“இஸ்மவேலும் அவனது குடும்பமும்,” மார்மன் புஸ்தகக் கதைகள் (2023)
இஸ்மவேலும் அவனது குடும்பமும்
வாக்குத்தத்தத்தின் தேசத்திற்கான பயணத்தில் இணைதல்
லேகி சரயாவின் குடும்பத்தினர் வனாந்தரத்தில் தனியாக வசித்து வந்தனர். ஒரு நாள், கர்த்தர் லேகியின் மகன்களான லாமான், லெமுவேல், சாம் மற்றும் நேபி ஆகியோரை எருசலேமுக்கு அனுப்பும்படி கூறினார். இஸ்மவேலையும் அவருடைய குடும்பத்தாரையும் தங்களுடன் சேர்த்துக்கொள்ளும்படி அவர்கள் அனுப்பப்பட்டனர். வாக்குத்தத்தத்தின் தேசத்தில் அவர்களது குடும்பங்கள் ஒன்று சேர்ந்து குழந்தைகளை வளர்க்கலாம்.
இஸ்மவேலும் அவனுடைய குடும்பத்தினரும் கர்த்தரைப் பின்பற்ற விரும்பினர். அவர்கள் லேகி மற்றும் சரயாவின் குடும்பத்துடன் இணைய கர்த்தர் விரும்புவதாக அவர்கள் நம்பினர். அவர்கள் எருசலேமை விட்டு வெளியேறி வனாந்தரத்தில் லேகியைச் சந்திப்பதைத் தேர்ந்தெடுத்தார்கள்.
செல்லும் வழியில், அவர்களில் சிலர் இனிமேலும் கீழ்ப்படிய விரும்பவில்லை. அவர்கள் வீடு திரும்ப விரும்பினர். கர்த்தரில் விசுவாசம் வைக்குமாறு நேபி அவர்களிடம் சொன்னான்.
அவர்கள் விசுவாசம் வைத்தால், கர்த்தர் எல்லாவற்றையும் செய்ய முடியும் என்று நேபி கூறினான். ஆனால் லாமானும் லெமுவேலும் கோபமடைந்தனர். அவர்கள் நேபியைக் கட்டி, வனாந்தரத்தில் விட்டுவிட விரும்பினார்கள்.
நேபி உதவிக்காக ஜெபம் செய்தான். கயிறுகள் தளர்ந்தன, நேபி எழுந்து நின்றான். ஆனாலும் லாமானும் லெமுவேலும் அவனைக் காயப்படுத்த விரும்பினர். இஸ்மவேலின் மகள்களில் ஒருத்தி நேபியைப் பாதுகாத்தாள். அவளது தாயும், அவளது சகோதரர்களில் ஒருவனும் அவனைப் பாதுகாத்தனர். லாமானும் லெமுவேலும் அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்டு, நேபியைக் காயப்படுத்த முயற்சிப்பதை நிறுத்தினர்.
லாமானும் லெமுவேலும் தாங்கள் செய்ததை நினைத்து வருந்தினர். அவர்கள் தங்களை மன்னிக்கும்படி நேபியிடம் கூறினார்கள். நேபி தன் சகோதரர்களை மன்னித்தான். பின்னர் லாமானும் லெமுவேலும் ஜெபம் செய்து, தங்களை மன்னிக்கும்படி கர்த்தரிடம் வேண்டினார்கள்.
அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் பயணத்தைத் தொடர்ந்து லேகி மற்றும் சரயாவின் கூடாரத்திற்குச் சென்றனர். இறுதியாக, இரண்டு குடும்பங்களும் ஒன்றாக இணைந்தனர். அவர்கள் கர்த்தரை ஆராதித்து நன்றி கூறினர்