“Leksyon 19 Materyal sa Pagpangandam sa Klase: Katubsanan sa mga Patay,” Materyal sa Magtutudlo alang sa Mga Pundasyon sa Pagpahiuli (2019)
“Leksyon 19 Materyal sa Pagpangandam sa Klase,” Materyal sa Magtutudlo alang sa Mga Pundasyon sa Pagpahiuli
Leksyon 19 Materyal sa Pagpangandam sa Klase
Katubsanan sa mga Patay
Paghunahuna og usa ka panahon dihang dunay tawo nga mihimo og maayong butang diha ninyo. Unsay inyong bation ngadto niini nga tawo? Samtang kamo magtuon, ikonsiderar kon unsa kahay bation sa inyong patay na nga mga sakop sa pamilya nganha kaninyo kon kamo mohimo alang kanila sa unsay ilang dili mahimo alang sa ilang kaugalingon—sa pagpahigayon sa importante nga mga ordinansa alang sa ilang kaluwasan.
Seksyon 1
Unsay mahitabo niadtong kinsa namatay nga wala makahibalo sa ebanghelyo?
Sa edad nga 17, si Joseph Smith naguol sa kalit nga kamatayon sa iyang magulang nga igsoon nga si Alvin, nga iyang gihigugma pag-ayo ug gidayeg. Ang pamilyang Smith “mihangyo sa usa ka ministro nga Presbyterian sa Palmyra, New York, nga modumala sa iyang lubong. Tungod kay si Alvin wala man mahimong sakop sa kongregasyon sa ministro, ang pari nangusog sa iyang sermon nga si Alvin dili maluwas. Si William Smith, ang manghud nga lalaki ni Joseph, nahinumdom: ‘[Ang ministro] … mipasabut og maayo nga [si Alvin] maadto sa impyerno’” tungod kay si Alvin wala man mabunyagi (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith [2007], 488–89).
Ang pagsanong sa ministro sa kamatayon ni Alvin ingon og mapintas. Hinoon, ang iyang pagtulun-an gibase sa kamatuoran nga ang tanang mga tawo kinahanglang modawat ni Kristo ug mabunyagan aron maluwas (tan-awa sa Juan 3:5).
Niadtong Enero 1836, sobra sa 12 ka tuig human sa kamatayon ni Alvin, si Propeta Joseph Smith nagpundok uban sa iyang amahan ug sa ubang mga lider sa Simbahan sa kwarto sa ibabaw sa hapit na mahuman nga Templo sa Kirtland. Atol sa miting, ang Propeta nakakita og panan-awon sa umaabut, nga karon narekord sa Doktrina ug mga Pakigsaad 137.
Si Joseph “natingala” sa pagkakita sa iyang igsoong lalaki nga si Alvin didto sa celestial nga gingharian kay si Alvin wala man mabunyagi. Paglabay sa upat ka tuig, niadtong Agosto 1840, ang Propeta nagsugod sa pagtudlo sa mga Santos sa doktrina sa bunyag alang sa mga patay. Si Apostol Pablo mitudlo niini nga doktrina sa Bag-ong Tugon sa wala pa kini gipahiuli sa Ginoo sa atong panahon (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:29).
Sa usa ka sulat sa iyang bana, si Vilate Kimball misulat sa kadasig sa mga Santos niining bag-ong gipahiuli nga doktrina:
Si Presidente Smith mibukas sa usa ka bag-o ug mahimayaon nga hilisgutan. … Miingon siya nga pribilehiyo niini nga simbahan nga mabunyagan alang sa tanan nilang kaparyentehan nga namatay sa wala pa moabut kini nga ebanghelyo. … Pinaagi sa pagbuhat sa ingon, kita naglihok isip mga tinugyanan alang kanila, ug naghatag nila sa pribilehiyo nga mobangon sa unang pagkabanhaw. Miingon siya nga ang Ebanghelyo isangyaw kanila sa Bilanggoan. … Sukad nga among nadungog kini nga sugo, ang katubigan kanunay nga nagkisaw. Panahon sa komperensya aduna usahay walo ngadto sa napulo ka mga elder usa human sa usa diha sa suba nga namunyag. … Dili ba mahimayaon kini nga doktrina? (Vilate Kimball, sa Janiece Johnson ug Jennifer Reeder, The Witness of Women: Firsthand Experiences and Testimonies from the Restoration [2016], 181)
Ang pamilyang Smith sa walay duha-duha mibati og hilabihan nga kalipay sa dihang si Hyrum nabunyagan alang sa iyang igsoon nga si Alvin.
Sa misunod nga tuig, niadtong 1841, ang Ginoo mipahayag nga “kini nga ordinansa pagahimoon diha sa akong balay” ug nga human maandam ang bunyaganan, ang mga Santos kinahanglan nga mohunong sa pagpahigayon og mga bunyag alang sa mga patay diha sa suba (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 124:29–34). Si Joseph Smith mihatag og dugang mga instruksyon mahitungod sa katubsanan sa mga patay sa duha ka sulat nga iyang gisulat ngadto sa mga Santos samtang siya nagtago-tago tungod sa bakak nga mga akusasyon. Ang sulod niini nga mga sulat makita karon sa Doktrina ug mga Pakigsaad 127 ug 128. Ang Propeta mitudlo nga ang ordinansa sa ebanghelyo, sama sa bunyag alang sa mga patay, ipahigayon lamang sa awtoridad sa pagkapari ug tukma nga rekord ang gitipigan nga ang ordinansa nabugkos dinhi sa yuta ug didto sa langit (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 127:5–7; 128:1–9).
