Peteĩ verano Tia abuela Rosa ndive
Presidente Dieter F. Uchtdorf rupive
Segundo Consejero Primera presidencia-pe
Peguata aja pende discipulado rape hechapyrãvare, añembo’e upe fe tomombarete pende guata pe tape pukukue jave.
Che hermana ha che amigakuéra ahayhuetéva. Avy’aiterei aĩhaguére penendive ha agradecido aĩha ñande amado profeta, presidente Thomas S. Monson presencia-pe. Presidente: rohayhu. Ñambyasy japerde hague ñane mbohapy amigo jahayhuetéva ha Ñandejára discipulokuéra añetéva. Rohechanga’u Pte. Packer, Elder Perry ha Elder Scott-pe. Rohayhu chupekuéra. Roñembo’e ifamilia ha amigokuérare.
Che aha’arõ tapiaite ko conferencia sesion – pe música porãite ha ñande inspirada hermanakuéra consejo ogueru pe espíritu abundantemente. Che ha’e peteĩ persona porãve aĩ rire penendive.
Apensávo mba’épa ha’eva’erã peẽme ko árape, ou che akãme mba’éichapa pe Salvador ohekombo’e . Iñinteresante mba’éichapa Ha’e ombo’ekuaa umi añetegua isublimevéva oipurúvo historiakuéra isímpleva. Iparabolakuéra oinvita Idiscipulokuérape orrecibi haĝua umi añetegua ndaha’éi imente reheve añónte ha katu avei ikorasõnguéra reheve ha toconecta umi principio eterno hekove diario ndive .1 Ñande querido Presidente Monson ha’e avei peteĩ experto ombo’évo experiencia personal opokóva ñane korasõre rupive.2
Estedia, che avei ame’ẽta che mensaje a’expresávo che pensamiento ha remiandu peteĩ historia rupive. Poinvita pehendu haĝua pe Espiritu reheve. Espiritu Santo penepytyvõta petopa haĝua peteĩ mensaje peẽme ĝuarã ko parábola-pe.
Pe Tia abuela Rosa
Ko historia ha’e peteĩ mitãkuña’i hérava Eva rehegua. Oĩ mokõi mba’e iñimportánteva peikuaava’erã Eva-gui: Peteĩha ha’e oguerekoha 11 año, ha ambuéva, ha’e nimba’evéicharõ ndo hoséiha oiko itia abuela Rosa ndive. Nahániri, ni mba’evéicharamo.
Ha katu Eva sy oguerekóta peteĩ cirugía oikotevẽva peteĩ recuperación puku. Upévare itúva ha isy omondo hína chupe ohasa haĝua pe verano itia abuela Rosa ndive.
Eva oguereko mil razon ndogustaihaĝua chupe upe idea. Peteĩha, noĩséi mombyry isýgui; ni ndohejaséi ifamilia ha amigokuérape. Ha avei, ha’e araka’eve ndoikuaaiva’ekue pe tia abuela Rosa-pe. O’agradeceterei pe ofrecimiento ha katu oĩ porãiterei oĩháme”.
Upevére, ni iñargumento ni iñembohovavaikuéra ocambia pe decisión. Upémarõ, Eva ombyaty imba’ekuéra ha ojapo itúva ndive pe je’oi puku itia abuela Rosa róga peve.
Oike guive pe ógape ndocha’éi hese.
Opa mba’e itujaiterei! Opárupi oĩ heta libro tuja, botella icolor extráñova, ha ajaka de plástico oguerekóva opaichagua jeguaka, botõ, cinta ha umícha.
Pe Tia abuela Rosa oiko ha’eñónte; Araka’eve nomendáikuri. Hi’unica compañía ha’e peteĩ mbarakaja hũvy ojupiséva yvate pe kotýpe omaña haĝua upéguive opa mba’e oikóva yvýpe, ñemo’a umi tigre ivare’áva,
Pe óga voi ojogua iha’eñóva; oĩgui peteĩ zona rural-pe, ogakuéra mombyryhápe ojuehegui; ndaipóri mitãkuña’i Eva eda rehegua oiko aĝuíva; Upévare Eva oñeñandu ha’eño.
