« មេរៀនទី ១៧ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់ ៖ ការស្វែងរកសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅក្នុងជ័យជំនះលើសេចក្ដីស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ឯកសារគ្រូបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បអស់កាលជានិច្ចរបស់ទ្រង់ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
« មេរៀនទី ១៧ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់ » ឯកសារគ្រូបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អដ៏អស់កល្បអស់កាលជានិច្ចរបស់ទ្រង់
មេរៀនទី ១៧ ឯកសាររៀបចំសម្រាប់ថ្នាក់
ការស្វែងរកសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅក្នុងជ័យជំនះលើសេចក្ដីស្លាប់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
រូបកាយរបស់យើងគឺជាពរជ័យ ! យ៉ាងហោចណាស់ វាងាយនឹងមានអារម្មណ៍បែបនោះ នៅពេលយើងមានសុខភាពល្អ ។ ប៉ុន្តែ ចុះបើយើងជួបប្រទះនឹងរឿងដូចជាការអត់ឃ្លាន ជំងឺ របួស ឬពិការភាពវិញនោះ ? តើពេលខ្លះអ្នកធ្លាប់បានឃើញផលប៉ះពាល់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរដល់អាយុជីវិតរបស់សមាជិកគ្រួសារ ឬសូម្បីតែឆ្លងកាត់ការស្លាប់របស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ដែរឬទេ ? កាលអ្នកគិតអំពីការរងទុក្ខខាងរូបកាយ និងសេចក្ដីស្លាប់ សូមពិចារណាថាតើការពង្រឹងសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់អាចផ្តល់ក្ដីសង្ឃឹម និងសេចក្ដីសុខសាន្ដដល់អ្នកដោយរបៀបណា ។
ផ្នែកទី ១
តើការសិក្សាដំណើររឿងនៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចពង្រឹងសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា ?
បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវត្រូវបានគេឆ្កាង ព្រះកាយរបស់ទ្រង់ត្រូវបានគេយកទៅដាក់នៅក្នុងផ្នូរ ។ លុះព្រឹកឡើងថ្ងៃទីបី នាងម៉ារាមកពីស្រុកម៉ាដាឡាបានឃើញផ្នូរគ្មានព្រះសព ហើយនាងក៏ទួញយំ ។ ទេវតាពីអង្គបានសួរនាង ថាហេតុអ្វីបានជានាងយំ ។ នាងបានឆ្លើយថា « ពីព្រោះគេបានយកព្រះអម្ចាស់ខ្ញុំទៅបាត់ហើយ ខ្ញុំមិនដឹងជាគេទុកទ្រង់នៅឯណាទេ » ( យ៉ូហាន ២០:១៣ ) ។
ដោយជាផ្នែកនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាអង្គដំបូងគេនៅលើផែនដីនេះ ដែលបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់បានផ្គុំគ្នានឹងរូបកាយអមតៈដែលឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់វិញ ។ ពួកសាវកថ្ងៃចុងក្រោយបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ៖ « ជាព្រះអង្គដែលមានព្រះជន្មឡើងវិញ នោះទ្រង់បានយាងទៅជួបពួកអ្នកដែលទ្រង់បានស្រឡាញ់ ក្នុងកាលមានព្រះជន្មរស់នៅ ។ ព្រះអង្គក៏បានទៅបម្រើនៅចំណោម ‹ ចៀមឯទៀត › របស់ទ្រង់ ( យ៉ូហាន ១០:១៦ ) នៅទ្វីបអាមេរិកពីជំនាន់បុរាណ ។ នៅក្នុងពិភពលោកជំនាក់ថ្មី ព្រអង្គនឹងព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ បានលេចមកក្មេងប្រុសយ៉ូសែបស្ម៊ីធ » ( « ព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ ៖ ទីបន្ទាល់នៃពួកសាវក » នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។
ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាព្រឹត្តិការណ៍មួយដែលបានកត់ត្រាដោយយកចិត្តទុកដាក់បំផុតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ( សូមមើល រ័សុល អិម ណិលសុន « Life after Life » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៧ ទំព័រ ៨–១០ ) ។ ដើម្បីពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមអានដំណើររឿងពីសាក្សីម្នាក់ ឬច្រើននាក់ ឬមើលវីដេអូដែលទាក់ទងនឹងដំណើររឿងនោះដូចខាងក្រោម ៖
-
សូមអាន លូកា ២៤:៣៦–៤០ ឬមើលវីដេអូ « The Risen Lord Jesus Christ Appears to the Apostles » ( ២:១៩ ) ។
2:22 -
សូមអាន លូកា ២៤:១៣–៣៣ ឬមើលវីដេអូ « Christ Appears on the Road to Emmaus » ( ៣:៣២ ) ។
3:34 -
សូមអានយ៉ូហាន ២០:២៤–២៩ ឬមើលវីដេអូ « Blessed Are They That Have Not Seen, and Yet Have Believed » ( ២:២៩ ) ។
2:29 -
សូមអាន នីហ្វៃទី ៣ ១១:១២–១៧ ឬមើលវីដេអូអំពីព្រះគម្ពីរមរមន « Jesus Christ Shows Himself at the Temple » ( ៥:៤៣ ) ។
5:40 -
សូមអាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៦–១៧; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:២២–២៤; ១១០:១–៤ ។
ផ្នែកទី ២
តើការយល់ដឹងកាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីការរស់ឡើងវិញអាចបង្កើនសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្ញុំទៅលើព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ?
