1 И се случи да застанат и да се повлечат чекор од нив. И Морони му кажа на Зерахемна: Ете, Зерахемна, не посакуваме да бидеме крволочни луѓе. Знаете дека сте во наши раце, сепак не сакаме да ве убиеме.

2 Ете, не излеговме да се бориме против вас за да можеме да ви ја пролееме крвта за моќ; ниту сакаме некого да го донесеме на јаремот на ропството. Но ова е единствената причина поради која вие тргнавте против нас; да, и сте ни лути поради нашата религија.

3 Но сега, гледате дека Господ е со нас; и гледате дека Тој ве предаде во наши раце. И сега би сакал да разберете дека ова ни е сторено поради нашата религија и нашата вера во Христос. И сега гледате дека не можете да ја уништите оваа наша вера.

4 Сега вие гледате дека ова е вистинската вера на Бог; да, гледате дека Бог ќе ве поддржува, и чува, и штити, сѐ додека сме му верни на Него, и на нашата вера, и нашата религија; и Господ никогаш нема да дозволи да бидеме уништени освен ако не паднеме во престап и ја негираме нашата вера.

5 И сега, Зерахемна, ти заповедам, во името на Тој Семоќен Бог, кој ги зацврсти нашите раце така што стекнавме моќ врз тебе, преку нашата вера, преку нашата религија, и преку нашите ритуали за богослужба, и преку нашата црква, и преку светата поддршка која им ја должиме на нашите жени и деца, преку таа слобода која нѐ врзува за нашите земји и нашата татковина; да, и исто така преку одржувањето на светото слово на Бог, на кого му ја должиме сета наша среќа; и преку сето тоа што ни е најдраго—

6 Да, и ова не е сѐ; ви заповедам заради сите желби што ги имате за живот, да ни ги предадете вашите воени оружја на нас, и нема да ја бараме вашата крв, туку ќе ви ги поштедиме животите, ако си одите по патот и повторно не се вратите да војувате против нас.

7 И сега, ако не го направите ова, ете, вие сте во наши раце, и ќе им заповедам на моите војници да ви се нафрлат, и да ви нанесат смртни рани на телата, за да бидете истребени; и тогаш ќе видиме кој ќе има моќ врз овој народ; да, ќе видиме кој ќе биде доведен во ропство.

8 И сега се случи кога Зерахемна беше ги слушнал овие зборови тој истапи и го предаде мечот и неговата сабја, и неговиот лак во рацете на Морони, и му кажа: Ете, еве ги нашите војни оружја; ќе ви ги предадеме, но нема да дозволиме да ви дадеме заклетва за која знаеме дека сепак ќе ја прекршиме, и исто така и нашите деца; но земете ги нашите воени оружја, и дозволете ни да заминеме во дивината; во спротивно ќе ги задржиме нашите мечеви, и ќе загинеме или победиме.

9 Ете, не сме од вашата вера; не веруваме дека Бог нѐ предал во ваши раце; туку дека вашата лукавост ве зачува од нашите мечеви. Ете, вашите градни оклопи и штитови ве заштитија.

10 И сега кога Зерахемна беше завршил со зборувањето, Морони ги врати мечот и воените оружја, кои беше ги примил, на Зерахемна, велејќи: Ете, ќе го завршиме конфликтот.

11 Сега не можам да се сетам на зборовите кои ги кажав, затоа како што Господ живее, нема да заминете освен ако не заминете со заклетва дека нема повторно да се вратите да војувате против нас. Сега штом сте во наши раце ќе ја пролееме вашата крв на земјата, или ќе се потчините на условите кои ги предложив.

12 И сега кога Морони беше ги кажал овие зборови, Зерахемна го задржа мечот, и му беше лут на Морони, и се залета напред за да може да го убие Морони; но штом го крена мечот, ете, еден од војниците на Морони го удри на земјата, и ја скрши дршката; и исто така го удри Зерахемна така што му го пресече скалпот и падна на земјата. И Зерахемна се повлече од нив кон средината на неговите војници.

13 И се случи војникот до кого стоеше, кој му го пресече скалпот на Зерахемна, го крена скалпот од земјата за косата, и го положи на врвот на неговиот меч, и му го испружи, велејќи им со силен глас:

14 Како што овој скалп падна на земјата, што е скалп на вашиот поглавар, така и вие ќе паднете на земјата освен ако не ги предадете вашите воени оружја и заминете со завет за мир.

15 Сега имаше многу, кога ги слушнаа овие зборови и го видоа скалпот кој беше врз мечот, беа погодени со страв; и многу истапија напред и ги фрлија нивните воени оружја пред нозете на Морони, и влегоа во завет за мир. И на оние кои влегоа во завет за мир им беше дозволено да заминат во дивината.

16 Сега се случи дека Зерахемна беше премногу гневен, и го наведе остатокот од неговите војници на лутина, да се борат уште помоќно против Нефитите.

17 И сега Морони беше лут, поради тврдоглавоста на Ламанитите; затоа му нареди на неговиот народ да им се нафрлат и да ги убијат. И се случи да започнат да ги убиваат; да, а Ламанитите се бореа со нивните мечеви и нивната моќ.

18 Но ете, нивните голи кожи и нивните голи глави беа изложени на острите мечеви на Нефитите; да, ете беа прободени и удирани, да, и тие паѓаа премногу брзо пред мечевите на Нефитите; и беа збришани, и тоа како што проповедаше војникот на Морони.

19 Сега Зерахемна, кога виде дека сите наскоро ќе бидат уништени, силно го повика Морони, ветувајќи му дека тој ќе се завети а исто така и неговиот народ, ако го поштедат остатокот на нивните животи, ако никогаш повеќе не се вратат да војуваат против нив.

20 И се случи Морони да нареди да запре делото на смртта помеѓу народот. И ги одзема воените оружја од Ламанитите; и откако беа влегле во завет со него за мир, им беше дозволено да заминат во дивината.

21 Сега бројот на нивните мртви не беше изброен поради големината на нивниот број; да, бројот на нивните мртви беше премногу голем, и од Нефитите и од Ламанитите.

22 И се случи да ги фрлат нивните мртви во водите на Сидон, и тие беа однесени и се закопани во длабочините на морето.

23 И војските на Нефитите, односно на Морони, се вратија и дојдоа во нивните куќи и нивните земји.

24 И така заврши осумнаесеттата година од владеењето на судиите врз народот на Нефи. И така заврши записот на Алма, кој беше напишан врз плочите на Нефи.