ចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖ ការក្លាយជាអំបិលនៃផែនដី

ដោយអែលឌើរ ហូសេ អេ តិក្សេរ៉ា

ក្នុងគណៈប្រធាននៃពួកចិតសិបនាក់

ពេលយើងបន្តចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះអម្ចាស់ ជីវិតរបស់យើងនឹងឆ្លុះបញ្ចាំងពីពន្លឺរបស់ទ្រង់ ហើយយើងនឹងក្លាយទៅជា « អំបិលនៃផែនដី » ។

ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនថា នៅពេលយើង « ត្រូវបានហៅចំពោះដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បអស់កាលជានិច្ចរបស់ [ ទ្រង់ ] និងធ្វើសេចក្ដីសញ្ញា ជាមួយសេចក្ដីសញ្ញាដ៏អស់កល្បអស់កាលជានិច្ច នោះ [ យើង ] ត្រូវបានរាប់ដូចជាអំបិលនៃផែនដី » ។ អំបិលបង្កើតឡើងដោយធាតុពីរផ្សំចូលគ្នា ។ យើងមិនអាចក្លាយជាអំបិលដោយខ្លួនឯងបានទេ តែបើយើងក្លាយជាអំបិលនៃផែនដី នោះយើងត្រូវតែចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះអម្ចាស់ ហើយនោះគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំមើលឃើញនៅពេលដែលខ្ញុំរួបរួមជាមួយសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៅជុំវិញពិភពលោក—ខ្ញុំឃើញសមាជិកស្មោះត្រង់នៃសាសនាចក្របានចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះអម្ចាស់ ដោយបានប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់ពួកគេដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃ និងក្លាយជាអំបិលនៃផែនដី ។

ការលះបង់ដ៏ឥតងាករេរបស់អ្នកគឺជាគំរូដ៏ចែងចាំង ។ ការបម្រើរបស់អ្នកត្រូវបានកោតសរសើរ និងជាទីពេញចិត្ត ។

យុវវ័យរបស់យើងបានបង្ហាញពីភាពក្លាហាន និងការលះបង់ដ៏គួរឲ្យកត់សម្គាល់ ។ ពួកគេបានទទួលយកការងារពង្សប្រវត្តិដោយក្តីរំភើប ហើយការទៅទស្សនាដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ជាញឹកញាប់គឺជាសក្ខីភាពមួយចំពោះការប្តេជ្ញារបស់ពួកគេ ។ ឆន្ទៈរបស់ពួកគេក្នុងការលះបង់ពេលវេលា និងថាមពលដើម្បីបម្រើបេសកកម្មនៅទូទាំងពិភពលោកឆ្លុះបញ្ចាំងពីជំនឿយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ និងស្ថិតស្ថេរ ។ ពួកគេមិនត្រឹមតែចូលរួមប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែដឹកនាំផ្លូវក្នុងការក្លាយជាសិស្សដែលចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការបម្រើរបស់ពួកគេបញ្ចេញពន្លឺ និងក្តីសង្ឃឹម ដែលមានឥទ្ធិពលលើជីវិតរាប់មិនអស់ ។ ចំពោះក្មួយៗ ដែលជាយុវវ័យនៃសាសនាចក្រ យើងសូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះការបម្រើដ៏បំផុសគំនិតរបស់ក្មួយៗ ។ ក្មួយៗមិនត្រឹមតែជាអនាគតរបស់សាសនាចក្រប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាបច្ចុប្បន្នភាពរបស់សាសនាចក្រផងដែរ ។ ហើយក្មួយៗគឺពិតជាអំបិលនៃផែនដីនេះ !

ខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយមានអារម្មណ៍ថាទទួលបានពរជ័យដោយសារតែមានឱកាសដើម្បីបម្រើជាមួយបងប្អូននៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ សាមគ្គីភាព និងកម្លាំងរបស់យើង ដែលមានមូលដ្ឋានលើជំនឿរួមរបស់យើង ធានាដល់យើងថាយើងមិននៅតែម្នាក់ឯងទេនៅក្នុងដំណើរនេះ ។ យើងអាចបន្តកសាងនគរព្រះដែលចាក់ឫសនៅក្នុងការបម្រើ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងជំនឿឥតងាករេរួមគ្នា ។

នៅពេលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្រៀននៅជិតសមុទ្រកាលីឡេ ជារឿយៗទ្រង់បានប្រើធាតុប្រចាំថ្ងៃដែលធ្លាប់ស្គាល់សម្រាប់ពួកជំនុំរបស់ទ្រង់ ដើម្បីបង្ហាញការពិតដ៏ជ្រាលជ្រៅខាងវិញ្ញាណ ។ ធាតុមួយក្នុងចំណោមនោះគឺអំបិល ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថា « [ អ្នករាល់គ្នា ]ជាអំបិលនៃផែនដី »ជាសេចក្តីថ្លែងដ៏មានអត្ថន័យ និងមានសារៈសំខាន់ ជាពិសេសសម្រាប់រាស្រ្តនៅក្នុងជំនាន់របស់ទ្រង់ដែលបានជ្រាបអំពីតម្លៃពហុមុខងារនៃអំបិល ។

សិប្បកម្មបុរាណនៃការប្រមូលផលអំបិលនៅ អាលហ្គារ តំបន់ភាគខាងត្បូងនៃមាតុភូមិរបស់ខ្ញុំនៃប្រទេសព័រទុយហ្គាល់ មានអាយុកាលរាប់ពាន់ឆ្នាំទៅហើយ តាំងពីយុគសម័យចក្រភពរ៉ូម ។ អ្វីដែលអស្ចារ្យគឺវិធីសាស្រ្តដែលប្រើដោយកម្មករធ្វើអំបិលដែលគេស្គាល់ថា marnotos បានផ្លាស់ប្តូរតិចតួចចាប់តាំងពីសម័យនោះមក ។ សិប្បកម្មដ៏លះបង់ទាំងនេះជួលអ្នកបច្ចេកទេសបែបប្រពៃណី អនុវត្តការងាររបស់ពួកគេទាំងស្រុងដោយដៃ ដើម្បីរក្សានូវកេរដំណែលដែលបានស្ថិតស្ថេរអស់រយៈពេលជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ ។

វិធីសាស្រ្តបែបបុរាណនេះប្រមូលផលអ្វីដែលគេហៅថា « ផ្កាអំបិល » ។ ដើម្បីរីករាយនឹងដំណើរការដ៏ស្មុគស្មាញនៃការប្រមូលផលផ្កាអំបិល នោះវាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការយល់ដឹងអំពីបរិយាកាសនីមួយៗនៃការផលិត ។ វាលស្រែអំបិលរបស់ឆ្នេរសមុទ្រ អាលហ្គារ ផ្តល់នូវលក្ខខណ្ឌដ៏ល្អសម្រាប់ការផលិតអំបិល ។ ទឹកសមុទ្រត្រូវបានបង្ហូរចូលទៅក្នុងស្រះរាក់ៗ ដែលគេស្គាល់ថាជាខ្ទះអំបិល ជាកន្លែងដែលវាត្រូវបានទុកឲ្យហួតនៅក្រោមកម្តៅព្រះអាទិត្យ ។ នៅពេលទឹកហួតអស់ ផ្កាអំបិលបង្កើតជាគ្រីស្តាល់ដ៏ឆ្ងាញ់ពិសារនៅលើផ្ទៃនៃខ្ទះអំបិល ។ គ្រីស្តាល់ទាំងនេះសុទ្ធល្អលើសពីការស្មាន ហើយវាមានលក្ខណៈពិសេស គឺស្រួយខ្ញោក ។ វិធី Marnotos គឺដួសគ្រីស្តាល់ចេញពីផ្ទៃទឹកដោយប្រុងប្រយ័ត្នដោយប្រើឧបករណ៍ឯកទេស ជាដំណើរការដែលទាមទារនូវជំនាញ និងភាពជាក់លាក់ដ៏អស្ចារ្យ ។ នៅប្រទេសព័រទុយហ្គាល់ អំបិលដែលមានគុណភាពដ៏ល្អនេះត្រូវបានគេហៅថា « ក្រែមអំបិល » ព្រោះវាទន់ៗអាចរលាយដូចជាពពុះក្រែមនៅលើទឹកដោះគោ ។ អំបិលដ៏ឆ្ងាញ់ពិសារនេះទាក់ទាញដោយសារវាសុទ្ធ និងរសជាតិពិសេសខុសគេ ដែលធ្វើឲ្យវាក្លាយជាគ្រឿងផ្សំដ៏មានតម្លៃនៅក្នុងសិល្បៈនៃការធ្វើម្ហូប ។