Ñepyrũháme, Eva nopenái itia abuela Rosa-re. Opensave isýre. Sapy’ánte opyta oke’ỹre opa pyharekue, oñembo’évo ipy’aitéguive isy okuera haĝua, ha jepe ndoikói pya’e, Eva oñepyrũ oñandu Tupã oñangarekoha isýre.
Ipahápe, oĝuahẽ noticia osẽporãhague operacióngui. Ko’aĝa Eva oha’arõntemava’erã topa upe verano, ¡ ha katu mba’eichaitépa hasy chupe!
Ndojepy’apyvéivo isýre, Eva oñepyrũ omañave itia abuela Rosa-re. Ha’e ningo peteĩ kuña tuicháva, opa mba’e hendive tuicha: iñe’ẽ, ipuka, ipersonalida. Hasy chupe oguata pe ógare, ha katu opurahéi ha opuka tapiaite omba’apo aja, ha ipuka ryapu omyanyhẽ pe óga. Opa pyhare oguapy isofápe, ojagarra umi escritura ha omoñe’ẽ hatã. Omoñe’ẽ aja, sapy’ánte he’i jepi: “Oh, ha’e ndojapoiva’erãkuri upéva”, terã “ Ikatunga’u ra’e che aime upépe”, terã “ ¿ndaha’éi piko kóva pe iporãvéva rehenduva’ekue araka’eve? . Ha mokõivéva oñesũrõ opa pyharépe oñembo’e haĝua Eva rupa ykére, tia abuela Rosa oñembo’e porãiterei, ome’ẽvo aguije guyra hovy rehe, pinokuéra, kuarahy reike, mbyjakuéra ha “ pe milagro de estar vivo” rehe. Eva-pe ojogua Rosa oikuaaha Tupãme peteĩ amígoicha.
Ára ohasávo, Eva ojapo peteĩ descubrimiento hechapyrãva: ¡ Tia abuela Rosa ha’e yvypóra ovy’avéva ha’e oikuaava’ekue araka’eve!
¿ Ha katu mba’éicha piko upéva?
¿ Mba’e piko oguereko ha’e ovy’a haĝua?
Nomendáiva’ekue, naimembýi, ndoguerekói mávapa oacompañava’erã chupe, imbarakaja añónte; hasy chupe ojapo jepe umi mba’e isencillovéva, oñapytĩ izapatu sã ha ojupi umi escalera.
Ohovove pueblo-pe, oñemoĩ sombrero tuicha ha ojajaipáva, ha katu tapichakuéra ndopukái hese; upéva rangue ombojere chupe oñe’ẽ haĝua hendive. Rosa ha’eva’ekue mbo’ehára, ha iñalumnokuéra ymaguare, ko’aĝa tuichapa ha ifamiliama, opyta oñe’ẽ haĝua hendive. O’agradece chupe influencia porã ha’e oguerekova’ekue hekovekuérape. Sapy’ánte opuka ha ambue katu hasẽ oñondive.
Ohasávo ohovo upe verano, Eva ohasa hasave tiempo Rosa ndive. Ha’ekuéra oguata mombyry, ha Eva o’aprede ohechakuaa gorrión pinzonkuéragui. Ombyaty yva ha ojapo mermelada naranja-gui. Ha’e oñentera itatarabuela oheja hague hetã ohayhuetéva, ohasa yguasu rupive, ha ohasa umi pradera ojoaju haĝua umi Santo ndive.
Eva pya’e ojapo ambue descubrimiento hechapyrãva: Ndaha’éi pe tia abuela Rosa añónte yvypóra ovy’avéva ha’e oikuaáva, ha katu ha’eite voi ovy’ave oĩrõ ijypýpe.
Umi verano ára ohasa pya’eve ko’aĝa. Pokã ára uperire itia abuela Rosa oanuncia pya’e oĝuahẽtamaha ára Eva oho jey haĝua hógape. Jepe Eva oha’arõkuri upe ára oĝuahẽ guive, ko’aĝa ndoikuaái mba’éichapa oñeñandu. Ha’e oñeme’ẽ en cuenta ohechanga’utaha ko óga extraño imbarakaja reheve, ha itia abuela Rosa ohayhuetéva.
Pe ára itúva ou mboyve oheka haĝua chupe, Eva ojapo upe porandu ointrigáva chupe semánare: “Tia Rosa, ¿ mba’érepa revy’aite?”.
Pe Tia Rosa oma’ẽ hese atentamente, ha uperõ ogueraha chupe ohecha haĝua peteĩ ta’anga osaingóva pe koty principal-pe; orregalava’ekue chupe peteĩ querido ha talentoso amigo.
“¿Mba’épa rehecha?”, oporandu chupe.
Eva ohechamava’ekue upe ta’anga, ha katu nome’ẽi chupe atención. Ha’e peteĩ mitãkuña’i pionera opopóva peteĩ tape hovy overávare. Pe kapi’ipe ha umi yvyramáta ha’e peteĩ verde intenso. Eva he’i: “ Ha’e peteĩ mitãkuña’i opopóva ohóvo ra’anga”.
“He’ẽ, ha’e peteĩ mitãkuña’i pionera opopóva ohóvo alegremente”, he’i tia Rosa. “Añe’imagina umi pionero oguerekohague heta ára vai ha hasýva; ndaikatúi ñañe’imagina mba’eichaitépa hasy hekovekuéra. Ha katu ko ta’angápe opa mba’e omimbi ha henyhẽ esperanzagui; ko mitãkuña’i opopo ohóvo ha oho tenonde ha yvate gotyo”.
Eva oĩ kirĩháme, ha tia abuela okontinua: “ Oĩ heta mba’e ko vida-pe nosẽporãiva ñandéve, upévare opavave ikatu oñehundi pesimismo ha melancolía-pe. Ha katu aikuaa tapichakuéra, jepe mba’e nosẽporãirõ chupekuéra, oñecentra umi maravilla ha milagro de la vida-pe. Umíva ha’e tapichakuéra ovy’avéva che aikuaáva”.
“Pero ndaikatúi ningo simplemente ñamomýi peteĩ interruptor ha jahasa vy’aỹgui vy’ápe”, he’i Eva.
“No, oiméne ndaikatúi”, he’i pe Tia opukavývo, “ ha katu Tupã nañandejapói ñaime haĝua triste; ¡ Ñandejapo jaguereko haĝua vy’apavẽ!3. Jajeroviáramo Hese, Ha’e ñanepytyvõta jahecha haĝua umi mba’e iporã, omimbi ha iñesperanzadórava ko tekovépe; ha añetehápe, ko mundo omimbivéta. No, ndoikomo’ãi peteĩ instánte, ha katu francamente ¿ mboy mba’e iporãva piko iñistantáneo? Vaicha chéve umi mba’e iporãvéva, mbujapéicha ógape ojejapóva, ha mermelada de naranja, oikotevẽ paciencia ha mba’apo”.
Eva opensa sapy’aite ha he’i: “ Ikatu naisensillopái umi tapichápe ĝuarã ndoguerekóiva opa mba’e iperfectova hekovépe”.
“ Querida Eva, ¿ añetehápe piko reimo’ã che rekove iperfectoha?” Ha’e oguapy Eva ndive upe sofápe. “ Oĩva’ekue peteĩ epoca aime vaitereihápe, ha ndavivisevéima”.
“¿Nde piko?, oporandu Eva.
Tia Rosa omo’añete. “ Oĩkuri heta mba’e aipotáva che rekovépe”. Eva ohechakuaa peteĩ ñembyasy iñe’ẽme, ndohechakuaaiva’ekue upe mboyve. “ Heta umi mba’e araka’eve noñekumplíri. Aguerekókuri peteĩ desilusión tras otra. Peteĩ árape añeme’ẽ en cuenta araka’eve ndoikomo’ãiha che aipotaháicha. Upe árape añedeprimieterei; aĩ dispuesta añeme’ẽvo por vencida ha ndavy’aveiete”.
“¿Ha mba’e rejapo uperõ?”.
“Peteĩ tiempo-re ndajapói mba’eve. Chepochyetereínte, ha che argel-eterei”. Opuka’imi, ndaha’eirõ jepe ipuka jepiguáicha ipuhatãva reheve. “ Peteĩ frase ha’e jey jeýva che akãme ha’e: ‘ndaha’éi husto’. Ipahápe, adescubri peteĩ mba’e omoambuéva opaite che rekove”.
