ពួកយើងគឺជាសាក្សី ៖ ពួកសាវកដប់ពីរនាក់បច្ចុប្បន្ន
ពួកសាវកសម័យទំនើបចែកចាយយោបល់របស់ពួកលោកស្តីពីការហៅបម្រើដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ពួកលោក ។
នៅក្នុងរយៈពេល ១៨៩ ឆ្នាំ ចាប់តាំងពីការបង្កើតសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយមក មានបុរសចំនួន ១០២ រូបត្រូវបានហៅបម្រើជាសមាជិកក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ទោះបីជាព្រះអម្ចាស់បានដឹកនាំការផ្លាស់ប្តូរជាច្រើននៅក្នុងសាសនាចក្រចាប់តាំងពីពេលនោះមកក្តី កាតព្វកិច្ចគ្រឹះរបស់សាវកនៅតែបន្តនៅដដែល ។
នៅក្នុងការិយាល័យរបស់លោកក្បែរវិសាលដ្ឋានព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ ប្រធានស្ដីទីក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានថ្លែងអំពីការទទួលខុសត្រូវខាងវិញ្ញាណដែលបានប្រទានទៅឲ្យពួកសាវក ដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅជុំវិញពិភពលោក អំពីទំនាក់ទំនងពិសេសដែលពួកលោកចែកចាយជាមួយពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និងអំពីការយល់ខុសជាទូទៅមួយចំនួនអំពីការធ្វើជា « សាវក អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈ » ។ នៅពេលបានសួរលោកថា តើមានសមាជិកក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ផ្សេងណាទៀតដែលលោក ផ្តល់អនុសាសន៍ឲ្យថ្លែងពីការហៅបម្រើដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ពួកលោក សម្រាប់ជាផ្នែកមួយនៃអត្ថបទនេះ ប្រធានបាឡឺដបានឆ្លើយយ៉ាងលឿនថា « បាទ ។ គឺពួកលោកទាំងអស់គ្នា » ។
ការស្តាប់ និងការយល់ចិត្តគ្នា
ឧបសគ្គធំៗប្រឈមមុខនឹងពួកសាវកបច្ចុប្បន្ននេះ ។ ពួកលោកផ្តល់ការងារបម្រើដល់ក្រុមជំនុំនៅទូទាំងពិភពលោកដែលជួបនឹងការរំជើបរំជួលផ្នែកនយោបាយ ការបែកបាក់គ្រួសារ សម្ពាធប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមឥតស្រាកស្រាន្ត និងភាពពុំប្រាកដប្រជាផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ។ វាសំខាន់ដែលពួកសាវកត្រូវយល់ពីឧបសគ្គ និងកាលៈទេសៈនានាដែលសមាជិកប្រឈមមុខ ។
ក្នុងនាមជាថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ពួកសាវកត្រូវស្គាល់មនុស្ស និងកាលៈទេសៈរបស់ពួកគេ ដើម្បីអាចបម្រើពួកគេបានប្រសើរឡើង ។
អែលឌើរ អូលីសេស សូរ៉េស បានមានប្រសាសន៍ថា « យើងត្រូវតែរៀនពីរឿងនានាដែលជះឥទ្ធិពលដល់ជីវិតរបស់មនុស្ស ។ ពួកសាវកត្រូវស្ថិតនៅក្នុងដំណើរការនៃការរៀនសូត្រ ការសួរសំណួរ និងការទទួលការបំផុសគំនិត វិវរណៈជាប់ជានិច្ចមួយ » ។
ប្រធានបាឡឺដបានមានប្រសាសន៍ថា វាសំខាន់ដូចទៅនឹងការយល់នូវអ្វីដែលសមាជិកប្រឈមមុខដែរ នោះវាកាន់តែសំខាន់ដើម្បីឲ្យពួកសាវកស្តាប់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់នូវសំឡេងដឹកនាំរបស់ព្រះ ហើយដឹងពីព្រះទ័យព្រះ ។ ប្រធានបាឡឺដបានមានប្រសាសន៍ថា « នេះគឺជាសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយការអញ្ជើញសំខាន់របស់យើងគឺត្រូវប្រាកដថា យើងដឹងអ្វីដែលទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងធ្វើការនៅក្នុងនគរទ្រង់នៅលើផែនដីនេះ » ។