រូបកាយរបស់អ្នកមានសារៈសំខាន់ដ៏អស់កល្បជានិច្ច ហើយជាចំណុចសំខាន់នៃសុភមង្គលរបស់អ្នកនៅក្នុងជីវិតនេះ និងជីវិតក្រោយ ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលប្រាប់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធថា « វិញ្ញាណ និងវត្ថុធាតុ [ រូបកាយ ] នៅជាប់គ្នាដោយឥតបែកបាក់ឡើយ គឺបានទទួលនូវភាពពោរពេញនៃសេចក្ដីអំណរ ហើយកាលណាបែកបាក់ពីគ្នា នោះមនុស្សពុំអាចទទួលនូវភាពពោរពេញនៃសេចក្ដីអំណរបានឡើយ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩៣:៣៣–៣៤ ) ។ នៅក្នុងការនិមិត្តអំពីពិភពវិញ្ញាណ ប្រធាន យ៉ូសែប អេហ្វ ស្ម៊ីធ បានមានប្រសាសន៍ថាមនុស្សស្លាប់គឺ « ការបាត់វិញ្ញាណគេដ៏យូរលង់ពីរូបកាយគេ នោះជាសេវកភាព » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣៨:៥០ ) ។ សូមគិតថាតើការរស់ឡើងវិញវាមានសារៈសំខាន់យ៉ាងណាចំពោះផែនការរបស់ព្រះសម្រាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។
នៅក្នុងសំបុត្ររបស់លោកទៅកាន់ពួកគ្រីស្ទានកូរិនថូស សាវក ប៉ុល បានបង្រៀនថាប្រសិនបើគ្មានការរស់ឡើងវិញពីសេចក្តី ស្លាប់ទេ « នោះដំណឹងដែលយើងខ្ញុំផ្សាយនេះជាការឥតប្រយោជន៍ទទេ ហើយសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នាក៏ឥតអំពើដែរ » ( កូរិនថូស ទី១ ១៥:១៤ ) ។
អែលឌើ ឌី.ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានជួយយើងឲ្យយល់ពីអត្ថន័យនៃគោលលទ្ធិមួយចំនួនពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញបន្ថែមទៀត ៖
សូមគិតបន្តិចពីអត្ថន័យពិតនៃដំណើររស់ឡើងវិញក្នុងការដោះស្រាយនៅទីបញ្ចប់ពីអត្តសញ្ញាណពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវនៃណាសារ៉ែត និងការប្រឆាំងខាងចិត្តវិទ្យា និងសំណួរនៃជីវិត ។ បើព្រះយេស៊ូវពិតជាមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញមែន វាចាំបាច់ត្រូវជឿថា ទ្រង់ជាសភាវៈអាទិទេព ។ គ្មានមនុស្សលោកណាម្នាក់មានអំណាចដោយខ្លួនឯងដើម្បីមានជីវិតម្ដងទៀត ក្រោយពីការស្លាប់នោះឡើយ ។ ដោយសារទ្រង់បានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នោះព្រះយេស៊ូវមិនមែនត្រឹមតែជាជាងឈើ គ្រូបង្រៀន គ្រូគង្វាល ឬព្យាការីម្នាក់នោះទេ ។ ដោយសារទ្រង់បានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នោះព្រះយេស៊ូវត្រូវតែជាព្រះមួយអង្គ គឺព្រះរាជបុត្រាតែមួយគត់របស់ព្រះវរបិតា ។
ហេតុដូច្នេះហើយ អ្វីដែលទ្រង់បង្រៀនគឺពិត ព្រះពុំកុហកឡើយ ។
ហេតុដូច្នេះហើយ ទ្រង់ជាព្រះបង្កបង្កើតផែនដី ដូចទ្រង់បានមានបន្ទូលហើយ ។
ហេតុដូច្នេះហើយ ស្ថានសួគ៌ និងស្ថាននរកមានពិតមែន ដូចទ្រង់បានត្រាស់បង្រៀនហើយ ។
ហេតុដូច្នេះហើយ មានពិភពវិញ្ញាណដែលទ្រង់បានយាងទៅបន្ទាប់ពីការសុគត ។
ហេតុដូច្នេះហើយ ទ្រង់នឹងយាងមកម្ដងទៀតដូចដែលទេវតាបានមានបន្ទូល និង « សោយរាជ្យនៅលើផែនដីផ្ទាល់ » ( មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ ១:១០ ) ។
