—ល្អ និង​អាក្រក់—អាច​បង្រៀន​យើង​នូវ​មេរៀន​សំខាន់ៗ ។ ឥឡូវនេះ​ខ្ញុំ​ដឹង និង​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​ថា ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល ! ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា ជា​លទ្ធផល​មកពី​បទពិសោធន៍​សរុប​នៃ​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ—ល្អ និង​អាក្រក់—ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​អាណិត​អាសូរ​ចំពោះ​ជនរងគ្រោះ​ស្លូតត្រង់​នៃ​ការប្រព្រឹត្តិ​របស់​អ្នកដទៃ ហើយ​មាន​ការយល់ចិត្ត​ចំពោះ​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​គេ​រំលោភ​បំពាន ។

ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ដោយ​ស្មោះ​អស់​ពីចិត្ត​ថា ជា​លទ្ធផល​មកពី​បទពិសោធន៍​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ—ល្អ និង​អាក្រក់—ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​កាន់តែ​សប្បុរស​ចំពោះ​អ្នកផ្សេង​ទៀត ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​អ្នកផ្សេង​ទៀត​ដូច​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​ប្រព្រឹត្ត ហើយ​យល់​កាន់តែ​ច្បាស់​ពី​អ្នកប្រព្រឹត្ត​បាប និង​ថា​ខ្ញុំ​មាន​សុចរិតភាព​ទាំងស្រុង ។ ពេល​យើង​មក​ពឹងផ្អែក​លើ​ព្រះគុណ​របស់​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ និង​រក្សា​សេចក្តីសញ្ញា​របស់​យើង យើង​អាច​ធ្វើ​ជា​គំរូ​នៃ​ឥទ្ធិពល​ដ៏​ទូលំទូលាយ​នៃ​ដង្វាយធួន​របស់​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ ។

ខ្ញុំ​សូម​ចែកចាយ​គំរូ​ចុងក្រោយ​មួយ​ថា ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល ។

រូបភាព
ម្តាយមីង និង​ម្តាយ​របស់​អែលឌើរ ហេលស៍

ម្តាយមីងរបស់​អែលឌើរ ហេលស៍ លូអីស វាន់ដិនបូសច៍ និង​ម្តាយរបស់លោក គ្លា វាន់ដិនបូសច៍ ។

ម្តាយ​របស់​ខ្ញុំ​មិនមាន​ដំណើរ​ជីវិត​ងាយស្រួល​ទេ ក្នុង​ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​នេះ ។ គាត់​មិនបាន​ទទួល​ការកោត​សរសើរ ឬ​កិត្តិយស​ខាង​លោកិយ​ទេ ហើយ​មិនមាន​ឱកាស​ទទួល​ការអប់រំ​លើស​ពី​ថ្នាក់វិទ្យាល័យ​ឡើយ ។ គាត់​បានឆ្លង​ជំងឺ​ទន់សរសៃ​កាល​ពី​កុមារ ដែល​បណ្តាល​ឲ្យ​ជើង​ខាងឆ្វេង​របស់គាត់​មាន​ការឈឺចាប់ និង​មិនស្រួល​ពេញ​មួយ​ជីវិត ។ ពេល​ជា​មជ្ឈិមវ័យ គាត់​បាន​ជួបប្រទះ​ស្ថានភាព​លំបាក​ជា​ច្រើន​ខាង​រាងកាយ និង​ហិរញ្ញវត្ថុ ប៉ុន្តែ​បាន​ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​សេចក្ដី​សញ្ញា​របស់​គាត់ និង​ស្រឡាញ់​ព្រះអម្ចាស់ ។

នៅពេល​ដែល​ម្តាយ​ខ្ញុំ​មាន​អាយុ​៥៥ឆ្នាំ បងស្រី​បន្ទាប់​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​មរណភាព ដោយ​បន្សល់​ទុក​កូនស្រី​អាយុ​៨ខែ ជា​ក្មួយស្រី​ខ្ញុំ​ឲ្យ​រស់នៅ​គ្មានម្តាយ ។ ដោយ​ហេតុផល​ផ្សេងៗ ម៉ាក់​បាន​ចិញ្ចឹម​ក្មួយស្រី​ខ្ញុំ​អស់​រយៈពេល​១៧ឆ្នាំ ទាំង​ស្ថានភាព​លំបាក​ខ្លាំង​ណាស់ ។ ថ្វី​បើ​ជួប​ការលំបាក​ទាំងនេះ​ក្ដី គាត់​រីករាយ និង​មាន​ឆន្ទៈ​បម្រើ​គ្រួសារ អ្នកជិតខាង និង​សមាជិក​ក្នុង​វួដ​របស់​គាត់ ហើយ​បាន​បម្រើ​ជា​អ្នកធ្វើ​ពិធី​បរិសុទ្ធ​នៅ​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ​អស់​ជាច្រើន​ឆ្នាំ ។ អំឡុង​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ចុងក្រោយ​នៃ​ជីវិត​របស់​គាត់ ម៉ាក់​បាន​មាន​ជំងឺ​វង្វេង ជា​ញឹកញាប់​គាត់​វង្វេង​ស្មារតី ហើយ​ត្រូវយក​ទៅ​ដាក់​នៅ​កន្លែង​ថែទាំ​មនុស្ស​ចាស់ ។ គួរឲ្យ​សោកស្តាយ​ណាស់ គាត់​បាន​ទទួល​មរណភាព​តែ​ម្នាក់ឯង​ដោយ​មិន​នឹក​ស្មាន​ដល់ ។

