មេរៀនទី ៨ ឯកសារគ្រូបង្រៀន ៖ ការទទួលយកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យា

« មេរៀនទី ៨ ឯកសារគ្រូបង្រៀន ៖ ការទទួលយកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យា » ឯកសារគ្រូបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បអស់កាលជានិច្ចរបស់ទ្រង់ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )

« មេរៀនទី ៨ ឯកសារគ្រូបង្រៀន » ឯកសារគ្រូបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បអស់កាលជានិច្ចរបស់ទ្រង់

មេរៀនទី ៨ ឯកសារគ្រូបង្រៀន

ការទទួលយកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យា

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះមែស៊ី ( ឬ « ព្រះដែលបានចាក់ប្រេងតាំង » ) នៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ។ ទ្រង់ត្រូវបានជ្រើសរើសដោយព្រះវរបិតាសួគ៌ឲ្យធ្វើជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។ នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សនឹងមានឱកាសដើម្បីពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលការទទួលយកបេសកកម្មដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់ពួកគេ ។ សិស្សនឹងត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះមែស៊ីអាចជួយពួកគេពីភាពឈឺចាប់ ឬពីការរងទុក្ខ ដែលពួកគេកំពុងជួបប្រទះ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រកាសថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ។

អ្នកអាចចាប់ផ្តើមថ្នាក់ដោយការបង្ហាញសេចក្តីថ្លែងការមកពីអែលឌើរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖

គ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវបានដោះឲ្យរួចផុតពីជំងឺ និងភាពក្រៀមក្រំទេ ។ … របួសនៃព្រលឹងមិនកើតឡើងតែចំពោះអ្នកមាន ឬអ្នកក្រ វប្បធម៌មួយ ជាតិសាសន៍មួយ ឬជំនាន់មួយនោះទេ ។ វាកើតឡើងដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា និងជាចំណែកនៃការរៀនសូត្រ ដែលយើងទទួលបានពីបទពិសោធន៍នៃជីវិតលើផែនដីនេះ ។ ( នែល អិល អាន់ឌើរសិន « Wounded » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៨៤ )

សូមពិចារណាសរសេរឃ្លាដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ របួសនៃព្រលឹង ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយពីរបៀបផ្សេងៗដែលនាំឲ្យព្រលឹងយើងមានរបួស ហើយកត់ត្រាចម្លើយរបស់សិស្សនៅលើក្ដារខៀន ។ ដើម្បីធ្វើឲ្យសកម្មភាពនេះកាន់តែពាក់ព័ន្ធសម្រាប់សិស្ស អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យស្វែងរកដោយស្ងៀមស្ងាត់នូវរបួសនៃព្រលឹងរបស់ពួកគេ ឬអ្នកដែលពួកគេស្រឡាញ់ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យពិចារណាក្នុងចិត្តម្នាក់ឯងអំឡុងពេលសិក្សាក្នុងថ្នាក់អំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់អាចជួយព្យាបាលរបួសទាំងនេះ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យផ្ដល់និយមន័យ ឬពន្យល់ព្រះបរមងារ ព្រះមែស៊ី និងមូលហេតុដែលព្រះមែស៊ីដែលយើងបានទន្ទឹងរង់ចាំមានសារៈសំខាន់ចំពោះរាស្ដ្រនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ព្រះនៅសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ។

សូមចង្អុលបង្ហាញថា អេសាយ ៦១:១–៣ គឺជាការព្យាករអំពីរបៀបដែលព្រះមែស៊ីនឹងជួយព្យាបាលរបួសនៃព្រលឹងទាំងឡាយ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យពិនិត្យមើលខគម្ពីរទាំងនេះ ហើយរកមើលពាក្យ និងឃ្លាដែលអាចផ្តល់សេចក្តីសង្ឃឹមដល់អ្នកទាំងឡាយណាដែលកំពុងរងទុក្ខ ។

នៅពេលសិស្សសិក្សា អ្នកអាចសរសេរឃ្លាដូចតទៅនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ តើព្រះមែស៊ីជួយព្រលឹងដែលមានរបួសដោយរបៀបណា ។ បន្ទាប់មក អ្នកអាចឲ្យសិស្សចែកចាយពាក្យ ឬឃ្លាដែលពួកគេគិតថាសំខាន់ជាងគេ ហើយសរសេរវានៅលើក្ដារខៀន ។ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យគិតកាន់តែស៊ីជម្រៅជាងមុន សូមពិចារណាសួរសំណួរដូចតទៅ ៖

តើពាក្យ ឬឃ្លានេះជួយព្យាបាលរបួសនៃព្រលឹងដោយរបៀបណា ?
ហេតុអ្វីបានជាពាក្យ ឬឃ្លានេះសំខាន់សម្រាប់អ្នក ?
តើពាក្យ ឬឃ្លានេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីព្រះមែស៊ី និងបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ ?