ពួកសាក្សីពិសេស
ពេលសាវកគ្រប់រូបថ្លែងអំពីការហៅបម្រើរបស់លោក វាបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ភ្លាមថា បញ្ហាផ្នែករដ្ឋបាលពុំមែនជាកង្វល់ចម្បងរបស់ពួកលោកទេ ។ ការទទួលខុសត្រូវចម្បងរបស់ពួកលោកគឺ ពិតប្រាកដដូចទៅនឹងការទទួលខុសត្រូវដែលតែងតែមានគឺ—ពួកលោកត្រូវធ្វើជា « សាក្សីដ៏ពិសេសចំពោះព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងពិភពលោកទាំងមូល » ( គ. និង ស. ១០៧:២៣ ) ។
ប្រធានបាឡឺដមានប្រសាសន៍ថា ការដឹកនាំចុងក្រោយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២៨:១៩–២០ ) គឺ ចេញទៅ « បង្រៀន ថ្លែងទីបន្ទាល់ ធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក និងស្ថាបនា ព្រមទាំងពង្រឹងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ » ។
ការទទួលខុសត្រូវរបស់ពួកសាវកបច្ចុប្បន្ននេះក៏ពុំបានផ្លាស់ប្តូរដែរ ។ អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា បានមានប្រសាសន៍ថា « រឿងដំបូង និងសំខាន់បំផុតគឺគ្រប់ពេលទាំងអស់ ពួកយើងគឺជាសាក្សីនៃការពិតអំពីការមានព្រះជន្មរស់របស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពួកយើងពុំមែនជាអ្នកគ្រប់គ្រងទេ ពួកយើងគឺជាអ្នកផ្តល់ការងារបម្រើនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានមានប្រសាសន៍ថា ពួកសាវកមានការទទួលខុសត្រូវ « ដើម្បីធ្វើជាពួកសាក្សីដ៏រស់រវើក » ដែលទៅ « ពិភពលោកទាំងអស់ » ។ លោកបានថ្លែងថា « បើនិយាយអំពីទីតាំងភូមិសាស្ត្រ យើងចង់ឲ្យអង្គភាពនៃសាសនាចក្រនេះដែលនៅសែនឆ្ងាយបំផុតទទួលអារម្មណ៍ថា មានតំណភ្ជាប់ដ៏ជិតស្និទ្ធិមួយរវាងពួកគេ និងព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ គេតែងនិយាយថា ‹ សាសនាចក្រធ្វើឲ្យផែនដីតូច › ។ ក្នុងករណីដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយពួកសាវក យើងសង្ឃឹមថា ការណ៍នេះវាអញ្ចឹងមែន » ។
ការឈោងទៅជួយដល់គ្រប់ស្តេក
អែលឌើរ ឃ្វីនថិន អិល ឃុក បានពន្យល់ថា រយៈពេលបួនឆ្នាំម្តង គ្រប់ស្តេក និងវួដ មណ្ឌល និងសាខានៅក្នុងសាសនាចក្រ មានសមាជិកមួយរូបនៃពួកដប់ពីរនាក់ទៅទស្សនកិច្ច ហើយជួបជាមួយថ្នាក់ដឹកនាំរបស់អង្គភាពនោះ—ហើយបំពាក់បំប៉នពួកគេអំពីអាទិភាពនៃពួកព្យាការី ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា « សន្និសីទថ្នាក់ដឹកនាំបានអនុញ្ញាតឲ្យយើងបំពេញការត្រាស់បង្គាប់ខាងគោលលទ្ធិរបស់យើង ដើម្បី ‹ [ សាង ] សាសនាចក្រឡើង និង [ កាន់កាប់ ] គ្រប់ទាំងកិច្ចការនៃសាសនាចក្រនៅគ្រប់សាសន៍ › [ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៣៤ ] ក្រោមការដឹកនាំរបស់គណៈប្រធានទីមួយ ។
