លំនាំកាន់តែបរិសុទ្ធ នៃការបម្រើ
ដោយអែលឌើរ ផាទ្រីក ខៀរ៉ុន
ក្នុងគណៈប្រធាននៃពួកចិតសិបនាក់
ដកស្រង់ចេញពីការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានសម្រាប់យុវមជ្ឈិមវ័យទូទាំងពិភពលោក ដែលមានចំណងជើងថា « សញ្ញាសម្គាល់នៃសាសនាចក្រពិត និងសកម្មរបស់ព្រះអម្ចាស់ » បានថ្លែងនៅសាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់–អៃដាហូ នៅថ្ងៃទី ៦ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ។
សូមឲ្យយើងធ្វើតាមព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់កាន់តែស្ម័គ្រស្មោះ កាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពជាងមុន កាលយើងខំក្លាយខ្លួនជាសិស្សដ៏ពិតរបស់ទ្រង់តាមរយៈការបម្រើដូចជាទ្រង់បម្រើដែរ ។
រចនារូបភាពដោយ ខេលី ម៉ាក់ម៉ូរីស
កាលខ្ញុំអាយុ ១៥ ឬ ១៦ ឆ្នាំ ខ្ញុំឈ្លក់វង្វេងនឹងខ្លួនឯងយ៉ាងខ្លាំង ហើយដូចពួកយើងជាច្រើននាក់ដែរនៅក្នុងវ័យជំទង់របស់យើង ដែលមានអារម្មណ៍មិនស្រណុក មិនច្បាស់ និងងាយរងគ្រោះ ។ ខ្ញុំបានវង្វេង សង្ស័យខ្លួនឯង និងមានអារម្មណ៍ឆ្គាំឆ្គង ។ វាមិនបានជួយទេ ដោយសារឪពុកម្ដាយខ្ញុំរស់នៅប្រទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីតឆ្ងាយពីខ្ញុំណាស់ ពេលខ្ញុំទៅសាលានៅឯកោលើឆ្នេរក្នុងប្រទេសអង់គ្លេស ។ សាលារៀនវេទមន្ត ជាមួយនឹងតួឯកក្នុងរឿងវេទមន្តគឺមានការស្វាគមន៍ជាងសាលានេះ ។
ជាធម្មតានៅតាមឆ្នេរ អាកាសធាតុមិនល្អទេ ប៉ុន្ដែនៅរដូវរងារមួយ មានព្យុះដ៏គួរខ្លាចពិសេសមួយបានបក់កាត់សមុទ្រអាយរីសដោយកម្លាំងខ្យល់ព្យុះដ៏កំណាច ។ ផ្ទះប្រហែលជា ៥០០០ ខ្នងបានលិចទឹក គ្មានអាហារបរិភោគ ហើយប្រជាជនបានរស់នៅដោយគ្មានអគ្គិសនី មិនអាចបើកម៉ាស៊ីនកម្តៅ ឬភ្លើងក្នុងផ្ទះគេបានឡើយ ។
កាលទឹកចាប់ស្រកចុះ សាលារៀនបានចាត់យើងឲ្យទៅជួយសម្អាត ។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ដែលបានជួបនឹងគ្រោះធម្មជាតិដោយផ្ទាល់បែបនោះ ។ ទឹក និងភក់មាននៅគ្រប់ទីកន្លែង ។ អស់អ្នកដែលទឹកជន់លិចផ្ទះមានមុខប្រឡាក់ប្រផេះ ហើយស្គម ។ ពួកគេមិនបានគេងអស់ជាច្រើនថ្ងៃ ។ មិត្តរួមសាលារបស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមធ្វើការ រើឥវ៉ាន់ដែលជោគជាំដោយទឹកឡើងទៅជាន់លើ ហើយទាញកម្រាលព្រំដែលខូចៗចេញ ។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងបំផុតនោះគឺជាមិត្តភាពដែលបានកើតឡើង ។ វាគឺជាអារម្មណ៍ដ៏អស្ចារ្យពីធម្មជាតិមួយ ដែលមានក្នុងចំណោមមនុស្សដែលរួបរួមគ្នាក្នុងបុព្វហេតុល្អមួយក្រោមកាលៈទេសៈដ៏លំបាក ។ ក្រោយមក ខ្ញុំគិតពីអារម្មណ៍ឯការទាំងអស់នោះដែលតែងតែមានក្នុងគំនិតវ័យជំទង់ខ្ញុំជានិច្ចនោះបានរសាត់បាត់ទៅ ខណៈខ្ញុំចូលរួមក្នុងកិច្ចខិតខំដ៏អស្ចារ្យនេះដើម្បីជួយដល់អ្នកជិតខាងយើង ។
ការរកឃើញថា ការជួយមនុស្សដទៃគឺជាថ្នាំបន្សាប នោះសភាពងប់នឹងខ្លួនឯងដ៏ងងឹតនេះគួរតែបានចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្ដូរ ។ ប៉ុន្ដែវាមិនបានផ្លាស់ប្ដូរទេ ដោយសារការរកឃើញនោះមិនបានចាក់ឫសឲ្យជ្រៅល្មម ហើយខ្ញុំខកខានមិនបានគិតឲ្យបានដិតដល់ពីអ្វីដែលបានកើតឡើង ។ ការយល់ដឹងនោះបានកើតឡើងក្រោយមកទៀត ។
ការអញ្ជើញដើម្បីផ្តល់ការងារបម្រើ
រូបថតម្តាយ និងកូនស្រី ដោយ លីនដា ជិន ពើរណែល
ខ្ញុំបានពិចារណាអំពីចំណុចនេះអំឡុងសន្និសីទទូទៅខែមេសាឆ្នាំ ២០១៨ ពេលខ្ញុំបានឮម្តងទៀតអំពីការដង្ហោយហៅឲ្យផ្តល់ការងារបម្រើដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះបម្រើ—ហើយបម្រើចេញពីក្ដីស្រឡាញ់ ដោយទទួលស្គាល់ថា យើងទាំងអស់គ្នាគឺជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
យើងនឹងបម្រើ ពុំមែនដោយសារតែការបម្រើរបស់យើងត្រូវបានគេរាប់ និងវាស់វែងនោះទេ ប៉ុន្ដែដោយសារតែយើងស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ហើយត្រូវបានជម្រុញទឹកចិត្តឲ្យពុះពារទៅកាន់តែខ្ពស់ និងកាន់តែថ្លៃថ្នូរ—ជួយមិត្តភក្ដិរបស់យើង និងស្ថិតនៅលើផ្លូវត្រឡប់ទៅទ្រង់វិញ ។ យើងស្រឡាញ់ និងបម្រើដល់អ្នកជិតខាងរបស់យើងដូចជាព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើ បើទ្រង់ជាយើង ពិតជាព្យាយាមដើម្បីកែលម្អជីវិតរបស់មនុស្ស ហើយសម្រាលបន្ទុករបស់ពួកគេ ។ នេះជាកន្លែងដែលអំណរ និងការបំពេញដ៏យូរអង្វែងកើតឡើងដល់ទាំងអ្នកឲ្យ និងអ្នកទទួល កាលយើងចែកផ្លែនៃការយល់ និងដឹងពីគុណតម្លៃដ៏និរន្ដរ៍របស់យើង ព្រមទាំងក្ដីស្រឡាញ់ដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះដល់គ្នា ។