គឺដូចទៅនឹងវិធី marnotosដែលត្រូវខិតខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធានាថាពួកគេប្រមូលផលអំបិលដែលមានគុណភាពខ្ពស់បំផុត ។ ដូច្នេះក្នុងនាមជារាស្ដ្រនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ព្រះអម្ចាស់ យើងប្រឹងប្រែងជានិច្ចអស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បីប្រាកដថាសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងគំរូរបស់យើងគឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងដ៏បរិសុទ្ធអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

នៅក្នុងពិភពលោកពីបុរាណ អំបិលមានន័យលើសពីគ្រឿងទេស—វាគឺជាសារធាតុថែរក្សាដ៏សំខាន់ និងជានិមិត្តរូបនៃភាពបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីសញ្ញា ។ មនុស្សដឹងថា អំបិលមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ការរក្សាអាហារ និងបង្កើនរសជាតិ ។ ពួកគេក៏យល់ពីផលប៉ះពាល់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនៃអំបិលដែលបាត់បង់ជាតិប្រៃ ឬរសជាតិរបស់វាដោយការបំពុល ឬរលាយ ។

ដូចជាអំបិលអាចបាត់បង់សារៈសំខាន់របស់វា យើងក៏អាចបាត់បង់នូវភាពរឹងមាំខាងវិញ្ញាណរបស់យើងផងដែរ បើសេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្លាយជាធម្មតា ។ រូបរាងខាងក្រៅយើងប្រហែលជាមើលទៅដូចគ្នា ប៉ុន្តែបើគ្មានជំនឿរឹងមាំក្នុងខ្លួនទេនោះ យើងនឹងបាត់បង់សមត្ថភាពក្នុងការធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងពិភពលោក ហើយនាំមកនូវអ្វីដែលល្អបំផុតនៅក្នុងខ្លួនមនុស្សជុំវិញយើង ។

ដូច្នេះតើយើងអាចបញ្ជូនថាមពល និងកិច្ចខិតខំរបស់យើងក្នុងការធ្វើឲ្យមានភាពខុសគ្នា និងធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរដែលពិភពលោកត្រូវការនាសព្វថ្ងៃនេះដោយរបៀបណា ? តើយើងអាចរក្សាភាពជាសិស្ស និងបន្តឥទ្ធិពលវិជ្ជមានដោយរបៀបណា ?