អែលឌើរបែដណាបានមានប្រសាសន៍ជារួមថា បទពិសោធន៍នៃការណែនាំដ៏មានឥទ្ធិពលពីសមាជិកនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ជួយថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងមូលដ្ឋានទាំងនេះ ពេលពួកគេធ្វើការសម្រេចចិត្តសំខាន់ៗ ដើម្បីលើកទឹកចិត្ត និងជួយជ្រោមជ្រែងដល់សមាជិកឲ្យទប់ទល់នឹងឧបសគ្គរបស់ពួកគេ ។
អែលឌើរ ជែរីត ដ័បុលយូ ហ្កង បានមានប្រសាសន៍ថា « ពេលយើងធ្វើដំណើរទៅកន្លែងផ្សេងៗ យើងទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីល្អរបស់សមាជិក ។ យើងស្តាប់ឮបទពិសោធន៍នានា ហើយយើងរៀនរឿងនានាដែលជួយយើងឲ្យយល់ ពេលយើងប្រឹក្សារួមគ្នាជាកូរ៉ុម អំពីរឿងដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងផ្នែកផ្សេងៗនៃពិភពលោក និងក្រុមផ្សេងនៅក្នុងសាសនាចក្រ » ។
អែលឌើរឃុកបានមានប្រសាសន៍ថា ការធ្វើដំណើរទៅសន្និសីទថ្នាក់ដឹកនាំ « ផ្តល់ឱកាសដល់ពួកយើងឲ្យទាក់ទងជាមួយមនុស្សអស្ចារ្យ និងគួរឲ្យស្រឡាញ់ » ។ យើងទៅផ្ទះរបស់ពួកគេ ហើយយើងមានឱកាសផ្តល់ការងារបម្រើដល់ពួកគេ ។… វាគឺជាការផ្តល់ការងារបម្រើដល់ពួកបរិសុទ្ធដែលធ្វើឲ្យរំជួលដួងចិត្តយើងយ៉ាងខ្លាំង ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា « យើងធ្វើកិច្ចការនេះដោយមានការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រមទាំងជាមួយចំណេះដឹងដែលបានរៀនតាមរយៈបទពិសោធន៍ ដែលបទពិសោធន៍ខ្លះវាពិសិដ្ឋខ្លាំងពេកដើម្បីចែកចាយ » ។
ទៅកាន់បុគ្គលម្នាក់ៗ
បន្ទាប់ពីរយៈពេល ៤៣ ឆ្នាំ ក្នុងនាមជាពួកអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅ ហើយឥឡូវនេះ នៅក្នុងទសវត្សរ៍ទីបួននៃការបម្រើរបស់លោកក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ កាតព្វកិច្ចរបស់ប្រធានបាឡឺដ បាននាំលោកទៅកាន់ប្រទេសស្ទើរតែទាំងអស់នៅក្នុងពិភពលោក អនុញ្ញាតឲ្យលោកផ្តល់ការងារបម្រើដោយផ្ទាល់ដល់សមាជិក និងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារាប់មិនអស់ ។ មនុស្សរាប់លាននាក់បានស្តាប់សុន្ទរកថាសន្និសីទទូទៅ និងការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានរបស់លោក ។ ប៉ុន្តែដោយសារលោកមានការទទួលខុសត្រូវទូទាំងសាកលលោក នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអនុញ្ញាតឲ្យលោកទាក់ទង និងផ្តល់ពរដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ ។ លោកបានថ្លែងថា នេះហាក់ដូចជារបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ « ជួនកាលខ្ញុំបានទទួលសំបុត្រមួយពីមនុស្សម្នាក់ដែលសរសេរថា ‹ ខ្ញុំបានទៅការប្រជុំមួយ ហើយអ្វីដែលលោកបានថ្លែងបានផ្លាស់ប្តូរជីវិតខ្ញុំ › ។ នោះគឺជាព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ព្រះអម្ចាស់ខ្វល់ព្រះទ័យនឹងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ សូម្បីតែរឿងតូចតាចក្តី » ។