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « សញ្ញាសម្គាល់នៃសាសនាចក្រពិត និងសកម្មរបស់ព្រះអម្ចាស់ ជានិច្ចកាល នឹងត្រូវបានរៀបចំ បានដឹកនាំការខិតខំទៅរកការងារបម្រើដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេម្នាក់ៗ ។ ដោយសារនេះគឺជាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ពួកយើងក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់នឹងធ្វើការងារបម្រើដល់មនុស្សម្នាក់ៗដូចជាទ្រង់បានធ្វើ ។ ពួកយើងនឹងធ្វើការងារបម្រើនៅក្នុងព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ដោយព្រះចេស្ដា និងសិទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់ ហើយដោយសណ្ដានចិត្តល្អដែលពោរពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ » ។១
ខ្ញុំដឹងថា បើយើងគោរពតាមការហៅឲ្យធ្វើការងារបម្រើនេះ នោះយើងអាចផ្ដោតទៅលើអ្វីផ្សេងទៀតជាជាងផ្តោតតែលើខ្លួនយើង បង្កើនសេចក្ដីជំនឿ ទំនុកចិត្ត និងសុភមង្គល ហើយយកឈ្នះលើការគិតតែពីខ្លួនយើង និងអារម្មណ៍ឯកោ និងងងឹតដែលកើតមាននោះ ។
ការងារបម្រើផ្លាស់ប្តូរពួកយើង
សម្រស់នៃការងារបម្រើគឺថា វាជួយមនុស្សដទៃ ប៉ុន្ដែវាក៏ផ្លាស់ប្ដូរយើងតាមរយៈការដកយើងចេញពីការបារម្ភ ភ័យខ្លាច អន្ទះសារ និងមន្ទិលទាំងឡាយ ។ ដំបូង ការបម្រើមនុស្សដទៃអាចបង្វែរយើងពីបញ្ហាផ្ទាល់របស់យើង ប៉ុន្ដែការណ៍នោះឆ្ពោះទៅរកអ្វីមួយដែលកាន់តែខ្ពង់ខ្ពស់ និងស្រស់ផូផង់យ៉ាងរហ័ស ។ យើងចាប់ផ្ដើមទទួលបានពន្លឺ និងក្ដីសុខសាន្ដ សឹងតែមិនដឹងខ្លួន ។ យើងមានចិត្តស្ងប់ កក់ក្ដៅ និងស្រណុកចិត្ត ។ ហើយយើងស្គាល់ក្ដីអំណរដែលកើតមានតាមរបៀបនេះ ។
ដូចប្រធាន ស្ពែនសើរ ដបុលយូ ឃីមបឹល ( ឆ្នាំ ១៨៩៥–១៩៨៥ ) បានពន្យល់ថា ៖ « ជីវិតដ៏បរិបូរណ៍ក្នុងព្រះគម្ពីរគឺជាផលបូកខាងវិញ្ញាណដែលកើតមានតាមរយៈការបង្កើនការបម្រើរបស់យើងដល់មនុស្សដទៃ និងតាមការបណ្ដុះទេពកោសល្យយើងក្នុងកិច្ចបម្រើដល់ព្រះ និងមនុស្សលោក » ។ លោកបានបន្ថែមទៀតថា « យើងកាន់តែមានសារៈសំខាន់ កាលយើងបម្រើដល់មនុស្សដទៃ—តាមពិតទៅ វាងាយជាងដើម្បី ‹ រកឃើញ › ខ្លួនយើង ព្រោះយើងមានអ្វីជាច្រើនទៀតដែលត្រូវរក ! »២
ការដង្ហោយហៅមកពីលោកចៅហ្វាយ
ព្រះគ្រីស្ទ និង អ្នកនេសាទត្រី ដោយ ជេ ខឺក រីឆាដ
នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានហៅពេត្រុស, អនទ្រេ, យ៉ាកុប និងយ៉ូហានឲ្យដើរតាមទ្រង់ នោះការផ្លាស់ប្ដូរទិសដៅ និងការផ្ដោតចិត្តរបស់គេកើតឡើងភ្លាម ៖ « គេក៏ទុកសំណាញ់ចោល ទៅតាមទ្រង់ភ្លាម » ( ម៉ាថាយ ៤:២០ ) ។
ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីការឆ្កាង ពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវបានយកចេញពីពួកគេតាមរបៀបដ៏ឃោរឃៅមួយ នោះពួកគេបានត្រឡប់ទៅនេសាទវិញ ទៅកាន់អ្វីដែលពួកគេគិតថា ពួកគេចេះ ។ ក្នុងឱកាសមួយ ព្រះអង្គសង្គ្រោះដ៏មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញបានយាងមកជួបពួកគេ កាលពួកគេនេសាទមិនបានអ្វី ។
« រួចទ្រង់មានព្រះបន្ទូលប្រាប់ថា ចូរទម្លាក់អួនទៅខាងស្តាំទូកនោះទើបបាន ។ ដូច្នេះ គេក៏ទម្លាក់អួនទៅ តែទាញមកវិញមិនរួច ព្រោះជាប់ត្រីសន្ធឹកណាស់ » ( យ៉ូហាន ២១:៦ ) ។
នេះវាមិនគ្រាន់តែជាការបង្ហាញមួយថា ទ្រង់មិនបានបាត់បង់ព្រះចេស្ដាទ្រង់ប៉ុណ្ណោះទេ វាក៏ជាការសបញ្ជាក់ឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា ពួកគេរកមើលនៅកន្លែងខុស ហើយផ្ដោតលើរឿងខុស ។ កាលពួកគេបានបរិភោគត្រីជុំគ្នានៅឆ្នេរសមុទ្រ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសួរពេត្រុសបីដង ថាតើគាត់ស្រឡាញ់ទ្រង់ឬទេ ។ អារម្មណ៍ដ៏មិនស្រណុកក្នុងខ្លួនបានកើនឡើងរាល់ពេលដែលគាត់ឆ្លើយតបដោយថា គាត់ស្រឡាញ់ ។ បន្ទាប់ពីចម្លើយរបស់ពេត្រុសម្ដងៗ នោះព្រះយេស៊ូវសុំឲ្យពេត្រុសផ្ដល់ចំណីដល់ចៀមរបស់ទ្រង់ ។ ( សូមមើល យ៉ូហាន ២១:១៥–១៧ ) ។
ហេតុអ្វីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសួរពេត្រុសបីដង ថាតើគាត់ស្រឡាញ់ទ្រង់ឬទេ ? ពេត្រុសត្រូវបានហៅឲ្យដើរតាមព្រះយេស៊ូវពីមុន ហើយលោកបានឆ្លើយតបភ្លាមៗដោយទុកការនេសាទត្រីគាត់ចោល ។ ប៉ុន្ដែនៅពេលគេយកព្រះយេស៊ូវទៅ ពេត្រុសបានសោកស្ដាយ ហើយលោកបានវង្វេង ។ លោកបានត្រឡប់ទៅធ្វើរឿងអ្វីដែលលោកគិតថា លោកចេះធ្វើ—គឺនេសាទត្រី ។ ឥឡូវ ព្រះយេស៊ូវចង់ឲ្យពេត្រុសពិតជាស្ដាប់តាមទ្រង់ ហើយយល់ពីភាពម៉ឺងម៉ាត់នៃការអញ្ជើញនាគ្រានេះ ។ ទ្រង់ចង់ឲ្យពេត្រុសយល់ពីអត្ថន័យនៃការក្លាយជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដោយសារឥឡូវទ្រង់លែងគង់ផ្ទាល់ជាមួយពួកគេទៀតហើយ ។
តើព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យពេត្រុសធ្វើអ្វីខ្លះ ? ទ្រង់ចង់ឲ្យពេត្រុសផ្ដល់ចំណីដល់ចៀមរបស់ទ្រង់ កូនចៀមទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ នេះជាកិច្ចការដែលត្រូវការសកម្មភាព ។ ពេត្រុសបានដឹងពីការហៅដ៏រម្យទមចំៗរបស់ចៅហ្វាយលោក ហើយសាវកច្បងបានឆ្លើយតបដោយក្លាហាន និងឥតរួញរាថា លោកនឹងលះបង់ជីវិតនៅសល់ទាំងប៉ុន្មានរបស់លោកចំពោះការងារបម្រើដែលលោកត្រូវបានហៅ ។