ហេតុដូច្នេះហើយ មានដំណើររស់ឡើងវិញ និង ការជំនុំជម្រះចុងក្រោយដល់មនុស្សទាំងពួង ។ ( The Resurrection of Jesus Christ » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ១១៣ )
ដោយគិតអំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចេញពីទស្សនៈដ៏អស់កល្បជានិច្ច ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានបង្រៀន ៖
ព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យជាងគេបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលជះឥទ្ធិពលមហិមាបំផុតដល់មនុស្សជាច្រើន ហើយនៅយូរអង្វែង ។ តាមបទដ្ឋាននេះ គ្មានព្រឹត្តិការណ៍ណាមួយអាចមានសារៈសំខាន់ដល់បុគ្គលទាំងឡាយ ឬប្រជាជាតិនានាជាងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់លោកចៅហ្វាយបានឡើយ ។ ( « The Meaning of Easter » Ensign ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៩៩២ ទំព័រ ២ )
ផ្នែកទី ៣
តើទីបន្ទាល់អំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញអាចនាំមកនូវភាពសុខសាន្ត និងសេចក្ដីសង្ឃឹមដល់ខ្ញុំដោយរបៀបណា ?
សូមគិតអំពីបញ្ហាប្រឈមខាងរូបកាយដែលអ្នក ឬមនុស្សជិតស្និទ្ធនឹងអ្នកបានជួបប្រទះ ឬកំពុងតែប្រឈមមុខ ។ សូមគិតអំពីសមាជិកគ្រួសារ ឬមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធដែលបានទទួលមរណភាព ។ អែលឌើរ ប៉ុល វី ចនសុននៃពួកចិតសិបនាក់បានផ្តល់ទស្សនវិស្ស័យដូចខាងក្រោមអំពីបទពិសោធន៍ដ៏ពិបាកនៃជីវិតរមែងស្លាប់ ៖
យើងម្នាក់ៗមាននូវដែនកំណត់នៃរូបកាយផ្លូវចិត្ត និង សតិអារម្មណ៍ព្រមទាំង ភាពទន់ខ្សោយ ។ ក្នុងចំណោមឧបសគ្គទាំងនេះ មានឧបសគ្គមួយចំនួនពិបាកនឹងយកឈ្នះបាន ក្នុងពេលនេះ តែនៅទីបំផុត នឹង ត្រូវបាន ដោះ ស្រាយ ។ បញ្ហាទាំងនេះនឹងមិនធ្វើឲ្យយើងឈឺចាប់ឡើយ បន្ទាប់ពីយើងបានរស់ឡើង វិញហើយ ។…
…អព្ភូតហេតុនៃការរស់ឡើងវិញ ការព្យាបាលឲ្យជាដ៏អស្ចារ្យ គឺមានឥទ្ធិពល ខ្លាំងជាងប្រសិទ្ធភាពនៃថ្នាំសម័យទំនើបនេះទៅទៀត ។ ប៉ុន្តែ វា គ្មាន ឥទ្ធិពល ខ្លាំង ជាង ព្រះចេស្តា នៃ ព្រះ នោះ ទេ ។…
…ចំពោះអស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលមានកូនស្លាប់ ឬយំនៅក្បែរមឈូសរបស់ស្វាមី ឬភរិយា ឬ កើតទុក្ខដោយសារសេចក្តីស្លាប់របស់ឪពុកម្តាយ ឬ អ្នកដែលពួកគេស្រឡាញ់ នោះការរស់ឡើងវិញ គឺជាប្រភពនៃសេចក្តីសង្ឃឹមដ៏មហិមា ។ វានឹងក្លាយជាបទពិសោធន៍ដ៏មានឥទ្ធិពលអ្វីម៉្លេះ ដើម្បីជួបពួកគេម្តងទៀត—មិនមែនគ្រាន់តែជាវិញ្ញាណនោះទេ ប៉ុន្តែជាមួយរូបកាយដែលបានរស់ឡើងវិញ ។ ( « And There Shall Be No More Death » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ១២២, ១២៣ )
ក្នុងនាមជាសាក្សីផ្ទាល់ភ្នែកម្នាក់របស់ព្រះគ្រីស្ទដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនោះសាវកប៉ុលបានរីករាយក្នុងការទទួលជ័យជំនះលើសេចក្ដីស្លាប់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។