អែលឌើរបែដណាបានមានប្រសាសន៍ថា « បទពិសោធន៍ដ៏ផ្អែមល្ហែម សាមញ្ញរាប់មិនអស់ដែលមានជាមួយសមាជិកសាសនាចក្រនៅទូទាំងពិភពលោក » កំណត់ពីការងារបម្រើនៃពួកសាវក ។ អែលឌើរបែដណាបានថ្លែងថា « ព្រះអម្ចាស់បញ្ជូនសមាជិកម្នាក់ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកដប់ពីរនាក់ ទៅកាន់កន្លែងជាក់លាក់ក្នុងគ្រាដ៏សំខាន់ ជាកន្លែងដែលពួកយើងជួបពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដ៏ស្មោះត្រង់ និងមនុស្សផ្សេងទៀត ដែលជារឿយៗកំពុងជួបការលំបាក ឬកំពុងត្រូវការការលួងលោម និងការគាំទ្រ ។ ព្រះរៀបចំទំនាក់ទំនងទាំងនោះ » ។
អែលឌើរ រ៉ូណល អេ រ៉ាសបាន បានមានប្រសាសន៍ថា បន្ទាប់ពីការហៅរបស់លោកទៅក្នុងតំណែងជាសាវកមក លោកបានរៀនថា លោកត្រូវបន្ថែមម៉ោងលើសកម្មភាពជាប្រចាំនៅក្នុងជីវិតលោក ដើម្បីលោកអាចស្វាគមន៍សមាជិកសាសនាចក្រ និងមនុស្សដទៃទៀត ។ លោកបានពោលថា « វាពុំមែនអំពីខ្ញុំនោះទេ ។ វាគឺជាការគោរព និងការផ្តល់កិត្តិយសដែលសមាជិកនៃសាសនាចក្រនេះមានចំពោះតំណែងនៃភាពជាសាវក » ។
អែលឌើររ៉ាសបាន បានមានប្រសាសន៍ថា អំឡុងពេលនៃការតែងតាំងលោកទៅជាសាវក លោកត្រូវបានបង្គាប់ថា « ‹ យើងសូមដាក់អ្នកនៅក្នុងតំណែងមួយដើម្បីធ្វើជាសាក្សីពិសេសនៃព្រះនាមរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅទូទាំងពិភពលោក…នៅគ្រប់ពេល និងគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ › ។ ពាក្យទាំងនោះមាននៅក្នុងការតែងតាំងរបស់ខ្ញុំ ៖ ‹ នៅគ្រប់ពេល និងគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ › » ។
ទំនាក់ទំនងសំខាន់មួយ
ពួកសាវក និងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងរបស់សាសនាចក្រជាង ៧០០០០ នាក់ ចែកចាយទំនាក់ទំនងដ៏ពិសិដ្ឋ និងឯករាជ្យមួយ ។
អែលឌើរ ឌេល ជី រេនឡាន់ បានពន្យល់ថា ពាក្យ សាវក កើតមកពីពាក្យភាសាក្រិកមានន័យថា « ត្រូវបានបញ្ជូន » ។ សូមពិចារណាអំពីការកំណត់ពីការទទួលខុសត្រូវរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ពីបុរាណ ៖ « ចូរអ្នករាល់គ្នាទៅពេញសព្វក្នុងលោកីយ៍ទាំងមូល ហើយផ្សាយដំណឹងល្អទូទៅដល់គ្រប់មនុស្សទាំងអស់ចុះ ។ អ្នកណាដែលជឿ ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក នោះនឹងបានសង្គ្រោះ » ( ម៉ាកុស ១៦:១៥–១៦ ) ។
ប្រធានបាឡឺដបានថ្លែងថា នៅក្នុងការធ្វើតាមការត្រាស់បង្គាប់នោះ ពួកដប់ពីរនាក់ត្រូវ « ចុះប្រឡូកយ៉ាងសុចរិត » នៅក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា និងការចែកចាយសារលិខិតនៃដំណឹងល្អ ។
ដូចប៉ុលពីបុរាណដែរ ពួកសាវកបច្ចុប្បន្ននេះបានផ្ទេរកាតព្វកិច្ចរបស់ពួកលោកក្នុងការចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយមនុស្សដទៃ ប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ។ ហើយនៅក្នុងលក្ខណៈដូចជាសាវកដែរ នោះពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាត្រូវបានបញ្ជូនទៅទូទាំងពិភពលោកដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ អែលឌើរបែដណាមានប្រសាសន៍ថា « ពួកដប់ពីរនាក់អនុវត្តកូនសោដែលពួកលោកមាន ដែលចាត់ពួកគេឲ្យទៅបេសកកម្ម ។ ដូច្នេះពួកយើងបានបញ្ជូនពួកគេឲ្យទៅ » ។