បន្ទាប់ពីទុកពេលសម្រាប់ការពិភាក្សាដ៏មានអត្ថន័យ អ្នកអាចបង្ហាញរូបព្រះយេស៊ូវក្នុងសាលាប្រជុំនៅឯណាសារ៉ែត ។ សូមពិនិត្យមើលបរិបទដោយសង្ខេបឡើងវិញ ហើយបន្ទាប់មកអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រើ អេសាយ ៦១:១–២ ដើម្បីប្រកាសថាទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី ។ ( បើចាំបាច់សុំឲ្យសិស្សមើលនៅក្នុង លូកា ៤:១៨–២២ ) ។

ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងសាលាប្រជុំនៅឯណាសារ៉ែត ដោយ ហ្គ្រេក ខេ អូសិន

អ្នកអាចបង្ហាញសេចក្ដីពិតដូចតទៅ ៖ ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះមែស៊ីដែលត្រូវបានបញ្ចូនមកដើម្បីព្យាបាលបេះដូងដែលខ្ទេចខ្ទាំ រំដោះអ្នកដែលមានរបួស និងសម្រាលបន្ទុកអស់អ្នកដែលទួញយំ ។

តើព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជួយអ្នកដែលខូចចិត្ត ឬមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ដោយរបៀបណា ? ( សូមពិចារណាអាន សេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ហ្គែរីត ដបុលយូ ហ្គង នៅក្នុងផ្នែកទី ១ នៃឯកសាររៀបចំ ) ។
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជួយ ឬសម្រាលបន្ទុកអ្នកឬនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ដោយរបៀបណា ?

អេសាយ និងអាល់ម៉ាបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីអំណាចរបស់ព្រះមែស៊ីក្នុងការជួយយើង ។

អ្នកអាចបង្ហាញរូបភាពព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលភ្ជាប់មកជាមួយ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយដោយសង្ខេបនូវរបៀបផ្សេងៗដែលទ្រង់បានរងទុក្ខក្នុងជីវិតលើផែនដីនេះ ។

ព្រះយេស៊ូវអធិស្ឋាននៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី

សូមពិចារណាសុំឲ្យសិស្សធ្វើការជាគូ ។ សិស្សម្នាក់អាចសិក្សាក្នុង អេសាយ ៥៣:៣–៦, ៨, ១១–១២ ហើយសិស្សម្នាក់ទៀតអាចសិក្សាក្នុង អាលម៉ា ៧:១១–១២ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យរកមើលចំណុចពីរ ៖ ( ១ ) របៀបដែលព្រះមែស៊ីនឹងរងទុក្ខ និង ( ២ ) របៀបដែលទ្រង់អាចប្រទានពរដល់យើង ដោយសារការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់ ។ បន្ទាប់ពីសិស្សបានពិភាក្សាជាមួយដៃគូអំពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សមួយចំនួនឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនជាមួយនឹងថ្នាក់ ។

នៅពេលសិស្សចែកចាយ វាអាចមានប្រយោជន៍ក្នុងការចាប់យកការរៀនសូត្ររបស់ពួកគេនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដែលស្រដៀងគ្នាដូចតទៅ ៖ ដោយសារព្រះមែស៊ីបានទទួលយកទុក្ខសោក ទុក្ខព្រួយ និងអំពើរំលងរបស់យើង នោះទ្រង់អាចព្យាបាលយើង នាំមកនូវសន្តិភាព ទ្រាំទ្រអំពើទុច្ចរិតរបស់យើង អត់ទោសឲ្យយើង សម្រាលទុក្ខយើង និងជួយយើង ។ សូមពិចារណាសួរសំណួរបន្តខាងក្រោមនេះ ៖

តើការឈឺចាប់ និងទុក្ខលំបាកក្នុងជីវិតលើផែនដីបែបណាដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជួយយើងបាន ? ( វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីរំឭកឡើងវិញនូវអត្ថន័យនៃពាក្យ ជួយ ហើយបន្ទាប់មកអានឲ្យឮ្ៗនូវសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយ ប្រធាន ជីន ប៊ី ប៊ីងហាំ និង ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក នៅក្នុងផ្នែកទី ២នៃឯកសាររៀបចំ ) ។