“¿Mba’e piko upéva?”
“Fe”, he’i tia Rosa, opukavývo. : Adescubri pe Fe, ha upe fe chegueraha esperanza-pe. Ha Fe ha esperanza ome’ẽ chéve confianza algún dia opa mba’e oguerekotaha sentido, ha pe Salvador rupi, umi ivaívagui oikóta iporãva. Upe rire, ahecha pe tape oĩva cherenondépe naiñypytũi ni ndaijyvytimboietereiha aimo’ãhaguéicha. Añepyrũ ahechakuaa umi hovy mimbi ha hovy mbarete ha pytã rendy; ha adecidi ikatuha aiporavo: ikatu ajeity yvýre ha atyryry upe autocompasión tape ijyvytimbomeméva rupive, terã ikatu aguereko fe michĩmirõ jepe, amonde peteĩ ao porã ha che zapatu jerokype ĝuarã ha apopo ha apurahéi ahávo ko tekove rapére”. Ko’aĝa iñe’ẽ ijalegre pe mitãkuña’ícha upe ta’angápe.
Tia Rosa ojagarra mesa’ígui ijescriturakuéra ha omoĩ hapypa’ũme. “ Naimo’ãi aguerekohague peteĩ depresión clínica – ndagueroviái ikatuha ñasẽ upévagui ñane’año – ¡ Ha katu aime añekonvense chejupe ndavy’aietereiha! Heẽ, aguerekókuri ára hũ, ha katu opa che py’aro ha jepy’apy nokambiamo’ãi mba’eve, ha katu ombyaivéta. Pe fe Salvador rehe chembo’e oimporta’ỹre mba’épa oikova’ekue ymaguarépe, che historia ikatuha oguereko peteĩ paha iporãva”.
“¿ Mba’éicha piko reikuaa upéva? Oporandu Eva.
Tia Rosa oheka peteĩ página iBiblia-pe ha he’i: “ Ape he’i:
“Tupã…oikóta hendivekuéra; ha ha’ekuéra ha’éta itavayguakuéra, ha Tupã voi oĩta hendivekuéra ha ha’éta iTupã.
“Ha Tupã omokãta opa hesakuéra tesay; ha ndaiporimo’ãvéima ñemano, ni tasẽ, ni sapukái, ni dolor, umi mba’e peteĩha ndaha’evéimagui”4.
Pe Tia abuela Rosa omaña Eva-re ha opukavy guasu oñe’ẽmbeguévo, peteĩ ryrýi’imi iñe’ẽme he’i: “ ¿ Ndaha’éi piko kóva mba’e neporãvéva rehenduva’ekue araka’eve?”.
Añetehápe ipu porãiterei, opensa Eva.
Tia Rosa ombojere heta página ha ohechauka Eva-pe peteĩ versículo omoñe’ẽ haĝua: “ mba’e tesa ohecha’ỹva’ekue, ni apysa ohenduva’ekue, ni ojupiva’ekue yvypóra korasõme, ha’e umi mba’e Tupã ombosako’iva’ekue umi ohayhúva chupe ĝuarã”5.
“Aguerekóvo peteĩ futuro igloriosoitéva”, he’i tia Rosa, “ ¿ mba’ére piko ahejata tachekonsumi umi mba’e ymaguaréva terã ko’aĝa guáva nosẽiva aipotaháicha?”
Eva ofrunsi iseño: “ Eha’arõmi”, he’i. “¿Ere piko hína javy’a he’ise ñamañánte peteĩ vy’a oútavare? ¿Opaite ñande vy’a oĩta pe eternidad-pe? ¿ Ndaikatúi piko oĩmi felicidad ko’aĝa?
“Añetehápe ikatu!”, he’i tia Rosa. “Mitãkuña querida, pe ko’aĝagua ningo ha’e parte pe eternidágui: ¡noñepyrũi ñemano rirénte! Pe fe ha esperanza nderesa pe’áta ehecha haĝua pe vy’a oĩva nerenondépe ko’aĝaite.