Seksyon 2
Unsa ang dugang nga gipadayag sa Ginoo mahitungod sa katubsanan sa mga patay diha sa panan-awon nga iyang gihatag ni Presidente Joseph F. Smith?
Human sa kamatayon ni Propeta Joseph Smith, ang Ginoo nagpadayon sa pagpadayag sa mga kamatuoran mahitungod sa Iyang plano sa pagtubos sa mga patay “pagtulun-an ngadto sa lain nga pagtulun-an” (Doktrina ug mga Pakigsaad 98:12). Niadtong 1918, si Presidente Joseph F. Smith nakadawat og panan-awon nga nagpadayag og dugang nga mga kamatuoran mahitungod sa katubsanan sa mga patay. Ang iyang panan-awon narekord sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138.
Si Presidente M. Russell Ballard sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipasabut kon sa unsa nga paagi nga si Presidente Joseph F. Smith naandam sa pagdawat niining talagsaong panan-awon:
Sa iyang tibuok kinabuhi, nawad-an si Presidente Smith sa iyang amahan [sa edad nga 5], sa iyang inahan [sa edad nga 13], usa ka igsoong lalaki, duha ka igsoong babaye, duha ka asawa, ug trese ka anak. Sinati kaayo niya ang kagul-anan ug ang mawad-an sa mga minahal. …
[Ang tuig nga 1918] sakit kaayo alang kaniya. Nagbangutan siya sa gidaghanon sa mga nangamatay sa Dakong Gubat sa Kalibutan nga nagpadayon sa pagsaka ngadto sa labaw sa 20 ka milyon ka tawo. Dugang pa, ang sakit nga trangkaso mikaylap sa tibuok kalibutan, nga mikutlo sa kinabuhi sa gidaghanon nga 100 ka milyon ka tawo.
Nianang tuiga, si Presidente Smith nawad-an usab og tulo … pa ka minahal nga mga sakop sa pamilya. Si Elder Hyrum Mack Smith sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, ang iyang unang anak nga lalaki ug akong lolo, kalit nga namatay tungod sa mibuto nga apendiks.
Misulat si Presidente Smith: “Dili ko makatingog—[naminhod] sa kasubo! … Nahugno ang akong kasingkasing; ug daw nawad-an sa kinabuhi! … O! Gimahal nako siya! … Gikan sa kinahiladman sa akong kalag magpasalamat ko sa Dios tungod kaniya! Apan … O! Gikinahanglan ko siya! Kaming tanan nagkinahanglan kaniya! Mapuslanon kaayo siya sa Simbahan. … Ug karon, … O! unsay akong mabuhat! … O! Dios, tabangi ko! …”
Ug mao nga pagka-Oktubre 3, 1918, human nakasinati sa grabeng kasubo tungod sa minilyon nga nangamatay sa kalibutan tungod sa gubat ug sakit ingon man usab sa kamatayon sa mga sakop sa iyang kaugalingong pamilya, si Presidente Smith nakadawat og langitnong pagpadayag nga nailhan isip “ang panan-awon sa katubsanan sa mga patay.” (M. Russell Ballard, “Ang Panan-awon sa Katubsanan sa mga Patay,” Liahona, Nob. 2018, 72)
Si Joseph F. Smith nakadawat sa iyang balaan nga panan-awon samtang namalandong sa maulaong sakripisyo sa Manluluwas ug nagbasa sa deskripsyon ni Apostol Pablo sa pangalagad ni Jesus sa kalibutan sa espiritu human sa Iyang Pagkalansang sa Krus (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:1–11).
Sa laing sitwasyon, si Presidente Smith mitudlo nga ang matinud-anong mga babaye gitawag usab sa pagsangyaw sa ebanghelyo didto sa kalibutan sa espiritu (tan-awa sa Gospel Doctrine, 5th ed. [1939], 461).
Seksyon 3
Sa unsa nga paagi nga ang pag-apil sa buhat sa pagtubos sa mga patay makatabang kanako nga mas mahiduol ngadto sa Manluluwas?
Si Elder D. Todd Christofferson sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo:
Si Presidente Gordon B. Hinckley mipahayag: “Ako nagtuo nga ang buluhaton sa pagpuli [vicarious work] alang sa mga patay daw susama sa pagpuli nga sakripisyo sa Manluluwas sa Iyang Kaugalingon kay sa bisan unsa nga buluhaton nga akong nahibaloan. …” [“Excerpts from Recent Addresses of President Gordon B. Hinckley,” Ensign, Ene. 1998, 73]
Ang atong dakong paningkamot sa pagtubos sa mga patay, ug ang panahon ug kapanguhaan nga atong gipanghimo tungod niana nga pasalig, mao, labaw sa tanan, usa ka pagpahayag sa atong pagsaksi kabahin ni Jesukristo. Kini naglangkob sa ingon ka impluwensyal nga pamahayag nga atong mahimo kabahin sa Iyang balaan nga kinaiya ug misyon. …
Pinaagi sa pangpangita sa atong mga katigulangan ug sa pagpahigayon alang kanila sa makaluwas nga mga ordinansa nga dili nila mapahigayon sa ilang kaugalingon, atong gipamatud-an ang walay kinutubang gahum sa Pag-ula ni Jesukristo. (D. Todd Christofferson, “The Redemption of the Dead and the Testimony of Jesus,” Ensign, Nob. 2000, 10)