អ្នកអាចនឹងចំណាយពេលខ្លះដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្គាល់ឧទាហរណ៍នៃជីវិតពិតអំពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះជួយយើង ។ ឧទាហរណ៍ទាំងនេះអាចដកស្រង់មកពីព្រះគម្ពីរ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ឬជីវិតសិស្សរបស់អ្នក ។ អ្នកក៏អាចចែកចាយអំពីបទពិសោធន៍របស់អ្នកផ្ទាល់ផងដែរ ។

ការអភិវឌ្ឍការបង្រៀន និងការរៀនសូត្ររបស់យើង

សូមផ្តល់ពេលវេលាឲ្យសិស្សមានការសញ្ជឹងគិតដោយស្ងៀមស្ងាត់ ។ មានពេលខ្លះពាក្យសំដីអាចជាឧបសគ្គដល់ការសិក្សាខាងវិញ្ញាណ ។ ភាពស្ងៀមស្ងាត់អាចជាអំណោយដ៏ពិសិដ្ឋដែលអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សឆ្លុះបញ្ចាំងកាន់តែស៊ីជម្រៅនូវអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន និងបានឮកាន់តែច្បាស់នូវការខ្សឹបដ៏ទន់ភ្លន់នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។

សិស្សអាចគិតម្ដងទៀតអំពី « របួស » ដែលពួកគេ ឬនរណាម្នាក់ដែលពួកគេស្រឡាញ់កំពុងមាន ។ សូមបង្ហាញសំណួរខាងក្រោមនេះ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពីសំណួរនីមួយៗ ។ សូមផ្ដល់ពេលឲ្យសិស្សកត់ត្រាគំនិត និងអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ។

តើការដឹងថាព្រះអង្គសង្គ្រោះយល់អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកកំពុងឆ្លងកាត់មានឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលអ្នកឃើញការឈឺចាប់ និងទុក្ខលំបាករបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើអ្វីខ្លះជាគំនិត ឬអារម្មណ៍របស់អ្នកចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅពេលអ្នកពិចារណាអំពីអ្វីដែលទ្រង់បានរងទុក្ខ ដូច្នេះទ្រង់អាចជួយអ្នក ? តើវាបំផុសគំនិតអ្នកឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?
តើចំណេះដឹងនេះអាចប្រទានពរដល់នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ដែលកំពុងជួបការលំបាកដោយរបៀបណា ? តើអ្នកនឹងចែកចាយវាជាមួយនឹងពួកគេដោយរបៀបណា ?

ប្រសិនបើមានពេល អ្នកអាចផ្តល់ឲ្យសិស្សម្នាក់ៗនូវក្រដាសកត់ចំណាំដែលស្អិត ឬក្រដាសតូចមួយ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរចម្លើយមួយចំពោះសំណួរខាងក្រោមនេះ ។

សូមគិតដល់នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ដែលកំពុងតស៊ូជាមួយនឹងស្ថានភាពដ៏លំបាកមួយ ។ តើសារលិខិតអ្វីខ្លះដែលអ្នកអាចចែកចាយជាមួយពួកគេអំពីសមត្ថភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្នុងការពង្រឹង និងព្យាបាលយើង ?

បន្ទាប់មកសូមឲ្យសិស្សបិទក្រដាសរបស់ពួកគេជុំវិញបន្ទប់ ។ សូមទុកពេលពីរបីនាទីឲ្យសិស្សដើរជុំវិញបន្ទប់ ហើយអានគំនិតរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក ។

សម្រាប់ពេលក្រោយ

ដើម្បីលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យអាន ឯកសាររៀបចំសម្រាប់មេរៀនទី ៩ អ្នកអាចផ្ញើឲ្យពួកគេពីមុនថ្នាក់បន្ទាប់នូវរូបភាព និងសារដូចតទៅ ៖ សូមចំនាយពេលសិក្សាឯកសាររៀបចំសម្រាប់មេរៀនទី ៩ ហើយសញ្ជឹងគិតពីមូលហេតុដែលការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគួរត្រូវបានប្រារព្ធមិនត្រឹមតែនៅបុណ្យណូអែលប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែពេញមួយឆ្នាំ ។