ប្រសាសន៍របស់ព្យាការីជាទីស្រឡាញ់របស់យើងនៅតែបន្លឺឡើងក្នុងចិត្តខ្ញុំ ៖ « ព្រះសព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យយើងធ្វើការជាមួយគ្នា ហើយជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលទ្រង់បានបញ្ជូនយើងមកកាន់ផែនដីជាក្រុមគ្រួសារ ហើយរៀបចំយើងជាវួដ និងស្តេក ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលទ្រង់បង្គាប់យើងឲ្យបម្រើ និងធ្វើការងារបម្រើចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលទ្រង់បង្គាប់យើងឲ្យរស់នៅ នៅក្នុងពិភពលោកនេះ ប៉ុន្តែពុំមែនជា របស់ពិភពលោកនេះឡើយ ។

នៅពេលជីវិតយើងពោរពេញទៅដោយគោលបំណង និងការបម្រើ នោះយើងជៀសវាងពីភាពព្រងើយកន្តើយខាងវិញ្ញាណ ផ្ទុយទៅវិញនៅពេលជីវិតរបស់យើងបាត់បង់នូវគោលបំណងដ៏ទេវភាព ការបម្រើដ៏មានអត្ថន័យដល់អ្នកដទៃ និងឱកាសដ៏ពិសិដ្ឋសម្រាប់ការជញ្ជឹងគិត និងការពិចារណា នោះយើងនឹងក្របដណ្ដប់បន្តិចម្តងៗដោយភាពមមាញឹក និងភាពអាត្មានិយមរបស់យើង ដែលប្រថុយនឹងការបាត់បង់រសជាតិរបស់យើង ។ ថ្នាំបន្សាបជាតិពុលនេះ គឺបន្តចូលរួមក្នុងការបម្រើ—ដោយអន្ទះសាចូលរួមក្នុងអំពើល្អ និងអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួន និងសង្គមដែលយើងរស់នៅ ។

បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ឱនេះជាពរជ័យណាស់អ្វីដែលយើងទាំងអស់គ្នាមានថ្ងៃនេះ ដើម្បីក្លាយជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងមានឱកាសដើម្បីបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ កាលៈទេសៈរបស់យើងអាចខុសគ្នា ប៉ុន្តែយើងទាំងអស់គ្នាអាចកែប្រែបាន ។

ចូរចាំវិធី marnotos របស់កម្មករធ្វើអំបិលពួកគេប្រើឧបករណ៍សាមញ្ញដើម្បីប្រមូលផលគ្រីស្តាល់ដ៏ល្អបំផុត គឺជាអំបិលល្អបំផុត ! យើងក៏អាចធ្វើកិច្ចការសាមញ្ញៗ ជាមួយនឹងការខិតខំជាប់លាប់ក្នុងទង្វើតូចតាច និងដ៏មានអត្ថន័យ ដែលអាចធ្វើឲ្យភាពជាសិស្ស និងការតាំងចិត្តរបស់យើងចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកាន់តែស៊ីជម្រៅ ។ នេះគឺជាវិធីដ៏សាមញ្ញចំនួនបួន តែស៊ីជម្រៅ យើងអាចខិតខំដើម្បីក្លាយជា « អំបិលនៃផែនដី » ៖