ព្រះអម្ចាស់បន្តធ្វើជានាយកដឹកនាំកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ទ្រង់ផ្តល់សិទ្ធិអនុញ្ញាតឲ្យពួកសាវកនៅរស់របស់ទ្រង់ ដែលត្រូវបានចាត់នៅគ្រាផ្សេងៗ ដើម្បីបម្រើនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាប្រតិបត្តិអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ដើម្បីប្រាប់ពីព្រះទ័យទ្រង់ ដល់ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងដែលកំពុងបម្រើនៅក្នុងតំបន់បេសកកម្ម ។ អែលឌើរបែដណាបានមានប្រសាសន៍ថា កាតព្វកិច្ចរដ្ឋបាលបែបនេះគឺលើសពីការ « ដំណើរការអង្គការ » មួយទៅទៀត ។ ពួកសាវកកាន់កូនសោនៃការប្រមូលរាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល ។ លោកបានថ្លែងថា « យើងកំពុងផ្តល់ការយល់ដឹង និងការដឹកនាំខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីឲ្យកិច្ចការនេះប្រព្រឹត្តទៅតាមរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យ » ។
អែលឌើរ ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ ជាប្រធាននៃក្រុមប្រឹក្សាប្រតិបត្តិអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ រូបចម្លាក់សំរិទ្ធនៃអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមួយគូដាក់នៅលើតុធ្វើការក្នុងការិយាល័យរបស់លោក បានបង្ហាញពីការធាក់កង់យ៉ាងលឿន ប្រហែលជាប្រញាប់ទៅការណាប់ជួបបង្រៀនមួយ ។ នៅពេលណាដែលលោកសិក្សាពីរូបចម្លាក់សំរិទ្ធនោះ លោកនឹកដល់ទំនាក់ទំនងដែលមិនអាចផ្តាច់បានរវាងពួកសាវក និងពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ « ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគ្រប់រូបក្នុងចំណោមពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទាំង ៧០០០០ នាក់កំពុងធ្វើការបម្រើដ៏ពិសិដ្ឋមួយ ហើយត្រូវបានហៅដោយព្រះ ជាមួយនឹងលិខិតមួយមកពីព្យាការីរបស់ព្រះ ដើម្បីធ្វើជាតំណាងឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ពួកគេគឺជាដៃជើងរបស់ពួកដប់ពីរនាក់ » ។
អែលឌើរបាឡឺដបានមានប្រសាសន៍ថា « នៅពេលណាដែលយើងមានពេល យើងជួបពួកគេ ។ យើងទុកឲ្យពួកគេសួរសំណួរ ។ យើងព្យាយាមជួយពួកគេស្វែងរក បង្រៀន ជ្រមុជទឹក និងពង្រឹងដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
ដោយធ្វើការជាមួយគ្នា នោះក្រុមទាំងពីរត្រូវបានបញ្ជូនទៅ ដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អនៅទូទាំងពិភពលោក ។ អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន បានមានប្រសាសន៍ថា « យើងចាត់ទុកពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងជាដៃគូរបស់យើង » ។