“ Aikuaa peteĩ poema he’íva: ‘Pe eternidad oñekompone umi ko’aĝagui’6. Che ndaipotái che eternida oĩ kompuesta umi ‘Ko’aĝa’ iñypytũ ha henyhẽva kyhyjégui. Ndaikoséi añembotývo peteĩ bunker-pe, ajopývo che rãi, ambotývo che resa ha a’aguantávo pochy reheve pe paha iróva peve! ¡Pe fe ome’ẽ chéve esperanza aikotevẽva avivi haĝua vy’a reheve ko’aĝa!”.
“Ha upéi, ¿ mba’e rejapo?”, oporandu Eva.
“Amomba’apo fe umi Tupã promesape ha amyenyhẽ che rekove mba’e hechapyrãva reheve. Aestudia jey ha ahupyty peteĩ formación ome’ẽva chéve ko carrera ahayhuetéva”.
Eva opensa spy’aite upévare ha he’i: “Pero, oiméne ndaha’éi nerembiapohaguénte upe ome’ẽva ndéve vy’a. Oĩ heta hente hembiapóva ha ndovy’áiva”.
“¿Mba’éicha piko ne’aranduete nemitãro jepe?”. Oporandu tia Rosa. “ Nderazón. Ha hetave umi hente hembiapóva ha ndovy’áiva hesarái peteĩ mba’e iñimportantevéva ko mundo-pe, upe mba’e Jesús heíva’ekue ha’eha Iñevangelio apytu’ũ”.
“¿Ha mba’e piko upéva?”, oporandu Eva.
“Pe Mborayhu – pe Cristo mborayhu porã”, he’i Rosa. “ Ehechami, opa ambue mba’e evangelio-pe: opa umi consejo, umi tembiapo ha mandamientokuéra ñandegueraha mborayhúpe. Jahayhúramo Tupãme, jaservise chupe ha ha’ese Ha’éicha. Jahayhúramo ñande rapichápe, nañapensaieterei ñane problemakuérare ha ñaipytyvõ chupekuéra orresolve haĝua imba’ekuérava”7.
“¿ Ha upéva piko pe ñanembovy’áva?”, oporandu Eva.
Pe Tia abuela Rosa omoañete ha opukavy hesay pororopa reheve. Heẽ, chemborayhumi. Upéva ha’e pe ñanembovy’áva”.
Araka’eve ndaha’éi la misma
Ára uperireguápe, Eva ome’ẽ itia abuela Rosa-pe peteĩ ñañua ha oagradece chupe opa mba’e ojapova’ekue hese. Eva oho jey hógape ifamilia ha amigokuéra ha ivecindario ndive.
Ha katu araka’eve ndaha’éi la misma.
Okakuaávo ohóvo, Eva py’ỹinte imandu’a itia abuela Rosa ñe’ẽnguéra rehe. Ohasávo ára Eva omenda, imemby ha ovivi peteĩ tekove puku ha hechapyrãva.
Ha peteĩ ára, oñembo’y hína hógape omañávo pe mitãkuña’i pionera ra’anga opopóva peteĩ tape hovy mimbíre, ha oñeme’ẽ en cuenta ha’e oguerkoha upéramo misma edad oguerekova’ekue itia abuela Rosa upe verano inolvidable-pe.
Ohechakuaávo, oñandu osẽ ipy’áite guive peteĩ ñembo’e especial. Eva oñandu gratitud hekovére, ifamíliare, Jesucristo evangelio restauradore ha upe verano ymaiteguare ohasava’ekue itia abuela Rosa rógape,8 ombo’eva’ekue chupe fe, esperanza ha mborayhu rehe9.
Peteĩ jehovasa
Che hermanakuéra en Cristo, che amigakuéra ahayhuetéva, aha’arõ ha añembo’e algo ko historia-pe topoko penekorasõre ha toinspira pene angakuéra. Che aikuaa Tupã oikoveha ha penderayhuha.
Peguata aja pende discipulado rape hechapyrãvare, añembo’e upe fe tomombarete pende guata pe tape pukukue jave; pe esperanza toipe’a pende resa pehecha haĝua umi gloria Túva Yvagagua oguerekóva peẽme ĝuarã, ha pe mborayhu Tupãre ha opa Itayrakuérare tomyanyhẽ pene korasõ. Ñandejára apóstol-cha, aheja kóva che testimonio ha jehovasa ramo, Jesucristo rérape. Amén.