សូមចាប់ផ្ដើមដោយការអធិស្ឋាន
យើងមានសាវកច្បងមួយទៀតលើផែនដីសព្វថ្ងៃនេះ ។ ប្រធានណិលសុនបានផ្ដល់ការអញ្ជើញឲ្យប្អូនៗ និងខ្ញុំឲ្យចំណីចៀមរបស់ព្រះយេស៊ូវ ។ ដោយមានការរំខានទាំងអស់នៅជុំវិញយើង ហើយមានរឿងជាច្រើនដែលមិនសូវជាសំខាន់ទាមទារការយកចិត្តទុកដាក់ពីយើង ការលំបាកនោះគឺថាត្រូវ ឆ្លើយតប នឹងការអញ្ជើញនេះ ហើយ ធ្វើសកម្មភាព—គឺជាការធ្វើអ្វីមួយ ពិតជាផ្លាស់ប្ដូរ ហើយរស់នៅខុសពីមុន ។
ឥឡូវនេះអ្នកអាចសួរថា « តើខ្ញុំចាប់ផ្តើមពីកន្លែងណាទៅ ? »
សូមចាប់ផ្ដើមដោយការអធិស្ឋាន ។ ប្រធានណិលសុនបានអញ្ជើញយើងឲ្យ « ទៅហួសពីសមត្ថភាពខាងវិញ្ញាណបច្ចុប្បន្ន [ របស់យើង ] ដើម្បីទទួលវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន » ។៣ សូមដល់ព្រះវរបិតារបស់អ្នកដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌នូវអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ និងសម្រាប់នរណា ។ សូមឆ្លើយតបនឹងចំណាប់អារម្មណ៍ណាមួយដែលអ្នកទទួលបាន មិនថាវាមើលទៅមិនសំខាន់យ៉ាងណានោះទេ ។ សូមធ្វើសកម្មភាពតាមវា ។ ទង្វើប្រកបដោយសណ្ដានចិត្តល្អតិចតួចណាមួយធ្វើឲ្យយើងមើលទៅក្រៅ ហើយនាំមកនូវពរជ័យផ្ទាល់របស់វា ។ វាអាចជាសារល្អមួយទៅនរណាម្នាក់ដែលមិនរំពឹងថាទទួលវា ។ វាអាចជាផ្កា នំខ្លះៗ ឬពាក្យល្អៗ ។ ប្រហែលវាអាចជាការសម្អាតសួនច្បារ ឬវាលក្រោយផ្ទះ, បោកខោអាវ, លាងឡាន, កាត់ស្មៅ, កើបព្រិលចេញ, ឬគ្រាន់តែស្ដាប់ ។
ដូចដែលស៊ីស្ទើរ ជេន ប៊ី ប៊ីងហាំ ប្រធានសមាគមសង្គ្រោះទូទៅបានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ជួនកាល យើងគិតថា យើងត្រូវធ្វើអ្វីមួយធំដុំ និងដូចជាវីរជន ‹ ដើម្បីរាប់ថា › ជាការបម្រើដល់អ្នកជិតខាងរបស់យើង ។ ប៉ុន្ដែទង្វើសាមញ្ញៗនៃការបម្រើអាចមានឥទ្ធិពលដ៏ខ្លាំងទៅលើអ្នកដទៃ— ក៏ដូចជាខ្លួនយើងផងដែរ » ។៤