ការយល់ខុស
អែលឌើរ ហ្គែរី អ៊ី ស្ទីវ៉ែនសុន បានមានប្រសាសន៍ថា ខណៈដែលអ្នកសង្កេតខាងក្រៅមួយចំនួនអាចគិតថា សាសនាចក្រត្រូវបានដឹកនាំដូចជាក្រុមហ៊ុនមួយ នោះភាពជាសាវក « ពុំមែនដូចអ្នកជំនួញប្រតិបត្តិម្នាក់ឡើយ វាខុសពីនោះខ្លាំងណាស់ ។ តួនាទីរបស់សាវកមួយរូបនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺពិតជាតួនាទីនៃការងារបម្រើ តួនាទីនៃពួកគ្រូគង្វាល » ។ តួនាទីនៃការធ្វើជាសាក្សីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដល់ពិភពលោក « អប់រំ និងចង្អុលបង្ហាញពួកយើង » ។
អែលឌើរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន បានមានប្រសាសន៍ថា នៅក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ គ្មានក្រុមប្រឆាំង គ្មានក្រុមបញ្ចុះបញ្ចូល ឬក្រុមផ្តោតលើអំណាចនោះទេ ។ មាន « គំនិតផ្សេងគ្នា » ប៉ុន្តែ « គ្មានភាពអត្មានិយមទេ » ។
អែលឌើរអាន់ឌើរសិនបានមានប្រសាសន៍ថា ព្រះអម្ចាស់ដាក់មនុស្សជាច្រើនដែលមានវិជ្ជាជីវៈ និងប្រវត្តិរូបផ្សេងគ្នា ។ ប៉ុន្តែ « ពួកលោកមានទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងមានភាពរាបសាដូចគ្នា ។ ពួកលោកមិនស្វែងរកមុខតំណែង ពួកលោកមិនព្យាយាមធ្វើជាមនុស្សឆ្លាតជាងគេបំផុតនៅក្នុងក្រុមនោះឡើយ ។ ព្រះអម្ចាស់អាចធ្វើការជាមួយស្ថានភាពនោះ ។ ខ្ញុំពុំធ្លាប់ឃើញនរណាម្នាក់ [ នៅក្នុងពួកដប់ពីរនាក់ ] បង្ហាញកំហឹងឡើយ ហើយខ្ញុំពុំធ្លាប់ឃើញនរណាម្នាក់ប្រមាថគ្នាឡើយ » ។
អែលឌើរអុជដូហ្វបានមានប្រសាសន៍ថា ភាពរាបសាកំណត់ពីភាពជាសាវក ។ ការហៅរបស់ពួកលោកធ្វើឲ្យពួកលោកមានគេទទួលស្គាល់ស្ទើរតែគ្រប់ទីកន្លែងដែលពួកលោកធ្វើដំណើរ « ប៉ុន្តែយើងដឹងថា វាពុំមែនអំពីពួកយើងនោះទេ—វាគឺអំពីទ្រង់ ។ យើងកំពុងតំណាងឲ្យទ្រង់ ។… វាគឺស្តីពីភាពមហិមារបស់ទ្រង់ ។
យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើ
បន្ទាប់ពីការសុគត និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះទ្រង់បានបង្គាប់ពួកសិស្សទ្រង់រយៈពេល ៤០ ថ្ងៃ ហើយក្រោយមក ទ្រង់បានយាងទៅស្ថានសួគ៌វិញ ។ ដោយទុកឲ្យមានតំណែងចន្លោះមួយនៅក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់—ដែលវាកើតមកពីការក្បត់ និងមរណភាពរបស់ យូដាស-អ៊ីស្ការីយ៉ុត—នោះសមាជិកនៃកូរ៉ុមបានប្រជុំគ្នា ហើយទូលអង្វរដល់ព្រះអម្ចាស់ ។
បុរសពីររូបគឺ ម៉ាត់ធាស និង បារសាបាស ត្រូវបានរកឃើញ ហើយពួកសាវកបានអធិស្ឋានទូលឲ្យព្រះអម្ចាស់បង្ហាញថា « ទ្រង់រើសអ្នកណាក្នុងបណ្តាអ្នកទាំង២នេះ…នោះគេចាប់ឆ្នោតត្រូវលើរូបម៉ាត់ធាស រួចគេក៏រាប់គាត់បញ្ចូលជាមួយនឹងពួកសាវកទាំងដប់មួយនាក់ » ( សូមមើល កិច្ចការ ១:២៣–២៦ ) ។