ប៉ុន្មាន​ខែ​បន្ទាប់​ពី​គាត់​បាន​ទទួល​មរណភាព ខ្ញុំ​មាន​សុបិន​មួយ​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ដែល​ភ្លេច​ឡើយ ។ នៅក្នុង​សុបិន​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​កំពុង​អង្គុយ​នៅក្នុង​ការិយាល័យ​របស់​ខ្ញុំ​នៅ​អគារ​រដ្ឋបាល​សាសនាចក្រ ។ ម៉ាក់​បានចូល​មក​ក្នុង​ការិយាល័យ ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា គាត់​បានមក​ពី​ពិភព​វិញ្ញាណ ។ ខ្ញុំ​នឹង​ចងចាំ​អារម្មណ៍​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ជានិច្ច ។ គាត់​មិន​បាន​និយាយ​អ្វី​ទេ ប៉ុន្តែ​គាត់​បាន​បញ្ចេញ​ភាពស្រស់ស្អាត​ខាង​វិញ្ញាណ​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ធ្លាប់​ឃើញ​ពី​មុន​មក ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​ពិបាក​នឹង​ពិពណ៌នា ។

ទឹក​មុខ និង​រាងកាយ​របស់​គាត់​ពិតជា​គួរ​ឲ្យ​អស្ចារ្យ​ណាស់ ! ខ្ញុំ​ចាំ​ថា​បាន​និយាយ​ទៅ​គាត់​ថា « ម៉ាក់​ស្រស់​ស្អាត​ណាស់ ! » សំដៅ​ដល់​អំណាច និង​ភាពស្រស់ស្អាត​ខាងវិញ្ញាណ​របស់​គាត់ ។ គាត់​បាន​ទទួលស្គាល់​ខ្ញុំ—ម្តងទៀត​ដោយ​មិន​និយាយ​អ្វី​ឡើយ ។ ខ្ញុំ​ទទួល​អារម្មណ៍​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​គាត់​ចំពោះ​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា គាត់​សប្បាយ​ចិត្ត និង​បាន​ជាសះស្បើយ​ពី​កង្វល់ និង​ឧបសគ្គ​ខាង​លោកិយ​របស់​គាត់ ហើយ​រង់ចាំ​យ៉ាង​អន្ទះសា​នូវ « ដំណើរ​រស់​ឡើង​វិញ​ដ៏​រុងរឿង » ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា សម្រាប់​ម៉ាក់ ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល—ហើយ​វា​បានផល​សម្រាប់​យើង​ផងដែរ ។

កិច្ចការ និង​សិរីល្អ​របស់​ព្រះ គឺ​ដើម្បី​នាំ​ឲ្យ​មាន​អមតភាព និង​ជីវិត​ដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច​ដល់​មនុស្ស ។ បទពិសោធន៍​នៃ​ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​គឺជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ដំណើរ​ជីវិត ដែល​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​យើង​លូតលាស់ និង​រីកចម្រើន​ឆ្ពោះ​ទៅរក​អមតភាព និង​ជីវិត​ដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច​នោះ ។ ព្រះ​មិន​បាន​បញ្ចូន​យើង​មក​ទី​នេះ​ដើម្បី​បរាជ័យ​នោះ​ទេ តែ​ដើម្បី​ជោគជ័យ​នៅក្នុង​ផែនការ​របស់​ព្រះ​សម្រាប់​យើង​វិញ ។

ស្ដេច​បេនយ៉ាមីន​បាន​បង្រៀន ៖ « ហើយ​ថែម​ទៀត ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​គិតពិចារណា អំពី​ស្ថានភាព​ដ៏​មាន​ពរ និង​រីករាយ នៃ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​កាន់​តាម​ព្រះ​បញ្ញត្តិ​ទាំងឡាយ​នៃ​ព្រះ ។ ដ្បិត​មើលចុះ ពួកគេ​បាន​ពរ​គ្រប់​យ៉ាង ទាំង​ខាង​សាច់ឈាម និង​ខាង​វិញ្ញាណ​ផង ហើយ​បើ​សិន​ជា​ពួកគេ​រក្សា​ការស្មោះត្រង់​ដរាប​ដល់​ចុង​បំផុត នោះ​ពួកគេ​នឹង​ត្រូវបាន​ទទួល​នៅ​ស្ថានសួគ៌ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួកគេ​អាច​រស់នៅ​ជាមួយ​នឹង​ព្រះ​ក្នុង​ស្ថានភាព​សុភមង្គល​ដ៏​មិន​ចេះ​ចប់​មិន​ចេះ​ហើយ » ។ និយាយ​ម្យ៉ាង​ទៀត​គឺ ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល !

ខ្ញុំ​សូម​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​ថា នៅពេល​យើង​ទទួល​ពិធី​បរិសុទ្ធ​នៃ​ដំណឹងល្អ ចូល​ក្នុង​សេចក្ដី​សញ្ញា​ជាមួយ​ព្រះ ហើយ​បន្ទាប់​មក​រក្សា​សេចក្តី​សញ្ញា​ទាំងនោះ ប្រែចិត្ត បម្រើ​អ្នកដទៃ និង​ស៊ូទ្រាំ​រហូត​ដល់​ទីបំផុត នោះ​យើង​ក៏​អាច​មាន​ការធានា​អះអាង និង​ទំនុកចិត្ត​ពេញលេញ​លើ​ព្រះអម្ចាស់​ថា ជីវិត​រមែង​ស្លាប់​ពិតជា​បានផល ! ខ្ញុំ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​អំពី​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយ​ថា​អនាគត​ដ៏​រុងរឿង​របស់​យើង​ជាមួយ​ព្រះវរបិតាសួគ៌​របស់​យើង កើតឡើង​តាមរយៈ​ព្រះគុណ និង​ដង្វាយធួន​របស់​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ ។ នៅក្នុង​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕

កំណត់​ចំណាំ

  1. បានចែកចាយ​ដោយ​មាន​ការអនុញ្ញាត ។ បទពិសោធន៍​នេះ​ស្រប​តាម​ការបង្រៀន​របស់​ព្រះអម្ចាស់​ថា សេចក្ដី​ស្លាប់ « នឹង​បាន​ទៅ​ជា​សេចក្ដី​ផ្អែមល្ហែម​ដល់ » មនុស្ស​សុចរិត ( គោលលទ្ធិ និង​សេចក្ដីសញ្ញា ៤២:៤៦ ) ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បាន​ពន្យល់ថា « វិញ្ញាណ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត ត្រូវបាន​តម្កើង​ឡើង​ចំពោះ​កិច្ចការ​កាន់តែ​ធំ និង​រុងរឿង … [ នៅក្នុង ] ពិភព​វិញ្ញាណ ។ ( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ២០០៧ ] ទំព័រ ១៧៩ ) ។ លោក​បានបង្រៀន​បន្ថែមថា​« ពួកគេ​នៅ​មិន​ឆ្ងាយ​ពី​យើង​ទេ ហើយ​ដឹង និង​យល់​ពី​គំនិត អារម្មណ៍ និង​ចលនា​របស់​យើង » ( នៅក្នុង Discourse ថ្ងៃទី​០៩ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​១៨៤៣ ដូចបានចុះផ្សាយ​ដោយ Times and Seasons ទំព័រ ៣៣១ នៅលើ​គេហ​ទំព័រ josephsmithpapers.org ) ។

  2. ម៉ូសេ ១:៣៩ ។

  3. គោលលទ្ធិ និង​សេចក្តីសញ្ញា ៩៨:១៣–១៤ ។

  4. ចោទិយកថា ៨:២ ។

  5. នីហ្វៃទី២ ២:១–៣ ។

  6. « យើង​អរគុណ​ទ្រង់​ចំពោះ​ព្យាការី » ទំនុក​តម្កើងល.រ. ១០ ។

  7. ម៉ូសាយ ២៣:២២ ។

  8. កូរិនថូស ទី២ ១២:៧–៩ ។

  9. អែលឌើរ រីឆាដ ជី ស្កត បាន​មាន​ប្រសាសន៍ថា « ខ្ញុំ​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​ថា ខ្ញុំ​ស្គាល់​ជនរងគ្រោះ​នៃ​ការរំលោភ​បំពាន​ធ្ងន់ធ្ងរ ដែល​បាន​ឆ្លងកាត់​ការធ្វើ​ដំណើរ​ដ៏​លំបាក​ដោយ​ជោគជ័យ​ឆ្ពោះ​ទៅរក​ការជា​សះស្បើយ​ពេញលេញ​តាមរយៈ​ព្រះចេស្ដា​នៃ​ដង្វាយធួន » ( « To Heal the Shattering Consequences of Abuse » Liahona ខែឧសភា ឆ្នាំ២០០៨ ទំព័រ ៤០ ) ។

  10. គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣៨:១៤

  11. សូមមើល ម៉ូសេ ១:៣៩ ។

  12. ម៉ូសាយ ២:៤១ ។