អ្នកអាចស្ទាក់ស្ទើរនឹងឈានជំហានដំបូង ដោយយល់ថា អ្នកមិនមានពេល ឬអ្នកពិតជាពុំអាចធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរបាន ប៉ុន្ដែអ្នកនឹងមានភាពអស្ចារ្យចំពោះអ្វីដែលរឿងតូចតាចខ្លះអាចធ្វើឲ្យកើតឡើងបាន ។ ប្រធានណិលសុនបានដាក់ចេញនូវគំរូនៃការបម្រើដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ និងបរិសុទ្ធជាងមួយសម្រាប់អ្នក និងខ្ញុំ ។ នៅពេលយើងឆ្លើយតប នោះយើងនឹងរកឃើញរបៀបដែលវាបំពេញ រំដោះ ហើយរម្ងាប់យើង និងរបៀបដែលយើងអាចជាភ្នាក់ងារមួយសម្រាប់ការផ្លាស់ប្ដូរ និងការលួងលោមក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សដទៃ ។
នៅគ្រានានា ដូចជាបន្ទាប់ពីបញ្ចប់បេសកកម្ម យើងអាចត្រូវល្បួងឲ្យនិយាយថា « ខ្ញុំបានធ្វើរួចហើយ ។ ទុកឲ្យគេផ្សេងបម្រើម្តងទៅ ។ ខ្ញុំចង់សម្រាក » ។ ប៉ុន្ដែ ការងារបម្រើពិតប្រាកដពុំសម្រាកឡើយ ។ វាជារបៀបនៃជីវិត ។ យើងអាចសម្រាកពីសកម្មភាពទៀងទាត់របស់យើង ហើយសម្រាកនៅថ្ងៃបុណ្យ ហើយបញ្ចូលថាមពល ប៉ុន្តែការទទួលខុសត្រូវនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់យើងដើម្បីស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចទ្រង់បានស្រឡាញ់យើង និងឲ្យចំណីដល់ចៀមរបស់ទ្រង់គ្មានការសម្រាកឡើយ ។
ការងារបម្រើក្នុងសាសនាចក្រទូទាំងពិភពលោក
រូបថតវេជ្ជបណ្ឌិត និងអ្នកជំងឺឱបគ្នា ដោយ វីនឌី ហ្គីប ខេលើរ
ខ្ញុំមានអំណរគុណយ៉ាងខ្លាំងដែលបានធ្វើជាសមាជិកក្នុងសាសនាចក្រដែលអនុវត្តការងារបម្រើនេះ ។ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ សមាជិកយើងបានបរិច្ចាគពេលស្ម័គ្រចិត្តជាង ៧ លានម៉ោង ដើម្បីដាំដុះ ច្រូតកាត់ និងចែកចាយអាហារដល់អ្នកក្រីក្រ និងជនទុរគត ។ សាសនាចក្របានផ្ដល់ទឹកស្អាតដល់មនុស្សកន្លះលាននាក់ និងរទេះជនពិការដល់មនុស្ស ៤៩០០០ នាក់ក្នុង ៤១ ប្រទេស ។ អ្នកស្ម័គ្រចិត្តបានផ្តល់វ៉ែនតា និងការព្យាបាលភ្នែកហើយបំពាក់បំប៉នអ្នកមើលថែទាំភ្នែកចំនួន ៩៧០០០ នាក់ដល់អ្នកដែលមានបញ្ហាខាងភ្នែកនៅក្នុង ៤០ ប្រទេស ។ មានអ្នកមើលថែចំនួនបីម៉ឺនបីពាន់នាក់ត្រូវបានបំពាក់បំប៉នក្នុងផ្នែកគាំពារមាតា និងទារកនៅក្នុង ៣៨ ប្រទេស ។ ដោយមិនថ្លែងពីក្រុមដៃជំនួយមរមន ដែលមានមនុស្សរបស់យើងរាប់រយពាន់នាក់បានបរិច្ចាគពេលវេលារាប់លានម៉ោងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ។ សមាជិកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានចុះប្រឡូកជួយដល់អស់អ្នកដែលរងគ្រោះដោយគ្រោះធម្មជាតិទាំងតូចទាំងធំ ព្រមទាំងជួយធ្វើឲ្យអ្នកជិតខាង និងសហគមន៍របស់ពួកគេបានល្អប្រសើរឡើង ។