អែលឌើររេនឡាន់បានពន្យល់ថា ចាប់តាំងពីនោះមកដល់ឥឡូវ « ការហៅជាសាវកពុំមែនជាការសម្រេចបាន ឬសមិទ្ធិផលអ្វីមួយឡើយ ។ វាពុំមែនជាការហៅបម្រើដែលយើងខំឲ្យបាននោះទេ ។ ម៉ាត់ធាស ក្នុងជំពូកទី ១ នៃគម្ពីរកិច្ចការ ត្រូវបានព្រះជ្រើសរើសជំនួសឲ្យការរើសយកបារសាបាស ។ ព្រះពុំបានប្រាប់យើងពីមូលហេតុអ្វីឡើយ ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងគួរដឹងនោះគឺថា ទីបន្ទាល់របស់បារសាបាសដែលគោរពព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់នោះ គឺស្មើគ្នាទៅនឹងទីបន្ទាល់របស់ម៉ាត់ធាសដែរ » ។
លោកបានពន្យល់ថា ព្រះបានជ្រើសរើស ។ « ប្រសិនបើបារសាបាសបានបំពេញការហៅបម្រើដែលលោកបាន នោះរង្វាន់របស់លោកពុំខុសពីអ្វីដែលម៉ាត់ធាសបានទទួល ប្រសិនបើលោកតម្កើងការហៅបម្រើរបស់លោកនោះ » ។
ប្រធានបាឡឺដបានមានប្រសាសន៍ថា ដូចជាទីបន្ទាល់របស់បារសាបាសស្មើនឹងទីបន្ទាល់របស់ម៉ាត់ធាសដែរ នោះសមាជិកសាសនាចក្រគ្រប់រូបមានសិទ្ធិទទួលបាន ហើយអាច « អភិវឌ្ឍទំនាក់ទំនងដូចជាសាវកជាមួយព្រះអម្ចាស់ដែរ » ។
ការបម្រើដល់ព្រះអម្ចាស់ និងសាសនាចក្រគឺជា « ឯកសិទ្ធិ និងពរជ័យមួយ » ។ អែលឌើរអុជដូហ្វបានមានប្រសាសន៍ថា « វាជាកិត្តិយសមួយ ។ ព្រះអម្ចាស់បង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ដល់ពួកយើង ហើយយើងអាចបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះអម្ចាស់វិញ តាមរយៈការធ្វើអ្វីដែលទ្រង់សុំឲ្យពួកយើងធ្វើ » ។
បទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋមួយ
អែលឌើរអាន់ឌើរសិនបានថ្លែងថា ការធ្វើជាផ្នែកមួយនៃក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ដែលរស់រវើកគឺជាបទពិសោធន៍ពិសិដ្ឋមួយ ។ « ពេលយើងថ្លែងទីបន្ទាល់ នោះទីបន្ទាល់នោះបានចូលទៅក្នុងដួងចិត្តមនុស្ស ដោយសារតែការតែងតាំងរបស់យើង » ។
អែលឌើរគ្រីស្ដូហ្វឺសិនបានមានប្រសាសន៍ថា នៅគ្រាដំបូងនៃការងារបម្រើជាសាវករបស់លោក លោកមានអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញ ដោយសារតែការរំពឹងទុកដែលបានដឹង ។ ប៉ុន្តែក្រោយពីលោកបានទទួលសារលិខិតសាមញ្ញមួយពីព្រះអម្ចាស់ ៖ « ចូរបំភ្លេចខ្លួនអ្នក និងអ្វីដែលមនុស្សអាចគិតអំពីអ្នក ទោះបីពួកគេកោតសរសើរ ឬខកចិត្ត ឬអ្វីផ្សេងទៀតក្តី ។ គ្រាន់តែផ្តោតចិត្តទៅលើអ្វីដែលយើងចង់ផ្តល់ដល់ពួកគេតាមរយៈអ្នកប៉ុណ្ណោះ ។ ផ្តោតចិត្តលើអ្វីដែលយើងចង់ឲ្យពួកគេស្តាប់តាមរយៈអ្នក » ។
បីបួនឆ្នាំកន្លងទៅ អែលឌើរគ្រីស្ដូហ្វឺសិនបានទៅទស្សនកិច្ចទីក្រុងមេរីដា ប្រទេសវេណេហ្ស៊ុអេឡា មានក្មេងប្រុសម្នាក់អាយុប្រហែលជា ៧ ឆ្នាំ ឃើញលោកតាមបង្អួច ហើយបានចាប់ផ្តើមស្រែកថា « El Apostol, el Apostol! » ( « សាវក សាវក ! » ) ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា « នោះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍មួយសាមញ្ញណាស់ ប៉ុន្តែវាបង្ហាញខ្ញុំពីជម្រៅចិត្តនៃការថ្លែងអំណរគុណ ដែលសូម្បីតែកូនក្មេងមានចំពោះការហៅបម្រើនោះ ។ វាពុំមែនអំពីបុគ្គលដែលកាន់ការហៅបម្រើនោះទេ ។ ក្មេងនោះបានរៀនពីកម្រិតនៃការថ្លែងអំណរគុណសម្រាប់ការហៅបម្រើ និងអ្វីដែលការហៅបម្រើនោះតំណាងឲ្យ » ។