ការរក្សាដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ជាចំណុចសំខាន់នៃការលះបង់របស់យើង ។ បច្ចុប្បន្ន ព្រះវិហារបរិសុទ្ធខិតកាន់តែជិតជាងមុន ការផ្តល់អាទិភាពដល់ការថ្វាយបង្គំជាទៀងទាត់ក្នុងដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់នឹងជួយយើងឲ្យផ្តោតលើអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ហើយរក្សាជីវិតរបស់យើងឲ្យផ្តោតលើព្រះគ្រីស្ទ ។ នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងរកឃើញចំណុចសំខាន់នៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើងនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងវិញ្ញាណនៃការលះបង់របស់យើងចំពោះទ្រង់ ។
ការមានចេតនាក្នុងការខិតខំរបស់យើងដើម្បីពង្រឹងអ្នកដទៃដោយការរស់នៅតាមដំណឹងល្អជាមួយគ្នា ។ យើងអាចពង្រឹងគ្រួសាររបស់យើងតាមរយៈការខិតខំយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន និងមានចេតនាដើម្បីនាំយកគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អមកក្នុងជីវិតរបស់យើង និងក្នុងគេហដ្ឋានរបស់យើង ។
ការមានឆន្ទៈដើម្បីទទួលយកការហៅ និងការបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ ការបម្រើក្នុងក្រុមជំនុំក្នុងតំបន់របស់យើងអនុញ្ញាតឲ្យយើងជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយរីកចម្រើនជាមួយគ្នា ។ ខណៈដែលការបម្រើមិនតែងតែងាយស្រួលទេ ប៉ុន្តែវាផ្តល់នូវរង្វាន់ ។
ហើយជាចុងក្រោយ ការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ទំនាក់ទំនងឌីជីថលដោយមានគោលបំណង ។ សព្វថ្ងៃនេះ ឧបករណ៍ទំនាក់ទំនងឌីជីថលអនុញ្ញាតឲ្យយើងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ។ ដូចបងប្អូនភាគច្រើនដែរ ខ្ញុំប្រើឧបករណ៍ទាំងនេះដើម្បីភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយបងប្អូនប្រុសស្រីនៅក្នុងព្រះវិហារ ជាមួយគ្រួសារ និងមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ។ នៅពេលខ្ញុំភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថានៅជិតពួកគេជាងមុន ។ យើងអាចផ្ដល់ការបម្រើដល់គ្នាទៅវិញទៅមកនៅពេលដែលយើងត្រូវការខណៈដែលមិនអាចមានវត្តមានដោយផ្ទាល់បាន ។ ឧបករណ៍ទាំងនេះពិតជាពរជ័យមួយ ប៉ុន្តែវាក៏អាចទាញយើងចេញពីទំនាក់ទំនងជ្រាលជ្រៅដ៏មានអត្ថន័យ ហើយនៅទីបំផុតវារុញច្រានទៅក្នុងទម្លាប់ដែលខ្ជះខ្ជាយពេលវេលារបស់យើងក្នុងសកម្មភាពដែលមិនសូវមានគោលបំណង ។ ការខិតខំធ្វើជាអំបិលនៃផែនដី គឺរួមបញ្ចូលកិច្ចការជាច្រើន ច្រើនជាងការអូសមើលវីឌីអូកំប្លែងនៅលើអេក្រង់ទំហំ១៥ សង់ទីម៉ែត្រមិនឈប់ឈរ ។

កាលយើងដាក់ដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ជាចំណុចសំខាន់ក្នុងជីវិតរបស់យើង មានចេតនាពង្រឹងអ្នកដទៃដោយការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ទទួលយកការហៅបម្រើ និងប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ឌីជីថលដោយមានគោលបំណង នោះយើងអាចរក្សាភាពរឹងមាំខាងវិញ្ញាណរបស់យើងបាន ។ គឺដូចអំបិលក្នុងទម្រង់ដ៏បរិសុទ្ធបំផុតរបស់វា ដែលមានអំណាចក្នុងការពង្រឹង និងថែរក្សា ជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺដូចគ្នាដែរ នៅពេលដែលបានចិញ្ចឹមបីបាច់ និងការពារដោយការលះបង់ ការបម្រើ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដូចព្រះគ្រីស្ទ ។

ពេលយើងបន្តចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះអម្ចាស់ ជីវិតរបស់យើងនឹងឆ្លុះបញ្ចាំងពីពន្លឺរបស់ទ្រង់ ហើយយើងនឹងក្លាយទៅជា « អំបិលនៃផែនដី » ។ នៅក្នុងកិច្ចខិតខំនេះ យើងមិនត្រឹមតែកែលម្អជីវិតរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងពង្រឹងគ្រួសារ និងសហគមន៍របស់យើងផងដែរ ។ សូមយើងបន្តព្យាយាមចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះអម្ចាស់ ហើយមិនត្រូវបាត់បង់រសជាតិរបស់យើងទេ ហើយធ្វើជាអំបិលដ៏ចែងចាំងតូចល្អិតៗ ដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យយើងធ្វើ ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។