គំនិតផ្តួចផ្តើម JustServe របស់សាសនាចក្រដែលផ្តល់ឱកាសបម្រើ មានអ្នកស្ម័គ្រចិត្តជាង ៣៥០០០០ នាក់បានចុះឈ្មោះ ដែលបានបរិច្ចាគពេលវេលារាប់លានម៉ោងជួយសហគមន៍ក្នុងមូលដ្ឋានរបស់ពួកគេ ។៥
នេះគឺជាសកម្មភាពរបស់សាសនាចក្រ ។ នេះគឺជាអ្វីដែលយើងធ្វើ ។ នេះគឺជាអ្វីដែលបងប្អូនធ្វើ ។ ចូរឲ្យការណ៍នេះកំណត់ពីអាកប្បកិរិយានៃខ្លួនប្អូនៗជានរណា ។
ការបម្រើបីប្រភេទ
ខ្ញុំសូមគូសបញ្ជាក់ការបម្រើបីប្រភេទធំៗដែលយើងម្នាក់ៗមានឱកាសបម្រើ ។
១. ការបម្រើមួយប្រភេទដែលយើងត្រូវបានចាត់តាំង ឬអញ្ជើញឲ្យធ្វើ ជាការទទួលខុសត្រូវមួយក្នុងសាសនាចក្រ ។ យើងនឹងខិតខំធ្វើការងារបម្រើប្រភេទនេះ ដែលជារតនសម្បត្តិ មិនត្រូវបានវាស់វែង ជាអ្វីដែលយើងគិត អធិស្ឋាន និងជួយដល់អ្នកដែលមានការទទួលខុសត្រូវនេះ ។
២. ការបម្រើមួយប្រភេទដែលយើងជ្រើសរើសធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់យើងផ្ទាល់ ។ វាជាការពង្រីកពីការបម្រើទីមួយ ដែលនឹងហូរមកក្នុងសកម្មភាព និងការសន្ទនាប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងទាំងអស់ កាលយើងខំបំភ្លេចខ្លួនយើងកាន់តែខ្លាំង ហើយងាកទៅបម្រើអ្នកដទៃ ។ វាគ្មានការចាត់តាំងជាផ្លូវការទេ ប៉ុន្ដែយើងធ្វើដោយសារការជំរុញចិត្តក្នុងបំណងប្រាថ្នាដើម្បីធ្វើតាមព្រះគ្រីស្ទ ដោយចាប់ផ្ដើមពីការមានសន្ដានចិត្តល្អជាងមុន ហើយចេះគិតគូរដល់អ្នកនៅជុំវិញយើង ។
៣. ការបម្រើជាសាធារណៈ ។ បើសមរម្យ សូមចូលប្រឡូកក្នុងនយោបាយដោយផ្តោតលើការបម្រើ និងស្អាងបុគ្គល និងសហគមន៍ទាំងឡាយ ។ សូមចៀសវាងបក្សពួកនយោបាយដែលធ្វើឲ្យបែកខ្ញែកគ្នា សង្កៀរត្រចៀក និងបំផ្លាញសហគមន៍ ប្រទេស និងទ្វីបនានាយ៉ាងខ្លាំង ។ សូមចូលរួមនឹងអ្នកនយោបាយផ្សេងដែលជួយបុព្វហេតុទូទៅ ដើម្បីនាំឲ្យមានការផ្សះផ្សាដល់ជីវិតដែលមានបញ្ហាក្នុងដែនអំណាចរបស់គេផ្ទាល់ និងលើសពីនោះ ។ អ្នកអាចជាសំឡេងនៃតុល្យភាព និងមូលហេតុដែលគាំពារភាពស្មើគ្នាក្នុងសង្គមគ្រប់ផ្នែក ។ មានតម្រូវការដ៏កើនឡើងសម្រាប់អ្នកដើម្បីរួមចំណែកនូវកម្លាំងអ្នកដល់ការចូលរួមស៊ីវិលដ៏មានតម្លៃប្រភេទនេះ ។
យើងអាចផ្លាស់ប្ដូរពិភពលោកផ្ទាល់របស់យើងបាន
