រដ្ឋធានីប៉ុនតាអារេណាស ប្រទេសឈីលី

សាសនាចក្រគឺរឹងមាំនៅក្នុងប្រទេសឈីលី រាប់ចាប់ពីក្រុងតូចៗនៅវាលខ្សាច់នៃភាគខាងជើងរហូតដល់ទីក្រុងសាន់ទីអាហ្គោដ៏ធំនៅប៉ែកកណ្ដាល រហូតដល់ស្តេកប៉ុនតាអារេណាសនៅភាគខាងត្បូងដែលមានវួដចំនួនប្រាំពីរ និងសាខាចំនួនពីរ ។ នេះគឺជាសេចក្តីពិតមួយចំនួនអំពីប្រទេសឈីលី និងសាសនាចក្រនៅទីនោះ ៖

សមាជិកសាសនាចក្រ

៥៩៥៥២៦

៣.៣

ភាគរយនៃប្រជាជនគឺជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ

៧៧

ស្តេក ៥៩០ ក្រុមជំនុំ ១០ បេសកកម្ម

១០០

មជ្ឈមណ្ឌលពង្សប្រវត្តិ

៣

ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ៖ សាន់ទីអាហ្គោ ( បានឧទ្ទិសឆ្លងនៅឆ្នាំ ១៩៨៣ ) ខន់សិបស៊ីអន ( បានឧទ្ទិសឆ្លងនៅឆ្នាំ ២០១៨ ) អាន់តូហ្វាហ្កាស្តា ( បានប្រកាសនៅឆ្នាំ ២០១៩ )

៤២៧០

គីឡូម៉ែត្រពីព្រំដែនភាគខាងជើងនៃប្រទេសឈីលីទៅកាន់ព្រំដែនភាគខាងត្បូង ទទឹង ៣៥០ គីឡូម៉ែត្រពីខាងកើតទៅខាងលិច

ក្រុមជំនុំដំបូងបំផុតត្រូវបានរៀបចំ

ឆ្នាំ ១៩៥៦

សេ្តកដំបូងបំផុតត្រូវបានបង្កើតឡើង

ឆ្នាំ ១៩៧២

ប្រទេសទីបួននៅក្នុងពិភពលោកដែលឈានដល់ ៥០ ស្តេក

ឆ្នាំ ១៩៨៨

ស្តេកចំនួន ២៦ ត្រូវបានបង្កើតឡើង

ឆ្នាំ ១៩៩៤–៩៦