នៅពេលយើងអានព័ត៌មាន យើងអាចមានអារម្មណ៍ថា ពិភពលោកនេះធ្លាក់ចុះបណ្ដើរៗ ។ បើយើងម្នាក់ៗធ្វើសកម្មភាពតាមរបៀបធំ ឬតូចរាល់ថ្ងៃ នោះយើងអាចផ្លាស់ប្ដូរពិភពលោករបស់យើងផ្ទាល់ និងអ្នកនៅជុំវិញយើងដែរ ។ កាលអ្នកបម្រើអ្នកជិតខាងរបស់អ្នក និងបម្រើ ជាមួយ អ្នកជិតខាងអ្នកក្នុងសហគមន៍របស់អ្នក នោះអ្នកនឹងបង្កើតមិត្តដែលមានបំណងចង់ជួយដូចអ្នកដែរ ។ វានឹងជាមិត្តភាពដ៏រឹងមាំ ដោយសាងលើស្ពានកាត់វប្បធម៌ និងជំនឿ ។
ប្រសិនបើអ្នកឆ្លើយតបនឹងការអញ្ជើញឲ្យបម្រើដូចព្រះយេស៊ូវបម្រើនេះ នោះអ្នកនឹងផ្លាស់ប្ដូរ កាន់តែមិនអាត្មានិយម ។ អ្នកនឹងរកឃើញអំណរដែលកើតចេញពីការងារបម្រើតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយទុកចោលចិត្តអន្ទះសារ និងមិនប្រាកដប្រជារបស់អ្នក ព្រមទាំងភាពងងឹតដែលមកពីការដឹងថាមានការខ្វះចន្លោះ ។
ប្រហែលមានឈ្មោះ ឬបុព្វហេតុមួយដែលលេចមកក្នុងគំនិត ។ នេះដូចជាការអញ្ជើញមួយពីព្រះវិញ្ញាណដែរ ហើយប្រហែលជាការអញ្ជើញមួយដែលអ្នកបានទទួលពីមុនមក ។ ដើម្បីទៅជួយ មើលថែ និងស្អាងឡើង ។ សូមជ្រើសឆ្លើយតបចំពោះការអញ្ជើញនេះ ហើយអធិស្ឋានថ្ងៃនេះដើម្បីដឹងនូវអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ ។ នៅពេលអ្នកឃើញ និងទទួលពរជ័យដែលការណ៍នេះនាំមកដល់អ្នក និងអ្នកទាំងឡាយណាដែលអ្នកបម្រើ នោះអ្នកនឹងចង់ធ្វើការណ៍នេះជាគន្លងប្រចាំថ្ងៃ ។
កិច្ចខិតខំដ៏ខ្លាំង និងល្អបំផុតរបស់យើងគឺ ដើម្បីចែកចាយពន្លឺ ក្ដីសង្ឃឹម អំណរ និងគោលបំណងនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដល់បុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ព្រះ ហើយជួយពួកគេរកឃើញផ្លូវត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ។ ការជួយ ការបម្រើ និងការងារបម្រើដល់ពួកគេគឺជាការបង្ហាញដំណឹងល្អក្នុងសកម្មភាព ។ កាលយើងធ្វើឲ្យរឿងនេះជាផ្លូវនៃជីវិត យើងនឹងឃើញថា វាបំពេញតាមរបៀបដ៏ពិសេស ហើយវាជារបៀបដែលយើងអាចរកឃើញក្ដីសុខសាន្ដ និងអំណរដែលយើងមិនអាចរកបាន ។
នេះជារបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរស់នៅ ហើយនេះជាមូលហេតុដែលទ្រង់បានរស់នៅ—ដើម្បីផ្ដល់ថ្នាំដ៏ឥតខ្ចោះ និងការព្យាបាលខ្ពស់បំផុតតាមរយៈអំណោយដ៏ធួនដ៏អស្ចារ្យ និងនិរន្ដរ៍របស់ទ្រង់សម្រាប់អ្នក និងខ្ញុំ ។ សូមឲ្យយើងធ្វើតាមព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់កាន់តែស្ម័គ្រស្មោះ កាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពជាងមុន កាលយើងខំក្លាយខ្លួនជាសិស្សដ៏ពិតរបស់ទ្រង់តាមរយៈការបម្រើដូចជាទ្រង់បម្រើដែរ ។